Hlaupið yfir forsetaframbjóðendur

BessastaðirÉg hef akkúrat ekkert útá þessa forsetaframbjóðendurÚtibú Bessastaða okkar að setja. Þetta virðist allt vera hið besta og frambærilegasta fólk. Fjölbreytileikinn mikill.

 

Þarna er t.d. stálminnug heilunarkona sem man öll sín fyrri jarðlíf, öfugt við aflandseyjaskeggjana sem muna ekki neitt. Nokkuð ungleg miðað við að hún er um 500 ára gömul.

 

Maggi Texasborgari kemur sterkur inn. Hann mun örugglega annast eldri borgara vel enda hefur það verið hans fag til þessa sem brasari. Aldrei að vita nema honum takist að baka og brasa Óla Gríms því Maggi er ekki síðri í beikonborgurum.

 

Svo er þarna afar trúrækin kona sem segist alltaf vera að „pota í Biblíuna“ einsog hún orðar það. Margir hafa áreiðanlega gaman af að pota í hana...semsé Biblíuna.

 

Sturla Jónsson er líklega besti bílstjórinn af þeim sem þarna eru í boði. Vægast sagt mjög svo frambærilegur bílstjóri, en hann mun að öllum líkindum enda þar sem Elvis Presley byrjaði. Sem vörubílstjóri.

 

Halla Tómasdóttir virðist vera hin mætasta dama þrátt fyrir að vera soldið brún á nefinu eftir allar auðmannarassasleikingarnar à ùtràsartìmanum. Hún hefur eflaust margt fram að færa. Tildæmis er hún kona. Það er nú ekki svo lítið á þessum síðustu og bestu kynjakvótatímum.

 

Talandi um brúnku. Einn af þessum föngulegu frambjóðendum er gasalega lekker hommi. Hans stefnumál er að verða mesti hommi sem nokkurntíma hefur setið á forsetastóli í heiminum, að Obama meðtöldum. Eflaust munu sadó/masókistar fara fram á að einn úr þeirra röðum bjóði sig fram með honum og að þeir muni ganga bundnir til kosninga. Á höndum og fótum.

 

Svo er þarna trjáfaðmarinn og háfjallagóðvinurinnAndri og tré Andri Snær sem skrifaði bækurnar víðfrægu „Sagan af gráa kettinum“ og „Draumahlandið“ eða eitthvað svoleiðis. Viðkunnanlegur og góðlegur snáði enda draumaprins góða fólksins.

Andri er hæfileikamaður og kann að muldra og tafsa á mörgum tungumálum. Hann elskar fossa og frumskóga landsins, altso báða runnana, og það er svosem ekkert að því. Hann er í mínum huga Vigdís Finnbogadóttir með pung. Kannski ekki pung en allavega sprella. Með fullri virðingu fyrir báðum. Ekki pungnum og sprellanum heldur Andra og Vigdísi. Það er nú óþarfi að misskilja alla hluti.

Eftir þær breytingar sem Ólafur hefur gert á embættinu þá held ég að Bessastaðir verði aldrei aftur sú ópólitíska trjáræktarmiðstöð sem þeir voru í tíð Vigdísar. Gróðurhúsaáhrif hennar hafa fjarað út og pólitísk áhrif tekið við. Sumir frambjóðendur mættu hafa það í huga.

 

Ólafur ÍslandskonungurÓlafur Ragnar er alveg sér kapituli. Hann má alveg eiga það að hann stóð sig glimrandi vel eftir hrun, var í raun eini málsvari þjóðarinnar útávið í Icesafe-málinu og flatti alla erlenda fréttamenn út einsog pizzur sem voru að ybba gogg og segja að við Íslendingar værum gerspilltir fjárglæframenn og asnar, sem við Erum náttúrulega, en það er annað mál.

 

Ýmsum finnst kallinn vera búinn að sitja full lengi og að það sé varla sæmandi í vestrænu lýðræðisríki að þjóðarleiðtogi sé þéttvafinn köngulóarneti og alþakinn hrúðurkörlum eftir áratuga slímsetu. Veit það ekki. Ólafur er soldið einsog aids – erfitt að losna við hann. En kannski vill fólk ekkert losna við hann. Hann er reffilegur og refslegur fagmaður við hestaheilsu þrátt fyrir öll sín axlarbrot í hestaferðum í gegnum tíðina. (Skiljanlega erfitt fyrir hann að axla ábyrgð á fjármálafylleríi Dóríðar sinnar. Bæði tvö edrúistar í blakkáti).

 

Hugsanlega ætti að láta stoppa hann upp þegar hann missir andlitið í hinsta sinn oní súpuskálina á öldrunarheimilinu Bessastöðum, og koma honum fyrir gleiðbrosandi í anddyrinu með opinn faðminn.

 

Guðni Th. FeldsStjórnmálaaflið RÚV teflir að þessu sinni fram karlkyns frambjóðanda, engum öðrum en Guðna Th. Felds, greindarlegum og við“feldnum“ rúmföstum langlegukomma sem hefur sérhæft sig í fortíðinni. Það þarf svosem ekkert að vera að hann láti slag standa, nema kannski hjartaslag undir þessum níðþunga bjarndýrsfeldi sínum.

 

En ef hann losnar undan honum og nær að bjóða sig fram þá verður hann „feldur“ af Ólafi nema að Andri Snær dragi sig útúr þessu svo að vinstri atkvæðin geti öll sópast til hins aðsópsmikla Guðna.

Koma tímar, koma ráð. Kommatímar, kommaráð.

 

Friðarhöfðinginn Ástþór Magnússon hefur hinsvegarÁstþór í sturtu sérhæft sig í framtíðinni. Hann vill flytja hingað til lands starfsemi Sameinuðu þjóðanna og hala inn á því 600 milljarða árlega í þjóðarbúið. Ýmsum kann að þykja það óraunhæft en málið er að það stendur til að flytja þessa stofnun frá USA á hlutlausan stað. Hví ekki til Íslands? Það er ekki að ástæðulausu að leiðtogafundur stórveldanna var haldinn í Höfða, mitt á milli Moskvu og Washington.

 

FriðarhöfðinginnÁstþór hefur sýnt það í gegnum tíðina að hann kann að koma hlutunum í verk og framkvæma það „ómögulega.“ Hann er 100 manna maki, kannski ekki „maki“ í bókstaflegri merkingu því fjölkvæni er jú bannað á Íslandi, en hann lætur hendur standa fram úr örmum, einsog Vigdís okkar Hauks myndi orða það.

 

Hann myndi ekki verða fjárhagslegur baggi á þjóðinni. Eftir hans setu þá myndi fólk ekki fá reikning í hausinn heldur ávísun í hendur. Við getum alveg bókað það. Þetta er maður sem kann að raka inn seðlum og myndi nýta þá hæfileika fyrir þjóðarbúið næði hann kjöri. Og honum tækist á nokkrum árum að breyta Íslandi í alþjóðlega miðstöð friðar. Hann sér lengra en nef hans nær. Ekki skortir hann augun. Svo mikið er víst.

 

Þó hann mælist núna með mínus 50 prósent eða eitthvað svoleiðis þá mun hann að sjálfsögðu taka þetta á lokasprettinum, einsog svo oft áður.

Give Ástþór and peace a chance.

 

 

(Grein þessi birtist í Morgunblaðinu í morgun).


mbl.is Hver er þessi Guðni Th.?
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Er hetjuskapur að viðurkenna aulaskap sinn?

Dagur BMargir eru búnir hæla Degi B. Eggertssyni í hástert fyrir það fáheyrða drenglyndi og gáfnamerki að hafa dregið idjótasamþykkt sína og meirihlutans til baka og viðurkenna stórfelld mistök sín og biðjast afsökunar á dómgreindarleysi sínu, fúski og rugli.

(Ég hef reyndar hvergi séð hann biðjast afsökunar). Það er ekki á hverjum degi sem stjórnmálamenn sýna þann hetjuskap að viðurkenna aulaskap sinn.

 

Sumir vinstrimenn húðskamma hann reyndar fyrir að hafa dregið rugl sitt til baka og vilja að hann klúðri hlutunum ennþá meira en orðið er með þeim rökum að bágur efnahagur landsins eigi að víkja fyrir mannréttindum, einsog það sé í verkahring smáborgarstjóra að bjarga heiminum, en svo eru aðrir vinstrimenn niðrá jörðinni sem segja að hann sé „maður af meiru“ og „maður að meyru“ og „maður með meiru“ fyrir að hafa séð að sér. Þeir virðast aldrei ætla að geta lært að koma þessum einfalda frasa skammlaust frá sér.

 

Sú góða dama, Katrín Júlíusdóttir, varaformaður Samfylkingarinnar, gengur svo langt að segja að Dagur hafi hvorki meira né minna en „brotið blað í íslenskri pólitík með því að viðurkenna að honum og meirihlutanum hafi orðið á mistök...“ og bætir við: „Þetta er það sem við höfum verið að kalla eftir.“

 

Já. Akkúrat. Svona viljum við hafa stjórnmálamennina. Þeir eiga að brjóta blöð og helst lög líka. Þeir eiga að klúðra hlutunum big time, reyna svo að klóra sig útúr vandanum og kenna öðrum um, hlaupa úr einu lygahorninu í annað og neyðast svo til að viðurkenna glópsku sína og stjarnfræðilegt dómgreindarleysi og muldra svo afsökunarbeiðni oní hálsmálið og málið dautt.

 

Hvernig er hægt að kalla eitthvað "mistök" sem hefur verið í undirbúningi mánuðum saman með lögfræðingum og innkaupastjórum og öllu tilheyrandi? Það eru ekki "mistök." Það er ásetningur. Einbeittur brotavilji.

Katrín Júl hefði því frekar átt að segja að Dagur hefði "brotið blað í íslenskri pólitík með því að viðurkenna að honum og meirihlutanum hafi orðið á ásetningsbrot."

En það hefði kannski ekki komið eins vel út fyrir samfólin.

 

Eftir því sem Björk Vilhelms segir þá var búið að undirbúa þessa sniðgöngutillögu í heilt ár, en samt var hún vanhugsuð. Menn geta þá rétt ímyndað sér hvað þetta lið er lengi að hugsa. Ekki nema von að meirihlutinn hafi ekki getað séð fyrir viðbrögð Gyðinga í Bandaríkjunum. Hefði þurft lágmark 20 ár til að kveikja á perunni.

Alveg glæpsamlega vitlaust gengi.

En svona eiga pólitíkusar að vera. „Þetta er það sem við höfum verið að kalla eftir.“ Lútum höfði í auðmýkt og undirgefni og færum Degi gull, reykelsi og myrru. Krjúpum í lotningu við fótskör meistarans. Vér skulum biðja.

 

Jón GnarrÉg efast samt um að Dagur hafi „brotið blað í íslenskri pólitík“ með því að viðurkenna axarsköft sín og handabakavinnubrögð. Ég man nú ekki betur en að fyrirrennari hans og fyrirmynd, Jón Gnarr, hafi gert fátt annað en að viðurkenna mistök og biðjast afsökunar á þeim, á milli þess sem hann var að gera þau. Þetta var full time job. Ef eitthvað var gert þá voru það mistök og þau voru viðurkennd og beðist afsökunar á þeim. Svona gekk þetta árið um kring. Mistök - þau viðurkennd - beðist afsökunar. Þetta var Dags-skipunin.

 

Gnarrinn var alltaf fyrstur manna til að viðurkenna að hann vissi minna en ekkert um málefni borgarinnar og að hann hefði ekki hugmynd um hvort hann væri að koma eða fara. Er hægt að hugsa sér betri eiginleika sem geta prýtt borgarstjóra?

Vanhæfni er vanmetinn kostur.

 

Hann sagði að það væri ekki til sá hlutur innan borgarkerfisins sem hann hefði minnsta skilning á. Hann má þó eiga að hann viðurkenndi það.

Stjórnmálin voru svo djúpt sokkin á þessum tíma að einu kröfurnar sem fólkið gerði til stjórnmálamanna voru að þeir viðurkenndu að þeir væru froskar sem vissu ekkert í sinn haus.

 

HofsvallagataJón Gnarr var ekkert að reyna að fela það og uppskar miklar vinsældir fyrir vikið. Fólk var ekkert að ætlast til þess að hann gerði eitthvað af viti og breytti gangi himintunglanna heldur bara að hann væri að hirðfíflast í Gleðigöngunni og þrengja götur borgarinnar og búa til hjólreiðarstíga og fuglahús og gefa lóðir til trúarsafnaða og viðurkenna að hann vissi ekki neitt.

 

GnarrMaður sá hann ekki í sjónvarpinu öðruvísi en að hann væri að biðjast afsökunar á einhverju klúðri og játa að hann hefði ekkert vit á þessu eða hinu og hefði ekki sett sig inní málin því hann væri með athyglisbrest og gæti ekki haldið sér vakandi á fundum sökum leiðinda og vissi í raun ekkert hvað hann væri að gera þarna.

 

Svona eiga borgarstjórar að vera. Og þessvegna var hann svona vinsæll og mikils metinn. Hann viðurkenndi nefnilega að hann væri alveg úti að aka í öllum málum og vissi nákvæmlega ekkert í sinn haus. Og þessvegna urðu þeir svona góðir vinir, hann og Dagur. Þeir áttu svo margt sameiginlegt. Enda borgin að stefna í gjaldþrot.

 

Það var einmitt Jón Gnarr sem átti þá hugmynd að fara með smáborgarstjóraembættið í útrás og slíta sambandinu við Moskvu fyrir að brjóta á réttindum samkynhneigðra. Hann sendi umvöndunarbréf til Moskvu en var ekki svarað. Lengra náði það ekki.

Ekki veit ég hversvegna hann sendi ekki svipað bréf til Saudi-Arabiu, Írans og annarra múslimaríkja en þessi hugmynd hans var semsé kveikjan að þeirri vanhugsuðu ruglsamþykkt sem núverandi meirihluti var að draga til baka.

 

Dagur moskunnarÞó að Jón hafi ekki náð að slíta sambandinu við Moskvu fyrir að brjóta á réttindum samkynhneigðra þá bætti hann og Dagur úr því með því að gefa islamistum lóð undir mosku en einsog allir vita þá eru samkynhneigðir í hávegum hafðir meðal islamista. Aðeins femínistar og geitur eru hærra skrifaðar.

 

 

KlúsóKröfurnar sem vinstrimenn gera til borgarstjóra síns, hvort sem hann heitir Jón Gnarr eða Dagur Bé eða Klúsó eða eitthvað annað, eru fyrst og fremst þær að hann kunni að viðurkenna allt sitt klúður, glópsku, dómgreindarleysi, aulaskap, fúsk og fáfræði, og kunni jafnvel líka að biðjast afsökunar á afglöpum sínum í starfi. Ef hann kann þetta tvennt, og jafnvel ekkert annað, þá er hann virkilega góður og mikilhæfur borgarstjóri í þeirra augum. Mikill leiðtogi og stjórnvitringur. Jafnvel hetja.

 

Ef mistökin eru vel meint þá þykja þau ókei. Ruglið þarf að vera „sett fram af góðum hug,“ einsog Dagur orðaði það. Það er nefnilega hugurinn á bak við klúðrið sem skiptir máli. Svo þegar maður er búinn að fokka öllu upp þá á maður að segja einsog Saxi læknir, kollegi Dags og fyrirmynd í mörgu:

 

Saxi læknir„Æjæ, þarna skar ég aðeins of djúpt. Ég er búinn að stórskemma skurðarborðið. En þetta var ekki mér að kenna. Sjúklingurinn hreyfði sig of mikið, enda ódeyfður. Huhu. Afhverju horfa allir svona á mig? Ókei þá, ég gerði smá mistök. En þið hefðuð örugglega ekki gert þetta betur. Það er alltaf auðvelt að vera vitur eftirá. Huhu. Afhverju horfa allir ennþá svona á mig? Jæja þá, sorry, ef ykkur líður betur með það.“

 

Svona á að gera þetta. Þetta er það sem góður stjórnmálamaður þarf að kunna: Að klúðra hlutunum, játa klúðrið og biðjast afsökunar á klúðrinu. That´s it.

Dagur er búinn að gera þetta þrennt samviskusamlega og því eru alveg hverfandi líkur á því að hann muni segja af sér. Ekki nema að fylgi hans sjálfs eða Samfó færi niður í mínus-tölu, semsé undir frostmark og færi að nálgast helkul. Þá myndi hann hugsanlega þurfa að brjóta grýlukerti af oflæti sínu og láta losa sig úr stólnum með logsuðutæki.

Líka ef það kæmi í ljós að það væri nú eitthvað meira en lítið bogið við þetta allt og að hann væri með óhreinan maðk í pokahorninu og að það væri mjöl í mysunni, svo maður sletti nú smá vigdísku.

Það þarf nefnilega ekki að vera að allar krullur séu komnar til grafar.

 

Ef maður færi fram á það með mikilli eftirfylgni og og hávaða og látum að hætti vinstri öfgamanna að Dagur segði af sér og pakkaði saman ekki seinna en strax þá myndu mótrök vinstrisinnaða góða og gáfaða fólksins með réttu skoðanirnar vera eitthvað á þessa leið á bloggsíðum og kommentakerfum samfélagsmiðlanna, einsog ævinlega í öllum málum:

 

„Hei þú þadna fávitynn þynn, voru sjallar eyttkvað betry þegar þeyr voru í meyrihluta í borgynni, ha? Svaraðu því hellítis rasystinn þynn. Ertu búinn að gleima Hönnu Byrnu? Og var það ekky Davýð Oddson sem samþygti að troða okkur í Ýrakstríðið? Ha? Var það eyttkvað betra? Það ætti nú bara að leggja Sjallaflokkin nyður.

Ég skal bara seija þér það að krystni er sko ekkert betry en ýslam ef þú heldur það djös úddlendingahatarynn þynn, eða ertu kansky búinn að gleima krozzferðonum og öllu þvý? Ha? Akkuru má ekky hleipa 50.000 flóttamönnum til lansins? Þetta er bara fólk eins og við. Sástu ekky mindyna af druknaða sírlenska stráknum í fjörunny? Ha? Fynst þér það ekki næg ástæða tyl að Evróba opny landamæry sýn uppá gátt og bjóði 5 miljónnyr flóttamanna velkommna frá Myðausturlöndum og Afrýku og Öfganistan og Albanýju? Ha? Þú ert bara fullur af mannvonsku og mannhatry. Þú ert bara badnamorðyngi. Það er málið. Ertu einkver sjalli djösins nasystinn þynn? Eða ertu kansky giðingarottusleikja með íslamófóbíu hellítys rasystadjöfullynn þynn? Ha? Eða ertu kansky í frammsóknarfloknum? Þú hlítur að vera sona þjóðrembusvýn sem kant þjósönginn og Öxul við Árna og alt það og elskar Ýsland. Vynnuru á Údvarpi Sögu eða kvað? Þyð eruð bara óumburðarlint og fordómafult pakk og vont fólk með ógisslegar skoðannyr og það ætti að drepa ikkur öll.“

 

 

Jæja. Það er blessuð blíðan.

Mikið er ég nú feginn að vera almennilegt illmenni með rangar skoðanir á öllum hlutum.

 

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu laugardaginn 26. september 2015).


mbl.is Greinargerð tillögu verði felld úr gildi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Stuðningur skýjaborgarstjórans við Hamas

Skýjaborgarstjórinn í sjöunda himniÉg efast um að hin mannúðlega stuðningstillaga Bjarkar Vilhelmsdóttur við Hamas hryðjuverkasamtökin verði í heild alfarið dregin til baka af borgarstjórnarmeirihlutanum í dag því að í því fælist vottur af skynsemi. Líklegra er að hann dragi hana til baka með einhverjum fyrirvörum og viljayfirlýsingum um faglegt áframhaldandi þráhyggjurugl eða komi hreinlega með nýja og "betrumbætta" sniðgöngutillögu og auki þannig enn frekar gríðarlegan skaðann sem hann hefur valdið.

 

Meirihlutinn, sem er skipaður Samfylkingunni, Bjartri framtíð, Vinstri græningjum og Pí-rötum, var svona líka glimrandi ánægður með þessa fáránlegu sniðgöngutillögu sína þann 15. sept. að hann mátti vart vatni halda af hrifningu þegar hann samþykkti hana og því hæpið að hann fari að draga allt í land núna og þar með í raun játa að hann sé gjörsamlega dómgreindarlaus og ekki stjórntækur og varla í húsum hæfur.

 

Borgarstjórnarmeirihlutinn hefur sýnt það frá upphafi að hann hefur aldrei kunnað að hlusta á sér vitrari menn (sem eru ansi margir) og leita ráða hjá öðrum en sjálfum sér. Virðist elska lýðræðið meira með vörunum en hjartanu og vera alveg ónæmur fyrir skynsamlegu viti og rökum.

Maður hefur séð þetta í flugvallarmálinu, gatnaþrengingarmálum, byggðaþéttingarmálum, miðbæjarskipulagsmálum, sjúkrahússtaðsetningarmálinu og reyndar í öllum hans illa grunduðu eyðileggingarmálum og í ofanálag eru fjármálin að sjálfsögðu ein rjúkandi rúst og velferðarkerfi borgarinnar í algerðu hakki, eftir því sem Björk velferðarsérfræðingur segir sjálf.

 

Það aftrar Degi samt ekki frá því að heimta fleiri flóttamenn í borgina sína, lágmark 500, þó það sé þriggja ára biðtími eftir félagslegum leiguíbúðum – fyrir Íslendinga.

Meirihlutinn veður áfram í botnlausum sjálfsþótta og blindni einsog mannýgt naut og er gjörsamlega fyrirmunað að hugsa svo mikið sem einn leik fram í tímann. Enda elska vinstrimenn þetta fyrirbrigði.

 

Á fundinum sem haldinn verður í dag ætlar meirihlutinn að draga sniðgöngutillögu sína til baka sem gefur sterklega til kynna að hann ætli í fyrsta skipti að hlusta á rök og sjá að sér.

En mun hann leggja þessa tillögu alfarið á hilluna? Það held ég ekki. Það væri of skynsamlegt og lógískt. Hann mun líklega halda þessu máli til streitu því þrjóska hans, frekja, „prinsipp,“ offors, einsýni og valdhroki er alveg á pari við ofurmannlega heimskuna.

 

Þeir munu viðurkenna, tilneyddir, að þetta sé jú bölvað klúður en það sé nú bara nokkuð mikið vit í þessu klúðri sem þurfi bara að útfæra aðeins betur. Með ómælisheimsku sinni, sem aldrei skyldi vanmeta, má búast við að þeir reyni að sljákka aðeins í eldhafinu sem þeir hafa kveikt, með því að blása á það en munu geyma til góða olíubrúsa í rassvasanum. Þetta eru jú óvitar.

 

Þó að flest ríki heimsins séu að fremja mannréttindabrot í stórum stíl og mörg þeirra að hernema landsvæði út og suður þá er það prinsipp borgarstjórnarmeirihlutans að horfa framhjá þeirri staðreynd og einbeita sér eingöngu að mannréttindabrotum Ísraela, þessu „Gyðingavandamáli,“ sama þó að sniðgöngutillaga hans bitni eingöngu á Palestínumönnum og Íslendingum en sé að öðru leyti gjörsamlega gagnslaus og óendanlega vitlaus einsog hann sjálfur.

 

Degi B. Eggertssyni Utanríkisráðherra Reykjavíkurborgríkisins var falið að útfæra þessa vel meintu stuðningstillögu Bjarkar við Hamas hryðjuverkasamtökin og einsog við var að búast þá var útkoman að sjálfsögðu hroðalegt klúður, einsog Dagur B. hefur viðurkennt sjálfur. Ábyrgðin er hans, í orði - ábyrgðarleysið er hans, á borði.

 

Dagur segir að þetta hafi verið illa hugsað en vel meint en hafi „ekki verið nógu vel undirbúið“ heldur gert í venjubundinni fljótfærni og heimsku, en Björk Vilhelms, hin gamla og góða vinkona Hamas, segir hinsvegar að þetta hafi verið í undirbúningi í heilt ár með lögfræðingum og innkaupastjórum og öllu tilheyrandi.

Ómögulegt er að segja til um hvort þeirra sé að hagræða sannleikanum þvi bæði eru þau jú sannir samfíósar.

 

Mætir lögfræðingar hafa bent á að þessi vafasami gjörningur borgarstjórnarmeirihlutans sé ekki í þágu Palestínumanna þegar upp er staðið heldur eingöngu Hamas hryðjuverkasamtakanna. Djörk Vilhelms verður svo náttúrulega fagnað sem gríðarlegri hetju þegar hún kemur ríðandi á asna inní Palestínu og fer að vinna þar að góðgerðarmálum í góðu yfirlæti eftir þetta vel heppnaða illvirki í borgarstjórn.

 

Dagur ábyrgðarmaður hlýtur að samfagna henni enda sá hann um útfærsluna á tillögu hennar sem heppnaðist svo vel að allir Gyðingar heimsins hugsa okkur nú þegjandi þörfina og eru þegar farnir að sýna það í verki svo um munar. Orðspor landsins og markaðir og viðskiptasambönd út um allan heim – allt á leiðinni niður í holræsið. Skaðinn líklega ómælanlegur einsog heimskan sem bjó að baki þessari ákvörðun.

 

Eini skaðinn sem Dagur hefur áhyggjur af er skaðinn sem meirihlutinn hefur orðið fyrir. Annan skaða sér hann ekki. Í gær sagði hann í viðtali á Rás 2:

„Ég held að þetta mál hafi verið sett fram af góðum hug til þess að undirstrika áherslu borgarinnar á mannréttindi. Við stóðum hins vegar þannig að því að það skaðaði bæði þann málstað og ég held að það hafi skaðað meirihlutann og það er bara eitthvað til að horfast í augu við finnst mér. Ég held að það skipti bara mjög miklu máli þegar við vinnum þetta mál áfram að við gerum það þá betur og með því þá endurvinnum við hugsanlega eitthvert traust.“

 

Skaðinn sem hann og meirihlutinn hefur valdið þjóðinni er honum víðsfjarri og virðist ekki skipta hann neinu máli. Hann sér bara rétt útfyrir nefið á sér. Sérhagsmunir eru honum efst í huga en ekki þjóðarhagsmunir. Í þessu viðtali kemur það einmitt fram að hann virðist ekki ætla að stoppa í sínu óráðsrugli heldur „vinna þetta mál áfram“ og betrumbæta óhæfuverkið og gefa aðeins í og það heldur hann að sé allra sniðugasta leiðin til að endurvinna traustið.

 

Halló! Er einhver heima?! Í hvaða heimi lifir þessi skýjaborgarstjóri? Í loftkastalanum sem hann ætlar að byggja þessar 3000 íbúðir sínar? Meiraðsegja geimfarar eru í meira jarðsambandi en hann. Svona afglapar hreinlega verða að fara í ævilangt frí frá mikilvægum ábyrgðarstörfum. Hann hlýtur að geta orðið formaður Samfylkingarinnar eða eitthvað svoleiðis. Og meirihlutinn sem samþykkti þetta þjóðarpungspark á að sjálfsögðu að fjúka með honum.

 

Þó það megi ekki minnast á landráð á Íslandi þá er hann nú samt ansi skemmtilegur landráðakaflinn í almennum hegningarlögum. 88. grein hljóðar svo:

 

„Hver, sem opinberlega í ræðu eða riti mælir með því eða stuðlar að því, að erlent ríki byrji á fjandsamlegum tiltækjum við íslenska ríkið eða hlutist til um málefni þess, svo og hver sá, er veldur hættu á slíkri íhlutun með móðgunum, líkamsárásum, eignaspjöllum og öðrum athöfnum, sem líklegar eru til að valda slíkri hættu, skal sæta fangelsi allt að 6 árum.“

 

Þetta er áhugaverð lesning en það er náttúrulega ekkert farið eftir þessu. Þetta er dauður bókstafur. Jafnvel þó borgarstjórnarmeirihlutinn yrði dæmdur þá væri hann ekki sakhæfur. Þetta eru óvitar. Plöntur.


mbl.is „Kom vangaveltum á framfæri“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Svarskeyti til Hr. Salem Tamimis

 

Hr. Mansal Tamimi

 

Eins og þú getur kannski séð - þá er ég lítillega blyndur. Skryfblyndur. Ég segi og skrifa: Skuðbrundur. Þarna kom þetta rétt.

 

Ég vil frekar nota orðið „skeyti“ en „bréf“ þegar ég skrifa til múslima. Held að þið eigið auðveldara með að skilja það. Við vesturlandabúar tölum um flugpóst en þið talið líklega um flugskeyti. Það er svona nær ykkar siðmenningu.

Hvað um það.

 

Hr. Saloon Tamimi. Þakka þér svarið við grein minni sem bar nafnið „Svíþjóð nauðgað með samþykki Sví(n)a.“ Svar þitt hljóðaði svo, með leyfi forseta:

 

„Hver er sá sem nauðga íslenskar stelpur hér á landi? Ekki eru þetta múslimar. Þvílík heimska og fáfræði.“

 

Ég ekki vita. Ég ekki vera að tala um nauðgarar á Íslandinu. Ég vera að tala um nauðgarar í Svínþjóð. Við senda reykmerki einsog indjánar ef við ekki geta talað saman mannamál.

 

Jæja, hættum nú þessu rugli Hr. Salvar Tannlími og förum að tala íslensku einsog fullorðnir menn. Við erum báðir búnir að búa hérna í 50 ár og útskrifuðumst báðir úr Öskjuhlíðarskóla með hæstu einkunn, 0,5, þannig að við hljótum að geta rætt saman á skiljanlegan, siðaðan hátt einsog aðrir seinfærir öfgatrúarmenn. 

 

Hr. Salami Tamimi. Ég var bara nokkuð ánægður að sjá þig svona óvenju málefnalegan hér á síðunni minni, - í mínum húsum, sem sagt er. Þú hefðir nú samt gjarnan mátt fara úr skítugum skónum og sýna örlitla tillærða mannasiði, en maður á kannski ekki að gera of miklar kröfur til kærleiksríkra friðelskandi hófsamra múslima.

 

Hr. Salat Tamimi. Þó ég sé skryfblyndur og þú lesblindur og báðir eflaust siðblindir þá hefðirðu nú átt að sjá og skilja að ég var að tala um ástandið í Svíþjóð en ekki á Íslandi. Grein mín heitir: Svíþjóð nauðgað með samþykki Svía. Ég hélt að þessi fyrirsögn gæfi nokkuð sterkar vísbendingar um innihaldið og gæti varla orðið mikið skýrari en það má greinilega misskilja allt ef einbeittur vilji er fyrir hendi, - þeirri hendi sem ekki er ennþá búið að höggva af.

 

Ég er að fjalla um borðleggjandi staðreyndir Hr. Saltmann Tamíní. Mr. Google lýgur ekki. Hann lætur ekki blekkjast. Þó að meirihluti strangtrúaðra og „hófsamra“ múslima í Evrópu styðji ISIS, samkvæmt viðamiklum áreiðanlegum könnunum, og vilji sharialög og vilji t.d. láta handarhöggva þjófa þá skulum við ekki einhenda okkur útí öskur um „heimsku og fáfræði“ þegar herra Google á í hlut. Hann veit betur.

 

Staðreyndirnar tala sínu máli Hr. Salsa Taðlífi og munu gera það áfram þó að boðberar þeirra fái 10 ára fangelsi og 1000 svipuhögg.

2+2 eru 4 hvort sem okkur líkar betur eða verr.

 

Hr. Salvia Talsími. Hvað viðkemur klakanum þá mun ástandið hér verða eins og í Svíþjóð sálugu ef við höldum áfram að gleypa allt öfgafeministakommalufsurétttrúnaðarruglumbullið hrátt sem þaðan kemur og ef við stöndum ekki vaktina og á bremsunni og í lappirnar. Það þarf ekki einusinni alfræðing einsog Mr. Google til að segja okkur það.

Fræðumst aðeins meira og öskrum aðeins minna Hr. Semen Takílimi.

 

Allahu Akbar og allt það.

 

Sverrir Strompskyr


Svíþjóð nauðgað með samþykki Svía

 

Islömsk siðmenningSíðast þegar ég vissi var Svíþjóð í 2. sæti á listanum yfir mestu og verstu nauðgunarbæli heims. Það er allavega í 1. sæti í Evrópu, með tvöfalt fleiri nauðganir en nokkurt annað Evrópuríki. Það eru ekki Svíar sjálfir sem eru svona duglegir við þessa ömurlegu iðju heldur innflytjendur, fyrst og fremst múslimar. Svíar eru hinsvegar ábyrgir fyrir því hvernig komið er vegna galopinnar, galinnar innflytjendastefnu sinnar og smáborgaralegs ótta við að vera sagðir „fordómafullir“ og kallaðir „rasistar.“

 

Þeir hafa meiraðsegja leitt í lög að bannað sé að móðga múslima. Fangelsisvist liggur við slíku. Ef þú móðgar múslima sem er að nauðga konu þá eru sennilega meiri líkur á því að þú farir í fangelsi en músliminn:)

 

(Íslenskir femínistar eru líklega mjög hrifnir af þessu. Þeir (þær) vildu fyrir ekki löngu láta leiða það í lög að bannað væri að móðga konur. Þessi fasíska delluhugmynda“fræði“ þeirra er að sjálfsögðu fengin beint frá Svíþjóð, fyrirmyndarríki rétttrúnaðarins).

 

Sænskir fjölmiðlar eru að sjálfsögðu meðvirkir í vitleysunni og passa sig á því að birta nær eingöngu fréttir af hvítum nauðgurum og minnast ekki orði á hinn stóra meirihluta, múslimana. Þeir gætu móðgast. Fjölmiðlarnir, sem eiga að sjá um upplýsingu, sjá um að halda Svíum í svartnætti fáfræðinnar um ástandið heima fyrir.

 

Einsog flestir ættu að vita er Svíþjóð alveg þéttpakkað af gífurlegum leiðindum og þversagnakenndri pólitískri rétthugsun; t.d. tröllheimskum öfgafemínisma en um leið miklu umburðarlyndi í garð kvenfjandsamlegra óumburðarlyndra islamista. Óskiljanlegt rugl. Greinilegt að rétthugsun er andstæða rökhugsunar. Ekki að ástæðulausu að menn eru farnir að tala um Svíþjóð í þátíð. Líta á þetta sem búið spil. Ónýtt land.

 

Hér á landi er hópur karla og kvenna sem er kallaður „góða fólkið.“ Þetta eru aðallega vinstrimenn, af einhverjum ástæðum. Sumir þeirra eru svo illa haldnir af pólitískri rétthugsun að þeir fullyrða að það sé ekkert til sem heiti pólitísk rétthugsun, en ef hún sé til þá séu það hinir sem séu haldnir henni, ekki þeir. Þessi háværi, stjórnsami, freki minnihluti vill snúa merkingu orða á haus a la Orwell og opna um leið landið uppá gátt einsog útglennta hóru í nafni „frjálslyndis“ og „umburðarlyndis“ og þessarar margumtöluðu göfugu „fjölmenningar,“ sem flestir þjóðhöfðingjar Evrópu játa nú fyrst að hafi beðið algjört skipbrot. En einmitt þá finnst bláeygum bernskum íslenskum óvitum best að sigla í sama far.

 

Alveg kostulegt að Sví(n)aríki skuli vera það land sem við tökum helst til fyrirmyndar í einu og öllu. Aðeins spurning um tíma hvenær við förum sömu leið. Beint niður í holræsið. Hér vantar illilega flokk sem hefur skynsamlega, íhaldssama stefnu í innflytjendamálum. Sá flokkur er ekki til á alþingi í dag. Þar á bæ þorir enginn að opna munninn um þessi mál af ótta við að vera úthrópaður „rasisti.“ Svona flokkur mun örugglega koma hér upp. Það er líka aðeins spurning um tíma.

 

Meðan Evrópa er að vakna upp við vondan draum þá erum við steinhrjótandi á okkar vinstra græna eyra, svífandi um í lennonískum útópískum draumaheimi umburðarlyndis og bræðralags þar sem öll dýrin í skóginum eru svo gasalega góðir vinir: Ljónin og buffalóarnir leiðast ástfangin hönd í hönd og krókódílarnir eru gulrótajaplandi grænmetisætur og múslimar samlagast með glöðu geði og kristnir og múslimar lifa í sátt og samlyndi undir fíkjutré og sharialögum og prúðbúnir hommar gifta sig í mosku í skógarjaðrinum. Í þessum draumaheimi svífum við alveg þangað til okkur verður kippt niðrá jörðina með látum og vöknum upp með andfælum við að það er verið að taka okkur í rassgatið af fúlskeggjuðum andskota. En þá verður of seint að hrópa NAUÐGUN!

 

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------

Fleiri hundruð fréttaskýringaþætti má finna á youtube um ömurlegt ástand Svíþjóðar, svo og múslimavandamálið í Evrópu yfir höfuð. BBC hefur margoft fjallað um þetta og reyndar flestar sjónvarpsstöðvar Evrópu, nema náttúrulega íslensku stöðvarnar. (Þær hafa eingöngu gert einn rómantískan þátt sem heitir Múslimarnir okkar. Sá var á Stöð 2. Ekkert sést á RÚV). En það er engin afsökun fyrir fáfræði okkar um islam og blindu fyrir því hvað er að gerast í kringum okkur. Við erum jú nettengdir.

Hér að neðan eru 3 linkar á hinn vinsæla, skarpa, írska spéfugl og þjóðfélagsrýni, Pat Condell, þar sem hann fjallar um heimatilbúnar hörmungar Svíþjóðar og annálaða aðlögunarhæfni múslima. Þess má geta að hann hefur fengið ófáar morðhótanir frá hinum umburðarlyndu múslimum. Hvert myndband er aðeins um 5 mínútur.

Í fyrsta vídeóinu, sem tæplega tvær milljónir hafa skoðað, segir hann umbúðarlaust álit sitt á islam, svo kröftuglega reyndar að „góða fólkið“ með réttu skoðanirnar ætti allsekki að horfa. Í síðari tveimur vídeóunum fjallar hann um sjálfskaparvíti Svíþjóðar.

A word to rioting Muslims

Sweden goes insane

Goodbye Sweden

 


mbl.is Nauðgaði „eiginkonunni“ reglulega
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Rammstolnum ófögnuði fagnað í Eurovision

María syngur af sér rassinnJæja. Þá er það búið. María stóð sig virkilega vel þrátt fyrir örlitla hnökra. Hún sagðist t.d. hafa „sungið af sér rassgatið,“ en slíkt hlýtur að vera afar óheppilegt í hommakeppni einsog Eurovision, jafnvel þó María sé kvenkyns og skegglaus í ofanálag.

Ég ætla að vona að þetta sé ekki ástæðan fyrir óförunum. (Hommar eiga það nefnilega til að taka það full bókstaflega þegar þeim er sagt að fara í rassgat. Vilja helst ekki fara neitt annað og þá er eins gott að allir hafi eitt). En hún sýndi semsé stjörnuleik í vissum skilningi.

 

Eftir að ljóst varð að hún kæmist ekki áfram með lagið Unbroken þá sagði hún broken en kurteis og pen á Fjasbókarsíðu sinni:

 

„Þeir sem drulla, flott, drullið bara yfir mig eða atriðið, mér er sama...“

 

Mér er ekki drullusama. Ég var reyndar ekki var við það að nokkur hafi drullað yfir hana, en það má vera að einhverjir ódannaðir drullusokkar og kúkalabbar hafi drullað yfir hana, vitandi að hún gæti ekki svarað í sömu mynt þar sem hún var búin að syngja af sér rassgatið.

 

Ég veit það ekki, en það er óneitanlega skítalykt af málinu.

 

Ef ég væri gráglettinn einsog Láki jarðálfur þá myndi ég eflaust segja að það hafi verið soldið kaldhæðnislegt að syngja af sér rassgatið í lagi sem er óttalegt prump, en þar sem ég er annálað orðvart prúðmenni þá segi ég náttúrulega sem er að lagið er alveg stórglæsilegt, nema hvað það gleymdist óvart að setja í það sterka og skemmtilega melódíu. Mjög gott að öðru leyti.

malaysia airlinesByrjunarkaflinn var að vísu á lágum og ógreinilegum muldursnótum þannig að maður vissi ekki alveg hvort lagið væri byrjað eða hvort hún væri bara að ræskja sig og tauta eitthvað við sjálfa sig, en svo hóf lagið sig til flugs með miklum tilþrifum einsog glæsiþota frá Malaysia Airlines og...

 

Þetta steinlá. Í vissum skilningi.

 

María má vera stolt af sinni frammistöðu því hún var með hráefni í höndunum sem myndi ekki vera selt í matvöruverslun sem héti Fugl og fiskur.

 

BakraddasöngvararnirSviðssetningin var alveg til fyrirmyndar. Bakraddasöngvararnir sáust varla. Þegar það kom fyrir að það rétt glitti í þá þá voru þeir úr fókus og virkuðu einhvernveginn einsog draugar eða svartkuflaðir djöfladýrkendur sem væru að fórna henni Maríu litlu í norðurljósasviptingum lengst norður í afsungnu rassgati. Mjög líflegt og frjótt alltsaman.

 

En nú aðeins að öðru. Þó að þetta eigi að heita sönglagakeppni en ekki sönglandakeppni eða söngvarakeppni þá geta þó söngvarar stundum gert gæfumuninn hvort lag fari áfram eður ei. Rússneska leiðindalagið er gott dæmi um það: Illa þolanlegt voðaverk en sungið af hörku Marilyn Monroe ljósku í hvítu austantjaldi. Lenti í öðru sæti. Ótrúlegt helvíti.

 

Sjálfur var ég hrifnastur af ítalska laginu og því ástralska og svo var lagið frá Kýpur ansi snoturt og tilgerðarlaust.

 

Lélegasta lag keppninnar var án nokkurs vafa sænska vinningslagið. Reyndar er það ekki sænskt heldur er það rammstolið frá franska tónlistarmanninum David Guetta. Sá gæi er vel þekktur, búinn að selja yfir 9 milljónir platna út um allan heim.

 

HeppinnÍ flutningi sykraða Svíans hét lagið „Heroes“ en raunverulega heitir það „Lovers on the sun“ og kom út í fyrra. Tæplega 80 milljónir manna hafa horft á það á youtube. „Höfundur“ „sænska lagsins“ er alveg örugglega einn af þeim. A-kaflinn er svo gott sem alveg eins. Ferlega neyðarlegt. Stuldir geta varla talist til góðra og „hetjulegra“ lagasmíða.

Vó-ó-vóóó-viðlagið er hirt úr öðru lagi sem var gríðarlega vinsælt fyrir ekki löngu. Man ekki hvað það heitir í augnablikinu en skal þefa það uppi við tækifæri.

 

Þetta lag Sví(n)anna, „Heroes“ er semsé samsuða, uppáhellingur, drullumall, glundur, stuldur, í raun algjört ræningjarugl frá upphafi til enda og á nákvæmlega ekkert skylt við sjálfstæð gæðalög einsog "We are the champions" með Queen einsog Ómar okkar Ragnarsson skrifar uppveðraður um í mígandi hrifningu hér á moggablogginu.

 

Berið endilega saman þessi tvö lög þegar þið eruð búin með greinina: HÉR er „sænska“ lagið og HÉR er orginallinn með David Guetta.

 

Þó að Frakkar hafi verið í þriðja neðsta sæti þá unnu þeir engu að síður keppnina með lagi í flutningi Svía.

 

En það verður nú að segja Svíum til hróss að þeir voru með langbestu og frumlegustu sviðssetninguna, nema þeir hafi kannski stolið henni líka einsog laginu. Ég spái því að við munum um ókomin ár eiga eftir að sjá í Eurovision stælingar og tilbrigði við þessar sviðsteiknimyndir Svíanna. Menn elta hvers annars skott og hvers annars rass í þessari keppni.

 

algjör sveppurEn talandi um rassa þá endurtek ég að hún María stóð sig alveg glimrandi vel. Ohh, hún er svo gasalega mikið rassgat...eða var það allavega. Hún er og verður stjarna, þrátt fyrir að hafa sungið af sér rassgatið.

Þeir sem segja annað geta farið í rassgat.

Kynnarnir voru sömuleiðis góðir. Fínir sveppir. Skárri en flest lögin. Betri verða rasskynnar ekki.

 

 


mbl.is Ísland fékk 14 stig
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Kvikmyndin (FL)AUSTUR. Lítilsháttar gagnrýni

Fór í Háskólabíó í fyrradag og sá verulega minnistæða íslenska kvikmynd sem heitir annaðhvort Austur eða Flaustur. Man það ekki. Mikið verk, aðallega í karlkyni. Erfitt að framkalla svona verk. Sum atriðanna voru stórgóð, sérstaklega þau sem voru í fókus. Þau voru bæði mjög eftirminnileg, að mig minnir.

 

Sumir leikararnir þvældust svolítið fyrirhnakki tökumanninum þannig að oft sást aðeins í hnakkann eða skallann á einhverjum kalli meðan aðalatriðið átti sér stað fyrir framan hann. Tökumaðurinn átti í nokkru basli með halda rétta fólkinu innan rammans, kannski vegna þess að farsíminn (sem myndin hlýtur að hafa vera tekin á) bauð ekki uppá að súmma frá og taka víðari mynd.

 

Þessi bíómynd er soldið einsog selfie þar sem einhverselfie allt annar er á myndinni en maður sjálfur.

Maður sá og heyrði í rauninni mjög lítið af því sem átti að vera í myndinni og reynt var að koma til skila, en þetta kom ekki að sök. Því minna sem maður sér í sumum bíómyndum því betra - því meira reynir á ímyndunaraflið.

 

Af þessum sökum hætti ég vitaskuld að horfa á myndinaíslensk spennumynd þegar fór að líða á hana og lygndi þess í stað aftur augunum og fór að ímynda mér hvað væri að gerast í henni út frá tónlist og því muldri sem skildist. Það kom mun betur út vegna þess að það þreytir augun minna að horfa á hugarmyndir því þær eru jú alltaf í fókus og svo getur maður líka alltaf fengið víðara sjónarhorn ef maður kærir sig um, sem er greinilega ekki hægt á öllum farsímum. Þetta var því ekki beint bíómynd í mínum huga heldur frekar ímynd.

                                                     

Það var samt frekar erfitt að ímynda sérfucking shit atburðarrásina því maður greindi illa orðaskil. Maður heyrði jú einstaka merkingarík orð einsog t.d. "fuck" og "shit" og kvalaóp einsog  "æ-æ-æ" og "ó-ó-ó" en ekki mikið meira enda höfðu leikararnir ekki mikið meira að segja í fréttum.

 

Hljóðið var engu að síður mjög gott, eða þau óhljóðhljóðupptökumenn að störfum sem maður heyrði. Míkrófónarnir í farsímum eru orðnir það góðir í dag. Kannski smá dolluhljóð, svona einsog myndin hafi verið tekin ofan í öskutunnu en það vandist. Eða þannig. Þó að maður hafi kannski ekki heyrt það sem leikararnir voru að muldra þá er það aukaatriði því þeir sögðu lítið sem ekkert út alla myndina, enda höfðu þeir ekkert handrit að styðjast við. En maður heyrði kvalaópin greinilega og þau sánduðu alveg hreint ljómandi vel: Æ-æ-æ, ó-ó-ó, úps.

 

Einsog allir vita þá er handrit alveg fullkominn óþarfi þegar kemur að því að gera íslenska bíómynd, enda veitti Eddan ekki verðlaun fyrir handritagerð fyrstu árin. Er tiltölulega ný tekin uppá því.

Þetta er einfalt: Ef leikurunum liggur ekkert ápynting hjarta meðan á tökum stendur þá náttúrulega eiga þeir ekki að segja neitt. Það á ekki að pína leikara til að tjá sig í kvikmynd ef þeir hafa ekkert að segja, þó það hafi reyndar verið gert í þessari mynd trekk í trekk. Aðalleikarinn var píndur út alla myndina en hann mælti samt ekki orð af vörum, enda var hann greinilega ekki í neinu kjaftastuði og hafði þar að auki ekkert handrit til að lesa uppúr. En hann hlýtur samt að hugsa sig tvisvar um áður en hann tekur aftur að sér að koma fram í handritslausri bíómynd. Þvílík meðferð á einum þöglum leikara.

 

Klippingin var alveg til fyrirmyndar, t.d. atriðiðSniglamaraþon þar sem gæarnir eru að keyra þögulir til Keflavíkur. (Þessi mynd tilheyrir þöglu myndunum). Það atriði tók ca jafn langan tíma og að það tekur að keyra til Keflavíkur. Óhemju spennandi. Þeir sem hafa horft á sniglakapphlaup eða á tré vaxa vita hvernig þessi óbærilega spennutilfinning er.

 

Það er því rétt sem sagt er í kynningu myndarinnar aðíslensk kvikmyndagerð hún er ekki fyrir viðkvæma, og allsekki fyrir þá sem eru lausir við ímyndunarafl. En vissulega er þetta ofbeldismynd. Margir áhorfendur kvöldust svo mikið undir henni að þeir hröðuðu sér út.

Sem ég segi: Það er erfitt að framkalla svona verk. Kannski hafa þessir áhorfendur bara verið einhverjir smekklausir ólistrænir asnar sem kunnu ekki að meta nýjustu týpuna af Nokia snjallsímum. Veit það ekki.

 

Meðan ég man. Tvö atriði myndarinnar fannst mér öðrum atriðum skrítnari. Annarsvegar þegar krimmarnir, með blóðugt fórnarlamb í aftursætinu, stoppa bílinn um miðja nótt við hliðina á einhverjum bláókunnum karli á víðavangi með hund í bandi. Þeir höfðu ekkert við hann að talaMaður mígur í hundakofa enda sögðu þeir ekkert við hann. Hefðu kannski gert það ef þeir hefðu verið með handrit. Aldrei að vita. Einn krimminn fór útúr bílnum að muldra eitthvað við hundinn, eitthvað sem maður heyrði ekki, enda var hann í meira en meters fjarlægð frá farsímamæknum. Af einhverjum ástæðum beindist öll athyglin alltíeinu að hundinum í langan tíma, hundi sem skipti síðan engu máli og hvarf úr myndinni í öllum skilningi. Þar fór korter í hundskjaft.

 

Og svo hinsvegar atriðið þegar persónurnar ákváðu aðEkið austur til Keflavíkur keyra burt úr Reykjavík og beint í austur en enduðu samt suður í Keflavík. Hvernig er hægt að keyra austur úr Reykjavík og enda suður í Keflavík? Eða hefur einhver heyrt talað um að fara austur til Keflavíkur? Eee...nei.

Mín tillaga er að nafni myndarinnar verði breytt úr Austur í Suður. Eða í Suð-suð-austur til málamynda. Eða kannski frekar í Alveg út og suður. Nú eða bara í Flaustur, ef hún heitir það ekki nú þegar. Man það ekki.

En máski var ég að ímynda mér þetta. Þetta var jú meira svona ímynd en kvikmynd.


Hemmi Gunn

Hemmi GunnÞetta er í annað eða þriðja sinn á fáeinum árum sem ég frétti af andláti Hemma Gunn. Síðast andaðist hann hér heima fyrir nokkrum árum eftir langa dvöl í Tælandi en reis þá upp á þriðju mínútu eftir smá lífgunartilraunir og varð ekki meint af. Það eru ekki allir sem komast lifandi frá dauðanum. En núna held ég að þetta sé endanlega búið.

 

Það var einmitt Hemmi sem kynnti Tæland fyrir mér fyrir tæpum áratug. Ég var þá á leið til Kína og hann sagði að ég yrði að koma við í Tæ, þó ekki væri nema bara í viku. Þessi vika varð mjög löng. Svo gaman er að lifa lífinu lifandi í Tælandinu góða að það eru ekki allir sem lifa það af. Mikið gaman, mikið grín, mikið djammað, mikið vín, alltaf sólin, alltaf jólin. Það er auðvelt að deyja þar sem gaman er að lifa. Við getum allavega huggað okkur við að hann dó hjá góðu og jákvæðu og hláturmildu fólki.

 

Sjálfum fannst Hemma verulega gaman að hlæja einsog allir vita. Flestir fara að hlæja þegar þeir heyra eitthvað fyndið en Hemmi þurfti enga ástæðu til. Hann bara byrjaði að hlæja og þá varð allt voðalega fyndið. Yfirleitt hló hann og talaði samtímis.

 

Þegar hann fór með mér í júróvisjónferðina til Dublin hér um árið þá var hann eitt sinn nálægt því að kafna úr hlátri, í orðsins fyllstu. Við sátum tveir á hótelbarnum (hvar annarsstaðar?) og hann var með fullan túllann af rækjusamloku og bjórfroðu þegar hann fór að skellihlæja. Hann reyndi að halda munninum lokuðum og við það varð hann einsog útþaninn hamstur í framan, og svo kom að innsoginu og þá festust einhverjar ótuggnar rækjur í kokinu á honum þannig að hann stóð á öndinni. Ég var farinn að sjá fyrir mér fyrirsagnir blaðanna: „Hemmi Gunn kafnaði úr hlátri í Dublin." En þetta reddaðist og hann hélt lífi. Í bili.

 

Þar sem Hemmi var með ofurhressustu sprelligosum í bænum þá hélt maður að hann yrði alveg svakalega langlífur, en hláturinn lengir greinilega ekki lífið. Lengir kannski munninn meðan á hlátrinum stendur en ekki mikið meir. Kannski er bara best að vera alltaf í fýlu til að tryggja að maður verði eins langlífur og Jóhanna Sig. Mér skilst að hún sé frá bronsöld. Allavega ekki brosöld. Til eru manneskjur sem hafa orðið á annað hundrað ára gamlar og jafnvel eldri án þess að þeim hafi nokkurntíma stokkið bros á allri sinni gríðarlega löngu ævi. En nóg um Jóhönnu.

 

Fólk er misjafnt. Hemmi hló og hló og hló þar til hann dó, á besta aldri. Aðrir flissa aldrei svo mikið sem eitt fliss en ná samt „versta" aldri. Ég held það sé nú betra að taka Hemma á þetta og reyna að hafa soldið gaman af öllum þessum íslensku leiðindum, og það er alveg hægt - ef maður býr í Tælandi. Þó að hláturinn lengi kannski ekki lífið þá er aldrei að vita nema menn geti lengt hláturinn alveg frammá tíræðisaldur.

 

Við hæfi að Hemmi skyldi hafa dáið í "The land of smiles," einsog Tæland er jafnan kallað. Kæmi ekki á óvart að hann hafi drepist úr hlátri. Í „banastuði."

Þó að hann hafi verið spaugsamur og hláturmildur þá var hann alvöru gæi, í víðum skilningi.

 

Jæja Hemmi minn. Að lokum, ef þú ert þarna einhversstaðar: Vertu hress, ekkert stress, ekkert mess, keep it fresh, play your chess with happiness, njóttu þess, yes yes yes. Bæ.

 

 

 

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu 29. júní 2013).


mbl.is Útför Hemma: Ekkert stress, bless bless
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Óskalag sjómanna

Ég hef alltaf verið veikur fyrir sjómannalögum en stundum hef ég orðið ennþá veikari eftir að hafa hlustað á þau sum hver. Þau eru semsé misjöfn einsog gengur. Einsog allir vita fjalla flest íslensku gömlu góðu sjómannalögin um brjóstumloðna gaylorda sem hafa meiri lyst á brennivíni og félögunum en kjellingum, sbr textinn frægi um Þórð sjóara, en þar stendur (og honum líka):

 

Hann kærði sig ekkert um konur

en kunni að glingra við Knút,

og tæki hann rispu með töffurum grönnum

þá tók´ann hann hvíldarlaust út.

 

Og þá var hann vanur að segja si svona:

“Já sódómskan er ekkert grín.

Þó skyldi ég sigla um eilífan aldur

ef öldurnar breyttust í queen.”

 

Sjómannatextarnir gömlu fjalla semsé flestir um pempíulega bossadillandi rassista og sólbrúna sæhomma sem tipla berir að ofan um þilfarið í aðskornum latexstuttbuxum með litríka regnhlýfakokteila og Mercury-yfirvaraskegg og kyrja Y.M.C.A með Village People og borða sushi með naglalökkuðum fingrunum í einni kös í kojunni og skríkja uppyfir sig hvað hitt og þetta sé “gasalega lekkert.” Og allir taka þeir það að sjálfsögðu full bókstaflega þegar þeir eru beðnir um að koma í sjómann. Nú eða þeim sagt að fara í rassgat.

 

Þessari rótgrónu staðalímynd íslenskra sjómanna vildi ég breyta örlítið og þessvegna samdi ég nýtt sjómannalag og sendi það í Sjómannalagakeppnina á Rás 2 fyrir stuttu. Þar er ég að fjalla um alvöru sægarpa dagsins í dag sem kyrkja tindabykkjur með berum höndum og háma í sig krossfiska og sæbjúgu í öll mál og landa að lágmarki 10 blöðrum í hverri höfn. Fólk getur farið inná  http://www.ruv.is/sjomannalagakeppni (síðasti dagur er í dag held ég) og hlustað þar á þau 10 lög sem komust í úrslit, þar á meðal mitt, og valið svo það lag sem því hugnast skárst.

 

Lagið syng ég með hreystimenninu og sjóræningjanum Gylfa Ægissyni en einsog allir vita er hann sægarpur í húð og hár, Kolbeinn kafteinn Íslands, maður sem hefur drekkt ófáum ýsum og blöðruselum í gegnum tíðina og steinrotað ennþá fleiri berserki á drulluskítugum hafnarkrám víðsvegar um heiminn. Hann hefur semsé ekki bara mígið í baðvatnið heima hjá sér, heldur líka í saltan sjó, og það er nú meira en margur getur sagt.

 

Hér er textinn:

 

 ÓSKALAG SJÓMANNA

(Lag og texti: Sverrir Stormsker)

 

Söngur: Gylfi Ægisson og Sverrir Stormsker.

Hljóðfæraleikur: Sverrir Stormsker.

 

Á hafi vinna hetjurnar,

þær híma þar á veturna

í byljum sér til betrunnar.

Þeim snúning enginn stenst.

Oft í hafið hendast þær,

í sjóinn endursendast þær.

Ekki er gott að enda þar,

en auðvitað það venst.

 

Já hetjurnar á hafinu

þær heimta úr sjónum auð,

koma uppúr kafinu

með kryddsíld oná brauð.

 

Sægarparnir sigla um höf

og sumir hljóta vota gröf.

Þeir lifa í ógn á ystu nöf

því aldan hún er rök.

Fiskibollur fanga þeir,

á froskalöppum ganga þeir

á ísilögðum leginum

í leit að góðri vök.

 

Þeir fyrir landið fórna sér

og fá að launum snafs.

Ekki neitt úr bítum ber

hver brotinn garpur hafs.

 

Við hroðaleg sæskrímsli berjast þeir blóðugir

dag eftir dag,

berjast við þorskhausa, mannætuhákarla

og fyrir þjóðarhag.

 

Svo ráðast þeir gegn rauðmögum

og rauðsprettum og saumsprettum,

marhnútum og mörgæsum

og færa björg í bú.

Þeir takast á við ísbirni

og einbirni og tvíbirni,

redda öllu Íslandi,

að auki L.Í.Ú.

 

Þeir drekkja stærðar steinbítum

og stúta harðfiskum,

snúa hákarla´úr hálsliðnum

og hafna arðgreiðslum.

 

Þeir berjast við sækýr og rándýr og fokdýr

og sæhestastóð,

limlesta ýsur og kaffæra hnísur

og bjarg´okkar þjóð.

 

Sægreifar sig sveipa krans

í sérþjónustu andskotans.

Sjóræningjar samtímans

með sanni eru þeir.

En sjóararnir síkátu

þeir sigla landsins freygátu

gegnum eymd og armæðu

uns alheimurinn deyr,

og ekki orð um það meir.

Nú endar þessi leir.

Framstæða stjórnin að myndast...

Framstæðu mennirnirÞað hefði nú verið ansi glatað hefði Framsókn farið að mynda ríkisstjórn með VG og Samfó, flokkunum sem komu bönkunum í klær hrægammanna sem Framsókn vill nú fara að vængstýfa. Eiginlega hlæjilegt. Að auki hefði það verið fokkmerki framan í þjóðina sem sýndi það í kosningunum að hún treystir greinilega flestum betur en þessum tveimur "velferðarstjórnarflokkum" til að gæta hagsmuna sinna og stjórna Klakanum. Hún skolaði þeim niður. Þeir höfðu sín fjögur ár og skitu á sig. Ekki flóknara en það. Þeirra tími kom og nú er kominn tími á þá. Það var aldrei inní myndinni að Sigmundur færi að skeina þessum fálkum. Nógu leiðinlegt fyrir hann að eiga við hrægammana svo ekki bætist nú við að fara að reyna að sansa til algjörða fálka í ofanálag. Svosem allt í lagi fyrir kallinn að hafa spjallað aðeins við þessa furðufugla í ríkisstjórninni, haldandi fyrir nefið, og fá viðbrögð við grunnhugmyndunum og heyra í þeim fúleggjahljóðið (og gera í leiðinni Bjarna Ben kófsveittan og viðráðanlegri) - en að fara að taka þá inní ríkisstjórn - ekki að ræða það.

Ég held það sé mikill vilji hjá framsóknar- og sjálfstæðismönnum að láta hendur standa frammúr skálmum til hagsbóta fyrir land og lýð og láta þessi margfrægu hjól atvinnulífsins fara að snúast. Held þeir munu gera allt til að blása lífi í þjóðarlíkamann sem núverandi "velferðarstjórn" var á góðri leið með að kyrkja. Þeir þurfa nefnilega ekki annað en horfa á myrkraverk fráfarandi ríkisstjórnar og hroðaleg mistök eigin flokka í gegnum tíðina til að fatta að þeir verði að vanda sig einsog almennilegir motherfokkerar og hafa einhverja vitglóru í forgangsröðuninni og stjórnuninni allri, því það er ekki bara þjóðin sem er í húfi heldur pólitískt líf þeirra sjálfra. Held að Sigmundur sé mjög meðvitaður um þetta, einsog reyndar margt annað. Vonandi Bjarni líka. Einhverjar málamiðlanir munu þeir að sjálfsögðu gera, en heildarmyndin mun haldast í fókus. Þeir vita að ef þeir rísa ekki undir því trausti sem þeim hefur verið sýnt og standa ekki við gefin loforð þá mun fara eins fyrir þeim og "velferðarflokkunum." Þeim verður sturtað niður. Til þess eru vítin að varast þau. Á íþróttamáli: Til þess eru vítin að skora úr þeim.


mbl.is Byggja viðræður á stefnu Framsóknar
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Formenn flokkanna og frammíkallar fjölmiðlanna

Jóhanna Sig var kvödd í dag og ríkisstjórn hennar verður bráðkvödd á morgun. Jóhönnu voru færðar rósir í tilefni hátíðarhaldanna. Líklega þyrnirósir. Í hennar sporum hefði ég sagt: "Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir."

En nóg um fögnuð, flugelda og dýrðarstundir. Við skulum ekki alveg tapa okkur í fagnaðarlátunum. Ég horfði á formenn 6 stærstu flokkanna á Stöð 2 í gærkvöld. (Verður ekkert spjallað við hina 200 formennina?) Þar kom margt skrítið fram. Guðmundur Steingrímsson, formaður Smáfylkingarinnar, líkti vogunarsjóðunum við góða og fróma fjárfesta og sagði að það væri óábyrgt af íslenskum stjórnmálamönnum að tala um þá sem hrægamma. (Allur heimurinn kallar þá sínu rétta nafni: Hrægamma). Slíkt tal gæti fælt frá aðra heiðarlega fjárfesta. Jájájájá.

Þarna var sterkur samhljómur með Scamfylkingunni (einsog í öðrum málum), sem hefur lengi talað um að ekki megi styggja þessa stálheiðarlegu snillinga því ímynd okkar gæti beðið hnekki útávið. Á svipaðan hátt talaði okkar ástkæra norræna velferðarstjórn í Icesave-málinu; við yrðum að borga þessa ólögvörðu kröfu því annað gæti eyðilagt orðspor landsins og allt færi hér í rauðglóandi hurðarlaust helvíti. Og svo er ennþá verið að tala um Sigmund Davíð sem lýðskrumara nr. 1 og gefið í skyn að hann hafi tekið þessa einörðu afstöðu gegn Icesave-ánauðarsamningunum sem sannfæringarlaus tækifærissinni til að skapa sér betri stöðu á svelli stjórnmálanna. Það getur varla talist málefnaleg og heiðarleg gagnrýni. Er það?

Katrín Jakobsdóttir var flott og lagði áherslu á að viðhalda skattastefnu ríkisstjórnarinnar, en eins og allir vita felst hún í því að skattpína almenning og fyrirtæki útúr kreppunni. Og útúr landinu. Og útúr heiminum, ef vel á að vera. Þetta er reyndar hagfræði sem enginn skilur nema íslenska velferðarstjórnin, en það er viss kostur.

VG og Scamfylkingin ætla að gera gasalega margt gott og göfugt eftir kosningar: Hjálpa eldri borgurum (oní líkkisturnar), fylla veski öryrkja (af reikningum), bjarga heimilum landsins (frá skuldaleiðréttingum), flæma óþurftarlið einsog lækna og hjúkrunarfólk úr landi og byggja svo hátæknisjúkrahús að því loknu. O.s.fr. Semsé halda áfram þaðan sem frá var horfið. Þarft verk og þrifalegt. Þau eru jú öll í hreingerningunum.

Þau ætla að sanna það EFTIR kosningar að hjarta þeirra slái með heimilum landsins en ekki bönkunum og fjármagnsöflunum. Við trúum því að sjálfsögðu. Gott mál.

Sigmundur og Bjarni voru ansi málefnalegir og svöruðu samviskusamlega, í þau fáu skipti sem þeir fengu að svara. Yfirleitt spurði fréttadúettinn þá einnar aðalspurningar og dembdi síðan á þá tíu aukaspurningum meðan þeir voru að svara aðalspurningunni. Það var frekar þreytandi, idjótískt, ófaglegt og ekki beint upplýsandi fyrir fróðleiksþyrsta áhorfendur. Tilhvers var þá leikurinn gerður ef ekki til að upplýsa fólk? Koma í veg fyrir að rök þeirra heyrðust?

Birgitta var fín. Með annan vinkil á hlutina. Svolítið öðruvísi, en þannig langar Guðmund Steingrímsson einmitt að vera. Stefna hans flokks í fjármálum, fyrir utan að ganga um borð í Titanic (ESB) og taka upp evru, virðist aðallega fólgin í því að gaumgæfa hugmyndir hinna flokkanna og pikka svo úr þær skárstu, því sjálfir hafa þeir engar. Stefnu flokksins má orða í tveimur orðum: Þeir ætla að "skoða málin."

Einsog venjulega fékk Sigmundur Davíð aldrei að klára svör sín og stöðugt var gripið frammí fyrir honum, aðallega af fréttakonunni og Árna Páli. Það sem uppúr stendur í þessari kosningabaráttu er hve stór hluti íslensks fjölmiðlafólks er svakalega hlutdrægur, óheiðarlegur í vinnubrögðum, illa að sér og asskoti dasaður.


mbl.is Jóhanna kvödd með rósum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Bjarni Ben ætlar ekki að segja af sér

Þegar stjórnmálamenn fá dasað fylgi í skoðanakönnunum segja þeir gjarnan eitthvað á þessa leið:

Við förum ekki eftir skoðanakönnunum heldur niðurstöðum kosninga. Tvær vikur eru langur tími í pólitík. Þó við séum með kúkinn í buxunum þá skulum vera alveg róleg og bíða og sjá hvað kemur uppúr kjörkössunum.

Núna er Bjarni að pæla í að segja af sér út af slæmu gengi í skoðanakönnunum, einkum og sérílagi út af niðurstöðu vafasamrar sérpantaðrar skoðunarkönnunar. Það er ansi galið, sérstaklega í ljósi þess að Hanna Birna hefur aðspurð líst sig hæstánægða með þessa bakstungukönnun. Alvöru gæar láta ekki fjósa sig svo glatt.

Vera má að þjóðin beri ekki mikið traust til Bjarna en ég býst við að þjóðin og Bjarni sjálfur beri enn minna traust til Hönnu Birnu eftir það sem á undan er gengið. Bakstungusár gróa ekki svo glatt.

 

Þegar maður leggur hnetuna í bleyti og raðar saman öllum brotunum í þessu ókræsilega púsluspili þá getur niðurstaðan aðeins orðið ein, þvert ofaní spár hinna mætustu manna:

Bjarni mun ekki segja af sér.

Nema náttúrulega að maðurinn sé bara eitthvert snarvankað sirkusnöttkeis, en þá á hann bara að fá sér einhjól og lúður og rauða krulluhárkollu og ganga í VG.


mbl.is Óvissa um framtíð Bjarna
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Sjálfseyðingarflokkurinn

geir_haarde.jpgForysta Sjálfstæðisflokksins hefur verið í frekar miklu hakki eftir að Don lét af störfum. Ætti eiginlega að kallast Sjálfseyðingarflokkurinn. Geir Haarde var ekki alveg sá sprækasti í bransanum og átti það til að skjálfa einsog lauf í vindi þegar honum voru sagðar fréttir af þessu svokallaða “hruni.” Var einhvernveginn fæddur til að grillast. Var kastað frá völdum og dreginn á strýinu fyrir Landsdóm, vel pungsparkaður og bakstunginn af andstæðingum sínum. Var grillaður alveg innað beini og snæddur af “sorgmæddu” samverjunum í VG og “samherjunum” í Samfó.

 

Og nú er farið að kynda undir Bjarna Ben. Andstæðingar hans hafa verið að kasta í hann logandi eldspýtum einsog hverja aðra áramótabrennu frá því hann tók við þessu eldfima leiðindadjobbi en að þessu sinni eru það sjálfir samflokksmenn hans, nánir samstarfsmenn Hönnu Birnu, sem sjá um að reka formann sinn í bakið og þræða hann uppá tein og heilgrilla hann með epli í kjaftinum einsog hvern annan drullugölt. Frekar ódrengileg og ókræsileg kokkamennska. Kallinn verður líklega orðinn well done um miðnætti. Það er nefnilega siður sómakærra Sjálfstæðismanna að græða á daginn og grilla á kvöldin.

 

Feillinn sem Hanna Birna gerði í aðdraganda Landsfundarins, sem hún bauð sig fram til formanns á, var að segjast myndu hreinsa til í þingflokknum næði hún kjöri. Maður heillar ekki kafskítugar klóakrottur með grænsápu. Maður boðar ekki líf í grafhvelfingu. Auðvitað var hún ekki kosin af landsfundarmönnum. Það var hinsvegar þeirra feill. Þeir kusu sér hinn umdeilda og miður vinsæla en vansæla Bjarna Ben, með vafning sér um háls, – góðan gæa en ekki beint líklegasta aflakónginn á míglekum dallinum. Það hefur komið á daginn að fiskarnir flýja undan honum einsog fætur toga.

 

bjarni_ben.jpgNú er Bjarni kominn með nokkra vel brýnda kjöthnífa í bakið frá flokksfélögum sínum, stuðningsmönnum Hönnu Birnu, m.a. fyrrum kosningastjóra hennar, algerlega án hennar vitneskju, að sjálfsögðu. Einmitt. Maður talar aldrei um alvarlega hluti við kosningastjórann sinn.

 

Hanna Birna er hinsvegar ekki alls ókunnug hnífum því ég man að samstarfsmaður hennar og fyrrum borgarstjóri, Ólafur F. Magnússon, kvartaði sáran undan þrálátum eymslum í baki í hvert skipti sem hann snéri í hana bakinu. Loks snéri hann endanlega við henni baki en þá var hann líka kominn með heilu hnífasettin og kjötsöxin og keðjusagirnar í bakið og sagðist hafa verið plataður og svikinn af henni, í bak og fyrir. (Sjá t.d. HÉR)  Það má vera að kallinn hafi eitthvað verið að misskilja hlutina en þetta vildi hann nú meina. Núna vinnur Ólafur sem læknir á einhverri heilsugæslustöð, baki brotnu.

 

Á morgun vinnur Bjarni Ben kannski á Grillinu á Hótel Sögu, og þá meina ég ofan á grillinu, nú eða sem bíldælingur á einhverri bensínstöð, hugsanlega N1, þó það sé áreiðanlega ekki mjög heilsusamlegt fyrir svona logandi hræddan mann að vinna nærri bensínstöð. Ef aðförin virkar og hann er svældur burt með þessum hætti þá má reikna með að það reki fleyg í gegnum flokkinn, sem þýðir að þó að aðförin "virki" þá getur hún ekki virkað. Hönnu Birnu verður skiljanlega kennt um og varla verða stuðningsmenn Bjarna innan flokksins sælir með hana og þessar lyktir mála. Þetta lúalega athæfi mun gera flokknum meiri óleik en leik þegar upp er staðið.

 

Það getur verið skammvinn sigurvíma að kljúfa flokk í herðar niður og mikill Bjarna(r)greiði við flokkinn og kjósendur og sjálfan eftirmanninn (konuna), jafnvel þótt tilgangurinn sé gasalega góður og göfugur. Maður getur óvart rotað drukknandi mann (og flokk) með því að henda til hans björgunarhring. Ef maður rekur hníf í bak einhvers þá getur það komið í bakið á manni. Ég tek undir með Oscar Wilde: “A true friend stabs you in the front.”     


mbl.is „Ég útiloka ekkert“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Nútímajól

Sveinki á eyrunumJólasveinninn er furðuleg fitubolla. Ekki ýkja góð fyrirmynd, hvorki börnum né fullorðnum.  Ekki nóg með að hann klifri niður strompinn heldur reykir hann líka eins og strompur. Afar ódannaður asni. Hef aldrei séð óreyktan jólasvein í verslunarkeðjum. Alltaf alveg freðinn. Hann slagar þarna um verslunarkeðjureykjandi, illa rakaður en samt angandi af rakspíra og einhverju ennþá sterkara. Svo vaggar þetta helvíti í spikinu eins og sæljón og klæðir sig eins og fífl. Afhverju er verið að hafa þetta fyrir fólki? Og ekki er nú orðaforðanum fyrir að fara hjá þessum leiðinda lúsablesa. Eina sem hann getur rumið útúr sér er HO HO HÓÓÓÓÓ! Algjörlega hélaður fæðingarhálfviti. Þó þetta sé vel steiktur gæi eftir allar þessar strompferðir þá veit hann vel að HO þýðir hóra á ensku. Þetta er bara óforbetranlegur klámkjaftur og drulluböllur.

typpikal jólasveinnOg þetta sem hann er með í pokanum er alveg örugglega þýfi. Það er svona einhver útrásarglæpamannafnykur af honum. Hefur örugglega óhreint mjöl í pokahorninu. Og svo annað: Úr því að hann þarf að vera svona fljótur í förum á milli húsþaka afhverju byrjar hann þá ekki á því að grenna sig um svona 200 kíló? Hvernig kemst þetta flykki yfirleitt úr sporunum? Þessi fýsibelgur er ímynd óhollustu, óheilbrigðis, sóðaskapar og vafasamra viðskiptahátta. Maður fer að missa alla trú á þessum bjána. Ég ætla nú samt að gefa honum annan séns og halda áfram að eiga viðskipti við hann og jafnvel kjósa hann á þing. Hann hefur gert það mikið fyrir heimili landsins...eða þannig.

 

 

Hvað um það. Rás 2 efndi til jólalagakeppni fyrir skemmstu. Um fimmtíu lög bárust. Ég á þarna tvö lög af þeim sex sem voru valin í úrslit. Annað lagið heitir Tvö fögur ljós og er sungið af Sigríði Guðnadóttur. Ef fólk kveikir ekki þá söng hún t.d. í óperunni Ommolettó eftir Pussuíní í Þjóðleikhúsinu hér um árið. Ég lýg því náttúrulega. Það sem ég vildi sagt hafa er að hún söng t.d. lagið Freedom með Jet Black Joe. Það er satt. Og gerði það vel. Þetta lag mitt fjallar um tvær fallegar stjörnur á himninum sem minna mig á aðrar tvær fallegar stjörnur sem eru í höfðinu á dömu og kallast augu. Flestir eru með tvö svoleiðis.

 

msxmas.jpgHitt lagið mitt í þessari keppni heitir Nútímajól og er sungið af mér og Öldu Björk Ólafsdóttur. Við Alda höfum gaulað mikið saman í gegnum tíðina, kannski af því að hún er alltaf með svo gott viskí í röddinni, jafnvel þó hún sé ekki prófessjonal fyllibytta.

Þetta lag fjallar um það hvað tímarnir hafa breyst. Í gamla daga söng Haukur Morthens í laginu Hátíð í bæ: "Hann fékk bók en hún fékk nál og tvinna." Svona "kynjaðar" jólagjafir þóttu ekkert stórkostlegt vandamál í denn en í dag þá er þetta að sjálfsögðu hinn viðurstyggilegasti glæpur. Feministar spyrja í forundran: "Afhverju er endilega verið að raða bókum í strákasnann og þröngva greyið stelpufórnarlambinu útí púðaútsaum og stoppa í drulluskítuga sokka af helvítis karlpungaveldinu? Þetta er ekkert annað en kynbundið ofbeldi!"

 

boy_in_dress.jpgÞar sem ég er einn mesti hardcore feministi landsins þá færði ég þetta náttúrulega allt til betri vegar í textanum mínum. Ég breytti þessari staðalímynd og mismunun og snéri henni við þannig að nú er strákurinn orðinn "fórnarlambið" og allir geta tekið gleði sína á ný. Í textanum fær stelpan i-pad og strákurinn fær nál og tvinna og er látinn sauma alveg í gríð og erg. Hún fær loftbor og keðjusög og blá jakkaföt í jólagjöf og strákbjáninn fær barbí og blúnduballetdress og bleika dragt þannig að allir eru alveg obbosleg sáttir og hamingjusamir, nema kannski grey börnin sem skilja ekkert í þessari kynjaútfletjun fullorðna fólksins. Sem betur fer er ríkið farið að niðurgreiða kynskiptiaðgerðir því annars gætu heimili landsins átt það á hættu að fara á hausinn. Ríkisstjórnin er búin að redda vanda heimilanna. Svona er textinn:

 

 

 

 

Nútímajól

 

Blessuð jólin bresta á,

börnin hlakka til.

Nú er öldin önnur, já,

ég ekkert lengur skil.

Lítinn dreng og litla snót

lít ég á og hlæ.

Þau horfa á gjafir hugfangin.

Hátíð er í bæ.

 

Hún fær bók en hann fær nál og tvinna,

hún fær tindáta en hann fær meik.

Hann er látinn hekla, sauma og spinna,

henni er sagt að fara í bílaleik.

 

Hún fær dökkblá herraföt,

hann fær bleikan kjól.

Hann fær blúnduballetdress,

hún boxhanska og rjól.

Hann fær barbí og hausverk með,

hún fær byssutól.

Börnin horfa hissa á

og halda nútímajól.

 

Hún fær i-pad, hann fær nál og tvinna,

hún fær keðjusög en hann fær meik.

Hann er látinn hekla, sauma og spinna,

henni er att í sjóræningjaleik.

 

Hún fær slaufu og hálsbindi

og haglabyssurit.

Hann fær dúkku og dömubindi

og dragt í bleikum lit.

Hún fær bláan bartskera,

hann bleikan dúkkustól.

Börnin horfa hissa á

og halda nútímajól.

 

Hún fær sleggju, hann fær nál og tvinna.

Hún fær tjakk og felgulyklasett.

Hann fær rokk og hann er látinn spinna.

Hún fær rakstur, hann fær permanett.

 

Hún fær fínan bláan bíl,

bor og lóðbolta,

hann fær bleikan brúðufíl,

bikin'og straubolta.

Hún fær torfæruhjól og skegg, 

hann fær spunahjól.

Bæði horfa hissa á

og halda feminísk jól.

 

Hann fær prjóna, nál og nýjan tvinna.

Í nútímanum er jú skrúfa laus.

Neyðin kennir nöktum strák að spinna.

Nútíminn er haus sem snýr á haus.

 

 

Fólk getur farið inná ruv.is/jolalagakeppni og hlustað þar á lögin og kosið það lag sem því líst best á.

 

 


mbl.is Lét jólasveininn drepa í
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þórubragur

Þóra meyÞórudagur - Þjóðarhagur.

Þóra bjargar deginum.

Hún fylkir sér saman um sannleikann,

er samtvinnuð lífin´og veginum.

 

Þórupulsur, Þóruflokkur,

Þóruplaköt á hverjum stað.

Þóra hún mun hugga okkur

er harmur mikill steðjar að

 

því Þóra er móðir lýðs og lands,

linar þrautir sérhvers manns,

María meyer eina lífsvon almúgans,

einkadóttir Skaparans.

 

Þórustyrkir, Þórubasar.

Þóru drottningu samgleðjumst.

Þóruslagorð, Þórufrasar.

Um Þóru öll við sameinumst.

 

Þóruskyrtur, Þórumeik,

Þórupönnsur, Þórufeik.

Með Þóru mey í hug og hjarta

skal halda inní framtíð bjarta.

 

illvíg langammaÞarflegt mjög er Þórusmink,

það er gott við höggum vina.

Er Svavar gefur svaka vink

skal sminka yfir marblettina.

 

Ég margar illvígar ömmur þekki,

erfitt að færa þær til í böndunum.

Svavar heilsaði Ástþóri ekki

afþví hann var þreyttur í höndunum.

 

Við þurfum mjög á Þóru að halda

þó hún gefi óljós svör.

Þokum henni Þoku til valda

þó hún sé í engri spjör.

 

Þóra og börninÞórudúkkur, Þórubrúður,

Þóra fær myrkri í dagsljós breytt.

Þóruskötur, Þokulúður,

Þóru sameinumst öll sem eitt.

 

Um Þóru dýrðarsálma syngjum,

virgin_mary.jpgsöfnumst öll nú hana í kringum,

hefjum Þóru hátt á stall

og henni kyrjum Þóruskjall.

 

Ef að þú ert fallegt fés

og fræg úr TV þá ber þér lotning

og verður sjálfkrafa Sókrates

og sjálfkjörin sem Íslandsdrottning.

 

Þórudagur, Þóruhagur,

Þóruslagur, Þórubragur.

Þórumerki, Þórubolir,

_ora_me_bornin.jpgÞórufrasar að innan holir.

  

Þóruvöfflur, Þórublöðrur,

Þórusamfylkingarnöðrur,

Þórumusteri, Þórukirkja.

Þóra mun lýðræðið styrkja og virkja.

 

Þórubjórar, Þórubökur,

Þórusnúðar – snittur – kökur,

Þóruskilti, Þórutrú.

Þóruvæðum landið nú.

 

thorudagur_bordi.jpgHeiðarleiki og hreinskilni,

hófsemi og gagnsæi

eru hennar ær og kýr,

um það eru dæmin “skýr.”

 

Þóruhógværð, Þóru-gum,

Þóruauglýsingaskrum.

thorubolur.jpgPælum eingöngu´í umbúðum

því innihald tilheyrir frumstæðum.

 

Þrykktu á þig Þórumeiki,

það mun dylja innrætið.

“Hæverska og heiðarleiki

og hógværð” – það er mottóið.

 

 

Blessuð sé minning þessa framboðs. Votta Samfylkingunni og öðrum aðstandendum mína dýpstu samúð. Blöðrur og bolir vinsamlegast afþakkaðir.

SS


mbl.is Afgerandi forysta Ólafs Ragnars
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Geiri á Goldfinger. Minningargrein

Stormsker og Geiri GoldÞað eru orðin um 25 ár síðan ég kynntist Geira. Hann rak þá Næturgrillið í Kópavogi og þar pantaði maður sér oft staðgóðan morgunverð um helgar þegar maður var að vakna á kvöldin. Kjúkling og vodka. Skömmu síðar fór Geiri í útrás og flutti starfsemi sína alla leið til Reykjavíkur. Þar opnaði hann hámenningarmiðstöðina Skipperinn og svo 5 stjörnu restaurantinn Hafnarkrána sem sérhæfði sig í ristabrauði og landa í kók.

Geiri var ekki bara góður vinur minn heldur líka vinur litla mannsins, og þá er ég ekki að tala um Þór Saari, heldur þá sem minna máttu sín. Ég býst við að það hafi verið sælt að vera miðbæjarróni þegar Geiri átti Hafnarkrána því á hverjum degi í hádeginu gaf hann ógæfumönnum súpu sem hann mallaði í myndarlegum mannætupotti. Árið 1996 sat hann sjálfur í þessari súpu þegar staðurinn fór á hvínandi hausinn og hann með. Hann var með tvær hendur tómar og einn haus fullan af hugmyndum. Þessar tvær tómu hendur dönsuðu eftir höfðinu og hann lét þær standa fram úr ermum og opnaði skömmu síðar Maxim´s í Hafnarstræti sem hann kjaftfyllti af peningum og súludansandi englakroppum. Hinn siðavandi kappklæddi R-listi sem þá var við völd mátti ekki til þess hugsa að líf væri í borginni, hvorki fjármálalíf, skemmtanalíf, mannlíf né móðurlíf, og flæmdi þetta fyrirtæki eins og önnur vel rekin fyrirtæki uppí Kópavog hvar Geiri opnaði Goldfinger. Eftir það varð kallinn draumur allra tengdamæðra og átrúnaðargoð allra feminista.

Jón Ólafs, Geiri og StormskerMér þótti afar vænt um þennan sællega síkáta vin minn. Hann var óneitanlega mikill vinur vina sinna. Bjallaði oft í mig aðeins til að spyrja hvort allt væri ekki í orden og hvort hann gæti ekki gert eitthvað fyrir mig. Við áttum saman ótal stundir hér heima og erlendis sem voru hver annarri skemmtilegri og óprenthæfari í virðulegt blað einsog Moggann.

Geiri byrjaði jafnan setningar sínar á: “Ég skal segja þér það...” Fyrir um mánuði sagði hann við mig: “Ég skal segja þér það að ef einhver skrifar ævisögu mína þá verður það þú. Það versta er að þú veist alltof mikið um mig. Það gengur ekki.” Og svo skellihló hann.

Hneykslunargirni og tepruskapur eru orð sem lýsa Geira ekki mjög vel. Honum leiddist ekki að vera innanum góða glæpamenn og fagrar dömur, jafnvel þótt þær væru í fötum. Hann fór aldrei í manngreinarálit og vinahópur hans samanstóð af háum og lágum, allt frá lögfræðingum og alþingismönnum uppí heiðarlega sómamenn.

geiri_erpur_og_stormsker_03_08_10.jpgÞað er seint hægt að saka Geira um að hafa verið venjulegur, flatur, smáborgaralegur persónuleiki, enda “normal” fólk það alleiðinlegasta stóð sem þrífst undir sólinni. Af einhverjum ástæðum virðist ég draga að mér manngerðir sem fólk almennt kallar “furðufugla.” Geiri Gold var einn skrautlegasti páfuglinn í prumphænsnakofanum Íslandi. Gull af manni. Hafði stórt og mikið gullhjarta sem maður hefði haldið að gæti ekki slegið feilpúst, en svo bresta gullhjörtu sem önnur hjörtu.

Blessuð sé minning þessa litríka skemmtilega góða vinar. Börnum hans og allri hans stórfjölskyldu votta ég mína dýpstu samúð.

 

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu í morgun).


Dæmigert alíslenskt fullkomið smábæjarbullshit

Það er mikið búið að vera að rugla um það á Facebookí gærkvöld og í dag að ég hafi verið að safna meðmælendum fyrir Ástþór Magnússon hjá drukknum ungmennum í miðbænum uppúr hádeginu í gær.

Fyrir það fyrsta þá er Ástþór fyrir löngu búinn að skila inn sínum meðmælendalistum. Í öðru lagi hef ég ekki komið nálægt undirskriftasöfnunum fyrir þessar kosningar, hvorki fyrir Ástþór né aðra frambjóðendur. Sorry. Skal reyna að gera eitthvað í málunum næst, nú eða að bjóða mig fram, einsog restin af þjóðinni.

DV, sem oft og iðulega er fyrst með "fréttirnar," sendi fyrir klukkutíma svohljóðandi fyrirspurn til Ástþórs: 

 2012/4/28 Aðalsteinn Kjartansson <adalsteinn@dv.is>

Sæll Ástþór,

FacebookMyndMig langar að fá viðbrögð þín við mynd og gagnrýni sem gengið hefur um á samskiptasíðunni Facebook (sjáhttps://www.facebook.com/photo.php?fbid=3492303820585&set=a.1149535252835.23587.1061193730&type=1&theater).

Á myndinni sést þú safna undirskrifta á meðal ungra einstaklinga sem eru með áfengi um hönd.

Er eðlilegt að biðja þá sem neytt hafa áfengis að skrifa undir meðmælalista vegna forsetaframboðs?

Hverju svarar þú gagnrýnni þeirra sem segja það óeðlilegt?

Bestu kveðjur,

Aðalsteinn Kjartansson

Blaðamaður DV
 
 
Hér kemur svar Ástþórs:
 
"Ekki sá ég áfengi á neinum manni er ég gekk niður laugarveginn með hendur í vösum í gær ásamt hinum ágæta félaga mínum Sverri Stormsker um kl. 14 eftir jarðaför vinar okkar og öðlings Geira á Goldfinger. 

Hinsvegar fannst mér alveg bráðfyndið að vera beðinn um að skrifa á stuðninglista fyrir Þóru Arnórsdóttur.

Ef börn og unglingar eru í miðbæ Reykjavíkur undir áhrifum áfengis um miðjan dag er það alvarlegt mál. Vímuefnaneysla og vaxandi ofbeldi meðal unglinga er áhyggjuefni og vandamál sem þjóðfélagið þarf að leysa. Það er alls ekki eðlilegt að ungt fólk lendi í slagsmálum og á slysavarðstofu eftir böll."

Ástþór Magnússon
 
 
Þar sem þetta Facebook-bull beindist einnig að mér þá sendi ég blaðamanni DV eftirfarandi sannleika í sama pósti:
 
"Ég frétti að það væru gasalega miklar umræður um þetta ekkisensrugl á fésinu. Við Ástþór vorum einfaldlega að koma úr jarðarför góðvinar míns Geira gullputta og ætluðum að fá okkur þarmastíflulummu á veitingastaðnum Ítalíu. Ástþór lagði bílnum og ég skaust inní Mál og menningu til að fá skiptimynt í stöðumæli. Þegar ég kom til baka sá ég hvar Ástþór var umkringdur unglingum, líklegast framhaldsskólanemum, sem vildu alveg hreint endilega fá myndir af sér með friðarhöfðingjanum. 

Gaukur Úlfarsson, spunameistari Þóru Arnórs, var eitthvað að dylgja um það á fésinu í gærkvöld að ég hafi verið að safna meðmælendum fyrir Ástþór og jafnvel að láta þessa unglinga skrifa undir víxla. Alveg kostulegt. Hið sanna er að þetta er að sjálfsögðu dæmigert alíslenskt fullkomið smábæjarbullshit. Ég átti engan orðastað við þessa krakka. Ekki eitt einasta orð. En það má vera að spunakallar Þóru haldi að þetta geti komið höggi á Ástþór. Þeir hefðu gjarnan mátt velja sér annan dag til þess en útfarardag vinar okkar."

Bestu kveðjur,
Sverrir Stormsker
 
 
Fyrir hálftíma eða svo birtist þetta svar mitt í DV, allt vel og vandlega sundurklippt að sjálfsögðu. Sjá hér: 
http://www.dv.is/frettir/2012/4/28/astthor-segist-ekki-hafa-safnad-undirskriftum-hja-ungmennum-undir-ahrifum/
 
Þá vitiði það.
Nóg um þessa þvælu.
 
Er ekki kominn tími til að fjölmiðlar, sérstaklega RUV, fari að kynna alla frambjóðendur jafnt af einhverju viti svo við kjósendur vitum hvað við erum að fara að kjósa yfir okkur?
RUV, vinnustaður Þóru Arnórs til margra ára, er gjörsamlega að bregðast lögboðnu hlutverki sínu. 
 
Þetta einkennilega ríkisfjölskyldufyrirtæki, þar sem allir eru undan öllum, með allan sinn nefskatt og 4 milljarða ríkisfjárforskot sitt, á að taka sig til í vel sminkuðu andlitinu og sinna skyldu sinni og taka hvern frambjóðanda í þriggja gráðu gagnrýna yfirheyrslu svo við kjósendur fáum að vita nákvæmlega fyrir hvað þeir standa. Er það nokkuð til of mikils mælst? Það erum jú við sem borgum fyrir þetta... - blæðum fyrir þetta. 
 
Það er ekki nóg að dæla bara út skoðanakönnunum í það óendanlega og hafa þannig áhrif á hið dæmigerða íslenska leiðitama hjarðmenni sem lifir fyrir það eitt að vera í sigurliðinu.
Það þarf að upplýsa kjósendur svo þeir hafi einhvern grunn undir vali sínu á æðstastrumpi þessa klíkusamsetta glataða þjóffélags sem virðist fyrirmunað að læra af einu stærsta hruni heimssögunnar. 
 

mbl.is Ætluðu að fá sér „þarmastíflulummu“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Sævar Ciesielski. Minningarorð

 

Sævar CiesielskiÍ byrjun tíunda áratugarins var ég alloft með tónleika í allskonar nágrenjum í nágrenni Reykjavíkur og þá kom það oftar fyrir en ekki að Sævar ræki þar inn sitt margbrotna nef. Hann kom jafnan í „búningsherbergið" til mín í pásum, semsé inní eldhús, að spjalla um heima og geima. Ég man vel þegar við hittumst fyrst. Hann kynnti sig frekar hátíðlega:

„Sæll og blessaður, ég heiti Sævar Ciesielski."

„Blessaður, Sverrir sjálfselski hér. Ert þú ekki gæinn sem stappaðir stálinu í Guðmund og Geirfinn?"

„Hvað meinarðu, stappaði stálinu í?"

„Þú veist, rakst þá á hol með garðyrkjugaffli?"

„Svo er sagt, en það er víst smá misskilningur."

Þessi smá misskilningur var víst stærsta sakamál Íslandssögunnar og rústaði lífi hans.

Seinna urðum við vinnufélagar á hinu virðulega menningarsetri Rauða ljóninu útá Nesi. Hann vann þar sem parketleggjari og ég sem poolspilari - vann þar hvern leikinn á fætur öðrum, myrkranna á milli. Þar kynntist ég honum betur og fann að undir klakabrynjunni sló viðkvæmt og hlýtt hjarta. Hann var þarna farinn að huga að því að fá málið endurupptekið og fá þennan smá misskilning leiðréttan. Stuttu síðar lét hann verða af því en gekk bónleiður til búðar. Hæstiréttur var lok lok og læs og allur í stáli eins og Síðumúlafangelsi forðum. Ekki í fyrsta skipti sem Sævar kom að lokuðum dyrum. Aðeins dauðans dyr virtust standa honum opnar í þessu lífi. Ég gerði ljóð af þessu tilefni sem kom út í bók eftir mig þetta sama ár, 1997:

 

Vinur, mæta vel ég skil-að

vonin falli í dá

þegar kerfið kalt og bilað

kastar þér til og frá,

en erfiðleikar eru til-að

yfirstíga þá.

 

Vinur, mæta vel ég skil-að

vonin falli í dá

er tapsárt kerfið tregt og bilað

tekur þig aftan frá,

en óvinirnir eru til-að

yfir stíga þá.

 

Litlar líkur eru á því að málið verði tekið upp að nýju þar sem ekkert nýtt hefur komið fram og ekki er líklegt að „líkin" finnist úr þessu, lifandi eða dauð. Að auki hafa kerfisþursar hingað til ekki beint verið áfjáðir í að viðurkenna og leiðrétta mistök. Hinsvegar er vitað að játningar voru kreistar upp úr sakborningum með ólögmætum hætti, þ.e. pyntingum, og það eitt og sér ætti að að nægja til að réttarkerfið ógilti allt málið og veitti þeim uppreisn æru og endanlega nafnhreinsun, en ég sé það ekki gerast því að til þess þyrftum við að búa í réttarríki.

Fyrir nokkrum árum bauð Sævar mér á málverkasýningu sem hann var með á Skólavörðustíg. Þegar ég mætti sat hann aleinn í salnum. Myndirnar hans voru draumkenndar og dulúðugar. Hann notaði ekki pensil við gerð þeirra heldur þrýstiloftspumpu. Með þessari pumpu blés hann lífi í vonir sínar um réttlæti og bjó til fagrar skýjaborgir á léreftinu, draumfagrar myndir sem aldrei fengu að framkallast í veruleikanum. Hann lofaði mér einni mynd ef hann myndi ekki selja allt upp. Hana fékk ég aldrei því stuttu síðar fluttist hann til Baunaveldis og ég yfir í aðra heimsálfu. Og nú er hann fluttur yfir í annan heim - heim sem fer vonandi betur með hann en þessi. En kannski er það líka smá misskilningur.

Aðstandendum hans votta ég mína innilegustu samúð.

 

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu flöskudaginn 5. ágúst).


Osama bin Laden. Minningargrein

(Eftirfarandi grein, sem fjölskylda bin Ladens skrifaði, þýddi ég og staðfærði úr saudi arabíska vikutímaritinu Ain-Al-Yaqeen):

 

Dásama bin LátinnÁstkær eiginmaður okkar, faðir, bróðir, sonur, bróðursonur, mágur og kviðmágur, Osama bin Laden andaðist á heimili sínu árla morguns mánudaginn 2. maí. Dánarorsökin var blýeitrun. Hann var 54 ára að aldri þegar hann safnaðist til feðra sinna.

Margar spurningar leita á hugann þegar maður fréttir af sorgaratburði sem þessum: Afhverju hann af öllum góðum mönnum? Why?! Hvar er réttlætið? Hvert er eiginlega þessi heimur að fara? Ertu þá farinn? Ertu þá farinn frá mér? Hvar ertu núna? Hvert liggur mín leið? Hvert er stærsta stöðuvatn Ástralíu? Afhverju er himininn blár? Hvað er klukkan?

Mörgum spurningum er ósvarað í þessum heimi. Mjög er um tregt tungu að hræra. Góður drengur er fallinn frá. Hvernig má það vera að ungur hryðjuverkamaður í blóma lífsins skuli burtkallast svo sviplega? Við sem eftir stöndum kunnum engin svör heldur lútum höfði í söknuði og trega, - sumir í trega yfir því að hann skyldi ekki hafa sálast fyrr, en aðrir af ást og umhyggju fyrir hjartahlýjum, góðlegum, jólasveinalegum hryðjuverkaleiðtoga.

Deyr fé,

deyja frændur og frænkur,

deyr sjálfur ið sama.

En orðstír

deyr aldregi

hveim er sér góðan getur.

(Úr Sjávarmálum)

Bushama bin LadenOrðstír bin Ladens mun lifa um ókomin ár þó deildar meiningar séu um hversu góður sá orðstír sé. Osama var ekki allra. Óvinir hans sprungu yfirleitt úr einhverju öðru en hlátri. Hann var frekar umdeildur maður og þeir voru jafnvel til sem voru ekki alveg á eitt sáttir um aðferðir hans og framferði á alþjóðavettvangi. Ýmsum þótti hann ganga full langt í að sannfæra heimsbyggðina um að Bandaríkin væru heimsveldi hins illa. Þar þurfti engra sannana við. Víetnamstríðið eitt og sér ætti að nægja sem vitnisburður - svo ekki sé minnst á Britney Spears og Justin Bieber.

Osama lét verkalýðsmál mjög til sín taka og svo fór að hann varð einn frægasti verkalýðsforingi heims. Hryðjuverkalýðsforingi. Ekkert verk var honum ofviða og haft var á orði að hann einn væri fær um að sprengja íslensku þaulsætnu ríkisstjórnina. Til þess kom þó ekki, mörgum til óbærilegra vonbrigða. Koma tímar, koma ráð. Kommatímar, kommaráð.

Binni lati, eins og hann stundum var kallaður, átti það til að fara örlítið fram úr sjálfum sér, en vitaskuld getur enginn gert svo öllum líki. Allt orkar tvímælis þá gert er. En hann vildi vel. Hann var mjög misskilinn maður. Besta leiðin til að komast hjá gagnrýni er að segja ekki neitt, gera ekki neitt og vera ekki neitt. Osama lét verkin tala - aðallega hryðjuverkin. En allt var þetta vel meint. Það er hugurinn á bak við hryðjuverkið sem skiptir máli, en ekki hryðjuverkið sjálft. Fólk kann ekki gott að meta. Laun heimsins eru vanþakklæti.

Eftirsóttur maðurIlla gekk að handsama Osama og Osama var skítsama. Hefði hann náðst lifandi og verið dreginn fyrir dómstóla þá hefði hann líklega verið dæmdur á líkum. Mjög mörgum líkum.

Lofsama bin Laden, eins og hann gjarnan var kallaður, var hrókur alls ófagnaðar og lókur alls getnaðar og eftirsóttur út um allan heim af dömum og herrum, sérílagi af Leyniþjónustu Bandaríkjanna en þar á bæ var hann á lista yfir Ten Most Wanted. Þrátt fyrir upphefð og vegtyllur af þessu tagi og endalaust áreiti og ónæði var hann auðmjúkur og lét lítið fyrir sér fara.

Af einhverjum ástæðum var hann ekki ýkja mannblendinn maður. Hann þreifst illa í fjölmenni og höfðu margir á orði að hann hlyti að vera skápahommi, sá allra mesti í bransanum. Það var þó ekki allskostar rétt þó hann slæi náttúrulega ekki höndinni á móti góðu kakói þegar það stóð til boða, eins og Araba er siður.

 

einbýlishús bin LadensSíðustu æviárin bjó hann á sambýli í Abbottaverybad í Pakistan en lengst af bjó hann í afar huggulegum og snyrtilegum leðurblökuhelli í Tora Bora í Líkkistan. Hann undi sér best í faðmi fjölskyldunnar í þessum fallega innréttaða helli, sem flestum bar saman um að væri gasalega lekker

Inní helli bin LadensSvo heimakær var hann að hann fór oft ekki út úr húsi svo klukkutímum og árum skipti enda hellirinn einkar vistlegur. Heimilið var prúðbúið og skartaði dýrindis kristalljósakrónum og rándýrum sófasettum úr trúboðabeinum, bólstruðum með gyðingahúð. Hann hafði einfaldan smekk og valdi aðeins það besta.

Á veggjum hellisins hengu myndir eftir heimsfræga meistara eins og t.d. Leonardo da Viskí, Van Cock og Stefán frá Nöðrudal. Á borðum hafði hann súpuskálar úr hauskúpum bandarískra fréttamanna og í frystikistunni geymdi hann restina af þeim. Hann átti semsé hug og hjörtu margra Bandaríkjamanna. Hann grobbaði sig aldrei af þessu og fór reyndar með þetta eins og mannsmorð.

Limmósína bin LadensOsama átti margvísleg áhugamál. Hann safnaði frímerkjum og skeggi og var haldinn ólæknandi "bíla"dellu. Limmósínan hans var um 8 metra löng, - einn lengsti úlfaldi sem sést hefur í Los Pakistanos. 8 sæta "kaggi." Satt.

Osama bin Latex, eins og hann gjarnan var kallaður, fór ekki troðnar slóðir í lífinu og batt ekki gísla sína sömu hnútum og samferðarmennirnir. Hann stytti fólki stundir með ýmsum óvæntum uppátækjum og stytti fólki jafnvel aldur þegar vel lá á honum. Shit happens. Þýðir ekki að velta sér uppúr smáatriðum.

Hann var stórtækur þegar hann tók sig til og sprengdi alla skala. Hann var reyndar með áform um að sprengja Scala á Ítalíu en einbeitti sér þess í stað að Eurovision höllinni í Noregi. Hann ætlaði semsé að taka þátt í keppninni með óbeinum hætti og gjörsamlega jarða hana en því miður féllu þessi áform niður þegar hann sjálfur féll dauður niður.

Flugþjónusta bin LadensOsama bin Laddi, eins og hann gjarnan var kallaður, var afar hrifinn af samgöngumálum, sérílagi flugmálum, og vildi bæta þjónustu við almenning á því sviði. Hann réði til starfa marga reynslulitla en áhugasama flugmenn og plantaði þeim sem flugumönnum vítt og breitt um Bandaríkin. Hans draumur var að geta sparað fólki tíma og skutlað því beint á skrifstofuna. Þann 11. september 2001 lét hann þennan draum sinn verða að veruleika. Lendingin hefði kannski getað heppnast betur, en flugið sem slíkt var mjög gott og fólkið komst hratt og beint á skrifstofuna. Enginn farþeganna hefur allavega kvartað hingað til. Maturinn um borð var til fyrirmyndar og ég get séð í anda pakksadda farþega klappa sér á vömd og dæsa að máltíð lokinni og segja: "Ég er bara alveg að springa." Þetta fólk hafði rétt fyrir sér.

Enginn er fullkominn. Öll erum við mannleg, og þá er ég ekki að tala um svertingja heldur okkur mennina. Öllum getur okkur mistekist og Osama bin Lada, eins og hann jafnan var kallaður, var þar hugsanlega engin undantekning. Jafnvel hann gat misstígið sig og stigið á einhverjar tær, en það á ekki alltaf að vera að horfa í baksýnisspegilinn. Maður á ekki að persónugera vandann. Batnandi mönnum er best að lifa... Kannski of seint að tala um það núna.

Þá fluttar eru fréttir

sárt fá sumir grátið.

Hundruð láta lífið.

En hvert er lífið látið?

 

Það býður uppá betra

að bíða en ana.

Það býður þess enginn bætur

sem bíður bana.

(Sverrir Stormsker)

Binni LatiDásama bin Látinn, eins og hann jafnan var kallaður, er burtkallaður. Hann var vel látinn í lifanda lífi og núna er hann látinn. Vel látinn. Verður ekki betur látinn. Margir munu dásama Osama bin látinn.

Mikill maður er fallinn frá, yfir tveggja metra langur sláni og guð veit hversu langan drjó....jæja, við skulum ekki fara nánar útí þá sálma. Hann var grannholda maður. Það eina sem hann náði aldrei að sprengja var mittismálið.

Osama bin Latte, eins og hann gjarnan var kallaður, lætur eftir sig 72 eiginkonur, 358 börn, 890 barnabörn og mikið og gott vopnasafn.

Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir. Útförin fer fram í kyrrþey en þeir sem vilja minnast hins látna er vinsamlegast bent á hryðjuverkasamtökin al-Qaeda og íslenska banka.

Blessuð sé minning hans. Friður guðs hann blessi og allt það. Rest in pieces.

 

Saudi bin Laden family


mbl.is Obama þakkar sérsveitarmönnum
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Gleðihúsið við Austurvöll

 

Steingrímur handsalar söluMér hefur alltaf þótt svolítið skrítið að sá stjórnmálaflokkur sem harðast hefur barist gegn vændi, semsé VG, skuli stunda það mest allra flokka á alþingi. Til að komast í ráðherrastóla seldu þeir sig Samfylkingunni fyrir slikk. Stefnuskráin, kosningaloforðin og "hugsjónirnar" fylgdu með í kaupbæti, enda var það dótarí fyrst og fremst hugsað sem augnskuggi og varalitur og því ekki mikils virði.  

En það eru fleiri stjórnmálamellur á alþingi en bara Vinstri graðir. Hver flokkur uppistendur af pólitískum gleðikonum og gleðimönnum - semsé vændiskörlum. Alþingi er ekki aðeins stærsta gleðihús landsins heldur eina gleðihúsið sem vitað er um sem veldur ógleði. Þetta er því einskonar ógleðihús sem gerir út á pólitískt vændi og animalisma, þ.e. hrossakaup. 

 

Notaðir þingmenn til sölu, með engri ábyrgð

alþingishórdómurÍ afar greindarlegum sænskum lögum, sem samþykkt voru á alþingi Íslendinga í fyrra, stendur að vændiskonum sé leyfilegt að bjóða sig til kaups en það sé stranglega bannað að kaupa þær. 

Í pólitíska vændinu er hinsvegar allt leyfilegt. Vinstri graðir mega selja sig Samfylkingunni og Samfylkingin má selja sig Baugi og bankamafíum, og útrásarglæpamenn og bankamafíur mega kaupa sér alþingishórur úr öllum flokkum. Sjálfstæðisflokkurinn má selja sig kvótagreifamafíunni og útrásarþjófum og Framsóknarflokkurinn má liggja útglenntur undir bændamafíunni og bankaræningjum og hverjum sem er, enda galopinn í báða enda. Þetta er í rauninni eitt allsherjar hóruhópsex. Allir mega selja sig hverjum sem er á hinu "háa" alþingi. Allt gengur þar kaupum og sölum. Allt er falt á alþingi fyrir rétt verð.

WarningEkki nema von að þessar gjörspilltu margkeyptu alþingismellur vilji láta loka á skjöl um eigin óþverramál í heil 110 ár, hvorki meira né minna. Svo alvarlegum augum líta þær sjálfar á óhæfuverk sín og leynimakk. Það mega heita býsna skuggaleg myrkraverk sem þola ekki dagsljósið í rúma öld. Þyrnirós sannleikans skal haldið sofandi langt fram á næstu öld svo lygin geti haldið áfram að blómstra á hinu "nýja Íslandi." Þetta er víst í dag kallað "gegnsæi."

Sem ég segi: Allt gengur kaupum og sölum í sölum alþingis, sérílagi þingmenn sjálfir. Það grátlegasta er að kjósendur skulu jafnframt kaupa alla þeirra lygi og blekkingar. Þeir kjósa yfir sig þessar handónýtu yfirstéttarhórur aftur og aftur. Væri kannski skiljanlegt ef þær veittu góða þjónustu en það er ekki beint hægt að segja að þær gefi hann góðan. Eina sem þær hafa uppá að bjóða er fjárhagsleg eyðni.

 

"Ástandinu" á alþingi lýst í skopmynd

Skopmyndin ógurlegaSvo þegar drátthagur teiknari á Mogganum dregur upp skopmynd af þessu hóreríi þá tryllast alþingismellurnar líkt og frumstæðir villimenn sem sjá sjálfa sig í spegli. Þær tryllast ekki yfir vændisstarfseminni sem viðgengst á alþingi heldur yfir lítilli djókteiknimynd sem lýsir "ástandinu." Sendiboðinn skal skotinn. Þær heimta afsökunarbeiðni frá höfundinum og ritstjóranum í stað þess að heimta að alþingi biðji þjóðina afsökunar á melluskapnum undanfarin ár. Þær ríghalda í gagnrýnilausan 2007-hugsunarháttinn. Þjóðin gerir það líka og nýtur hvers höggs í masókískri meðvirkni með þessum svipulemjandi sadómellum.

Nýlega settu hórumömmurnar í ráðríkisstjórninni ritskoðunarlög á fjölmiðla til að þrengja enn frekar að tjáningarfrelsinu í landinu og kæfa niður alla óæskilega opna hvassa umræðu. Allt á að vera á settlegum siðprúðum svæfandi nótum að hætti sannra pukurkommúnista. Ritskoðunarráð ríkisins hefur samkvæmt þessum lögum fullt umboð til að drepa hvaða fjölmiðil sem er, sem hinu háæruverðuga leyndarhyggjuyfirvaldi er ekki þóknanlegur. Kynnið ykkur málið á www.fjolmidlalog.is.

 

Skopmyndaeftirlit ríkisins

RitskodunÞað gleymdist af einhverjum ástæðum að setja í ritskoðunarlögin að skopmyndateiknurum væri stranglega bannað að hafa ádeilumyndir sínar þannig gerðar að í þeim fælist broddur og kaldhæðni. Þær mættu allsekki særa neinn og koma við kaunin á neinum. Þær mættu ekki innihalda skot á veika minnihlutahópa eins og t.d. öryrkja, krypplinga, homma, múslima, negra, femínista og alþingishórur - og allsekki á konur yfir höfuð því þær eru jú svo gasalega kúgaðar af karlpungunum. Skopmyndir eigi að vera pólitískt réttar og sléttar og felldar og flatar og bitlausar og máttlausar og háttprúðar og gagnrýnilausar og geldar eins og alþingi og ríkisstjórnin. Semsé óendanlega leiðinlegar. Úr þessu verður örugglega bætt í viðbótarlögum.   

"Stóra teiknimyndarmálið" er líklega hámark móðursýkinnar og húmorsleysisins eftir hrun og sönnun þess að landinn er endanlega farinn yfirum. Maður getur reynt að skilja öfgamúslima sem tryllast þegar teiknaðar eru skopmyndir af heilögum spámanni þeirra, en að tryllast yfir ádeilumynd í anda Spaugstofunnar og Sigmunds af Framfylkingarkonu með ESB-brókarsótt er ekkert annað en einn allsherjar brandari.

 

Félag íslenskra framsóknarlúða, sk.st: FÍFL

Ritskoðun.Vændismyndlíkingar í skopmyndum eru augljóslega grafalvarlegt mál þegar konur eiga í hlut. Það virðist hinsvegar í lagi að spauga með karlinn Sigmund Davíð Gunnlaugsson í teiknimynd í Gulu pressunni á DV og segja að hann vilji fá það í afturendann, án þess að framkvæmdastjórn Landssambands framsóknarfemínista geri nokkra athugasemd við það. Okkur vantar sárlega fleiri tilskipanir frá Félagi íslenskra framsóknarlúða, skammstafað FÍFL, svo við fáum það alveg á hreint hverju má gera grín að og hverju ekki. Viðbrögð íslenskra púrítana og teprulegra blævængjafrúa finnst mér satt að segja margfalt fyndnari en teikning Moggans.

Skopmyndateiknari á ekki að biðjast afsökunar ef hann hittir í mark. Ef að skopmyndir og ádeilulistaverk hreyfa við engum og reita engan til reiði og vekja hvorki grátur né hlátur þá er það merki þess að skotin hafi geigað.

Pólitískt vændiPólitískar sadóvændiskonur eru að nauðga þjóðinni (ekki taka þetta bókstaflega) en svo brjálast þjóðin þegar skopast er að nauðgurunum. Á máli geðlæknisfræðinnar kallast þetta Stokkhólmssyndromið.

Það má vel vera að Ísland sé stórasta land í heimi en Íslendingar sjálfir hljóta að vera litlustu lítilmenni og smáborgarar í heimi. Get ekki annað en tekið undir með Hrafni Gunnlaugs: "Þeir sem halda að Íslendingar séu leiðinlegir drukknir hafa ekki kynnst þeim edrú."

 

 

(Þessi grein birtist í DV, 29. apríl 2011)


mbl.is Biðst ekki afsökunar
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband