Konunglegir leghafar og pungberar

Þar sem ég ætla að fjalla hér lítillega um kóngafólk þá skal ég reyna að vanda orðaval mitt í hvívetna og laga það að kröfum ríkjandi rétthugsunnar.

 

Það er blessunarlega nýbúið að opna Grafhýsi íslenskunnar, sem kallast Edda, og þangað eru flutt skelfileg orð einsog „mamma“ og „pabbi,“ sem nú kallast foreldri nr. 1. og foreldri nr. 2., og „kona“ sem nú kallast leghafi, og „karl“, sem nú kallast reðurhafi eða pungberi eða sláturhafi eða eitthvað álíka smekklegt.

 

Það er sumsé verið að hreinsa tungumálið af óæskilegum og varasömum orðum sem falla ekki að yfirlýstri alræðisstefnu heimsvaldakommúnista (glóbalista) sem raunverulega stjórna landinu þó að (land)ráðamenn ríkisstjórnarinnar sjái um að framkvæma vald þeirra.

 

Þetta er soldið bagalegt því að nýkrýndi maðurinn sem ég er að fara að fjalla um heitir einmitt Karl og hann heitir ekki bara Karl heldur ER hann líka karl, sem er alveg ferlegur dónaskapur í dag, og svo er hann hvítur í ofanálag sem „kórónar“ nú óskammfeilnina, og þar að auki er þessi karl sem heitir Karl sonur pabba síns og líka sonur mömmu sinnar, sem vill svo til að er kona. Ekki trans heldur alvöru kona af gamla skólanum.

Þetta verður ekki mikið verra.

 

 

Háæruverðugi leghafinn Elísabet II

Svo ég móðgi ekki öll þessi 780 kyn sem eru til í dag og öll  þessi kúguðu fórnarlömb sem tilheyra minnihlutahópum þá held ég að það sé best að kalla Karl bara Kalla. Þá verður enginn sár og enginn fer að titra af bræði einsog nú er í tísku.

 

Ég skal reyna að fara fínt í þetta og ef ég minnist á Elísabetu þá skal ég reyna að muna eftir að tala ekki um hana sem konu heldur sem leghafa eða foreldri Kalla nr: 1, sem gæti reyndar orðið soldið ruglingslegt því hún sjálf er Elísabet II og Kalli sjálfur er Karl III.

 

Þess má geta að ég fór einmitt í útför téðrar Elísabetar því það vildi svo vel til að ég var staddur í Betuveldi á þessum tíma, og þegar ég stóð við kistuna í Westminster Hall þá rétthugsaði ég:

 

„Í þessu fánasveipaða gullna boxi hvílir Elísabet II foreldri Karls III  númer 1. Ef sál hennar lifir þá kæmi sér nú vel fyrir hana að geta hugsað útfyrir boxið. Blessuð sé minning þessa merka leghafa. Hún var ekki bara konungleg persóna heldur var hún eflaust með konungLeg og ætti því að kallast konungleghafi. Að auki var hún ansi skemmtileg og ekki ósennilegt að hún hafi verið með skemmtiLeg og ætti því máski að kallast skemmtileghafi. Ég vona allavega að hún hafi getað skemmt þér konunglega þó hún hafir verið drottning. Hvíl í friði háæruverðugi konunglegi skemmtileghafi eða skemmtilegi konungleghafi.

Guð blessi Betu Bretadronsu.“

 

 

Krýning reðurhafa og „kóngs“

Krýning Kalla var ekki bara sögulegur viðburður heldur var þetta einstakur sjónvarpsviðburður því í fyrsta skipti í sögunni fékk heimsbyggðin að horfa á krýningu Bretakonungs í beinni og þar að auki er Kalli sá allra elsti sem krýndur hefur verið. Engin hætta á að menn ruglist á orðunum „kornungur“ og „konungur“ þegar hann er annarsvegar.

 

Ég ætla í þessari grein að lýsa stuttlega því sem fyrir augu bar vegna fjölda áskoranna fólks hvaðanæva af landinu sem missti af herlegheitunum vegna þess að það er búið að reka það úr íbúðum sínum til að koma velferðarflóttamönnum og lúxushælisleitendum í húsaskjól.

Landamærin verða jú að verða galopin að kröfu WEF og ESB sem stjórna stjórnvöldum.

 

Ég er ekki góður í að muna mannanöfn og ef ég misfer með nöfn eða verð missaga einhversstaðar þá biðst ég velvirðingar á því.

 

 

Það var breskt veður þennan morgun og það rigndi á háa sem lága, aðallega lága sem hímdu úti og horfðu á háa stíga úr glæsivögnum sínum og ganga inn í Westminster Abbey.

 

Fólk var nýbúið með morgunverðinn sinn og morgunverðir stóðu vörð við kirkjuna.

Þessir konunglegu heiðursvarðmenn eru allir með verulega hátt enni einsog sjá má af löngu loðnu höttunum sem þeir þurfa að bera af þeirri ástæðu.

Þeir klæðast blóðrauðum búningum til að það sjáist ekki ef þeir særast.

Af svipaðri ástæðu klæðist Joe Biden alltaf brúnum buxum.

 

 

Guðni Th. Wokehannesson og aðrir gestir

Í kirkjunni var margt tignra gesta í sínu allra fínasta pússi. Má þar fyrstan nefna Guðna Th. Wokehannesson. Hann sást að vísu aldrei í mynd en hann hefur áreiðanlega verið í sínum hátíðlegustu stuttbuxum í öllum regnbogans litum og í marglitum köflóttum hnéháum sokkum og upprúlluðum sirkusskóm í stíl og með buff á hausnum, líklegast fyrsta flokks hakkabuff frá SS.

 

Norður-kóreski kubburinn með flottu mackintoshdolluklippinguna, sem hágæða veitingastaðurinn „Feiti dvergurinn“ er mjög líklega skírður í höfuðið á, hann komst ekki vegna aftaka ... veðurs, en í hans stað var kanadíska öfgavinstrimanninum Justin Trúðó boðið, sem margir telja gott efni í fyrirmyndar fasistaleiðtoga. Samherji hans, hún Úrkula vonar Liar, aðalritari ESB, var á svæðinu en þótti ekki heppilegt myndefni í opinni dagskrá, ekki frekar en Ólafur Skólp, kanslari Þriðja ríkisins.

 

„Vinur“ Ólafs Skólps, hann Joe Biden, sá sem lofaði að sprengja þýsk-rússnesku Nord Stream gasleiðslurnar ef Rússar færu inn í Úkraínu, til að veikja bæði Þýskaland og Rússland, hann gat ekki mætt því það var verið að laga nokkrar sprungnar leiðslur í hausnum á honum eftir þrálátar hrasanir undanfarin ár.

 

Þarna voru margir fyrrum gosar úr Clowning Street 10, svosem friðarhöfðinginn Tjóni Blair, Íslandsvinurinn Gordon Clown, handabakarinn Boring Johnson og svo Liz Trash sem var forsætisráðherfa í heila 40 daga áður en glóbalistinn Risky Slimebag tók við.

Vona að ég fari rétt með nöfnin á þessu ágæta fólki.

 

 

Elítan flýgur á undan með góðu fordæmi

Áður en lengra er haldið er ekki úr vegi að fræða lesendur örlítið um kóngsa.

Einsog aðrir sem gera mikið af því að fljúga um í einkaþotum þá er Kalli afar mikill loftslagsáhyggjumaður, eða það sem ég kalla lofthaus, - airhead, enda er hann yfirleitt með sinn kvíðafulla haus í skýjunum og þar fyrir ofan. Svo sterk er trúarsannfæring hans um að veðurfarið sé manngert og svo miklar áhyggjur hefur hann af þessu öllusaman að hann verður að teljast einn fremsti loftslagsáhyggjumaður í heimi.

 

50 mínútna flug í einkaþotu losar jafn mikið kolefni og 1 venjulegur fjölskyldubíll gerir á einu ári og þessvegna er nú Kalli og aðrir elítu-umhverfissinnar stöðugt fljúgandi útum allar jarðir á loftslagsráðstefnur til að vara almenning við því að vera að ferðast um á bílum og með flugvélum og fara frekar að ferðast fótgangandi eða í gripalestum.

 

Til að róa samviskuna þá er Kalli búinn að láta breyta gamla Austin Martin bílnum sínum þannig að í dag þá á þessi bíll það sameiginlegt með Boring Johnson að ganga fyrir hvítvíni. Ótrúlegt en satt. Engin missögn.

Sláttuvélin hans hlýtur að ganga fyrir kampavíni þannig að hann er nú aldeilis búinn að bæta fyrir allt sitt einkaþotuflug.

 

Kalli hlýtur fljótlega að boða Grétu Tungldverg og Djörk Guðmunds og Grettis-Kötu á sinn fund til að bjarga plánetunni og lýsa yfir neyðarástandi vegna hamfarahlýnunnar.

Áðurfyrr var talað um vitringana þrjá sem komu með gull, reykelsi og myrru.

Í dag er talað um vitfirringana þrjá sem koma með bull, ergelsi og firru.

 

Neyðarástandið sem mun ríkja innan nokkura ára mun reyndar ekki stafa af hamfarahlýnun heldur hamfarafasisma sem loftslagsvinstrið verður búið að koma á.

 

 

Kalli og loftslagsbissnissinn

Kalli mætti galvaskur á fund World Economic Forum í Davos í janúar 2020, á einkaþotunni að sjálfsögðu, þar sem hann mærði í hástert glænýja verkefnið: „The Great Reset,“ sem ku vera runnið undan rifjum Klás Skvap stofnanda WEF. Nokkrum mánuðum síðar, eða 3. júní, startaði Kalli verkefninu formlega og varð opinber verndari þess.

 

Stórhuga svindilkompaní fá iðulega kóngafólk eða fyrrum forseta sem andlit sorans útávið til að gefa blekkingaglæpastarfseminni trausta ímynd og trúverðugleika. Vigga Finnboga var eitt sinn notuð á þennan hátt sem "useful idiot" af þekktu íslensku ponzisvindlfyrirtæki.

 

Kalli er ekki alveg hlutlaus verndari því krúnan stórgræðir á þessum loftslagsbissniss sem eigandi hafsbotnsins umhverfis Bretland og fær því dágóðan skilding í lommen fyrir hvert haf-vindorkuver sem reist er.

 

Orkureikningar þjóðanna munu fara uppúr þakinu og peningar sogast úr vasa almennings í vasa hinna ofurríku sem fitna einsog Pútín á fjósbitanum. Aldrei hefur verið fundin upp kröftugri peningasuguvél sem samtímis rústar þjóðríkjunum, einsog ætlunin er. Meiraðsegja „bóluefna“faraldurinn bliknar í samanburði.

 

Miðað við hvað mannkynið er trúgjarnt og vanbúið til höfuðsins þá hlýtur þessi „hamfarahlýnun af mannavöldum“ að vera alsnjallasta fjárplógshugmynd og valdatökuplott allra tíma.

 

 

Bretlandseyjar verði „Grænhöfðaeyjar“

Kalla er margt til lista lagt. Hann er ekki bara umhverfiskommúnisti og wokester heldur spilar hann á selló og lúður. Er jafnvígur á herlúður og grálúður og stórlúður og ýmsar aðrar lúðutegundir.

Hann er verulega góður vatnslitamálari, reyndar svo góður að hann þykir slaga uppí Adolf Hitler. Ekki leiðum að líkjast, segja eflaust topparnir í ESB.

 

Kalli er hardcore glóbalisti (kommúnisti) einsog flestir billjónamæringar, og grænn að sama skapi. Hann nýtur þess að róta í blómabeðum og kálgörðum með öllum sínum eiturgrænu þumalputtum. Hann er sannkallaður grænhöfði sem elskar allt vænt sem vel er grænt og vill að Bretlandseyjar verði einskonar „Grænhöfðaeyjar“ í vissum skilningi.

 

Hann er ekki bara grænn í gegn heldur er hann líka alveg ómeðvitaður og grænn fyrir því að gríðarlega miklar loftslagsbreytingar hafi átt sér stað frá árdaga, löngu áður en burrandi mannkyn og prumpandi búpeningur kom til sögunnar, og að 97% af heildarlosun koltvísýrings sé af náttúrulegum orsökum, sem hefur að auki engin áhrif á hlýnun jarðar.

 

Þessi mikli grænhöfði minnir um margt á grænu hausana sem hann ræktar í kálgarðinum sínum.

Þess má geta að Filippus drottningarmaður kallaði Elísabetu sína alltaf „cabbage,“ sem þýðir kálhaus, þannig að Kalla kippir greinilega í kynið. (Gúgglið þér vantrúaðir).

 

Kalli hefur sagt að hann klappi blómum og tali við plöntur.

Flestum þykir jú gaman að tala við andlega jafningja sína. Sækjast sér um líkir.

Hann elskar sumsé plöntur og gróður en er engaðsíður á móti losun koltvísýrings sem er undirstaða gróðurs og lífs á jörðunni.

Það er ekki alltaf auðvelt að skilja umhverfiskommúnista.

 

 

(Kol)efnilegur Kalli viðar að sér fáfræði

Sem wokester nýtur Kalli þess að lesa ritskoðaðar heimsbókmenntir og bækur um loftslagskvíða og loftslagstrúarbrögð og femínisma og kynjafræði og kynrænt sjálfræði og "fögnun fjölbreytileikans" og fjölmenningu og menningarmarxisma og open borders og dýrð hins "vísindalega" kommúnisma sem í dag kallast glóbalismi o.s.fr. og svo liggur hann yfir „fréttunum“ á BBC og CNN og MSNBC og öðrum rétthugsandi meginstraumsfjölmiðlum og gleypir þar í sig hvert orð.

 

Því meira sem hann les því fáfróðari verður hann, og nú er svo komið að hann er orðinn einn helsti og virtasti fáfræðingur heimsins og gæti eflaust komist að sem álitsgjafi á RÚV (Rétttrúnaðarútvarpi vinstrimanna) ef hann missti vinnuna sem kóngur, því hann er afar hlynntur galopnum landamærum og myndi njóta sín vel við að skilgreina þá menn sem tala fyrir aðhaldi og skynsemi í innflytjendamálum sem „útlendingahatara“ og „popúlista“ og „öfgahægrimenn.“

 

Kalli hefur ekki bara gaman af að sökkva sér oní kellingabækur (leghafabækur) heldur líka oní allskyns gjár og drullupytti og rotþrær og skólpfrárennsli því hann er einnig lærður kafari.

Harry hefur greinilega erft þennan áhuga föður síns á köfun því hann er að eigin sögn djúpt sokkinn í eiturlyf.

Þeir feðgar eru allir á dýptina ... í vissum skilningi.

 

 

Fallið í trans

Aftur að krýningunni. Þarna í kirkjunni var að sjálfsögðu Villi krónprins með alla sína krakkalakka og allar sínar mikilfenglegu tennur og stórglæsilegu hárgreiðslu sem hefur aldeilis slegið í gegn útum allan heim. Hann hefur mest verið að vinna með hárið í hliðunum og að aftan. Hann hefur það snöggklippt og slétt og er ekkert að flækja málin með permanenti eða dreadlocks eða neinu slíku rugli. Virkilega flottur kragi. Nettkrulluð hárin á hvirflinum eru líka gasalega lekker, bæði tvö, og eru alveg í stíl við hrokkin bringuhárin, enda eru þetta líklega bróderuð bringuhár sem hann er með þarna á skallanum. Þau gætu líka verið af einhverjum vafasamari stað líkamans og þar er hugsanlega komin skýringin á því hversvegna hann er kallaður rasshaus.

 

Villi virkar nokkuð geðheilbrigður og fínn gæi þó hann sé woke einsog aðrir í þessari fjölskyldu. Hann sást aldrei kasta kveðju á Harry, sem von er. Fyrr myndi hann kasta í hann sveðju en kveðju.

Villi mun feta í kolefnisfótspor föður síns innan nokkura ára en Harry mun halda áfram að freta í fótspor föður síns.

Konungdæmið byrjaði með William the Conqueror, sem er afkomandi víkingsins Göngu-Hrólfs einsog undirritaður - og það mun að öllum líkindum enda með William the woke.

 

Villi var að sjálfsögðu með sínum myndarlega eiginleghafa, henni Katrínu og yrðlingunum þeirra þremur einsog áður sagði.

Sá elsti, Georg, er verðandi kóngur, ef guð lofar. Ef hann verður sendur í almennan grunnskóla, þar sem kerfisbundið er ruglað í hausnum á börnum og þau látin efast um eigið kyn og mönuð í að ákveða hvort þau vilji vera strákur eða stelpa, þá eru góðar líkur á að hann muni falla í trans-gryfjuna og verði því ekki konungur heldur drottning og kallast Georgina.

Margir myndu eflaust "fagna þeim fjölbreytileika" að fá brjóstgóðan ladyboy sem drottningu með kóng í nærbrókunum.

Tveir fyrir einn.

 

 

Katrín og Harry Pothead í íslensku fánalitunum

Katrín prinsessa er virkilega rennileg og ísmeygileg skonsa. Hún var í glæsilegum kufli í íslensku fánalitunum; bláum, rauðum og hvítum. Það vill svo til að þetta eru líka bresku fánalitirnir, en hún hefur örugglega ekki haft hugmynd um það.

 

Það má segja að íslensku fánalitirnir hafi sömuleiðis einkennt prinsinn og kannabissnissmanninn Harry Pothead því hann var þarna mættur vel reyktur með hvítuna og sitt þrútna æðasprengda blárauða kókaínnef og sitt ryðrauða strý á galtómum hausnum. Að auki var hann í hvítri skyrtu í stíl við það sem hann var með í nefinu.

(Talandi um þetta efni; Zelensky var ekki sjáanlegur í kirkjunni).

 

Þegar erkibiskupinn hrópaði: „God Shave the King,“ þá tóku allir kirkjugestir undir nema Harry, sem stóð þarna einsog álfur útúr alkóhól og saug uppí ranann.

Þegar allir kirkjugestir sungu þjóðsönginn þá tók hann tvær fyrstu línurnar og gafst svo upp, enda vanur að taka öðruvísi línur.

Ekki ætla ég að núa honum því um nasir.

 

 

Meghan ekki eggjandi í London

Harry er orðinn svo loðinn um lófana af því að drulla yfir konungsfjölskylduna að hann ætti að kallast Hairy. Hann sat þarna bitur og beyskur og þroskaheftur og taðreyktur einsog Húsavíkurhangikjöt á bekk með reiðhróknum Andrési föðurbróður sínum og einhverjum öðrum stropuðum dúddum. Þetta virkaði einsog sakamannabekkur.

 

Andrés, sem var augasteinn og epsteinn móður sinnar og loks legsteinn hennar, er pungberi sem kallar ekki allt ömmu sína, enda ekki mikið í ömmunum. Hann þykir ansi þurr og súr týpa og bara hreint út sagt hrútleiðinlegur. Það má eiginlega segja að hann sé súrsaður hrútspungberi.

 

Harry og Meghan eru komin niður fyrir Andrés og Amber Heard í vinsældum. Þau mælast einhversstaðar mitt á milli Joe Biden og Charles Manson, en með þeim kollegum Biden og Manson hefur ekki verið lífsmark svo árum skiptir.

 

 

Ef gullgrafandi atvinnufórnarlambið Mega Markless hefði látið sjá sig þá hefðu tómataframleiðendur og eggjabændur grætt milljarða, en hún lagði ekki í að mæta í þessa matvælasturtu. Hún er að auki líklega upptekin við að skrifa opinskáar opinberunarbækur og opinberunarþáttaseríur um einkalíf sitt og mikilvægi þess að fá að vera í friði fyrir hnýsnum fjölmiðlum sem virða ekki friðhelgi einkalífsins, og hvað hún verði fyrir miklum fordómum sem svört leikkona, ... þó hún sé hvorugt.

 

Þar sem það er ekkert meira á Harry að græða þá hlýtur hún að vera að undirbúa að fleygja honum í ruslið með öðrum afgöngum og fá sér nýjan pungbera, ekki beint nýjan heldur einn fjörgamlan fjörlítinn hjartabilaðan siginn pungbera, moldríkan vel að merkja og vel snekkjaðan.

 

 

Kalli dregur gardínurnar fyrir

Kalli var klæddur í allt of síðan lafafrakka sem hefði mátt stytta um svona 10 metra. Skrýtið að sjá rígfullorðinn mann í einhverjum flauelsgardínum einsog trúður. Klæðskerinn hans ætti að setja tappann í flöskuna. Það þurfti 4 gaura til að halda jakkalafinu frá jörðu. Buxunum gat hann hinsvegar haldið uppum sig alveg sjálfur.

 

Kalli var gugginn og þreytulegur og tuskulegur einsog hann hafi verið að skríða af hádegisbörunum. Jafnvel líkbörunum. Fyrir utan að vera tuskulegur í orðsins fyllstu merkingu í þessum gardínulörfum þá er skiljanlegt að hann skuli vera lúinn og dasaður því hann er búinn að bíða og bíða og bíða allt sitt líf eftir að sú gamla pakkaði saman og flyttist yfir í annan heim svo hann gæti orðið kóngsi.

Kannski er að auki búið að vera að æfa þessa krýningu á nóttunni árum saman og svo núna loksins þegar kemur að stóru stundinni þá er hann á áttræðisaldri með annan fótinn í gröfinni og hinn á bananahýði.

 

 

Þungar byrðar lagðar á Kalla

Kalli sat þarna einsog dæmdur maður í sinni bjálfalegu flauelsgardínu á meðan erkifíflið ... ég meina erkibiskupinn, messaði yfir honum.

 

Kórónan sem beið Kalla er þyngsta kóróna í heimi enda er hún úr solid gulli og þakin mörg þúsund demöntum og rúbínsteinum og safír og tópaz og ópal og strepsils og öllu þessu dóti. Hún er víst álíka þung og ísskápur.

 

Kraftalega vaxinn biskupinn tók upp níðþunga kórónuna í réttstöðulyftu og tróð henni þéttingsfast af gríðarlegu afli beint ofaná skallann á Kalla sem varð rauðþrútinn í framan og það var einsog augun ætluðu útúr hausnum á honum. Hann varð einsog Ástþór Magnússon til augnanna, en það eina sem sá maður á útistandandi eru augun. Það var einsog hausinn á Kalla greyinu væri alveg við það að skreppa saman í harmonikku.

Hann þorði ekki að hreyfa sig. Ef hann hefði hallað höfðinu lítið eitt þá hefði hann líklega hálsbrotnað.

 

 

Kalli woke en Beta skynsöm

Kalli sór ekki bara eið að mótmælendatrúnni einsog aldagömul hefð er fyrir heldur einnig að íslam og öðrum trúarbrögðum og þá líklega lofslagstrúarbrögðunum líka, því Kalli er jú airhead og wokester fram í fingurgóma einsog aðrir eftirlifandi fjölskyldumeðlimir.

Í fyrsta skipti sem slíkt er gert. Tímanna tákn.

 

Líkt og aðrir frjálslyndir öfgavinstrimenn sem „fagna fjölbreytileikanum“ og „fjölmenningunni“ þá vill Kalli kóngur mörg lög og marga siði í landinu og heldur að það sé til friðar fallið. Skynsamir menn hinsvegar, einsog t.d. ástkær afi minn hann Þorgeir Ljósvetningagoði, vissu að þessu er öfugt farið. Mörg lög og margir siðir í landinu eru ávísun á ófrið til lengri tíma litið. Ef við slítum í sundur lögin og siðinn þá er úti um friðinn.

En þetta er tómt mál að tala um því tjónið er nú þegar orðið og Bretland er að molna niður innanfrá líkt og Evrópa öll, sem verður búið spil innan ekki margra ára.

 

 

Gardínurnar dregnar frá

Í miðri heilagri krýningarmessunni var níðþunga kórónan losuð með miklum djöfulgangi af ringluðum lofthausnum á Kalla og gardínurnar dregnar frá og teknar niður og hann færður úr öllu heila draslinu og eiginlega bara berstrípaður þannig að hann var með allt niðrum sig og líklega bara verið á pungnum þó að það hafi ekki sést í mynd. Það má segja að þetta hafi „kórónað“ sérkennilegheitin.

 

 

Hann var smurður með einhverri olíu, örugglega ekki diesel eða koppafeiti því hann er á móti öllu slíku enda skröltir hann ennþá um í hestakerru þegar hann er ekki á hvítvínsbílnum eða á einkaþotunni, en þetta hefur líklegast verið einhver ægilega umhverfisvæn og heilög snákaolía, alveg margblessuð í bak og fyrir.

 

Að smurningu lokinni var hann færður í gulllitaðan náttslopp einsog melludólgar klæðast gjarnan í bíómyndum. Hugh Hefner hefði tekið sig vel út í þessu en ekki cheap Charlie. Þarna fór kallinn soldið yfir strikið í tilraunum sínum til að virka töff.

 

Svo var skellt oná skallann á honum léttari kórónu, einhverri leikfangalegri Bónusútgáfu sem hann gat sprangað um með án þess að eiga á hættu að hálsbrotna.

 

 

Fegurðardrottningin og drottningin Camilla

Nú, svo kom röðin að augnayndinu henni Camillu Barking Bulldog eða hvað hún nú heitir, margkrýndri fegurðardrottningu sem núna átti að krýna sem alvöru drottningu. Hún hefur ekki alveg verið látin njóta sannmælis sem augnakonfekt í gegnum tíðina. Sumir smekklausir menn vilja meina að hún sé einsog útskitið hundsrassgat í framan en ég er allsekki sammála því. Ég tel það orðum aukið. Margir halda að Kamilla sé að „moona“ þegar hún rekur hausinn útum bílglugga. Menn halda svo margt.

 

Með fullri virðingu fyrir Díönu þá hafði hún ekki fegurðina og útgeislunina og kynþokkann sem Karlmella hefur. Fegurð Kallmellu minnir á íslenska náttúru að því leyti að hún er ekki óáþekk huggulegu hraungrýti í framan.

Karamella er með fallega crispy húð einsog djúpsteiktur kjúklingur. KFC ætti að sponsa hana. (Kentucky Fried Camilla).

Ef hún væri ekki drottning þá gæti hún lifað kóngalífi á því að auglýsa grófmynstraða hjólbarða.

 

Kanamella Parket Balls er léttur og skemmtilegur leghafi sem finnst gaman að reykja og drekka og hún segist gera mikið af því enda er hún afskaplega dugleg og viljasterk manneskja sem hættir ekki því sem hún er byrjuð á.

Hún þykir einhver farsælasti strompur og ástsælasta fyllibytta sem Bretland hefur alið síðan Winston Churchill var og hét. Sjálf reykir hún Winston rettur og Churchill vindla og fer létt með að drekka heilu sjóræningjaáhafnirnar undir borð og jafnvel fyrir borð.

 

Ég veit ekki hvort að Kalli sé fullmeðvitaður um himneska fegurð Kamarmyllu sinnar því hann laug því að henni alveg fram að krýningu að Covid væri ennþá í gangi svo hún tæki ekki niður grímuna.

Og líkt og krakki þá hefur Kalli mikið talað um að það sé ógeðslegt skrímsli undir rúminu sínu.

Þau sofa í koju. Hann á efri hæðinni.

 

En þeim kemur vel saman og þau eiga allt lífið framundan. Ég vona innilega að þau muni ekki falla frá í blóma lífsins einsog hæstvirtur leghafi, Elísabet II, foreldri hæstvirts sláturhafa Karls III nr: 1, og hæstvirtur pungberi, Filippussa, foreldri hæstvirts sköndulhafa Karls III nr: 2.

 

Happadagur

Útför Betu Bretadronsu fór fram 19. september 2022.

Kalli var krýndur 6. maí 2023.

Hvað þýðir það?

Það þýðir að krýningin fór fram 6 mánuðum og 6 vikum og 6 dögum eftir útför Betu.

Það hlýtur að boða lukku og samræmast trúarbrögðum einkaþotuelítunnar.

 

Meðan Kamagra Porkneck Bowling sat þarna í kirkjunni og beið eftir kórónunni sinni þá brosti hún sínu fallega brosi einsog hún væri að rýna í sólina og borða sítrónu á sama tíma.

 

Einhver aðstoðarmaður kom og fór að dedúa við hana með kremfötu í annarri hendi og sandpappír eða slípirokk í henni. Maður sá þetta ekki vel en það steig reykský upp frá andlitinu á henni þegar hann hafði lokið sér af og hún ljómaði í framan og leit út einsog milljón dollarar, ... milljón dollarar í krókódílaveski.

 

Kórónunni var síðan troðið af miklu afli á hausinn á Kanínu drottningu og hún trítlaði á eftir konunglega pungberanum sínum í pimpnáttfötunum og gardínulörfunum eftir kirkjugólfinu og útí hrollkalt global-warming-sumarið þar sem gullvagninn beið þeirra með 8 loftslagsmengandi prumpandi óslátruðum hestum, - gullvagni sem mun svo að endingu sækja þau vindmyllurafknúinn aftur á efsta degi.

Nýtt bóluefni gegn kjarnorkusprengjum

Valdimar Pútín varð sjötugur í gær. Við óskum honum að sjálfsögðu til hamingju með áfangann og óskum honum áframhaldandi velfarnaðar í lífi og starfi.

Kallinn fékk af einhverjum ástæðum ekkert heillaóskaskeyti frá Biden og stríðshaukunum í Washington.

Það fer ekki mikið fyrir kurteisinni þar á bæ.

 

Bandaríkjastjórn er orðin svo hrædd um að stríðið hennar í Úkraínu, sem hún undirbjó svo vel, færist heim að dyrum hjá sér að hún er búin að birgja sig upp af lyfjum gegn kjarnorkusprengjum.

Þetta passlega magn af kjarnorkusprengjutöflum ætti að duga til að halda lífinu í elítunni ef Pútín skyldi gerast svo ósmekklegur að senda kaldhæðnislegt heillaóskaskeyti til Washington, - og þá er ég að tala um flugskeyti.

Best að setja hinsvegar bara grímuskyldu á almenning svo hann smiti ekki aðra af geislavirkni og Covid og frelsisást og einstaklingshyggju og öðrum óþverra.

 

Ekki er vitað hvort lyfin dugi ef kjarnorkusprengjurnar hæfa elítuna beint á milli augnanna.

Við slíku þyrfti hún hugsanlega að taka öflugri pillur sem lyfjarisarnir eru mjög líklega að þróa í þessum skrifuðu orðum, - einhver sterkari og töframeiri snákaolíumeðöl sem væru svona álíka gagnleg og stórkostlegu „bólefnin“ þeirra.

Ekki ólíklegt að þeir séu langt komnir með svokallaðar sprengitöflur í því „augnamiði“ að afstýra bólgum og eymslum sem geta hlotist af völdum kjarnorkusprengja sem lenda beint á milli augnanna.

 

Svo að dýrmætur tími og ennþá dýrmætari peningar fari ekki til spillis þá gætu lyfjarisarnir haldið áfram sínu sama gamla, góða verklagi og einfaldlega bara skipt um merkimiða á óseldum og útrunnum „bóluefnum“ gegn Covid og kallað þau „Bólefni gegn kjarnorkusprengjum“ og lofað 99% árangri einsog þeir gerðu í sprautufaraldrinum sínum.

Ef upp um vörusvikin kemst þá skiptir það engu máli því þá verður enginn til frásagnar og þar að auki þá er búið að banna alla „hatursorðræðu“ gegn blekkingum, lygum, falsi, rétttrúnaði og svikum.

 

Ég tek alltaf lýsi og vítamín á morgnana og ýmis lyf við bólgum og aids og femínisma og berklum og kláðamaur og glóbalisma og slíkum plágum en nú þyrfti ég að fara að bæta við Pfizer-sprengitöflum gegn óheilsusamlegum kjarnorkusprengjum úr því að stríðshaukarnir í Washington eru svona vissir um að þeim sé að takast að króa Pútín af einsog rottu útí horni og þröngva honum til að stökkva.

Ég vil nefnilega, líkt og Bandaríkjastjórn, vera með sterkt ónæmiskerfi og við góða heilsu ef ég skyldi fá kjarnorkusprengju í hausinn.

Kaupa lyf gegn geislunarskaða fyrir 41 milljarð

Andlegir öreigar allra vinstriflokka sameinist

Allir flokkar á Íslandi í dag eru pólitískt rétthugsandi vinstriflokkar, nema ef vera skyldi Miðflokkurinn, en þó gerðist það fyrir nokkrum vikum að kjördæmaráðin dúkkulísuvæddu flokkinn og úthýstu úr honum mörgum góðum og gegnum hægrisinnuðum farsælum bjórbelgjum og þjóðhollum heilbrigðum „karlrembusvínum“ þannig að nú er svo komið að þessi góði flokkur er ekki svipur hjá sjón og ekki víst að hann muni bera sitt barr eftir þessa femínísku „hreinsun“ sem fólst í að úthýsa sápunni og innleiða óþrifnaðinn eftir ströngustu kynjakvótakröfum nútímageðveikinnar.

 

Fúlt að Miðflokkurinn skyldi falla í þennan fúla ilmvatnspytt.

Hverjum átti þetta að þjóna?

Vinstrimenn ætluðu sér aldrei að fara að kjósa þennan flokk þó hann yrði kjaftfylltur af kellingum og nú hafa fjölmargir hægrimenn snúið við honum bakinu því þeir þola skiljanlega ekki að kyn skuli vera sett ofar hæfni og vilja síst af öllu enn einn femínistaflokkinn.

Þetta var því afleitur afleikur.

 

Þessi misskilda „hreinsun“ og misheppnaða tilraun til reyna að gera öllum til hæfis og ná til stærri kjósendahóps gerir það að verkum að trúverðugleikinn laskast og flokkurinn mun missa stóran hluta af sínu hægrafylgi og missa sérstöðu sína og missa fótanna og jafnvel detta út af þingi, sem væri mjög slæmt því Sigmundur Davíð Gunnlaugsson er einstakur stjórnmálamaður; frjór, eldklár, rökfastur, íhugull, áræðinn, víðsýnn, vel að sér, lausnamiðaður, fylginn sér, orðheldinn, þjóðhollur og blessunarlega laus við woke-ruglið, glóbalismann og rétttrúnaðinn sem tröllríður öllu í dag.

En náði tröllríðandi femínisminn að koma aftan að honum?

Varð hann að beygja sig fyrir valdi kyngreinandi kjördæmaráðanna?

Þurfti hann að beygja sig eftir sápunni í sturtuklefa rétttrúnaðarins?

 

 

Flokkur fólksins eða Flokkur fólsins?

Sömuleiðis væri sárt að missa Flokk fólksins af þingi því þau eru heiðarleg og sönn í því sem þau eru að gera og enginn þarf að efast um vilja þeirra til góðra verka. Flokkurinn væri eflaust stærri ef Inga Sæland hefði sleppt því að skera hann í sundur og minnka hann um helming.

Þá óheppilegu skurðaðgerð framkvæmdi hún vegna þess að tveir af hennar mætustu mönnum leyfðu sér að efast um stjórnunarhæfileika hennar og fengu sér örlítið messuvínstár í afar vel heppnuðu samsæti á Klausturbar.

 

Sömuleiðis er hæpið að hún græði mikið á því að nota hvert tækifæri sem gefst til að hnýta í Sigmund Davíð af öllum mönnum. Það var ekki hann sem sagði í hófinu góða að hún væri „húrrandi klikkuð kunta“ heldur var það samflokksmaður hans, Bergþór Ólason, sem er kunnur fyrir mannþekkingu, háttprýði og varfærni í orðavali þó hann hafi þarna kannski sagt eitthvað sem var aðeins orðum aukið.

 

Ingu bættist góður liðsauki í Jakobi F. Magnússyni sem verið er að djöflast á um þessar mundir en hann þekki ég af góðu einu. Þar fer harðduglegur málafylgjumaður og drengur góður þó hann sé krati.

Inga má eiga að það býr í henni eldmóður, líf, ástríða og sannfæringarkraftur enda hefur hún staðið sig best allra leiðtoga í sjónvarpskappræðum að undanförnu.

Flokkur fólksins getur varla talist dæmigerður vinstriflokkur í hefðbundnum skilningi. Ég vona því að hann nái vopnum sínum og óska honum góðs gengis.

 

Sjálfstæðisflokkurinn er skásti vinstriflokkurinn

Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki farið varhluta af pólitíska rétttrúnaðinum, woke-vírusnum, glóbalismanum, Kínaveirunni, femínismanum, og öðrum mannskæðum plágum.

Enda fékk flokkurinn taugaáfall þegar Trump sigraði spilltasta skaðræðisvinstrakvendi í heimi, Crooked Hillary, og allur flokkurinn studdi að sjálfsögðu vinstri-pottaplöntuna Sleepy Joe Biden núna síðast.

Þetta er lýsandi fyrir kratamóralinn og meðvitundarleysið í flokknum og sýnir best á hvaða stigi hann er og hvert hann er kominn.

Í rétthugsuninni er hann alveg á pari við Samfylkingarviðreisnarpíratavinstrigræningjana.

 

Hægrimönnum er ekki lengur vært í Sjálfstæðisflokknum.

Nokkur dæmi:

Á landsfundi fyrir 5 árum voru þeir þjóðhollu eðalhægrimenn, Gústaf Níelsson og Jón Magnússon hrl, baulaðir niður af sviðinu fyrir að tala fyrir varfærni og heilbrigðri íhaldssemi í útlendingamálum.

Fyrir borgarstjórnarkosningar síðustu var Sjálfstæðisflokkurinn í borginni femíniseraður og þá var reynslumiklum hægrikörlum einsog Kjartani Magnússyni fleygt útí tunnu til að skapa pláss fyrir eyrnablautar kratastelpur.

Fyrir stuttu var hægrimönnunum Brynjari Níelssyni og Arnari Þór Jónssyni sparkað niður tröppurnar og Sigríði Á. Andersen dúndrað útum gluggann. Alltsaman topp fólk. En hægrisinnað. Það gengur ekki. Ekki í þessum flokki.

Hægrimennska er einfaldlega ekki lengur liðin í Sjálfstæðisflokknum.

Brynjar greyið hefur ekki undan við að samþykkja allskyns kommúnistadellufrumvörp og kyngja ælum í gríð og erg. Hann segir þetta sjálfur.

Hann er ekki aðeins mesti fýlupokinn á þingi, að eigin sögn, heldur er hann orðinn stærsti ælupokinn.

Að mínu mati er Sjálfstæðisflokkurinn engu að síður skásti vinstriflokkurinn því þar á bæ eru menn upp til hópa meðvirkir vinstrimennskunni frekar en sturlaðir vinstrivitleysingar.

 

Eru Bernie and Kate - Bonnie and Clyde?

Ég býst við að Bjarni Ben myndi viðurkenna það fúslega að hann hafi beygt sig undir ægivald snargeðveiks tíðarandans og breytt flokknum í femínískan krataflokk pólitískrar rétthugsunar.

Enda kemst ekki hnífurinn á milli hans og Grettis-Kötu, einsog ég kalla hana stundum í gamni, ef það er leyfilegt á þessum woke-tímum. (Ég kalla sjálfan mig stundum Serði Monster).

Það er lítill sem enginn munur á þessum tveimur femínísku vinstriflokkum þeirra Bjarna og Grettis-Kötu og þessvegna gengur samstarfið svona líka ljómandi vel.

 

Verkaskiptingin er skýr: Bjarni sér um viðskiptahlið stjórnmálanna og stjórnmálahlið ættarveldisins og öll corleone-plottin og Grettis-Kata sér um handaböndin við erlenda þjóðhöfðingja og brosgretturnar og geiflurnar og kynræna sjálfræðið og hálendisþjóðgarðinn og fóstureyðingar fram að fæðingu og menningamarxismann og femínismann og kynjafræðina og manngerðu loftslagsbreytingarnar og öll þau stórkostlegu „vísindi.“

 

Sigurður Ingi situr þolinmóður á kantinum og kinkar kolli og mátar sig í huganum í stól Grettis-Kötu með ennþá ógæfulegri vinstristjórn í skjalatöskunni.

 

 

En ef stjórnin missir meirihlutann þá væri einfaldast að kippa bara Viðreisn uppí. Viðreisn ber nafn með rentu og er vön að gefa lýðræðinu langt nef og reisa við fallna meirihluta sem fólk er búið að kjósa í burtu.

En „Viðreisn mun selja sig dýrt“ einsog forkonan orðaði það þegar hún fór í bólið með föllnum borgarstjórnarmeirihlutanum.

Forkonan er semsé búin að gefa það út að Viðreisn sé hóra og að þetta sé bara spurning um prís.

Kúlulán gæti dugað.

Gleðihúsið við Austurvöll veldur skiljanlega mörgum ógleði.

 

Vinstrisinnaðir „nýfrjálshyggjuflokkar“

Einn er sá maður sem trúir því að Sjálfstæðisflokkurinn sé hægriflokkur og það er sósíalistaforinginn Gunnar Smári Egilsson. Hann kallar reyndar alla flokka „nýfrjálshyggjuflokka“ sem eru hægra megin við Stalín.

Þetta gerir hann til að skapa sér sérstöðu. Hann vill gera sig að eina valkosti sannra vinstrimanna en auðvitað eru valkostirnir allir hinir 50 vinstriflokkarnir eða hvað þeir eru nú margir.

 

Ástæðan fyrir öllum þessa fjölda flokka er ekki málefnaágreiningur heldur sú að allir Íslendingar vilja vera kóngar. Ef það kemur upp minnsta misklíð í flokki þá stofnar fúli froskurinn nýjan flokk utanum sjálfan sig þar sem hann getur verið kóngur í ríki sínu.

Og svo má ekki gleyma að hver flokkur fær gríðarlega styrki úr ríkissjóði og formennirnir feita bónusa þannig að það getur verið góður bissniss að stofna flokk og segjast vera á móti spillingu til að geta komist á kaf í hana sjálfur.

Heiðarleiki hefur aldrei verið sterkasta hlið Íslendinga. Allur heimurinn veit af því.

 

Gamalt vín á nýjum ólátabelgjum

Undanfarnar vikur hefur Gunnar Smári reynt að vera rólegur og kurteis til að sýna öllum hinum vinstriflokkunum á þingi að hann sé stofuhæfur og stjórntækur.

Hann vill að flokkarnir fái á tilfinninguna að hann sé ekki einsog hver annar ódannaður vanþroska taðreyktur pírapi á sokkaleistunum sem vilji bara öskra sig hásan í stjórnarandstöðu heldur að hann sé siðaður ábyrgur sósíalistaleiðtogi í vandlega útjöskuðum verkamannalörfum sem geti sest niður og rætt ennþá útjaskaðri hugmyndafræði sína af yfirvegun á málefnalegum grundvelli.

 

En málið er að þegar Smárinn neyðist til að ræða málin á rólegum nótum þá opinberast enn frekar brotalamirnar í stefnu hans. Þessi stefna kemst nefnilega best til tilfinninganna sé hún öskruð með handapati og látum en hún þolir illa vitsmunalega og yfirvegaða umræðu.

 

Þessvegna er Smárinn bestur þegar hann er yfirspenntur og óðamála og frussar orðunum útúr sér einsog vínberjasteinum í heilagri bræði og lætur vaðalinn ganga í belg og biðu og keyrir sig uppí trylling yfir óréttlæti heimsins og arðráni auðvaldsins og hræðilegum kapítalistum sem leyfi sér að græða peninga, og hræsnandi vellauðugum útrásarritstjórum sem komi sér hjá að borga kúguðum starfsmönnum sínum umsamin laun, (hann kannast við það), og hvað það sé nú ömurlega óréttlátt að wannabe-braskarar skuli fljúga um í einkaþotum útrásarvíkinganna á meðan hreingerningakonan lepji dauðann úr skúringafötu o.s.fr. (Hann veit hvað hann er að tala um).

 

 

 

Sósujafnarinn Gunnar Smári

Ég hef lengi haft gaman af Gunnar Smára sósíalista og jafnaðarmanni (sósujafnara) eða hvað hann gefur sig nú út fyrir að vera akkúrat þessa stundina því hann er hugmyndaríkur og klár dellukall og vel að sér og skemmtilegur áheyrnar og góður penni en ég man ekki eftir að hafa verið honum sammála um nokkurn skapaðan hlut, enda er mjög erfitt að fylgja honum eftir í hringlandahættinum því hann hefur eina skoðun í dag og aðra á morgun, bara eftir því hvernig vindurinn blæs og hvað hentar honum best hverju sinni.

 

 

Í fyrradag var hann grjótharður armaníklæddur frjálshyggjumaður og bindisreyrður kapítalisti með handlegginn þakinn Rolex-úrum og vildi einkavæða allt heilbrigðiskerfið í hvelli.

 

Í gær barðist hann fyrir því að Ísland afsalaði sér sjálfstæði sínu og gerðist fylki í Noregi.

 

Í dag er hann allt í einu orðinn lenínskeggjaður sósíalisti í köflóttri snýtuklútaskyrtu og drulluskítugum gámajakka úr Sorpu.

Hann er fljótari en Laddi að skipta um gervi.

 

Hann vill láta færa kosningaaldurinn niðrí 7 ára. Skiljanlega. Grunnskólakrakkar í dag vita nefnilega ekkert um hryllingssögu sósíalismans og munu ekki læra að lesa fyrr en um fimmtugt. Gráupplagður kjósendahópur.

 

Smári segir að kraftur, nýsköpun, frumkvæði og framkvæmdavilji einstaklingsins skipti engu máli í stóru myndinni.

Hann vill drepa niður einstaklingsframtakið en fjölga þess í stað ríkisstarfsmönnum (jökkum á stólum) og vinstrisinnuðum alþingismönnum og vill láta ríkið sjá um alla þætti samfélagsins með tilheyrandi tröllauknum útgjöldum, og miðstýra kerfinu að ofan og ganga á milli bols og höfuðs á stóreignafólki og viðskiptamógúlum og þeim sem skapa verðmæti og draga björg í landsbú.

 

Hann er á því að það beri að tæma ríkissjóð sem allra fyrst til að byggja upp innviði samfélagsins og fara að safna glæsilegum skuldum að hætti Reykjavíkurborgar.

 

Til að kóróna snilldina þá er hann að sjálfsögðu sammála rétthugsandi vinstriríkisstjórninni um að það eigi að spreða fleiri tugum milljarða í loftslagstrúarbrögðin og flytja inní landið sem allra mest af síðskeggjuðum velferðarflóttabörnum og lúxushælisleitendum því við séum svo ofboðslega rík og svo svakalega gott fólk.

 

Slæmt að gamla fólkið okkar skuli aldrei verða vart við ríkidæmi okkar og meinta góðmennsku.

 

Sósíalistar allra flokka sameinist

Velferðarkerfið fer lóðrétt til helvítis með þessum sósíalísku aðgerðum, sem allir stjórnmálamenn Íslands virðast eindregið hlynntir í sínum funheita rétttrúnaði, að Sigmundi Davíð undanskildum.

Það sem gerist er að Íslendingar verða sameinaðir öreigar og samfélagið morknar niður og deyr drottni sínum (Allah). Engu að síður virðist fólki þykja skynsamlegt að gefa þessari skaðlegu og úrbræddu hugmyndafræði séns í hundraðasta skipti til að athuga hvort að niðurstaðan verði ekki önnur núna.

 

Grunnurinn í trúarbrögðum vinstrimanna er að peningar vaxi á trjánum og þessvegna er þeim líklega svona umhugað um grænu málefnin og trjárækt.

Erfitt er þó að sjá hvernig þeir ætla að fjámagna alla þessa góðmennsku sína og björgun heimsins því vaxtaskilyrði trjáa eru ekki svo góð á köldum Klakanum.

 

Sósíalisminn er einfaldlega gjaldþrota stefna sem gerir alla gjaldþrota.

Hann færir ekki alþýðunni feita launaávísun heldur er hann ávísun á tóman sparibauk.

Svo galin er þessi stefna að ég efast ekki um að Sósíalistaflokkurinn verði hástökkvari kosninganna og vinni frækinn sigur.

Það er alltaf pláss fyrir fleiri póitískt rétthugsandi vinstriflokka á Íslandi.

Lengi lifi geðveikin!

 

Sama hver niðurstaða kosninganna verður þá er 100% öruggt að það verði mynduð vinsristjórn og það er einfaldlega vegna þess að það er enginn hægriflokkur á Íslandi.

Hægriflokkur mun ekki verða stofnsettur og fá brautargengi á Íslandi fyrr en allt góða fólkið í öllum góðu glóbalistavinstriflokkunum verður búið að rústa landinu með open-borders-stefnu sinni og misskilinni góðmennsku og búið að umbreyta Íslandi í Íslandistan.

 

Ef Íslendingar væru ekki þrætugjarnir egósentrískir smákóngar þá væri í raun alveg nóg að vera bara með einn flokk á Íslandi einsog staðan er núna og það væri pólitískt rétthugsandi vinstriflokkur sem gæti kallast Flokkur íslenskra félagshyggjulíberalista, skammstafað: F.Í.F.L.

 

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu í morgun).

Ríkisstjórnin gæti haldið

Forsætisráðherra afhjúpar afmyndaðan Ólaf Ragnar

 

Nýlega afhjúpaði forsætisráðherra brjóstmynd af Ólafi Ragnari Grímssyni, eða afmynd öllu heldur. Þó að Ólafur hafi ótal sinnum axlarbrotnað í sínum brokkgengu útreiðartúrum í gegnum tíðina þá var nú óþarfi af listamanninum að skera af honum aðra öxlina og höggva hann bókstaflega í herðar niður þannig að hann minnti einna helst á sitjandi kött.

 

 

Það er greinilega niðurskurður hjá hinu opinbera. Það hefur líklega verið hringt í axlarhöggvarann og hann beðinn um að helminga prísinn. Honum hefur misheyrst og tekið til við að helminga grísinn. Og þegar hið opinbera hefur verið að tala við hann um „styttuna“ þá hefur hann haldið að hann ætti að „stytt‘ana.“

Einn allsherjar misskilningur alltsaman. Og að lokum hefur ríkið fengið hálfa styttu á heilvirði og allir hálf óánægðir, nema afmyndarinn.

 

 

Ekki nóg með að styttan sé hálf glötuð og illa "köttuð" þá vantar þarna að auki öll helstu persónueinkenni Ólafs. Hvar er t.d. Mónu Lísu-brosið? Hvar er sveigurinn frægi í hárinu? Lokkurinn góði? Ólafur er með hliðargreiðslu en ekki þessa afgreiðslu sem hann fær þarna. Ólafur án sveigsins er einsog Hitler án hormottunnar annáluðu og hliðarsmjörgreiðslunnar flottu. Óþekkjanlegur. Hver myndi þekkja Hitler mottulausan með afró-biðukollugreiðslu?

 

 

Þessi stytta væri eflaust ágæt ef hún væri ekki svona afkáraleg.

Hvar eru gleraugun sem Ólafur hefur verið með á nefinu í 60 ár og eru orðin samgróin ásýnd hans? Var gasalega flókið að hnoða saman gleraugum?

 

Ólafur Ragnar er í raunveruleikanum örlítið langleitur. Ekki einsog hestur en samt með höfuðlag á lengdina. Afmyndarinn býr hinsvegar til þrútinn samþjappaðan kassahaus einsog fyrirmyndin sé nýstigin uppúr margra mánaða fylleríi og hafi í ölæði lent með hausinn í skrúfstykki hjá sadískum lýtalækni.

 

Að auki gerir hann Ólaf einsog apa til munnsins. Hann ýkir bilið á milli nefs og munns og snýr munnvikunum niðrávið. Ólafur er hinsvegar jákvæða týpan og nær alltaf með munnvikin uppávið.

 

 

Það er enginn að segja að stytta verði að vera nákvæmlega einsog fyrirmyndin en hún verður fjandakornið að líkjast henni eitthvað og vera ekki þannig að fólk haldi að þarna sé á ferðinni köttur með apahaus. Einhverskonar apaköttur.

 

 

Ekki skil ég hvernig öll helstu persónueinkenni Ólafs gátu farið framhjá afmyndaranum, sem er víst einhver Helgi Gíslason. Ég hefði frekar skotið á að þetta klastur væri eftir Gísla Helgason, blinda blokkflautublásarann.

 

 

Það er ekki nema von að Kata Jak sé við það að skella uppúr þegar hún er að afhjúpa hrákasmíðina. Það er einsog hún sé að hugsa:

„Ekkert smá bjánaleg stytta. I love it. Algjör brandari. Nú verð ég að passa mig á að halda andlitinu í skorðum í fyrsta skipti á ævinni. Ólafi var nær að samþykkja ekki Icesave. Djöfull er þetta gott á hann. Ég hlæ inNaní mér. Múhahahahaha.“

 

 

Ef efsta ljósmyndin er skoðuð grannt má sjá nokkur byssukúlnagöt neðst á styttunni, sem gefur til kynna að Steingrímur Joð og Jóhanna Sig hafi fengið hana til afnota áður en hún var afhjúpuð.

 

 

Þessi stytta gæti faktískt verið af hverjum sem er.

Ef fólk vissi ekki að þessi afmynd ætti að vera af Ólafi þá myndi það giska á alla aðra en hann:

Leonid Bréfsnef, Boris Yeltsin, Ted Bundy, Pol Pot, Michael Corleone, Stefán frá Nöðrudal, John Gotti, Josef Mengele, Hannibal Lecter, apa, Ingu Sæland, Drakúla o.s.fr.

 

 

Ólafur Ragnar, sem ber höfuð og herðar yfir aðra forseta Íslands, á ekki skilið að vera höggvinn í herðar niður. Og breytt í apakött.

Þessari níðstöng þarf að henda útí ruslatunnu og fá fagmann til að gera alvöru styttu af okkar besta forseta, sóma Íslands, sverði þess og skildi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brjóstmynd af Ólafi Ragnari afhjúpuð

Foreldraminning

 

VILHELMÍNA NORÐFJÖRÐ BALDVINSDÓTTIR

Fædd 30. september 1930 og lést 8. febrúar 2019

 

Mamma var heilsteypt og vönduð kjarnakona af gamla skólanum. Afar ólík þessum heimtufreku sífrandi sjálfsvorkunnarpissudúkkum sem nú ríða húsum og öðru í dag.

 

Hún var mjög samviskusöm, vandvirk og vinnuglöð og skilaði alltaf pottþéttu verki. Hún var orginal og laus við áhrifagirni og lét ekki stjórnast af tískusveiflum og áliti annarra. Öfugt við mig þá þoldi hún ekki óreglu, leti og ómennsku. Það fannst mér skrýtið.

 

Frá því ég var 7 ára kallaði hún og aðrir mig aldrei annað en Láka. Stundum Láka jarðálf. Ég var víst örlítið úr hófi fram hrekkjóttur og óþekkur. Stundum byrsti hún sig þegar ég var yngri og reyndi eftir fremsta megni að siða mig til: „Heyrðu nú mig Láki jarðálfur! Nú hættir þú að setja sprengjur í vindlana hans pabba þíns og reynir að fara að haga þér einsog maður! Þú ert orðinn fertugur og þetta gengur ekki lengur!“

 

Mamma var svakalega músíkölsk og lagviss. Hún samdi t.d. lagið „Sem ljúfur draumur“ sem Helena Eyjólfs söng inná plötu 1966 og náði mikilli hylli. Um árabil söng hún alt millirödd með Selkórnum. Og ekki bara með Selkórnum heldur söng hún líka millirödd með Elvis, Bítlunum, ABBA og öðrum góðum flytjendum sem hún heyrði í útvarpinu inní eldhúsi þegar hún var að hræra í sínum grautarpottum og sjóða sínar ýsur.

 

Hún lék sér að því annarshugar að syngja flóknar milliraddir án þess að fara nokkrusinni útaf laginu. Þetta var henni jafn eðlislægt og að anda. Hún átti ekki langt að sækja þetta, pabbi hennar var kórsöngvari og einn af stofnendum Karlakórsins Vísis á Siglufirði, og móðurætt hennar var þéttpökkuð af söngfuglum og hljóðfæraleikurum.

 

Þar sem mamma elskaði tónlist þá var það henni mikið fagnaðarefni þegar hún sá mig nokkurra mánaða gamlan skríða á harðaspani að útvarpsskápnum í stofunni þegar ákveðin lög komu, reisa mig upp á afturlappirnar með bleyjuna á bossanum, styðja mig við skápinn og fara að dilla mér á fullri ferð.

  

Eftir það varð ég eftirlætið hennar og fékk í laumi bestu þjónustuna (leyniþjónustuna) af systkinunum á Hótel Mömmu það sem eftir var. Ég var að auki yngstur og með englalokka og tikkaði því í öll box sem kjörið dekurbarn og mömmudrengur þrátt fyrir óþekktina.

 

Þegar ég fór að semja lög í löngum bunum 10 ára gamall þá varð mamma strax minn allra mesti aðdáandi. Hún þreyttist aldrei á að syngja og lofsyngja þessi lög mín sem mörg hver urðu löngu seinna ansi vinsæl. Sem vinur stóð hún sterk og óbifandi með Láka sínum hvað sem á bjátaði. Hún var kletturinn í mannhafinu sem aldrei haggaðist og aldrei brást.

 

Hún var óeigingjarnasta, ósérhlífnasta, umhyggjusamasta, fórnfúsasta og besta manneskja sem ég hef kynnst. Ungarnir hennar voru henni allt. Á hátíðardögum fékk hún sér aldrei sæti við matarborðið fyrr en allir voru alveg örugglega búnir að fá sitt. Hún lét sjálfa sig alltaf mæta afgangi, og át hann jafnvel. Fólk þurfti að mana hana til að fá sér sæti og slaka á. Hún setti sjálfa sig alltaf í síðasta sæti í orðsins fyllstu merkingu. En í mínum huga og í mínu hjarta var hún og er og verður alltaf í fyrsta sæti.

 

 

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu í morgun).

 

 

 

Finnst við hæfi að birta hér í sömu færslu minningargrein sem ég skrifaði um karl föður minn á sínum tíma:

 

 

ÓLAFUR BERGMANN STEFÁNSSON

Fæddur 12. september 1926 og lést 21. mars 2013.

 

Pabbi, eða „kallinn“ eins og hann jafnan var kallaður af okkur í fjölskyldunni, var margslunginn náungi. Hann var mjög vinsæll meðal samstarfsmanna sinna hjá Flugfélaginu og þar var hann í góðum flug-félagsskap. Heima var hann ekki í alveg jafn góðum félagsskap, enda við krakkarnir frekar þreytandi kvikindi.

 

Hann gat verið fljótur upp og jafn fljótur niður aftur – líka tröppurnar. Minnti soldið á John Cleese í Fawlty Towers. Hann var mínútugæi og skelfilega samviskusamur. Allt varð að vera 100% og hann þoldi ekkert fúsk og rugl.

 

Hann hafði gaman af að gleðjast með góðum, sem sagt er, en alltaf mætti kallinn í vinnuna, bláedrú, á mínútunni, alveg fjallfrískur og sprellfjörugur, og í þannig skapi var hann alveg þangað til hann kom heim til sín. Hann sagði oft að hann væri í fríi þegar hann væri í vinnunni.

 

Kallinn hafði vit á því að reka mig að heiman þegar ég var 17 ára, af því ég neitaði að verða sprenglærður rykfallinn háskólafagidjót, og þá rofnaði samband okkar í nokkur ár.

 

Það var ekki fyrr en hann var um sextugt sem ég fór að kynnast hans bestu hliðum. Hann var t.d. mjög meinhæðinn og stríðinn og hafði afar glöggt arnarauga fyrir öllu því neikvæða sem lífið hefur uppá að bjóða. Eins og hann var nú hjartahlýr og viðkvæmur þá hafði hann einstakt lag á að finna veiku blettina á fólki og stinga pínulítið í þá með meinfyndnum nastí athugasemdum.

 

Eitt sinn vorum við í veislu og til okkar gekk virtur bókmenntagúrú sem minnti soldið á apa í framan. Pabbi tók í spaðann á honum og kynnti sig sem Homo sapiens. Apinn gladdist ekki en það gerðum við feðgarnir að sjálfsögðu.

 

Kallinn var afar hugmyndaríkur, frumlegur, framsýnn, listrænn og frjór. Hann hafði mikinn áhuga á auglýsingasálfræði og ætlaði sér að opna fyrstu íslensku auglýsingastofuna um miðbik síðustu aldar en rakst á of marga veggi. Menn vissu ekkert um hvað hann var að tala svo hann gaf þetta upp á bátinn.

 

Um svipað leyti fékk hann umboð fyrir BMW en rakst á of marga veggi. Gaf það frá sér. Leiddist veggir. Fyrir ca. tveimur áratugum varð hann sér úti um umboð fyrir stóru flettiskiltin sem nú eru út um alla borg. Hann talaði við allskonar steingelda blýantanaggrísi í kerfinu til að fá að koma þessu upp en rakst alls staðar á veggi. Gafst loks upp og sagði þessum flónum að hoppa uppí óæðri endann á sér, sem sé munninn.

 

Stuttu síðar spruttu þessi flettiskilti upp út um allt á öllum þeim veggjum sem hann var alltaf að rekast á, sem þýðir að „réttur“ maður hafi hirt þetta, sem er alllýsandi fyrir íslenskt viðskiptasiðferði.

 

Það voru mistök hjá kallinum að velja sér Ísland sem búsetuland því hann var stálheiðarlegur sómamaður. Enda hætti hann í lögfræði og guðfræði eftir tveggja ára nám. Skellti sér þess í stað til útlanda og kláraði þar flugumsjónarnám og vann hjá Flugfélaginu í 50 ár.

 

Hann umbar lítt drulludela og fávita og átti því skiljanlega mjög fáa íslenska vini. Honum þótti vænt um dýr og átti skynsama og viðræðugóða kisu. Og ekki síðri eiginkonu.

Ég kveð kallinn með elsku, trega og söknuð í hjarta. Hann var óneitanlega eftirminnilegur karakter.

 

 

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu 2. apríl 2013).

 

Alræmt dulargervi Báru

 

Forvitinn kalkúnn fór á Klaustur

með farsímann svo tens,

dulbjó sig með hörku herkjum

sem Homo sapiens.

 

Ég var alveg búinn að gleyma að það er stranglega bannað að gantast með alla þessa minnihlutahópa sem „maður ársins“ tilheyrir þannig að sem pólitískt rétthugsandi maður þá biðst ég innilegrar afsökunar á þessari vísu og tek hana til baka.

 

Fyrst ætlaði ég að hafa þetta svona: "Fylltur kalkúnn fór á Klaustur" en áttaði mig strax á því sem PC-maður að þá væri ég að fitusmána kalkúninn þannig að ég sleppti því. Ég má þó eiga það. Ég er greinilega allur að koma til.

 

Ég myndi ekki beint segja að ég væri "korter í downs," því þá væri ég að móðga einhverja, en ég myndi segja að ég væri svona korter í Samfó. Kemur útá eitt. Batnandi flónum er best að lifa.

 

Þar sem ég þykist vita að afsökunar- og fyrirgefningarbeiðni er aldrei tekin gild á Íslandi því auðmýktin virðist aldrei vera nógu mikil þá mun ég sýna sára iðrun mína í verki:

Ég mun segja af mér sem tónlistarmaður og rithöfundur og melludólgur og skríða einsog lúbarinn rakki eftir götum borgarinnar og lepja drullupolla og sleikja sérhverjar tær sem á vegi mínum verða og húðstrýkja sjálfan mig með hrísvendi og hnútasvipu á bert bakið kvölds og morgna það sem eftir er ævinnar.

 

 

Femíniskur fasismi

Þótt ótrúlegt megi virðast þá er til nokkuð sem er helmingi verra en femínisti. Og hvað skyldi það nú vera?

Jú, tveir femínistar.

Fátt er þó aumkunarverðara en þeir undanlátssömu aular sem beygja sig undir kröfur rétttrúnaðarrugludallanna, nema ef vera skyldi karlfemínistar en það eru einhverskonar andlegir einfrumungar sem skammast sín fyrir sína „eitruðu karlmennsku“ og halda að femínismi hafi eitthvað með jafnrétti að gera en ekki það sem nafnið gefur til kynna: Forréttindi kvenna.

 

Þeir virðast ekki skilja að femínismi er valdapólitík sem gengur útá að svínbeygja kallpungana í duftið og koma kellingum í allar æðstu stöður í krafti þess sem þær hafa á milli fótanna en ekki þess sem þær hafa á milli eyrnanna.

 

Var að gera vísu í tilefni þess að nú hefur Sæðisbankinn Seðlabankinn læst inní geymslu brjóstverkin hans Gunnlaugs Skandal listmálara. (Hann var oft með brjóstverk). Þessar nýfrelsuðu geirvörtur fóru svo gasalega fyrir brjóstin á femínistum bankans að þeir vildu fyrir alla muni koma þeim bakvið lás og slá.

 

Það eru ekki vönduðu bringublöðrumyndirnar sem ættu að vera lokaðar inní geymslu heldur ættu óvönduðu rétttrúnaðarfasistarnir að vera lokaðir inná viðeigandi stofnun í bólstruðum klefa.

 

Femínismi er fasísk stefna,

fyrirlítur mannkyn hálft,

drepur húmor, drepur listir,

drepur jafnvel lífið sjálft.

Brjóstamyndir Gunnlaugs inni í geymslu

Birgitta buffuð og fer til hjúkrunarkvendis

Ekki skil ég hvernig fólk getur verið svona vont við góða söngtækninn hana Birgittu Haukdal.

Þetta er góðhjörtuð, snotur, brosmild blómarós með jákvæða útgeislun og lítur út einsog kópur í framan. Hver getur skvett úr hlandkoppi yfir svona sakleysislegt og viðkunnanlegt trýni?

 

 

Fyrir nokkrum árum ræskti Jens Guð sig vel og vandlega og sendi henni væna tópaksslummu á milli galopnu góðlegu brúnu kópsaugnanna.

Jens þessi Guð er annálað kaldrifjað harðbrjósta klakabrynjað varmenni sem má ekkert aumt sjá án þess að girða niðrum sig og saurspreyja það allt frá hvirfli til ilja. Í því liggur metnaður hans í lífinu. Brúnt skal það vera. Eftir að hafa látið það gossa yfir Haukdalinn með gríðarlegum frethljóðum og gusugangi hæddist hann að henni fyrir að nota brúnkukrem.

Það var ekki fallega gert.

Ekki bað hún um þetta “brúnkukrem.”

 

 

Og hvað gerði Haukdalurinn í kjölfarið? Hefndi hún sín á honum? Reyndi hún að kveikja í jólasveinaskegginu á honum eða snýta sér í strýið á honum?

Nebb, aldeilis ekki. Hún sendi honum hjartnæmt jólakort og bað Guð að blessa Jens Guð…eða öfugt.

Þetta sýnir að Birgitta er ekki bara góður söngtæknir heldur líka góð manneskja.

 

 

Þessi stórmannlegu eða öllu heldur stórkvenlegu viðbrögð Birgittu fengu misyndismanninn Jens til að iðrast sáran og rýna klakavotum augum í sitt grjótharða steinrunna hjarta og síðan þá hefur hann getað staðist þá freistingu að ausa svívirðingum og saur yfir engilfríða söngfugla.

Batnandi illvirkjum er best að lifa.

 

 

Það höfðu ekki margir hugmynd um að Birgitta væri að skrifa barnabækur fyrr en þrælsnobbaðir titlatogandi ofurviðkvæmir móðgunargjarnir femínismasjúkir hjúkrunarfræðingar ákváðu að brjálast yfir einu orði sem kemur aðeins fyrir einu sinni í nýjustu bók Birgittu.

 

Hið stórskaðlega orð sem á víst að afvegaleiða æsku landsins og hreinlega leiða hana til glötunar er ekki orðið rassraðnauðgari eða keðjusagamorðingi heldur:

 

Hjúkrunarkona.

 

Verra gat orðið varla orðið.

 

Núna eru þessir fræðingar og fretkellingar að velta Haukdalnum uppúr mykju og óþverra og brúnka hana enn meir en orðið er fyrir að nota þetta viðurstyggilega orð “hjúkrunarkona” í staðinn fyrir fína starfsheitið “hjúkrunarfræðingur.”

Þennan glæp gerði hún sig seka um í nýjustu barnabókinni sinni “Lára skellir sér í þungunarrof á þrítugustu meðgönguviku.”

 

 

Áður hafði hún gefið út barnabækurnar “Lára gerist hryðjuverkakona” og “Lára gerist vændiskona.”

Mér skilst að rétthugsandi femínistabreddur hafi líka orðið bandbrjálaðar yfir þessum bókum og farið fram á að hún breytti titlunum í:

“Lára gerist hryðjuverkatæknir” og “Lára gerist vændisfræðingur.”

 

Kvenrembugyltur virðast af einhverjum ástæðum hata endinguna "kona" í starfsheitum.

 

 

Rétttrúnaðurinn og móðgunargirnin er hér allt að drepa. Ég sé ekkert því til fyrirstöðu að menn noti gamla og virðulega starfstitilinn vændiskona jafnvel þó að “vændisfræðingur” sé kannski lögvarið starfsheiti sem beri að nota yfir professional sæðistunnur.

 

 

Kvenrembugyltur hafa sömuleiðis hrínt hástöfum yfir því að Birgitta skyldi hafa vogað sér að láta hjúkrunarkonuna í nýju bókinni sinni klæðast kjól og vera með svona dæmigert gamaldags hjúkkukaskeiti á skallanum.

Hverjum kemur við hvernig hún klæðir sínar helvítis persónur? Þetta er hennar skáldverk en ekki hennar doktorsritgerð um líf og störf snobbaðra hjúkrunarfræðinga á spítölum borgarinnar á 21. öldinni.

 

 

Hún hefði þessvegna getað látið hjúkkudrusluna vera í G-streng einum fata eða í rifnum og tættum Chaplin-fötum einsog rykfallnir háskólakennarar klæðast gjarnan. Bókin hefði ekki orðið neitt verri fyrir vikið. Bara öðruvísi. Og hún hefði þessvegna getað látið hjúkrunarkvendið kæfa sjúklingana með kodda án þess að það rýrði gildi bókarinnar.

Gæði bókar fer ekki eftir rétthugsun höfandarins.

Fólk sem getur ekki lesið skáldverk sem skáldverk á bara að halda sig við símaskránna.

 

 

Rithöfundar og aðrir listamenn eru ekki uppeldisstofnanir. Þeim kemur ekkert við hvort að einhverjir froðufellandi ferkantaðir “fræðingar” álíti að verk þeirra séu full af “eitraðri karlmennsku” og ýti undir “skaðlegar staðalímyndir.” Enginn með viti setur reglustiku kynja”fræðinnar” á listaverk. Slíkt gera bara femínistar og aðrir seinfærir fasistar.

 

 

Listamenn hafa aðeins þá einu skyldu að tjá það sem þeim býr í brjósti með þeim hætti sem þeim sjálfum þykir hæfa. Allt og sumt.

Þeirra síðasta áhyggjuefni ætti að vera hvort að kynjagleraugun sitji nú ekki alveg örugglega rétt á nefinu á þeim eða hvort að verk þeirra falli nú ekki alveg örugglega inní ramma pólitískrar rétthugsunar. Um leið og þeir fara að gera slíkt þá hætta þeir að vera listamenn og verða þrælar samtímaheimskunnar.

 

 

Haukdalurinn á þessvegna ekki að hlusta á þetta þurrkuntulega kynjafræðiprumphænsnapíp heldur bara að þurrka saursletturnar (brúnkuna) framan úr sér með handarbakinu og segja öllum þessum móðgunargjörnu fræðingum og fasystrum að stökkva á trambólíni beint uppí rassgatið á sér og skella í lás.

 

Við lifum á móðursjúkum tímum í ímynduðu feðraveldi.

Dyraverðir slegnir

Forseti Íslands hleypti inn dyravörðum í Bessastaði í síðustu viku. Tilefnið var að einn úr þeirra röðum var barinn fólskulega fyrir skemmstu á skemmtistaðnum Suckers i Austurstræti. Nafni þess staðar hlýtur fljótlega að verða breytt í Barinn.

 

Dyraverðirnir voru slegnir eftir árásina, þó ekki jafn rækilega og starfsfélagi þeirra, en þeir voru skiljanlega miður sín og þáðu því þetta boð forsetans þó erfitt sé að sjá hvað Guðni kallinn hafi að gera með einhver dyravörslumál önnur en kannski þau sem snúa að vínkjallaranum á Bessastöðum. En þetta fundarboð hans undirstrikaði náttúrulega hvað hann er nú obboslega góð manneskja og svo gasalega mikið svona “maður fólksins” og allt það, og þá er nú tilganginum náð.

 

Grín er ekkert gamanmál

Áður en lengra er haldið vil ég láta þess getið að ég er alfarið á móti því að gantast sé með alvarlega og viðurstyggilega hluti, svosem atburð sem þennan sem hér um ræðir, pyntingar, morð, hungursneyð, stórslys, femínisma, styrjaldir, vinstrifasisma, drepsóttir, kynjafræði, náttúruhamfarir, pólitískan réttrúnað, engisprettufaraldur, gróðurhúsa- og góðafólksáhrifin, RÚV, hryðjuverk, ESB, íslensku lífeyrissjóðina, islamsvæðingu Evrópu, umhverfismengun, glóbalisma o.s.fr.

Grín getur nefnilega verið dýrt spaug og spaug er ekkert grín.

 

Unnið baki brotnu

Ekki veit ég hvert var tilefni þessarar skelfilegu árásar á skemmtistaðnum Slaughters í Austurstræti en maður hlýtur að mega koma með tilgátur án þess að fólk snappi og fari að skalla veggi.

Kannski að dyravörðurinn hafi sagt við dólgana:

“Give me a hug.” 

Þessir útlendingar sem að árásinni stóðu hafa kannski bara kunnað eitthvað hrafl í ensku og íslensku og haldið að hann væri að meina: 

“Give me a högg.”

Þeir hafa ekki látið segja sér það tvisvar og hafið buffun þegar í stað.

Og þetta hefur komið í bakið á dyraverðinum.

En hvað veit ég? Ég var ekki á staðnum.

 

Leiðir til úrbóta

Hvað um það. Forsetinn setti eflaust upp buff í tilefni dagsins og saman skeggræddu þeir félagar ógnir og öryggi í borg óttans og leiðir til úrbóta í þessum mikilvægu málum sem forsetinn ræður nákvæmlega engu um.

 

En mér er spurn: Eru einhverjar raunhæfar leiðir til úrbóta? Er eitthvað sem getur komið í veg fyrir að dyraverðir séu rotaðir? Er til einhverskonar “rotvarnarefni”? Það held ég ekki. 

 

Rugbyhjálmur kannski? Nebb. Þá fá þeir bara spark í punginn og það er ekkert mikið þægilegra þó þeir rotist hugsanlega ekki við það. (Það er reyndar sagt að öll hugsun karlmanna fari fram þarna á neðri hæðinni). Rugbyhjálmur og punghlíf? Nebb. Þá fá þeir bara baseballkylfu í vömbina. Rugbyhjálmur, punghlíf og bumbupúði eða jafnvel skothelt vesti? Nebb. Þá fá þeir bara hníf eða kjötsax í lærið. Stálbrynja einsog riddarar notuðu í gamladaga? Nebb. Óþægilegur vinnuklæðnaður innanhúss og ekki beint traustvekjandi fyrir ímynd friðsæls skemmtistaðar.

 

Fleiri slæmar leiðir til úrbóta

Rimlabúr? Nebb. Dyraverðir verða að geta athafnað sig innanum fólk og gengið að leiðindapakki og barið það í gólfið og hent því í fallegum boga útá stétt. 

 

Er vopnvæðing dyravarða svarið? Það er spurning. Gefa þeim leyfi til að bera rafbyssu? Piparúða? Hnúajárn? Kylfu? Sleggju? Klaufhamar? Rambohníf? Öxi? Skógarsveðju? Keðjusög? Skammbyssu? Afsagaða haglabyssu? Hríðskotariffil? Handsprengju? Basúku? Eldvörpu? Dínamítstúpu?

 

Held ekki. Hætta á misnotkun og ofnotkun. Það er ekki bara holdsveikum sem er laus höndin. Sumir eru með stuttan kveikiþráð. Þetta gæti sprungið í andlitið á þeim.

 

Tilhvers að funda með forsetanum af öllum mönnum?

Vegna þess að forsetinn bauð þeim í heimsókn. Ekki flóknara en það. Afhverju bauð hann þeim í heimsókn? Af sömu ástæðu og hann fer í smábarnaafmæli útí bæ til fólks sem hann þekkir ekki neitt - af sömu ástæðu og hann hangir í biðröðum á pizzustöðum - og syndir í vinnuna - og horfir á fótboltastórleiki í 12 tommu svarthvítu túpusjónvarpi í einhverju mígleku illa þefjandi afdalafjósi útá landi, norpandi í sundurtættri hettuúlpu einsog fuglahræða, bryðjandi gaddfreðnar pulsur og útmíginn hákarl með sveitavargnum og þorpsfíflinu. 

 

Semsé: Vegna þess að hann vill verða alþýðlegasti forseti ever og til þess að svo geti orðið þá þarf hann að grípa hvert einasta tækifæri sem gefst til að skerpa þá imynd sína, meiraðsegja að boða til fundar með útkösturum um mál sem eru víðsfjarri því að vera á hans könnu.

 

Yfirdrifinn alþýðleiki

Um jólin má búast við að forsetinn fari að sjálfboðaliðast á pósthúsum við að sleikja frímerki fyrir fólk sem er að senda jólakort, nú eða að safna saman kerrum í Bónus eða að þrífa framrúðuna fyrir ökumenn á rauðu ljósi eða að leysa af í dyravörslunni á skemmtistöðum borgarinnar eða að hnýta bambuskörfur á Kleppi eða eitthvað svoleiðis.

 

Það er svosem alveg gott og blessað en fyrr má nú rota en dauðrota, svo maður noti nú viðeigandi orðalag. Ef fram fer sem horfir mun hann vinna gullið á Alþýðleikunum og slá landsmet Pírata í popúlisma. 

 

Forseti þjóðarinnar eða forseti stjórnvalda?

Guðni er hlýðinn og góður og vill gera öllum til hæfis, bæði alþýðunni, sem hann er í vinnu fyrir, og stjórnvöldum, sem skipa honum fyrir, jafnvel þó þau hafi ekki boðvald yfir forsetanum. Hann vill vera vakinn og sofinn yfir velferð allra landsmanna - ekki bara elítunnar og utanríkisráðherra sem hann hlýðir í einu og öllu og lætur meiraðsegja skipa sér að mæta ekki á HM í Rússlandi - heldur líka okkar starfsmanna á plani.

 

En málið er að menn í hans stöðu geta ekki haft tvo herra. Ólafur Ragnar Grímsson gerði sér grein fyrir því. Guðni þyrfti að fara að gera það upp við sig hvort hann ætli að vera forseti þjóðarinnar eða forseti stjórnvalda. Það ætti nú ekki að vera erfitt val fyrir svo alþýðlegan mann. 

 

Það mun koma í ljós þegar á reynir hvoru megin hryggjar hann raunverulega liggur, til að mynda ef hann fær til undirritunar plögg sem skerða fullveldi landsins og má í því sambandi nefna orkulöggjöf Evrópusambandsins sem um þessar mundir er verið að undirbúa að lauma í gegnum þingið. Sá grjótharði pakki felur í sér framsal ríkisvalds til alþjóðlegra stofnanna, fullveldisskerðingu, stjórnarskrárbrot, hálsbrot á gullgæs þjóðarinnar og hrein og klár landráð - freistingar sem þingmenn eiga afar erfitt með að standast.

Með hverjum mun alþýðlegi forsetinn standa þegar til kastanna kemur, stjórnvöldum eða þjóðinni?

 

Eru aðrir og fýsilegri ókostir í stöðunni?

Hefðu dyraverðirnir ekki alveg eins getað rætt þessi ofbeldismál við biskupinn? Hann ætti að vera orðinn ansi sjóaður í þessum málaflokki með alla þessa harðduglegu kófsveittu presta innan vébanda kirkjunnar sem eru í því að koma fermingarbörnum á kné. Eða einsog segir í málshætti mínum: Fermt barn forðast prestinn. Og sjálfur þekkir hann málin á eigin skinni ef eitthvað er að marka málsháttinn: Enginn verður óbarinn biskup.

 

En hefði ekki legið beinast við að funda með lögregluyfirvöldum eða borgarstjóranum og hans undirsátum?

Borgarstjórinn hefði reyndar ekki svarað beiðni um viðtal þar sem hann er á fullri ferð við að hægja á umferð, þétta byggð, þrengja götur, loka götum, þrengja að fólki, auka mengun, auka skuldir, auka leiðindin, stytta líf borgarbúa með auknum umferðartöfum, setja upp rauð gangbrautarljós á stofnbrautum, gefa grænt ljós á byggingu hótela á bílastæðum og kirkjugörðum, funda stíft um ókyngreind klósett, ulla á minnihlutann og gefa skynsemi langt nef í öllum málum.

Þess á milli er hann að dunda sér við að skrúfa fyrir fjárframlög til Fjölskylduhjálpar og dæla út 450 milljónum í endurbætur á brennivínsbragga í Nauthólsvík.

Kallinn er allur að "braggast."

 

 

Lögreglan alveg uppfyrir haus í stóru málunum

Og lögreglan er að sjálfsögðu upptekin með upptökutæki og headphone við að reyna að finna “hatursorðræðu” (rangar skoðanir) á Útvarpi Sögu þar sem orðið á að vera frjálst, og finna leiðir til að draga hinn stórhættulega raðspjallþáttastjórnanda og fjölda-orðingja Pétur Gunnlaugsson aftur fyrir dómstóla fyrir að hlusta á fólk tjá sig í opnum innhringitíma stöðvarinnar.

Þannig að kannski var ekkert annað í boði en að þiggja ímyndarboð forsetans.

 

Svona að endingu vil ég láta í ljós þá einlægu von mína að dyravörðurinn nái fullum bata og að ofbeldishrottarnir náist og hljóti makleg málagjöld. Kannski verða þeir ekki jafn borubrattir þegar þeir þurfa að fara að beygja sig eftir sápunni í sturtuklefa dýflissunnar.

 

 

Þessi grein birtist í Morgunblaðinu í gær, 8. september.

Funduðu með forseta vegna árásar

Óleikur íslenska varnarliðsins

Ég er ekki sammála þeim fjölmörgu knattspyrnusérfræðingum útum víða veröld sem segja að íslenska landsliðið sé það alleiðinlegasta tuðrulið sem hafi komið fram síðan sögur hófust. Þeir sem segja það hafa greinilega ekki séð argentíska liðið.

 

Vissulega er íslenskur fótbolti álíka mikið fyrir augað og Jóhanna Sig. en það eru til lönd og ríki sem toppa okkur í leiðindum og eru betri en við í að spila lélegan bolta, tildæmis Færeyjar, Grænland, Svalbarði, Vatikanið og Argentína.

 

Einn virtasti og glöggskyggnasti knattspyrnurannsakandi heims, séntilmaðurinn og prúðmennið Vasilyn Úrkyn frá Rússlandi, segir í nýútkominni greiningaskýrslu að íslenska landsliðið sé samansafn af hæfileikalausum himpigimpum, landeyðum og lúsablésum, kokhraustum kellingatuskudruslum, aumkunarverðum úrhrökum og örlagaaumingjum, tattóveruðum tröllheimskum tréhestum og tittlingatotturum og klúðrandi klunnum sem kunni ekkert nema að flækjast í eigin fótum einsog hrossaflugur og hanga í vörn og ríghalda um eistnalausan samanskroppinn punginn á sér einsog feimnir fermingadrengir í almenningssturtu.

Hann kannski orðaði þetta ekki nákvæmlega með þessum hætti en þetta er það sem hann vildi sagt hafa.

 

Hann segir að megin markmið þessara íslensku glötuðu grasbíta á HM sé að koma í veg fyrir að hin liðin geti leikið almennilega knattspyrnu. Það sé engin önnur hugsun á bak við óþolandi leik íslenska amatörliðsins. Þetta séu viðurstyggilega þreytandi slefandi slúbbertar og hörmungar hálfvitar og hann geti ekki beðið eftir að þeir láti sig hverfa af heimsmeistaramótinu og af yfirborði jarðar, beint ofaní rauðglóandi eiturspúandi eldfjöll sinnar daunillu djöflaeyju.   

 

Ég veit ekki með ykkur en mér finnst þessi góði maður taka aðeins of sterkt til orða. Hann kannski orðaði þetta ekki nákvæmlega með þessum hætti en þetta er það sem hann vildi sagt hafa.

 

Lionel Messi tók reyndar í sama streng þó hann notaði örlítið mildara orðfæri. Eftir jafnteflisleik Íslands og Argentínu sagði þessi almesti knattspyrnusnillingur allra tíma að strákarnir okkar væru eflaust góðar sálir en ekki alveg jafn góðir knattspyrnumenn. Þeir hefðu nánast ekki gert nokkurn skapaðan hlut, enda ekki færir um það. Þetta væru klunnalegir helfrosnir spýtukallar og leikstíll þeirra minnti á tilþrifalausan og langdreginn sundbolta hreyfihamlaðra hlandaula.

Þeir kynnu ekki að spila sín á milli og halda boltanum eins og menn. Sóknarleikur þeirra fælist í löngum og ómarkvissum innköstum og þess á milli hengju þeir í vörn með lífið í lúkunum og útglennt augun einsog dádýr í bílljósum.

En Messi kallinn gaf þeim samt prik og taldi að þeir myndu eiga möguleika á ólympíuleikum fatlaðra þegar fram liðu stundir.

Hann kannski orðaði þetta ekki nákvæmlega með þessum hætti en þetta er það sem hann vildi sagt hafa.

 

En hvernig skyldi nú standa á því að strákarnir okkar náðu jafntefli við þessa sögufrægu knattspyrnuþjóð, Argentínu, úr því að þeir eru svona glataðir einsog þessir góðu menn segja?

 

Fyrir utan agaðan og vel skipulagðan varnarleik þá er það nú meðal annars vegna þess að Argentína er með liðónýtt lið og handónýtan þjálfara, einhvern Jorge Sjampóolíu de Vito sem er dvergur í öllum skilningi. Sá samþjappaði stubbur verður að öllum líkindum þjappaður ennþá betur niður í skítinn að mótinu loknu. Jafnvel drepið í honum eins og hverjum öðrum sígarettustubbi.

 

Og svo var markmaðurinn okkar hann Hannes mjög oft rangur maður á röngum stað fyrir Messi. Hannes er mjög góður í að flækjast fyrir góðum leikmönnum og fá boltann í sig. Herra Lionel Messi og fröken Kristín Ronaldo ættu bæði að vita það. Oft eru markverðir markverðir menn.

 

En það var semsé ekkert meiriháttar afrek að gera jafntefli við þetta ótrúlega tuskulega lið Argentínu. Það var frekar hálfgert afrek að vinna þá ekki.

 

Það besta við strákana okkar er að þeir hafa þann hæfileika að geta áttað sig á takmörkuðum hæfileikum sínum og spila samkvæmt því.

Þeir vita manna best að varnarboltinn sem þeir spila er jafn leiðinlegur og þeir sjálfir en málið er að þeir eru ekki að reyna að skemmta fólki einsog einhverjir sirkusbangsar heldur eru þeir að reyna að sigra. Útá það gengur nú geimið einsog flest önnur geim.

Að spila leiðinlegan varnarbolta er þeirra eina leið til að vinna skemmtilegan sigur.

 

Það tókst ekki vel gegn Niggeríu og það er vegna þess að Niggería lokkaði íslenska liðið útúr varnarfylgsni sínu og fram á völlinn til að geta straujað auðveldlega yfir það. Þeir gerðu okkur smá óleik með marki og við lékum óleik það sem eftir lifði leiks. Vörn íslenska liðsins raknaði upp og fór útum víðan völl. Skamm!

 

Nú er bara að vona að Klóaksía lofi strákunum okkar að vinna því það ágæta land er komið uppúr riðlinum og þarf ekkert á sigrinum að halda. Bestu leikmönnum þess hefur verið gefið frí til að þeir verði vel reyktir og úthvíldir þegar kemur að alvöru leikjum við alvöru lið.

 

Þó að strákarnir okkar spili oftar sucker en soccer þá eiga þeir örlítinn séns. Ef það verður völlur á okkar mönnum á vellinum á þriðjudaginn þá gætu þeir hugsanlega marið þetta varamannalið. Tala nú ekki um ef þeir fá góðfúslegt leyfi hjá þeim til að vinna þá.

 

En það er raunverulega undir hinum týnda og tröllum gefna Messi og hans vönkuðu félögum komið hvort við komumst uppúr riðlinum eður ei. Félagar hans hafa ekki ennþá áttað sig á að hann er með þeim í liði og sjálfur virðist hann ekki alveg viss um með hvaða liði hann er að spila en við skulum rétt vona að utangátta meistarinn komi í leitirnar og klári Niggeríu. Þó ekki of stórt. 

 

Var að gera hérna kurteislega hvatningarvísu til strákanna okkar:

 

Ef hugsum við ekki ferlega vel um vörnina

þá verðum við teknir af alefli í görnina.

Höngum því allir í andskotans djöfulsins vörninni

svo okkur líði betur í helvítis görninni.

 

Áfram Íshland!

Náum alltaf að gera hið ómögulega