Alræmt dulargervi Báru

 

Forvitinn kalkúnn fór á Klaustur

með farsímann svo tens,

dulbjó sig með hörku herkjum

sem Homo sapiens.

 

Ég var alveg búinn að gleyma að það er stranglega bannað að gantast með alla þessa minnihlutahópa sem „maður ársins“ tilheyrir þannig að sem pólitískt rétthugsandi maður þá biðst ég innilegrar afsökunar á þessari vísu og tek hana til baka.

 

Fyrst ætlaði ég að hafa þetta svona: "Fylltur kalkúnn fór á Klaustur" en áttaði mig strax á því sem PC-maður að þá væri ég að fitusmána kalkúninn þannig að ég sleppti því. Ég má þó eiga það. Ég er greinilega allur að koma til.

 

Ég myndi ekki beint segja að ég væri "korter í downs," því þá væri ég að móðga einhverja, en ég myndi segja að ég væri svona korter í Samfó. Kemur útá eitt. Batnandi flónum er best að lifa.

 

Þar sem ég þykist vita að afsökunar- og fyrirgefningarbeiðni er aldrei tekin gild á Íslandi því auðmýktin virðist aldrei vera nógu mikil þá mun ég sýna sára iðrun mína í verki:

Ég mun segja af mér sem tónlistarmaður og rithöfundur og melludólgur og skríða einsog lúbarinn rakki eftir götum borgarinnar og lepja drullupolla og sleikja sérhverjar tær sem á vegi mínum verða og húðstrýkja sjálfan mig með hrísvendi og hnútasvipu á bert bakið kvölds og morgna það sem eftir er ævinnar.

 

 

Afmæliskveðja til Davíðs Oddssonar

Innilega til hamingju með afmælið kæri vinur. Vona að þú verðir eldri en Mogginn og jafnvel eldri en Jóhanna Sig, svo langt sé til seilst.

 

Megi hann Davíð lengi lifa
og leiðbeina þjóð sem er skökk og hálf
og sveittur í Moggann sannleikann skrifa.
Sagan skrifar sig ekki sjálf.

 

Morgunblaðið er mannvitssjóður,
manni kemur á lappir.
Mogginn er déskoti dúndur góður
en Dabb’er samt betri pappír.

 

Bestu afmælis- og nýárskveðjur,
Sverrir Stormsker

Óskalag sjómanna

Ég hef alltaf verið veikur fyrir sjómannalögum en stundum hef ég orðið ennþá veikari eftir að hafa hlustað á þau sum hver. Þau eru semsé misjöfn einsog gengur. Einsog allir vita fjalla flest íslensku gömlu góðu sjómannalögin um brjóstumloðna gaylorda sem hafa meiri lyst á brennivíni og félögunum en kjellingum, sbr textinn frægi um Þórð sjóara, en þar stendur (og honum líka):

 

Hann kærði sig ekkert um konur

en kunni að glingra við Knút,

og tæki hann rispu með töffurum grönnum

þá tók´ann hann hvíldarlaust út.

 

Og þá var hann vanur að segja si svona:

“Já sódómskan er ekkert grín.

Þó skyldi ég sigla um eilífan aldur

ef öldurnar breyttust í queen.”

 

Sjómannatextarnir gömlu fjalla semsé flestir um pempíulega bossadillandi rassista og sólbrúna sæhomma sem tipla berir að ofan um þilfarið í aðskornum latexstuttbuxum með litríka regnhlýfakokteila og Mercury-yfirvaraskegg og kyrja Y.M.C.A með Village People og borða sushi með naglalökkuðum fingrunum í einni kös í kojunni og skríkja uppyfir sig hvað hitt og þetta sé “gasalega lekkert.” Og allir taka þeir það að sjálfsögðu full bókstaflega þegar þeir eru beðnir um að koma í sjómann. Nú eða þeim sagt að fara í rassgat.

 

Þessari rótgrónu staðalímynd íslenskra sjómanna vildi ég breyta örlítið og þessvegna samdi ég nýtt sjómannalag og sendi það í Sjómannalagakeppnina á Rás 2 fyrir stuttu. Þar er ég að fjalla um alvöru sægarpa dagsins í dag sem kyrkja tindabykkjur með berum höndum og háma í sig krossfiska og sæbjúgu í öll mál og landa að lágmarki 10 blöðrum í hverri höfn. Fólk getur farið inná  http://www.ruv.is/sjomannalagakeppni (síðasti dagur er í dag held ég) og hlustað þar á þau 10 lög sem komust í úrslit, þar á meðal mitt, og valið svo það lag sem því hugnast skárst.

 

Lagið syng ég með hreystimenninu og sjóræningjanum Gylfa Ægissyni en einsog allir vita er hann sægarpur í húð og hár, Kolbeinn kafteinn Íslands, maður sem hefur drekkt ófáum ýsum og blöðruselum í gegnum tíðina og steinrotað ennþá fleiri berserki á drulluskítugum hafnarkrám víðsvegar um heiminn. Hann hefur semsé ekki bara mígið í baðvatnið heima hjá sér, heldur líka í saltan sjó, og það er nú meira en margur getur sagt.

 

Hér er textinn:

 

 ÓSKALAG SJÓMANNA

(Lag og texti: Sverrir Stormsker)

 

Söngur: Gylfi Ægisson og Sverrir Stormsker.

Hljóðfæraleikur: Sverrir Stormsker.

 

Á hafi vinna hetjurnar,

þær híma þar á veturna

í byljum sér til betrunnar.

Þeim snúning enginn stenst.

Oft í hafið hendast þær,

í sjóinn endursendast þær.

Ekki er gott að enda þar,

en auðvitað það venst.

 

Já hetjurnar á hafinu

þær heimta úr sjónum auð,

koma uppúr kafinu

með kryddsíld oná brauð.

 

Sægarparnir sigla um höf

og sumir hljóta vota gröf.

Þeir lifa í ógn á ystu nöf

því aldan hún er rök.

Fiskibollur fanga þeir,

á froskalöppum ganga þeir

á ísilögðum leginum

í leit að góðri vök.

 

Þeir fyrir landið fórna sér

og fá að launum snafs.

Ekki neitt úr bítum ber

hver brotinn garpur hafs.

 

Við hroðaleg sæskrímsli berjast þeir blóðugir

dag eftir dag,

berjast við þorskhausa, mannætuhákarla

og fyrir þjóðarhag.

 

Svo ráðast þeir gegn rauðmögum

og rauðsprettum og saumsprettum,

marhnútum og mörgæsum

og færa björg í bú.

Þeir takast á við ísbirni

og einbirni og tvíbirni,

redda öllu Íslandi,

að auki L.Í.Ú.

 

Þeir drekkja stærðar steinbítum

og stúta harðfiskum,

snúa hákarla´úr hálsliðnum

og hafna arðgreiðslum.

 

Þeir berjast við sækýr og rándýr og fokdýr

og sæhestastóð,

limlesta ýsur og kaffæra hnísur

og bjarg´okkar þjóð.

 

Sægreifar sig sveipa krans

í sérþjónustu andskotans.

Sjóræningjar samtímans

með sanni eru þeir.

En sjóararnir síkátu

þeir sigla landsins freygátu

gegnum eymd og armæðu

uns alheimurinn deyr,

og ekki orð um það meir.

Nú endar þessi leir.

Nútímajól

Jólasveinninn er furðuleg fitubolla. Ekki ýkja góð fyrirmynd, hvorki börnum né fullorðnum.  Ekki nóg með að hann klifri niður strompinn heldur reykir hann líka eins og strompur. Afar ódannaður asni. Hef aldrei séð óreyktan jólasvein í verslunarkeðjum. Alltaf alveg freðinn. Hann slagar þarna um verslunarkeðjureykjandi, illa rakaður en samt angandi af rakspíra og einhverju ennþá sterkara. Svo vaggar þetta helvíti í spikinu eins og sæljón og klæðir sig eins og fífl. Afhverju er verið að hafa þetta fyrir fólki? Og ekki er nú orðaforðanum fyrir að fara hjá þessum leiðinda lúsablesa. Eina sem hann getur rumið útúr sér er HO HO HÓÓÓÓÓ! Algjörlega hélaður fæðingarhálfviti. Þó þetta sé vel steiktur gæi eftir allar þessar strompferðir þá veit hann vel að HO þýðir hóra á ensku. Þetta er bara óforbetranlegur klámkjaftur og drulluböllur.

Og þetta sem hann er með í pokanum er alveg örugglega þýfi. Það er svona einhver útrásarglæpamannafnykur af honum. Hefur örugglega óhreint mjöl í pokahorninu. Og svo annað: Úr því að hann þarf að vera svona fljótur í förum á milli húsþaka afhverju byrjar hann þá ekki á því að grenna sig um svona 200 kíló? Hvernig kemst þetta flykki yfirleitt úr sporunum? Þessi fýsibelgur er ímynd óhollustu, óheilbrigðis, sóðaskapar og vafasamra viðskiptahátta. Maður fer að missa alla trú á þessum bjána. Ég ætla nú samt að gefa honum annan séns og halda áfram að eiga viðskipti við hann og jafnvel kjósa hann á þing. Hann hefur gert það mikið fyrir heimili landsins...eða þannig.

 

 

Hvað um það. Rás 2 efndi til jólalagakeppni fyrir skemmstu. Um fimmtíu lög bárust. Ég á þarna tvö lög af þeim sex sem voru valin í úrslit. Annað lagið heitir Tvö fögur ljós og er sungið af Sigríði Guðnadóttur. Ef fólk kveikir ekki þá söng hún t.d. í óperunni Ommolettó eftir Pussuíní í Þjóðleikhúsinu hér um árið. Ég lýg því náttúrulega. Það sem ég vildi sagt hafa er að hún söng t.d. lagið Freedom með Jet Black Joe. Það er satt. Og gerði það vel. Þetta lag mitt fjallar um tvær fallegar stjörnur á himninum sem minna mig á aðrar tvær fallegar stjörnur sem eru í höfðinu á dömu og kallast augu. Flestir eru með tvö svoleiðis.

 

Hitt lagið mitt í þessari keppni heitir Nútímajól og er sungið af mér og Öldu Björk Ólafsdóttur. Við Alda höfum gaulað mikið saman í gegnum tíðina, kannski af því að hún er alltaf með svo gott viskí í röddinni, jafnvel þó hún sé ekki prófessjonal fyllibytta.

Þetta lag fjallar um það hvað tímarnir hafa breyst. Í gamla daga söng Haukur Morthens í laginu Hátíð í bæ: "Hann fékk bók en hún fékk nál og tvinna." Svona "kynjaðar" jólagjafir þóttu ekkert stórkostlegt vandamál í denn en í dag þá er þetta að sjálfsögðu hinn viðurstyggilegasti glæpur. Feministar spyrja í forundran: "Afhverju er endilega verið að raða bókum í strákasnann og þröngva greyið stelpufórnarlambinu útí púðaútsaum og stoppa í drulluskítuga sokka af helvítis karlpungaveldinu? Þetta er ekkert annað en kynbundið ofbeldi!"

 

Þar sem ég er einn mesti hardcore feministi landsins þá færði ég þetta náttúrulega allt til betri vegar í textanum mínum. Ég breytti þessari staðalímynd og mismunun og snéri henni við þannig að nú er strákurinn orðinn "fórnarlambið" og allir geta tekið gleði sína á ný. Í textanum fær stelpan i-pad og strákurinn fær nál og tvinna og er látinn sauma alveg í gríð og erg. Hún fær loftbor og keðjusög og blá jakkaföt í jólagjöf og strákbjáninn fær barbí og blúnduballetdress og bleika dragt þannig að allir eru alveg obbosleg sáttir og hamingjusamir, nema kannski grey börnin sem skilja ekkert í þessari kynjaútfletjun fullorðna fólksins. Sem betur fer er ríkið farið að niðurgreiða kynskiptiaðgerðir því annars gætu heimili landsins átt það á hættu að fara á hausinn. Ríkisstjórnin er búin að redda vanda heimilanna. Svona er textinn:

 

 

 

 

Nútímajól

 

Blessuð jólin bresta á,

börnin hlakka til.

Nú er öldin önnur, já,

ég ekkert lengur skil.

Lítinn dreng og litla snót

lít ég á og hlæ.

Þau horfa á gjafir hugfangin.

Hátíð er í bæ.

 

Hún fær bók en hann fær nál og tvinna,

hún fær tindáta en hann fær meik.

Hann er látinn hekla, sauma og spinna,

henni er sagt að fara í bílaleik.

 

Hún fær dökkblá herraföt,

hann fær bleikan kjól.

Hann fær blúnduballetdress,

hún boxhanska og rjól.

Hann fær barbí og hausverk með,

hún fær byssutól.

Börnin horfa hissa á

og halda nútímajól.

 

Hún fær i-pad, hann fær nál og tvinna,

hún fær keðjusög en hann fær meik.

Hann er látinn hekla, sauma og spinna,

henni er att í sjóræningjaleik.

 

Hún fær slaufu og hálsbindi

og haglabyssurit.

Hann fær dúkku og dömubindi

og dragt í bleikum lit.

Hún fær bláan bartskera,

hann bleikan dúkkustól.

Börnin horfa hissa á

og halda nútímajól.

 

Hún fær sleggju, hann fær nál og tvinna.

Hún fær tjakk og felgulyklasett.

Hann fær rokk og hann er látinn spinna.

Hún fær rakstur, hann fær permanett.

 

Hún fær fínan bláan bíl,

bor og lóðbolta,

hann fær bleikan brúðufíl,

bikin'og straubolta.

Hún fær torfæruhjól og skegg, 

hann fær spunahjól.

Bæði horfa hissa á

og halda feminísk jól.

 

Hann fær prjóna, nál og nýjan tvinna.

Í nútímanum er jú skrúfa laus.

Neyðin kennir nöktum strák að spinna.

Nútíminn er haus sem snýr á haus.

 

 

Fólk getur farið inná ruv.is/jolalagakeppni og hlustað þar á lögin og kosið það lag sem því líst best á.

 

 

Lét jólasveininn drepa í

Þórubragur

Þórudagur - Þjóðarhagur.

Þóra bjargar deginum.

Hún fylkir sér saman um sannleikann,

er samtvinnuð lífin´og veginum.

 

Þórupulsur, Þóruflokkur,

Þóruplaköt á hverjum stað.

Þóra hún mun hugga okkur

er harmur mikill steðjar að

 

því Þóra er móðir lýðs og lands,

linar þrautir sérhvers manns,

er eina lífsvon almúgans,

einkadóttir Skaparans.

 

Þórustyrkir, Þórubasar.

Þóru drottningu samgleðjumst.

Þóruslagorð, Þórufrasar.

Um Þóru öll við sameinumst.

 

Þóruskyrtur, Þórumeik,

Þórupönnsur, Þórufeik.

Með Þóru mey í hug og hjarta

skal halda inní framtíð bjarta.

 

Þarflegt mjög er Þórusmink,

það er gott við höggum vina.

Er Svavar gefur svaka vink

skal sminka yfir marblettina.

 

Ég margar illvígar ömmur þekki,

erfitt að færa þær til í böndunum.

Svavar heilsaði Ástþóri ekki

afþví hann var þreyttur í höndunum.

 

Við þurfum mjög á Þóru að halda

þó hún gefi óljós svör.

Þokum henni Þoku til valda

þó hún sé í engri spjör.

 

Þórudúkkur, Þórubrúður,

Þóra fær myrkri í dagsljós breytt.

Þóruskötur, Þokulúður,

Þóru sameinumst öll sem eitt.

 

Um Þóru dýrðarsálma syngjum,

söfnumst öll nú hana í kringum,

hefjum Þóru hátt á stall

og henni kyrjum Þóruskjall.

 

Ef að þú ert fallegt fés

og fræg úr TV þá ber þér lotning

og verður sjálfkrafa Sókrates

og sjálfkjörin sem Íslandsdrottning.

 

Þórudagur, Þóruhagur,

Þóruslagur, Þórubragur.

Þórumerki, Þórubolir,

Þórufrasar að innan holir.

  

Þóruvöfflur, Þórublöðrur,

Þórusamfylkingarnöðrur,

Þórumusteri, Þórukirkja.

Þóra mun lýðræðið styrkja og virkja.

 

Þórubjórar, Þórubökur,

Þórusnúðar – snittur – kökur,

Þóruskilti, Þórutrú.

Þóruvæðum landið nú.

 

Heiðarleiki og hreinskilni,

hófsemi og gagnsæi

eru hennar ær og kýr,

um það eru dæmin “skýr.”

 

Þóruhógværð, Þóru-gum,

Þóruauglýsingaskrum.

Pælum eingöngu´í umbúðum

því innihald tilheyrir frumstæðum.

 

Þrykktu á þig Þórumeiki,

það mun dylja innrætið.

“Hæverska og heiðarleiki

og hógværð” – það er mottóið.

 

 

Blessuð sé minning þessa framboðs. Votta Samfylkingunni og öðrum aðstandendum mína dýpstu samúð. Blöðrur og bolir vinsamlegast afþakkaðir.

SS

Afgerandi forysta Ólafs Ragnars

Gæsin og gullgæsin

 

Maður á alltaf að horfa á björtu hliðarnar, þó þær séu kannski ekki ýkja margar hér á Los Klakos. Eitt af því jákvæða og góða við kreppuna er að hún kom með fangið fullt af áhugaverðum og skemmtilegum yrkisefnum handa okkur strumpunum sem höfum gaman af að smíða texta um svartnætti og hörmungar. Ég efast um að ég hefði gert þessa nýju plötu mína Látum verkinN tala ef blessuð kreppan hefði ekki stigið af himnum ofan. Maður á að vera þakklátur fyrir allar góðar guðsgjafir, því guð veit hvað hann er að gera, rétt einsog Jóhanna og Steingrímur.

Með mér á plötunni syngja 4 söngvarar: Kalli Bjarni, Snorri Idol Snorrason, Ingó Veðurguð og Alda Björk Ólafsdóttir. Fyrir þá sem hafa ekki hugmynd um hvaða froskar þetta eru þá skal ég kynna þá lítillega:

 

 

Kalli Bjarni vann fyrstu Idolkeppnina sem haldin var á Íslandi, sællar minningar. Eftir það lá leið hans að sjálfsögðu beint í ræsið, sællar minningar. Hann gerðist burðardýr fyrir hinn farsæla kókaínbarón Pablo Escobar og flutti inn til landsins 800 kíló af úrvals kóki, þar af slatta innvortis, en var því miður stoppaður af vondum mönnum í tollinum og vinsamlegast beðinn um að glenna út á sér fjósið. Þar fundust 20 kíló af frekar óhreinu kóki, en það var vitaskuld hreint áður en hann stakk því í browntown.

Kalli var tekinn til yfirheyrslu. Nokkur þessara skjala láku til Weakileaks, sem frægt er orðið í Kólimbíu og víðar:

Löggan: "Þú ert borubrattur þykir mér. Þú ert með fullt rassgatið af kókaíni."

Kalli: "Það getur ekki verið. Djöfull er að heyra þetta. Ég veit ekki hver ætti að hafa komið þessu þarna fyrir, því ég hleypi nú ekki hvaða gæa sem er í bílskúrinn á mér, en það getur svo sem vel verið að einhver api hafi tekið mig á orðinu þegar ég hef sagt honum að fara í rassgat. Maður veit aldrei. Og kannski hefur hann ekki bara tekið mig á orðinu heldur jafnvel á borðinu. Það er ómögulegt að segja til um þetta. En bara svo að það sé á hreinu þá hef ég hingaðtil bara tekið þetta stöff í ranann sko, en það getur svo sem vel verið að það hafi eitthvað slysast uppí taðgatið þegar ég settist á spegilinn."

Löggan: "20 kíló?"

Kalli: "Já. Það er nú ekki svo mikið. Það er nú ekki einusinni uppí nös á ketti."

Löggan: "Þú ert full of shit."

Kalli: "Þetta er bara í nösunum á mér. En ég myndi nú þar að auki ekki kalla þetta "shit." Þetta er eðal stöff."

Löggan: "Hei töff gæ, þú verður ekki svona borubrattur þegar þú ert orðinn bitch einhvers tveggja metra körfuboltakakónegra í djeilinu. Heldurðu að þú hafir göts og bein í nefinu til að þola dýflissuvist í sama klefa og Mundi morðingi og Árni Johnsen? Ef þú heldur að þú munir eiga 7 dagana sæla þá get ég sagt þér að það er þokkalegur misskilningur. Árni er nefnilega með gítarinn með sér. Hann mun örugglega ekki vanda þér lögin."

Kalli: "Ég hef nú hingaðtil verið með eitthvað annað en bein í nefinu."

Löggan: "Er minn bara í stuði?"

Kalli: "Nei, ég er hættur að reykja svoleiðis. Ég er í kóki."

Löggan: "Ég skal segja þér í hverju þú ert: Þú ert í djúpum skít. Og hvað þykistu vera með í nefinu skítseiðið þitt?"

Kalli: "Það eru hreinar línur."

Löggan: "Hreinar línur hvað?"

Kalli: "Það eru hreinar línur."

Löggan: "Hvað eru hreinar línur?"

Kalli: "Það sem ég er með í nefinu. Það eru hreinar línur."

Löggan: "Þú ert hálfviti. Það eru hreinar línur. Hvað með þessi 780 kíló sem fundust í 20 ferðatöskum sem þú komst með? Var það líka eitthvað "slys?"

Kalli: "Ég bara hef ekki hugmynd um hvernig þetta gat skeð. Amma pakkaði fyrir mig oní töskurnar í Amsterdam og Kólimbíu og það getur vel verið að hún hafi tekið feil á þessu stöffi og flórsykri eða rottueitri sem hún ætlaði að láta mömmu fá til að strá oná kleinuhringi fyrir jólabaksturinn."

Löggan: "780 kíló í 20 ferðatöskum? Heldurðu að ég kaupi þetta?"

Kalli: "Þú þarft ekkert endilega að kaupa þetta. Ég ætlaði nú að selja þetta kók öðrum en þér, en ef þú kemur með góðan díl þá er aldrei að vita nema við getum náð saman. DOH! Þarna talaði ég af mér."

Kalla var varpað í dýflissuna á Kvíabryggju þar sem hann hann mátti þola mikið harðræði: Púl frá morgni til kvölds, og þá meina ég virkilegt pool. Svo var lagt á hann að spila borðtennis þrisvar í viku og golf um helgar. Ég gat ekki horft upp á þessa hryllilegu meðferð á honum og borgaði 200 milljóna króna tryggingu fyrir hann svo hann gæti farið að syngja á ný. Hann syngur í 5 lögum á nýju plötunni.

 

Snorri Snorrason söng sig inn í hug og hjörtu og eyra þjóðarinnar og út um hitt í Idolkeppninni hér um árið. Ég manaði hann að fara í þessa keppni og sagði það 100% öruggt að hann myndi vinna, sem hann og gerði með glæsibrag. Eftir keppnina fór hann að sjálfsögðu í ræsið einsog lög gera ráð fyrir og fór að taka upp plötu með Serði Monster. Núna rekur hann stúdóið Fjarskipti.is og er við hestaheilsu, líkamlega.

 

 

 

Ingó Veðurguð tók þátt í Idolkeppninni hér um árið og kom, sá og tapaði. Hans leið lá því ekki í ræsið heldur beint uppá stjörnuhimininn. Hann hefur sungið og samið marga smelli og tuggið mikið tyggjó og er núna að syngja í söngleiknum um Buddy Holly sem fórst í flugslysi 1959 sællar minningar, sama ár og þau Jóhanna og Steingrímur settust á þing. Ingó syngur í þremur lögum á plötunni.

 

 

 

 

Alda Björk Ólafsdóttir söng mikið með mér hér áðurfyrr, t.d. lagið Bless sem var svona líka gasalega vinsælt. Eftir að hafa sungið með mér Bless sagði hún bless við Klakann og flutti til Bretlands og kom stuttu síðar laginu Real Good Time í 7. sæti breska vinsældarlistans. Enginn Íslendingur hefur náð frumsömdu lagi ofar á breska listanum. Stuttu síðar kom hún lagi sínu Girls Night Out í 20. sæti. Á þessum tíma var hún með heilt víravirki og allskonar drasl á hausnum og ennþá meira inní honum. Þegar hún var hvað vinsælust í Bretlandi þá var London þakin plakötum af henni hvert sem maður fór. Ég hélt fyrst hún væri eftirlýst einsog Kalli Bjarni en hún sagði að þetta væri út af vinsældum hennar. Ég var mjög efins og sagði: "Heyrðu þú þarna Alda Jerk Ólafs, þó við séum vinir þá geturðu nú ekki talið mér trú um hvað sem er." Seinna komst ég að því að hún var víst að segja satt, í þetta skiptið. Núna er hún að tónlistast á fullu þarna í útlandinu með saurþjöppum einsog Elton John, George Michael og Justin Óleik eða Timberleik eða hvað hann nú heitir sá ágæti hlandhaus.

 

Fyrir stuttu skellti ég einu lagi af nýju plötunni í tónlistarspilarann hér til vinstri á síðunni. Það var lagið Litli grísinn en það lag fjallar um lítinn útrásargrís. Núna ætla ég að skella öðru lagi í tónlistarspilarann af nýju plötunni og það lag heitir Gæsin og gullgæsin og fjallar um útrásargölt og smá misskilning milli hans og kærustunnar. (Þetta lag er nr. 6 í tónlistarspilaranum). Alda Björk Ólafs og Ingó veðurguð syngja.

 

                      Gæsin og gullgæsin

                       (Lag og texti: Sverrir Stormsker)

 

(Gæsin):       Mér líður djöfullega vel,

                      alveg dýrlega´að ég tel,

                      ég hef fundið flottan mel,

                      hann Belsebúb.

                      Hann á af eignum heilan haug,

                      hann á í mér hverja taug,

                      hann á hlutabréf í Baugi

                      og FL Group.

 

                      Við étum gull og gimsteina,

                      bryðjum djásn og demanta.

                      Hann hefur fimmtíu milljarða

                      í vikulaun.

                      Ég fíla þennan sveitta svepp,

                      þennan svanga fitukepp

                      sem er soldið hræddur við Klepp

                      og Litla Hraun.

 

(Gullgæsin):   Hún hrifin er af mér,

                       mínum hreina karakter,

                       elskar mig einsog ég er

                       en ekki hvað?

(Gæsin):       Já þó hann líti´út einsog svín,

                      sé í framan algjört grín,

                      þá er hann stóra ástin mín,

                      ja segjum það.

 

(Gullgæsin):   Ég sveittur alltaf er,

                       hún samt heilluð er af mér.

                       Þó að drjúpi af mér smér,

                       hún umber það.

(Gæsin):       Já þó hann líti´út einsog svín,

                      sé í framan algjört grín,

                      þá er hann stóra ástin mín,

                      en ekki hvað?

 

                      Ég dái allt við kallinn minn,

                      til dæmis Cayman-reikninginn,

                      alla´hans snilld og ránsfenginn

                      og fénæma nef.

                      Ég dái örlæti míns manns,

                      alla ástúð ræningjans,

                      allar innistæður hans

                      og hlutabréf.

 

(Gullgæsin):   Hún eitthvað í mér sér,

                       elskar sálina í mér,

                       elskar mig einsog ég er,

                       en ekki Mammon.

(Gæsin):        Já þó hann líti´út einsog svín,

                       sé í framan algjört grín,

                       þá er hann stóra ástin mín,

                       já hátt í tonn.

 

(Eitt af mínum elstu lögum. Samdi það 13 ára. Tók það upp í stúdíónu Bimbó á Akureyri það ár, instromental. Sendi það svo til útgefenda árið eftir ásamt lögunum "Þórður," "Bless," og fullt af öðrum frumsömdum hitturum, en þeir vildu ekkert hafa með þetta að gera. Þessvegna fór ég nú að gefa út plötur sjálfur. Ekki flóknara en það. Útgefendur skilja sjaldnast hlutina fyrr en maður hefur fullmatreitt þá ofaní þá. Þá segja þeir í uppgötvunartón: "Jáááá. Var það svona sem þú hafðir hugsað þér þetta? Ég skil. Jááá, ókei.")

 

Alda Björk Ólafsdóttir: Söngur og bakraddir.

Ingó veðurguð: Söngur.

Kalli Bjarni: Bakrödd og hlátur.

Sverrir Stormsker: Píanó, bassagítar, trommur, tambúrína, kassagítarar, hljómborð, rafmagnsgítarar.

Litli grísinn

 

Í bókinni Stormskerið eftir Björgvin G. Sigurðsson fyrrv. bankaránsmálaráðherra lýsir hann því þegar Davíð Oddsson, þá seðlabankastjóri, kom askvaðandi á fund ríkisstjórnarinnar í aðdraganda bankahrunsins og tilkynnti að þetta land okkar á norðurhjara veraldar væri farið norður og niður, - semsé ennþá norðar og neðar og gjörsamlega veg allrar veraldar. Grípum niður í skruddunni:

"Nú hafa útrásarvíkingarnir skuldsett landið þannig að landráðum líkist, sagði Davíð og gaf Ólafi Ragnari Grímssyni vænt olnbogaskot í leiðinni - uppklappaðir af forsetanum og fleiri fínum mönnum, bætti hann við. Skerum á landfestar og skuldirnar við útlönd, sagði hann. Skiljum víkingana og þeirra brask eftir. Þá losnar þjóðin við erlendu skuldirnar og við getum haldið áfram betur sett en nokkru sinni fyrr."

Að þessari tölu lokinni barði hann í ríkisstjórnarborðið af svo miklu afli að borðbúnaðurinn tókst á loft og kaffið skvettist í frosin andlit fundargesta. Því næst reif hann í krullurnar á sér og öskraði einsog ljón: "Og reyniði svo að láta hendur standa fram úr ermum helvítis amlóðarnir ykkar! Djöfulsins dusilmenni og leppalúðar sem þið getið verið! Hálfvitar! Láttu græða eistu í punginn á þér þú þarna Geir gunga eða Gay gauð eða hvað þú nú heitir örlagaræfillinn þinn! Þú titrar einsog lauf í vindi! Þú ert meiri kellingartuska en Imba Solla erkiapi! Og vakna þú þarna Jóhanna ráðherfa, you bloody motherfucker! Rífið ykkur upp á rassgatinu andskotans prumphænsnin ykkar og látið verkin tala!"

Svona á náttúrulega að taka á þessu. Í alvöru. Af festu, ákveðni og röggsemi. Ef Dabbi Don hefði verið við stjórnvöldinn á þessum tíma þá hengju útrásarhlandaularnir núna roðflettir á skreiðarhjalli og allar þeirra eigur væru djúpfrystar.

Steingrímur J. raðlygari sagði í kosningabaráttunni að kæmist hann til valda þá yrði hans fyrsta verk að hafa hendur í hári bankaræningjanna og láta kyrrsetja eigur þeirra, en auðvitað var það ómarktækt vinsældahjal einsog hans var von og vísa. Eftir kosningar sneri hann öllu á haus: Almenningi var látið blæða út og ríkisstjórnin hélt hlífiskildi yfir útrásardólgum og öðrum kúluvömbum bankanna, enda ófáir stjórnmálamenn innvinklaðir í dýpsta sorann. Skylt er skeggið hökkunni. Og staðan er eins í dag.

Núna fyrst, tveimur árum eftir hrun, er gerð húsleit hjá meintum bankaræningjum, sem er líklega heimsmet í vitleysu á sviði stórglæparannsókna. Allir eru yfirheyrðir í fyrirtækjum þeirra, hver einasti starfsmaður; alveg frá pappírstætarameisturum uppí skúringakellingar, - allir nema hinir "grunuðu." Það borgar sig ekki að vera að ónáða þá. Þeir gætu orðið tens og misst legvatnið. Sérstakur saksóknari gæti að auki þurft að blæða á þá fari með limmósínu eins og hann þurfti að gera með Sigurð Einarsson.

Hvað ætti Sérstakur saksóknari svosem að finna í skúffum hinna grunuðu bankaræningja heilum tveimur árum eftir glæpinn annað en klámblöð, afrifna miða á Bubbatónleika og svo kannski notaða smokka undir rúmi eftir veislur með útrásarmellum og öðrum stjórnmálamönnum? Ef einhver markverð tölvugögn finnast þá er það kraftaverk. Hvaða almennilegi innanbúðarbankaræningi lætur ekki endurnýja tölvuflota sinn eftir vel heppnað heimsklassa rán?

 

Læt hér fljóta með texta við lag af nýju plötunni minni "Látum verkinN tala," sem kemur út næsta mánudag. Lagið, sem heitir Litli grísinn, má finna í tónlistarspilaranum hér til vinstri á síðunni. Kalli Bjarni syngur og ég er á öllum hljóðfærum einsog venjulega:

 

LITLI GRÍSINN

(Lag og texti: Sverrir Stormsker)

 

Þegar ég var ungur var ég ólýsanlegt frat,

átti´ei nærbuxur til skiptanna,

raðaði í Bónushillur dósadrullumat

og dreymdi um að vinna á lyftara.

 

En veldið jókst og pyngjan óx er Kaupþing kynntist mér,

með komu þeirra breyttist mín tilvera.

Áður en ég vissi var ég orðinn billjóner

sem alsæll skuldaði 1000 milljarða.

 

Sagan hún flaug, ég setti´upp geislaBaug,

sá var sko þyngri´en blý.

Hringurinn minn, hann horfinn er um sinn,

- hann mun samt birtast á ný.

 

Ég lán tók fyrir öllu, já ég þurrjós mína þjóð,

það er ljóst að ég var "lánsamur."

Mínum löngu Baugfingrum ég tróð í sérhvern sjóð

því að sama skapi var ég ránsamur.

 

Ég keypti félög, mergsaug þau, ég átti bara allt,

allt er hægt að fá með pyngjunni.

Skjótt ég komst að raun um það að fólk er líka falt,

fyrir slikk ég keypti þingmenni.

 

Ég lánalínur tók í nefið, gerðist Glitnisblók,

lét greipar sópa´um allt uns Klakinn sökk.

Þá fór ég úr hreinu kóki yfir í dollu-diat kók,

en duldi´á vísum stöðum seðlamökk.

 

Að strjúka lubba´um höfuð frjálst það núna erfitt er,

að eiga falda sjóði er mikil raun.

GeislaBaugurinn herðist mjög að höfðinu á mér,

en hvað með það? Ég kaupi Litla Hraun.

 

Sjá hér er ÉG, Íslendingurinn,

útrásin guðdómleg.

Þjófur er hver? Hann þrengist hringurinn.

Það er ljóst að ekki´er það ég.

 

Ég mun um síðir í vasa mína flytja fjársjóðinn,

fúlgur eru enn til skiptanna,

svo eflaust mun að lokum rætast æskudraumur minn

sem er að fara að vinna á lyftara.

 

 

Ekki boðaður til yfirheyrslu

Hannes Þór Helgason - Minning

 

Ég var svo lánsamur að kynnast Hannesi útí Asíu fyrir nokkrum árum. Hann staldraði þar yfirleitt við í viku í senn, nokkrum sinnum á ári og þá var alltaf glatt á hjalla. Við urðum strax góðir félagar og flökkuðum þarna víða um lönd tveir okkar liðs í fínum fílingi. Ég minnist margra langra ánægjulegra heilsubótargöngutúra í sólinni þar sem við spjölluðum um lífsins næturgagn og nauðsynjar og horfðum á litfagrar blöðrur á strætum og torgum. Á kvöldin var regla hjá okkur að fara á einhvern freistandi gæðastað og gæða okkur á safaríkum skinkum og gómsætum skonsum.

Það var alltaf gaman að fá Hannes í heimsókn. Hann var fyrirtaks þunglyndiseyðir. Hann var glaðsinna og lét hverjum degi nægja sína hamingju. Man ekki eftir að hafa séð hann setja upp skeifu nema þegar hann reyndi einusinni í bríaríi að járna hest í Phnom Penh, en meiraðsegja það mistókst. Hann var jákvæð týpa með góða nærveru og var hrifnari af flestu öðru en þrætubókarfræðum, rógi og leiðindum. Kannski þessvegna sem hann var svona oft erlendis. Ég varð aldrei var við beiskju eða biturð hjá honum í garð nokkurs manns þrátt fyrir að allir hlutir gengju ekki alltaf einsog í lygasögu.  

Það er þyngra en tárum taki að það skuli hafa verið slökkt á þessum skæra hlýja loga.    

Læt hér fylgja með litla vísu sem ég gerði um Hannes vin minn, um leið og ég votta fjölskyldu hans mína dýpstu samúð.

 

Hann var sanngjarn, hlýr og dyggur,

hláturmildur, gæskusjóður.

Hann var mannvin, trúr og tryggur,

traustur, sigldur, drengur góður.

 

 

(Þessi minningargrein birtist í Mogganum í morgun).

Menn valda ekki valdinu

Það er skrítið með mannskepnuna, það er einsog hún megi ekki fá smá völd í hendur án þess að ganga alveg af göflunum. Hitler, Stalin, Mussolini og Hussein og þessir séntilmenn allirsaman voru í grunninn ekkert verri menn en gengur og gerist þó þeir hafi kannski ekki beint verið sligaðir af kristilegri samvisku, en þegar þeir komust til valda þá umhverfðust þeir gjörsamlega og fóru að munda kjötsaxið. George W. Bush var hinsvegar fæðingarhálfviti og kristnari en guð og ekki tækur í þessu sambandi, enda tilheyrir hann jurtaríkinu.

 

Gamli frasinn: "Vald spillir og alræðisvald spillir algerlega," er örugglega ekkert nema sannleikur. Þó að íslenskir forsætisráðherrar hafi ekki verið miklir og merkilegir fjöldamorðingjar þá held ég að það sé mjög áríðandi að þeir sitji ekki lengur en í 8 ár, sama hversu góðir þeir eru. Dabbi átti t.d. bara að sitja í tvö kjörtímabil og standa þá upp og segja: "Þetta er orðið alveg ágætt hjá mér. Best að hætta á toppnum. Þjóðin er orðin góðærð og feit og fín og ég er kominn með rasssæri og meinsæri og sieg-hælsæri og nú pakka ég saman öllum mínum bláu hönskum og bláu spólum og fæ mér vinnu í Bónus. Ég er farinn í klippingu, þá fyrstu í 20 ár. Bless."

 

Postulínsdúkkurnar á Bessastöðum eiga sömuleiðis ekki að sitja lengur en í 8 ár. Menn verða værukærir og missa allt jarðsamband og gleyma sér í rjómatertusmjatti, sjálfsdekri og gleiðgosahætti. Í viðtali sem ég átti við Ólaf Ragnar rétt áður en hann varð kóngur sagði hann einmitt að forsetinn ætti ekki að sitja lengur en tvö kjörtímabil og að hann myndi allsekki sitja lengur en 8 ár næði hann kjöri. Það skemmtilegasta við Ólaf er að sannleikurinn er aldrei neitt að þvælast fyrir honum þegar hann talar. Uppáhalds Stuðmannalagið hans er að sjálfsögðu "Bara ef það hentar mér."

 

Um þessar mundir er enn einn dvergurinn að gera sig breiðan og stóran, Kim Wrong Ilsig í Norður Kóreu. Það er búið að fara lengi í taugarnar á honum að honum skuli aldrei vera boðið í alheimspartýin með stóru köllunum og finnst að það sé litið niður á sig á alþjóðavettvangi. Auðvitað er litið niður á dverga. Ekki annað hægt. Þetta er stubbur. Hann var ekki einusinni hár í skóla, frekar en annarsstaðar. Hann getur ekki vaxið neinum yfir höfuð enda vex hann ekki yfir höfuð. Og hvað tekur hann þá til bragðs? Jú, fer að drullumalla kjarnorkusprengjur og reynir að gera heiminn hræddan við sig. Alveg dæmigert fyrir smáborgara.

 

 

Roll over... 

 

Ef Hitler sæi þann hrylling sem nú er á döfinni,

þann hörmungar kjarnorkuviðbjóð sem við höfum lært,

þá mynd´ann vafalaust snúa sér við í gröfinni;

sér velta á hina hliðina´og sofna vært.

 

(Úr ljóðabók minni "Með ósk um bjarta framtíð," 1997).

N-Kórea harðlega gagnrýnd

Er´ekki allir í stuði?

Ekki er ofsögum sagt að skrítið sé Skerið,

hún skín hér ei viskusólin.

Þjóðin er sjálfri sér verst og hefur æ verið,

hún vill-ekk´að snúist hjólin.

Þjóðin vill allt bara ef það er nógu galið;

yfir sig kýs hún fólin.

Á hvaða stóli við sitjum við-getum valið

og veljum rafmagnsstólinn.

 

(Úr ljóðabók minni "Með ósk um bjarta framtíð," 1997).

 

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

Gestur minn í dag í þættinum "Miðjan" á Útvarpi Sögu FM 99,4 kl. 16:00 - 18:00 verður Kolfinna Baldvinsdóttir sjónvarpskona, blaðamaður, sagnfræðingur, alþjóðalögfræðingur, mótmælandi og kynbomba - eða kynB-O-B-A einsog Bubbi myndi orða það.

 

Nú einnig kemur til mín enginn annar en Eiríkur Stefánsson verkalýðshetja, útvarpspistlaþrumari, sægreifabani og kyntröll - eða kynB-Ö-L-L einsog Bubbi myndi orða það. Hann hefur lesið mörgum manninum pistilinn á Útvarpi Sögu og notar þá yfirleitt svo væmið orðbragð að meiraðsegja gömlum blævængjafrúm vemmir við.

 

Nú og svo er aldrei að vita nema að jólasveinninn reki inn augun með nokkrar huggulegar kærur í pokahorninu.

 

 

Alla fyrri þætti má finna á:  www.stormsker.net