Nýtt bóluefni gegn kjarnorkusprengjum

Valdimar Pútín varð sjötugur í gær. Við óskum honum að sjálfsögðu til hamingju með áfangann og óskum honum áframhaldandi velfarnaðar í lífi og starfi.

Kallinn fékk af einhverjum ástæðum ekkert heillaóskaskeyti frá Biden og stríðshaukunum í Washington.

Það fer ekki mikið fyrir kurteisinni þar á bæ.

 

Bandaríkjastjórn er orðin svo hrædd um að stríðið hennar í Úkraínu, sem hún undirbjó svo vel, færist heim að dyrum hjá sér að hún er búin að birgja sig upp af lyfjum gegn kjarnorkusprengjum.

Þetta passlega magn af kjarnorkusprengjutöflum ætti að duga til að halda lífinu í elítunni ef Pútín skyldi gerast svo ósmekklegur að senda kaldhæðnislegt heillaóskaskeyti til Washington, - og þá er ég að tala um flugskeyti.

Best að setja hinsvegar bara grímuskyldu á almenning svo hann smiti ekki aðra af geislavirkni og Covid og frelsisást og einstaklingshyggju og öðrum óþverra.

 

Ekki er vitað hvort lyfin dugi ef kjarnorkusprengjurnar hæfa elítuna beint á milli augnanna.

Við slíku þyrfti hún hugsanlega að taka öflugri pillur sem lyfjarisarnir eru mjög líklega að þróa í þessum skrifuðu orðum, - einhver sterkari og töframeiri snákaolíumeðöl sem væru svona álíka gagnleg og stórkostlegu „bólefnin“ þeirra.

Ekki ólíklegt að þeir séu langt komnir með svokallaðar sprengitöflur í því „augnamiði“ að afstýra bólgum og eymslum sem geta hlotist af völdum kjarnorkusprengja sem lenda beint á milli augnanna.

 

Svo að dýrmætur tími og ennþá dýrmætari peningar fari ekki til spillis þá gætu lyfjarisarnir haldið áfram sínu sama gamla, góða verklagi og einfaldlega bara skipt um merkimiða á óseldum og útrunnum „bóluefnum“ gegn Covid og kallað þau „Bólefni gegn kjarnorkusprengjum“ og lofað 99% árangri einsog þeir gerðu í sprautufaraldrinum sínum.

Ef upp um vörusvikin kemst þá skiptir það engu máli því þá verður enginn til frásagnar og þar að auki þá er búið að banna alla „hatursorðræðu“ gegn blekkingum, lygum, falsi, rétttrúnaði og svikum.

 

Ég tek alltaf lýsi og vítamín á morgnana og ýmis lyf við bólgum og aids og femínisma og berklum og kláðamaur og glóbalisma og slíkum plágum en nú þyrfti ég að fara að bæta við Pfizer-sprengitöflum gegn óheilsusamlegum kjarnorkusprengjum úr því að stríðshaukarnir í Washington eru svona vissir um að þeim sé að takast að króa Pútín af einsog rottu útí horni og þröngva honum til að stökkva.

Ég vil nefnilega, líkt og Bandaríkjastjórn, vera með sterkt ónæmiskerfi og við góða heilsu ef ég skyldi fá kjarnorkusprengju í hausinn.

Kaupa lyf gegn geislunarskaða fyrir 41 milljarð

Píratar eru alveg geðveikt kúl

Í fréttum er þetta helst:

Gunnar Hrafn Jónsson, þingmaður Pírata, snýr aftur til starfa eftir að hafa verið í veikindafríi á Kleppi (útibúi Alþingis) frá því í desember.

Hann hyggst beita sér fyrir bættu aðgengi geðveikra að helstu valdastofnunum landsins og jafnframt fjölgun vinnustaðasálfræðinga.

Hann mælir eindregið með því að þingmenn fái sér vel launað aðalstarf samhliða þingmennskunni - til dæmis hjá Geimvísindastofnun Evrópu - svo þeir hafi efni á að kaupa sér íbúð eða eitthvert þolanlegt mý-greni.

„Sko, við Pírapar erum engir asnar. Geðsjúklingar eru líka fólk,“ sagði Gunnar um leið og hann strauk sér um makka og fax.

Hlaupið yfir forsetaframbjóðendur

Ég hef akkúrat ekkert útá þessa forsetaframbjóðendur okkar að setja. Þetta virðist allt vera hið besta og frambærilegasta fólk. Fjölbreytileikinn mikill.

 

Þarna er t.d. stálminnug heilunarkona sem man öll sín fyrri jarðlíf, öfugt við aflandseyjaskeggjana sem muna ekki neitt. Nokkuð ungleg miðað við að hún er um 500 ára gömul.

 

Maggi Texasborgari kemur sterkur inn. Hann mun örugglega annast eldri borgara vel enda hefur það verið hans fag til þessa sem brasari. Aldrei að vita nema honum takist að baka og brasa Óla Gríms því Maggi er ekki síðri í beikonborgurum.

 

Svo er þarna afar trúrækin kona sem segist alltaf vera að „pota í Biblíuna“ einsog hún orðar það. Margir hafa áreiðanlega gaman af að pota í hana...semsé Biblíuna.

 

Sturla Jónsson er líklega besti bílstjórinn af þeim sem þarna eru í boði. Vægast sagt mjög svo frambærilegur bílstjóri, en hann mun að öllum líkindum enda þar sem Elvis Presley byrjaði. Sem vörubílstjóri.

 

Halla Tómasdóttir virðist vera hin mætasta dama þrátt fyrir að vera soldið brún á nefinu eftir allar auðmannarassasleikingarnar à ùtràsartìmanum. Hún hefur eflaust margt fram að færa. Tildæmis er hún kona. Það er nú ekki svo lítið á þessum síðustu og bestu kynjakvótatímum.

 

Talandi um brúnku. Einn af þessum föngulegu frambjóðendum er gasalega lekker hommi. Hans stefnumál er að verða mesti hommi sem nokkurntíma hefur setið á forsetastóli í heiminum, að Obama meðtöldum. Eflaust munu sadó/masókistar fara fram á að einn úr þeirra röðum bjóði sig fram með honum og að þeir muni ganga bundnir til kosninga. Á höndum og fótum.

 

Svo er þarna trjáfaðmarinn og háfjallagóðvinurinn Andri Snær sem skrifaði bækurnar víðfrægu „Sagan af gráa kettinum“ og „Draumahlandið“ eða eitthvað svoleiðis. Viðkunnanlegur og góðlegur snáði enda draumaprins góða fólksins.

Andri er hæfileikamaður og kann að muldra og tafsa á mörgum tungumálum. Hann elskar fossa og frumskóga landsins, altso báða runnana, og það er svosem ekkert að því. Hann er í mínum huga Vigdís Finnbogadóttir með pung. Kannski ekki pung en allavega sprella. Með fullri virðingu fyrir báðum. Ekki pungnum og sprellanum heldur Andra og Vigdísi. Það er nú óþarfi að misskilja alla hluti.

Eftir þær breytingar sem Ólafur hefur gert á embættinu þá held ég að Bessastaðir verði aldrei aftur sú ópólitíska trjáræktarmiðstöð sem þeir voru í tíð Vigdísar. Gróðurhúsaáhrif hennar hafa fjarað út og pólitísk áhrif tekið við. Sumir frambjóðendur mættu hafa það í huga.

 

Ólafur Ragnar er alveg sér kapituli. Hann má alveg eiga það að hann stóð sig glimrandi vel eftir hrun, var í raun eini málsvari þjóðarinnar útávið í Icesafe-málinu og flatti alla erlenda fréttamenn út einsog pizzur sem voru að ybba gogg og segja að við Íslendingar værum gerspilltir fjárglæframenn og asnar, sem við Erum náttúrulega, en það er annað mál.

 

Ýmsum finnst kallinn vera búinn að sitja full lengi og að það sé varla sæmandi í vestrænu lýðræðisríki að þjóðarleiðtogi sé þéttvafinn köngulóarneti og alþakinn hrúðurkörlum eftir áratuga slímsetu. Veit það ekki. Ólafur er soldið einsog aids – erfitt að losna við hann. En kannski vill fólk ekkert losna við hann. Hann er reffilegur og refslegur fagmaður við hestaheilsu þrátt fyrir öll sín axlarbrot í hestaferðum í gegnum tíðina. (Skiljanlega erfitt fyrir hann að axla ábyrgð á fjármálafylleríi Dóríðar sinnar. Bæði tvö edrúistar í blakkáti).

 

Hugsanlega ætti að láta stoppa hann upp þegar hann missir andlitið í hinsta sinn oní súpuskálina á öldrunarheimilinu Bessastöðum, og koma honum fyrir gleiðbrosandi í anddyrinu með opinn faðminn.

 

Stjórnmálaaflið RÚV teflir að þessu sinni fram karlkyns frambjóðanda, engum öðrum en Guðna Th. Felds, greindarlegum og við“feldnum“ rúmföstum langlegukomma sem hefur sérhæft sig í fortíðinni. Það þarf svosem ekkert að vera að hann láti slag standa, nema kannski hjartaslag undir þessum níðþunga bjarndýrsfeldi sínum.

 

En ef hann losnar undan honum og nær að bjóða sig fram þá verður hann „feldur“ af Ólafi nema að Andri Snær dragi sig útúr þessu svo að vinstri atkvæðin geti öll sópast til hins aðsópsmikla Guðna.

Koma tímar, koma ráð. Kommatímar, kommaráð.

 

Friðarhöfðinginn Ástþór Magnússon hefur hinsvegar sérhæft sig í framtíðinni. Hann vill flytja hingað til lands starfsemi Sameinuðu þjóðanna og hala inn á því 600 milljarða árlega í þjóðarbúið. Ýmsum kann að þykja það óraunhæft en málið er að það stendur til að flytja þessa stofnun frá USA á hlutlausan stað. Hví ekki til Íslands? Það er ekki að ástæðulausu að leiðtogafundur stórveldanna var haldinn í Höfða, mitt á milli Moskvu og Washington.

 

Ástþór hefur sýnt það í gegnum tíðina að hann kann að koma hlutunum í verk og framkvæma það „ómögulega.“ Hann er 100 manna maki, kannski ekki „maki“ í bókstaflegri merkingu því fjölkvæni er jú bannað á Íslandi, en hann lætur hendur standa fram úr örmum, einsog Vigdís okkar Hauks myndi orða það.

 

Hann myndi ekki verða fjárhagslegur baggi á þjóðinni. Eftir hans setu þá myndi fólk ekki fá reikning í hausinn heldur ávísun í hendur. Við getum alveg bókað það. Þetta er maður sem kann að raka inn seðlum og myndi nýta þá hæfileika fyrir þjóðarbúið næði hann kjöri. Og honum tækist á nokkrum árum að breyta Íslandi í alþjóðlega miðstöð friðar. Hann sér lengra en nef hans nær. Ekki skortir hann augun. Svo mikið er víst.

 

Þó hann mælist núna með mínus 50 prósent eða eitthvað svoleiðis þá mun hann að sjálfsögðu taka þetta á lokasprettinum, einsog svo oft áður.

Give Ástþór and peace a chance.

 

 

(Grein þessi birtist í Morgunblaðinu í morgun).

Hver er þessi Guðni Th.?

Íþróttir og brennivínsdrykkja

 

Ég horfði á leikinn Ísland - Þýskaland í gær á kjaftfullum sportbar, - fullum í öllum skilningi. Þar sást ekki áfengisleysi á nokkrum manni frekar en fyrri daginn þegar íþróttir eru á skjánum. Maður fær ekki betra tilefni til að fara á almennilegt fyllerí en þegar íþróttir eru í varpinu. Þetta fer svo vel saman. Íþróttir og fyllerí er jafn pottþétt blanda og vodki í kók. Það er meiraðsegja hægt að hafa gaman af jaðaríþróttum einsog handbolta, sniglakapphlaupi og kengúruboxi ef maður er bara nógu drukkinn.

 

Það má vera að íþróttir séu þroskandi en þær eru fyrst og fremst þorstandi. Það er eitthvað við íþróttir sem vekur upp hjá fólki mikla áfengislöngun. Sem er mjög gott mál. Þetta er nú það góða við íþróttir. Um þetta snúast þær faktískt. Á fótboltaleikvöngum hér og erlendis sést ekki einn maður edrú. Sumir leikmenn eru jú kannski ekki mjög drukknir á vellinum en áhorfendur eru náttúrulega allir á perunni. Þessvegna er svona gaman að horfa á fótbolta. Karlpeningurinn fær þar að auki frí frá sínöldrandi kellingarherfunni og fær að rasa almennilega út og fær að fíla sig sem hluta af einhverri liðsheild. Íþróttaleikur er mínístyrjöld. Landsleikur er smækkuð heimsstyrjöld. Þjóðremban í algleymingi. Svo má alltaf búast við að það brjótist út áhugaverð slagsmál að leik loknum sem kóróna skemmtilegheitin.

 

Íþróttamennirnir sjálfir eru yfirleitt álíka blautir og áhorfendur. George Best var t.d. tipptopp drykkjumaður og ekkert síðri fótboltahetja. Náði frábærum árangri í báðum greinum. Þetta helst í hendur. Eiður Smári og allt það. Ég tildæmis gæti ekki reykt og drukkið svona mikið ef ég væri ekki íþróttamaður. Í alvöru. Íþróttir auka manni úthald. Áramótaheit mitt var að æfa badminton og tennis og spretthlaup svo stíft á þessu ári að ég gæti slátrað tveimur bjórkössum og svælt fjóra vindlapakka á dag án þess að blása úr nös...ef þannig má að orði komast. Maður verður að hafa þolið í lagi ef það á að vera eitthvað gaman af þessu. Og maður verður að hafa eitthvað markmið í lífinu.

 

Örlítið meira um mína íþróttamennsku: Ég æfði sund í Vesturbæjarlauginni á tímibili, í alvöru, en hætti þegar ég uppgötvaði að það fór of mikið af klór ofan í vodkaglasið og svo drapst alltof oft í vindlinum. Þar að auki var maður litinn hornauga einsog maður væri eitthvað skrítinn. Ég prófaði baksund með glasið og vindilinn í annarri hendi og buslandi með hinni en allt fór á sama veg. Alltaf þurfti einhver hvalspikaður uppblásinn bringubítill að stinga sér í grenndinni þannig að gusurnar gengu yfir mann og maður drukknaði nánast í ölduróti og ófögnuði. Glasið barmafullt af klóróformi og vindillinn í henglum. Þessi áhugamál blönduðust semsé ekki vel saman. Í öllum skilningi. Það tók mig ekki langan tíma að sjá að sund væri fyrir örlagaedrúista og aumingja.

 

Hvað um það. Munurinn á Strákunum okkar og okkur áhorfendunum á sportbarnum var að við vorum vel fullir en þeir voru greinilega illa timbraðir. Maður á ekki að mæta timbraður í íþróttamót. Það er vanvirðing við sannan íþróttaanda. Ég veit ekki hvað ég er búinn að brýna þetta oft fyrir æskulýðnum. Maður á að vera í glasi þegar maður er að keppa. Ekki skelþunnur. Þunnir menn skjálfa einsog lauf í vindi, - einsog Geir Haarde. Þunnildi vinna enga sigra. Fullir menn geta hinsvegar unnið fullan sigur.

 

Strákarnir okkar ættu að taka snookerheimsmeistarannn Alex Higgins sér til fyrirmyndar. Einsog menn vita þá er snooker mesta nákvæmnisíþrótt í heimi. Alex mætti alltaf vel undirbúinn í mót. Sturtaði í sig einni ginflösku og hálfum kassa af stórum svellköldum öllurum og svældi með góðgætinu pakka af fílterslausum camel af miklum krafti einsog sannir íþróttamenn eiga að gera. Eftir þennan undirbúning þá gekk kappinn inná leikvanginn fjallfrískur í góðum gír og straujaði andstæðinginn. Svona eiga menn að vera. Hann passaði sig vel á því að mæta aldrei þunnur til leiks einsog strákarnir okkar. Hann var ekki bara metnaðarfullur heldur pöddufullur. Vínandi er rétti íþróttaandinn.

 

Handboltastrumparnir okkar gætu mikið lært af Alex Higgins, ímynd íþróttamennskunnar. Þeir hefðu mögulega átt roð í Þjóðverjana ef þeir hefðu skellt í sig nokkrum tekílasnöfsum fyrir leikinn og náð að koma þannig heilsunni í lag. Samt ekki of mörgum. Kannski 10 til 15 sjússum og 5 til 10 tvöföldum irishcoffee og svona einsog hálfri flösku af 50% smirnoff vodka af stút og þá hefðu þeir verið í góðum málum. Dass af hreinum spíra í restina hefði ekki skaðað. Með þessu hefði verið mjög gott að svæla nokkra vindla og keðjureykja umþaðbil hálfan til einn pakka af fílterslausum camel til að skerpa einbeitinguna. Þessir strákabjálfar okkar verða að fara að sýna íþróttamennskunni smá respect. Virðing og kurteisi kostar ekkert. Þeir verða að fara að haga sér einsog menn þessir helvítis heilhveitis grasasnar.

 

Eftir tapið gegn liði Þjóðverja, fyrsta liðinu sem Íslendingar keppa við sem kunna eitthvað í handbolta, var viðtal (sjá HÉR) við Björgvin markvörð og Róbert línudansara:

 

Róbert píreygður og utangátta: "Við vorum að klúðra, klikka á góðum færum...Maður sér þetta ekki alveg nógu skýrt."

Hann myndi kannski sjá hlutina aðeins skýrar ef hann væri ekki svona skelþunnur. Drekka meira.

Björgvin: "Við erum eins og aular sóknarlega og varnarlega."

Eins og? Þeir hefðu getað gert eitthvað af viti ef þeir hefðu drullast til að drekka úr sér þynnkuna fyrir leikinn.

Björgvin: "Ef við erum ekki fullir og gerum ekki hlutina almennilega þá getum við ekki neitt í handbolta. Það er alveg klárt."

Hverskonar setning er þetta eiginlega? Er maðurinn edrú eða hvað? Eru markverðir ekki markverðir menn? Þeir sem gera ekki hlutina almennilega geta ekki neitt og þeir sem geta ekki neitt gera ekki hlutina almennilega. Og hvað er ég búinn að brýna oft fyrir íþróttamönnum að mæta ekki skelþunnir í leik? Maður á að vera vel í glasi. Það er einsog það komist ekkert inní hausinn á þessum ösnum. Þarf maður að hella í þá brennivíni með trekt?

Björgvin: "Ef við erum ekki fullir þá erum við ekkert frábærir."

Old news. Nú ef að gæinn er svona meðvitaður um þetta afhverju sturtaði hann þá ekki í sig brennivíni fyrir leikinn og sagði félögum sínum að gera slíkt hið sama? Eru þetta alltsaman tómir fæðingarhálfvitar? Þetta eru allavega ekki fullir fæðingarhálfvitar. Algjörðir apakettir.

Björgvin: "Við erum að gera allt of mikið af feilum og svona miklum aulamistökum sem við erum að brenna okkur á."

Hverskonar menn gera mikið af aulamistökum? Hugsanlega aular? Drekka meira.

Róbert: "Við áttum í soldlu basli með þá í vörninni og svo vorum við að hitta aðeins of mikið í markmanninn."

Soldlu basli? Vörnin var galopin einsog Catalina á góðum degi.

Voruð að hitta aðeins of mikið í markmanninn? Halló! Var hann ekki að verja lásí og kraftlaus og ónákvæm skot? Þýski markvörðurinn var semsé ekkert góður að áliti strákaaulanna okkar. Hann var bara alltaf fyrir. Ástæðan fyrir því að hann varði svona mikið var víst bara vegna þess að strákarnir okkar hittu of oft í hann. Einmitt. Þegar Björgvin stendur sig vel í markinu og ver hvert skotið á hendur öðru þá er sagt að hann sé meiriháttar markvörður. Þegar þýski markvörðurinn ver hvert skotið á hendur öðru þá er það jú bara vegna þess að strákarnir okkar hitta of oft í hann. Hann er semsé alltaf að þvælast fyrir. Er alltaf á röngum stað. Úfff. Það er oft ótrúlegt ruglið sem vellur út úr ódrukknum Íslendingum.

 

Leikurinn var engu að síður ansi skemmtilegur. Í miðjum æsingnum, eða æsinginum einsog það heitir víst á bubbísku, þá öskraði ég á flatskjáinn: "Áfram strákar. Þið eigið leikinn. Látiði íslensku apana ekki komast upp með neitt múður. Sieg Heil!"

Þetta féll ekki í góðan jarðveg á sportbarnum af einhverjum ástæðum. 

Fyrsta tap Íslands á HM

Ríkur er "aurugur" maður

Ég sagði Jónínu Ben vinkonu minni einusinni að fara í rassgat, og nú hefur hún látið verða af því. 

Ég á ekki við giftingu hennar og Gunnars á Krossinum heldur Detox ævintýrið. Ég veit ekki hvort það svínvirkar en það svíngengur allavega. Skítnóg að gera. Drulluflott dæmi. Algjör óþarfi að vera að hreyta skít í hana fyrir að reka þetta meðferðarhæli. Minnir að það heiti Saurbær.

Endaþarmur hvers manns er "matarhola" í vissum skilningi og þangað er hægt að sækja "aur" í tvennum skilningi.  Sem er mjög gott mál.

Þessi kjarnakona kann að bjarga sér - og kannski einnig öðrum. Sem er mjög gott mál.

 

Kvartað yfir detox til landlæknis

Forsetinn hefur ekki úr háum söðli að detta

Hvað er Óli Grease alltaf að reyna að ríða einhverjum truntum þegar hann veit að honum er fyrirmunað að sitja merar lengur en eina mínútu? (Ég er ekki að tala um Dorrit). Þær kasta honum allar af sér einsog hlandi. Er hann ekki ennþá farinn að skilja að þessar skepnur, að Íslendingum meðtöldum, vilja ekki hafa hann hangandi á sér einsog merkingarlausa fálkaorðu? Hestar eru mannþekkjarar og ekkert ólíkir konum að því leiti að þeim er ekki alveg sama hver hossast á þeim. Meiraðsegja þroskaheftur múlasni myndi fleygja kallinum af baki langar leiðir.

 

Eins gott að hann reyni ekki einhverntíma að ríða asna inní Jerúsalem. Fyrir nú utan að fólk myndi ekki vita hver væri hvað.

Ég veit það þykir gasalega fínt og lordalegt að fara í útreiðartúra en þetta er bara greinilega ekki hans deild. Hans deild er náttúrulega 33c. Eitthvað í líkingu við það sem við sáum í Gaukshreiðrinu hér um árið.

En ef hann heldur áfram í útreiðartúrum og lætur sér ekki segjast þá er gjörgæsludeild hans deild. Finnst honum virkilega eðlilegt að hver einasti útreiðartúr endi í sjúkraþyrlu Landhelgisgæslunnar? Heldur hann að þetta eigi að vera svona? Að þetta sé hluti af sportinu? Að ríða voðalega kúl inní sólarlagið og koma svo allur mölbrotinn heim, vafinn einsog múmía frá hvirfli til ilja? Eru þetta hans hugmyndir um að vera stórbrotinn karakter? Held hann sé eitthvað að misskilja hlutina.

.

Gölturinn slasar sig á öllu og klúðrar öllu sem hann kemur nálægt. Hann hlýtur að vera með lágmark 10 þumla á hvorum skanka. Það er fréttaefni í hvert skipti sem hann fer á hestbak. Blaðamenn flykkjast að honum þegar hann stígur "um borð" á einhverja húðarbykkju rétt einsog hann sé að fara í geimflaug til tunglsins. Þeir horfa á hann í angist og súpa hveljur. Skyldi hann lifa þetta af? Hvað ætli hann brjóti mörg rifbein í þetta skiptið? 65? Skyldi lokkurinn haggast þegar hann hálsbrýtur sig? Skyldi hann detta svo kröftuglega á hausinn að hann gangi aftur í Framsóknarflokkinn?

 

Ég skal veðja að hann gæti ekki spilað á munnhörpu án þess að hún hrykki ofan í hann. Hann er vægast sagt mjög heppinn að hann skuli ekki hafa lært á trompet. Væri ekki á lífi í dag.

Billjard og pílukast eru stórhættulegar áhættuíþróttir í hans huga. Ég myndi ekki einusinni treysta honum til að komast lifandi úr bingói i Vinabæ. Það eina sem kallinn hefur getað gert án þess að beinbrjóta sig er að smjatta á rjómatertum og hengja skálkaorður á útrásarræningja.

 

Hann sest á truntu og nánast drepur sig. Hann sest á forsetastól og nánast drepur þjóðina. Kallinn er af baki dottinn, í öllum skilningi.

Ólafur Ragnar slasaðist

Framsóknarmartröðin heldur áfram

Ekki byrjar siðbótin í Framsókn vel. Fyrst er Höskuldur lýstur formaður og svo Sigmundur nokkrum mínútum síðar. Hver verður það í kvöld? Guðni? Valdi koppasali? Ragnar Reykás? Hver sér um atkvæðatalninguna fyrir þessa dúdda? Inspector Clouseau? Hvernig er hægt að ruglast á nöfnum? Settu þeir Gísla Helgason flautuleikara í að yfirfara þetta? Hvað eru þessir svefngenglar að drekka sem við höfum ekki smakkað? Absolut Idiot?

Það er ekki að ástæðulausu að ég set þessa færslu undir "heilbrigðismál."

 

Ég veit ekki hvort ég eigi að samgleðjast Sigmundi eða samhryggjast. Jú reyndar, ég veit það. Hann er í skelfilegum málum. Þarna fór fín perla í svínskjaft. Ég sem hélt að það yrði eitthvað úr honum. Ég myndi eflaust kjósa Sigmund í persónulegri kosningu, en flokkinn og allt það fálkager sem honum fylgir mun ég að sjálfsögðu aldrei kjósa.

 

Í gær heiðraði þessi gjörspillti flokkur Guðna Ágústsson. Fyrir hvað? Að standa sem lambbúnaðarráðherra með bændamafíunni á móti neytendum? Fyrir ævisöguna þar sem var ekki minnst einu orði á gjafakvótakerfið sem flokkurinn kom á? Fyrir að segja af sér formennsku og þingmennsku? Fyrir góða veislustjórn í spillingarbælinu? Fyrir að flýja einsog fætur toguðu úr þættinum mínum? Hver á að skilja þennan flokk?

 

 

Jónína Ben vinkona mín heldur að það sé hægt að ræsta spillinguna úr flokknum. Í gær setti ég inná síðuna hennar þessa athugasemd:

"Að ætla sér að reyna að hreinsa spillinguna úr Framsóknarflokknum er einsog að ryksuga hús sem er gegnétið af veggjatítlum. Það verður að brenna kofann til grunna."

Þessi flokkur á álíka mikið erindi við þjóðina og minkur við hænsnabú.

Sigmundur kjörinn formaður