Hlaupið yfir forsetaframbjóðendur

Ég hef akkúrat ekkert útá þessa forsetaframbjóðendur okkar að setja. Þetta virðist allt vera hið besta og frambærilegasta fólk. Fjölbreytileikinn mikill.

 

Þarna er t.d. stálminnug heilunarkona sem man öll sín fyrri jarðlíf, öfugt við aflandseyjaskeggjana sem muna ekki neitt. Nokkuð ungleg miðað við að hún er um 500 ára gömul.

 

Maggi Texasborgari kemur sterkur inn. Hann mun örugglega annast eldri borgara vel enda hefur það verið hans fag til þessa sem brasari. Aldrei að vita nema honum takist að baka og brasa Óla Gríms því Maggi er ekki síðri í beikonborgurum.

 

Svo er þarna afar trúrækin kona sem segist alltaf vera að „pota í Biblíuna“ einsog hún orðar það. Margir hafa áreiðanlega gaman af að pota í hana...semsé Biblíuna.

 

Sturla Jónsson er líklega besti bílstjórinn af þeim sem þarna eru í boði. Vægast sagt mjög svo frambærilegur bílstjóri, en hann mun að öllum líkindum enda þar sem Elvis Presley byrjaði. Sem vörubílstjóri.

 

Halla Tómasdóttir virðist vera hin mætasta dama þrátt fyrir að vera soldið brún á nefinu eftir allar auðmannarassasleikingarnar à ùtràsartìmanum. Hún hefur eflaust margt fram að færa. Tildæmis er hún kona. Það er nú ekki svo lítið á þessum síðustu og bestu kynjakvótatímum.

 

Talandi um brúnku. Einn af þessum föngulegu frambjóðendum er gasalega lekker hommi. Hans stefnumál er að verða mesti hommi sem nokkurntíma hefur setið á forsetastóli í heiminum, að Obama meðtöldum. Eflaust munu sadó/masókistar fara fram á að einn úr þeirra röðum bjóði sig fram með honum og að þeir muni ganga bundnir til kosninga. Á höndum og fótum.

 

Svo er þarna trjáfaðmarinn og háfjallagóðvinurinn Andri Snær sem skrifaði bækurnar víðfrægu „Sagan af gráa kettinum“ og „Draumahlandið“ eða eitthvað svoleiðis. Viðkunnanlegur og góðlegur snáði enda draumaprins góða fólksins.

Andri er hæfileikamaður og kann að muldra og tafsa á mörgum tungumálum. Hann elskar fossa og frumskóga landsins, altso báða runnana, og það er svosem ekkert að því. Hann er í mínum huga Vigdís Finnbogadóttir með pung. Kannski ekki pung en allavega sprella. Með fullri virðingu fyrir báðum. Ekki pungnum og sprellanum heldur Andra og Vigdísi. Það er nú óþarfi að misskilja alla hluti.

Eftir þær breytingar sem Ólafur hefur gert á embættinu þá held ég að Bessastaðir verði aldrei aftur sú ópólitíska trjáræktarmiðstöð sem þeir voru í tíð Vigdísar. Gróðurhúsaáhrif hennar hafa fjarað út og pólitísk áhrif tekið við. Sumir frambjóðendur mættu hafa það í huga.

 

Ólafur Ragnar er alveg sér kapituli. Hann má alveg eiga það að hann stóð sig glimrandi vel eftir hrun, var í raun eini málsvari þjóðarinnar útávið í Icesafe-málinu og flatti alla erlenda fréttamenn út einsog pizzur sem voru að ybba gogg og segja að við Íslendingar værum gerspilltir fjárglæframenn og asnar, sem við Erum náttúrulega, en það er annað mál.

 

Ýmsum finnst kallinn vera búinn að sitja full lengi og að það sé varla sæmandi í vestrænu lýðræðisríki að þjóðarleiðtogi sé þéttvafinn köngulóarneti og alþakinn hrúðurkörlum eftir áratuga slímsetu. Veit það ekki. Ólafur er soldið einsog aids – erfitt að losna við hann. En kannski vill fólk ekkert losna við hann. Hann er reffilegur og refslegur fagmaður við hestaheilsu þrátt fyrir öll sín axlarbrot í hestaferðum í gegnum tíðina. (Skiljanlega erfitt fyrir hann að axla ábyrgð á fjármálafylleríi Dóríðar sinnar. Bæði tvö edrúistar í blakkáti).

 

Hugsanlega ætti að láta stoppa hann upp þegar hann missir andlitið í hinsta sinn oní súpuskálina á öldrunarheimilinu Bessastöðum, og koma honum fyrir gleiðbrosandi í anddyrinu með opinn faðminn.

 

Stjórnmálaaflið RÚV teflir að þessu sinni fram karlkyns frambjóðanda, engum öðrum en Guðna Th. Felds, greindarlegum og við“feldnum“ rúmföstum langlegukomma sem hefur sérhæft sig í fortíðinni. Það þarf svosem ekkert að vera að hann láti slag standa, nema kannski hjartaslag undir þessum níðþunga bjarndýrsfeldi sínum.

 

En ef hann losnar undan honum og nær að bjóða sig fram þá verður hann „feldur“ af Ólafi nema að Andri Snær dragi sig útúr þessu svo að vinstri atkvæðin geti öll sópast til hins aðsópsmikla Guðna.

Koma tímar, koma ráð. Kommatímar, kommaráð.

 

Friðarhöfðinginn Ástþór Magnússon hefur hinsvegar sérhæft sig í framtíðinni. Hann vill flytja hingað til lands starfsemi Sameinuðu þjóðanna og hala inn á því 600 milljarða árlega í þjóðarbúið. Ýmsum kann að þykja það óraunhæft en málið er að það stendur til að flytja þessa stofnun frá USA á hlutlausan stað. Hví ekki til Íslands? Það er ekki að ástæðulausu að leiðtogafundur stórveldanna var haldinn í Höfða, mitt á milli Moskvu og Washington.

 

Ástþór hefur sýnt það í gegnum tíðina að hann kann að koma hlutunum í verk og framkvæma það „ómögulega.“ Hann er 100 manna maki, kannski ekki „maki“ í bókstaflegri merkingu því fjölkvæni er jú bannað á Íslandi, en hann lætur hendur standa fram úr örmum, einsog Vigdís okkar Hauks myndi orða það.

 

Hann myndi ekki verða fjárhagslegur baggi á þjóðinni. Eftir hans setu þá myndi fólk ekki fá reikning í hausinn heldur ávísun í hendur. Við getum alveg bókað það. Þetta er maður sem kann að raka inn seðlum og myndi nýta þá hæfileika fyrir þjóðarbúið næði hann kjöri. Og honum tækist á nokkrum árum að breyta Íslandi í alþjóðlega miðstöð friðar. Hann sér lengra en nef hans nær. Ekki skortir hann augun. Svo mikið er víst.

 

Þó hann mælist núna með mínus 50 prósent eða eitthvað svoleiðis þá mun hann að sjálfsögðu taka þetta á lokasprettinum, einsog svo oft áður.

Give Ástþór and peace a chance.

 

 

(Grein þessi birtist í Morgunblaðinu í morgun).

Hver er þessi Guðni Th.?

Er hetjuskapur að viðurkenna aulaskap sinn?

Margir eru búnir hæla Degi B. Eggertssyni í hástert fyrir það fáheyrða drenglyndi og gáfnamerki að hafa dregið idjótasamþykkt sína og meirihlutans til baka og viðurkenna stórfelld mistök sín og biðjast afsökunar á dómgreindarleysi sínu, fúski og rugli.

(Ég hef reyndar hvergi séð hann biðjast afsökunar). Það er ekki á hverjum degi sem stjórnmálamenn sýna þann hetjuskap að viðurkenna aulaskap sinn.

 

Sumir vinstrimenn húðskamma hann reyndar fyrir að hafa dregið rugl sitt til baka og vilja að hann klúðri hlutunum ennþá meira en orðið er með þeim rökum að bágur efnahagur landsins eigi að víkja fyrir mannréttindum, einsog það sé í verkahring smáborgarstjóra að bjarga heiminum, en svo eru aðrir vinstrimenn niðrá jörðinni sem segja að hann sé „maður af meiru“ og „maður að meyru“ og „maður með meiru“ fyrir að hafa séð að sér. Þeir virðast aldrei ætla að geta lært að koma þessum einfalda frasa skammlaust frá sér.

 

Sú góða dama, Katrín Júlíusdóttir, varaformaður Samfylkingarinnar, gengur svo langt að segja að Dagur hafi hvorki meira né minna en „brotið blað í íslenskri pólitík með því að viðurkenna að honum og meirihlutanum hafi orðið á mistök...“ og bætir við: „Þetta er það sem við höfum verið að kalla eftir.“

 

Já. Akkúrat. Svona viljum við hafa stjórnmálamennina. Þeir eiga að brjóta blöð og helst lög líka. Þeir eiga að klúðra hlutunum big time, reyna svo að klóra sig útúr vandanum og kenna öðrum um, hlaupa úr einu lygahorninu í annað og neyðast svo til að viðurkenna glópsku sína og stjarnfræðilegt dómgreindarleysi og muldra svo afsökunarbeiðni oní hálsmálið og málið dautt.

 

Hvernig er hægt að kalla eitthvað "mistök" sem hefur verið í undirbúningi mánuðum saman með lögfræðingum og innkaupastjórum og öllu tilheyrandi? Það eru ekki "mistök." Það er ásetningur. Einbeittur brotavilji.

Katrín Júl hefði því frekar átt að segja að Dagur hefði "brotið blað í íslenskri pólitík með því að viðurkenna að honum og meirihlutanum hafi orðið á ásetningsbrot."

En það hefði kannski ekki komið eins vel út fyrir samfólin.

 

Eftir því sem Björk Vilhelms segir þá var búið að undirbúa þessa sniðgöngutillögu í heilt ár, en samt var hún vanhugsuð. Menn geta þá rétt ímyndað sér hvað þetta lið er lengi að hugsa. Ekki nema von að meirihlutinn hafi ekki getað séð fyrir viðbrögð Gyðinga í Bandaríkjunum. Hefði þurft lágmark 20 ár til að kveikja á perunni.

Alveg glæpsamlega vitlaust gengi.

En svona eiga pólitíkusar að vera. „Þetta er það sem við höfum verið að kalla eftir.“ Lútum höfði í auðmýkt og undirgefni og færum Degi gull, reykelsi og myrru. Krjúpum í lotningu við fótskör meistarans. Vér skulum biðja.

 

Ég efast samt um að Dagur hafi „brotið blað í íslenskri pólitík“ með því að viðurkenna axarsköft sín og handabakavinnubrögð. Ég man nú ekki betur en að fyrirrennari hans og fyrirmynd, Jón Gnarr, hafi gert fátt annað en að viðurkenna mistök og biðjast afsökunar á þeim, á milli þess sem hann var að gera þau. Þetta var full time job. Ef eitthvað var gert þá voru það mistök og þau voru viðurkennd og beðist afsökunar á þeim. Svona gekk þetta árið um kring. Mistök - þau viðurkennd - beðist afsökunar. Þetta var Dags-skipunin.

 

Gnarrinn var alltaf fyrstur manna til að viðurkenna að hann vissi minna en ekkert um málefni borgarinnar og að hann hefði ekki hugmynd um hvort hann væri að koma eða fara. Er hægt að hugsa sér betri eiginleika sem geta prýtt borgarstjóra?

Vanhæfni er vanmetinn kostur.

 

Hann sagði að það væri ekki til sá hlutur innan borgarkerfisins sem hann hefði minnsta skilning á. Hann má þó eiga að hann viðurkenndi það.

Stjórnmálin voru svo djúpt sokkin á þessum tíma að einu kröfurnar sem fólkið gerði til stjórnmálamanna voru að þeir viðurkenndu að þeir væru froskar sem vissu ekkert í sinn haus.

 

Jón Gnarr var ekkert að reyna að fela það og uppskar miklar vinsældir fyrir vikið. Fólk var ekkert að ætlast til þess að hann gerði eitthvað af viti og breytti gangi himintunglanna heldur bara að hann væri að hirðfíflast í Gleðigöngunni og þrengja götur borgarinnar og búa til hjólreiðarstíga og fuglahús og gefa lóðir til trúarsafnaða og viðurkenna að hann vissi ekki neitt.

 

Maður sá hann ekki í sjónvarpinu öðruvísi en að hann væri að biðjast afsökunar á einhverju klúðri og játa að hann hefði ekkert vit á þessu eða hinu og hefði ekki sett sig inní málin því hann væri með athyglisbrest og gæti ekki haldið sér vakandi á fundum sökum leiðinda og vissi í raun ekkert hvað hann væri að gera þarna.

 

Svona eiga borgarstjórar að vera. Og þessvegna var hann svona vinsæll og mikils metinn. Hann viðurkenndi nefnilega að hann væri alveg úti að aka í öllum málum og vissi nákvæmlega ekkert í sinn haus. Og þessvegna urðu þeir svona góðir vinir, hann og Dagur. Þeir áttu svo margt sameiginlegt. Enda borgin að stefna í gjaldþrot.

 

Það var einmitt Jón Gnarr sem átti þá hugmynd að fara með smáborgarstjóraembættið í útrás og slíta sambandinu við Moskvu fyrir að brjóta á réttindum samkynhneigðra. Hann sendi umvöndunarbréf til Moskvu en var ekki svarað. Lengra náði það ekki.

Ekki veit ég hversvegna hann sendi ekki svipað bréf til Saudi-Arabiu, Írans og annarra múslimaríkja en þessi hugmynd hans var semsé kveikjan að þeirri vanhugsuðu ruglsamþykkt sem núverandi meirihluti var að draga til baka.

 

Þó að Jón hafi ekki náð að slíta sambandinu við Moskvu fyrir að brjóta á réttindum samkynhneigðra þá bætti hann og Dagur úr því með því að gefa islamistum lóð undir mosku en einsog allir vita þá eru samkynhneigðir í hávegum hafðir meðal islamista. Aðeins femínistar og geitur eru hærra skrifaðar.

 

 

Kröfurnar sem vinstrimenn gera til borgarstjóra síns, hvort sem hann heitir Jón Gnarr eða Dagur Bé eða Klúsó eða eitthvað annað, eru fyrst og fremst þær að hann kunni að viðurkenna allt sitt klúður, glópsku, dómgreindarleysi, aulaskap, fúsk og fáfræði, og kunni jafnvel líka að biðjast afsökunar á afglöpum sínum í starfi. Ef hann kann þetta tvennt, og jafnvel ekkert annað, þá er hann virkilega góður og mikilhæfur borgarstjóri í þeirra augum. Mikill leiðtogi og stjórnvitringur. Jafnvel hetja.

 

Ef mistökin eru vel meint þá þykja þau ókei. Ruglið þarf að vera „sett fram af góðum hug,“ einsog Dagur orðaði það. Það er nefnilega hugurinn á bak við klúðrið sem skiptir máli. Svo þegar maður er búinn að fokka öllu upp þá á maður að segja einsog Saxi læknir, kollegi Dags og fyrirmynd í mörgu:

 

„Æjæ, þarna skar ég aðeins of djúpt. Ég er búinn að stórskemma skurðarborðið. En þetta var ekki mér að kenna. Sjúklingurinn hreyfði sig of mikið, enda ódeyfður. Huhu. Afhverju horfa allir svona á mig? Ókei þá, ég gerði smá mistök. En þið hefðuð örugglega ekki gert þetta betur. Það er alltaf auðvelt að vera vitur eftirá. Huhu. Afhverju horfa allir ennþá svona á mig? Jæja þá, sorry, ef ykkur líður betur með það.“

 

Svona á að gera þetta. Þetta er það sem góður stjórnmálamaður þarf að kunna: Að klúðra hlutunum, játa klúðrið og biðjast afsökunar á klúðrinu. That´s it.

Dagur er búinn að gera þetta þrennt samviskusamlega og því eru alveg hverfandi líkur á því að hann muni segja af sér. Ekki nema að fylgi hans sjálfs eða Samfó færi niður í mínus-tölu, semsé undir frostmark og færi að nálgast helkul. Þá myndi hann hugsanlega þurfa að brjóta grýlukerti af oflæti sínu og láta losa sig úr stólnum með logsuðutæki.

Líka ef það kæmi í ljós að það væri nú eitthvað meira en lítið bogið við þetta allt og að hann væri með óhreinan maðk í pokahorninu og að það væri mjöl í mysunni, svo maður sletti nú smá vigdísku.

Það þarf nefnilega ekki að vera að allar krullur séu komnar til grafar.

 

Ef maður færi fram á það með mikilli eftirfylgni og og hávaða og látum að hætti vinstri öfgamanna að Dagur segði af sér og pakkaði saman ekki seinna en strax þá myndu mótrök vinstrisinnaða góða og gáfaða fólksins með réttu skoðanirnar vera eitthvað á þessa leið á bloggsíðum og kommentakerfum samfélagsmiðlanna, einsog ævinlega í öllum málum:

 

„Hei þú þadna fávitynn þynn, voru sjallar eyttkvað betry þegar þeyr voru í meyrihluta í borgynni, ha? Svaraðu því hellítis rasystinn þynn. Ertu búinn að gleima Hönnu Byrnu? Og var það ekky Davýð Oddson sem samþygti að troða okkur í Ýrakstríðið? Ha? Var það eyttkvað betra? Það ætti nú bara að leggja Sjallaflokkin nyður.

Ég skal bara seija þér það að krystni er sko ekkert betry en ýslam ef þú heldur það djös úddlendingahatarynn þynn, eða ertu kansky búinn að gleima krozzferðonum og öllu þvý? Ha? Akkuru má ekky hleipa 50.000 flóttamönnum til lansins? Þetta er bara fólk eins og við. Sástu ekky mindyna af druknaða sírlenska stráknum í fjörunny? Ha? Fynst þér það ekki næg ástæða tyl að Evróba opny landamæry sýn uppá gátt og bjóði 5 miljónnyr flóttamanna velkommna frá Myðausturlöndum og Afrýku og Öfganistan og Albanýju? Ha? Þú ert bara fullur af mannvonsku og mannhatry. Þú ert bara badnamorðyngi. Það er málið. Ertu einkver sjalli djösins nasystinn þynn? Eða ertu kansky giðingarottusleikja með íslamófóbíu hellítys rasystadjöfullynn þynn? Ha? Eða ertu kansky í frammsóknarfloknum? Þú hlítur að vera sona þjóðrembusvýn sem kant þjósönginn og Öxul við Árna og alt það og elskar Ýsland. Vynnuru á Údvarpi Sögu eða kvað? Þyð eruð bara óumburðarlint og fordómafult pakk og vont fólk með ógisslegar skoðannyr og það ætti að drepa ikkur öll.“

 

 

Jæja. Það er blessuð blíðan.

Mikið er ég nú feginn að vera almennilegt illmenni með rangar skoðanir á öllum hlutum.

 

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu laugardaginn 26. september 2015).

Greinargerð tillögu verði felld úr gildi

Stuðningur skýjaborgarstjórans við Hamas

Ég efast um að hin mannúðlega stuðningstillaga Bjarkar Vilhelmsdóttur við Hamas hryðjuverkasamtökin verði í heild alfarið dregin til baka af borgarstjórnarmeirihlutanum í dag því að í því fælist vottur af skynsemi. Líklegra er að hann dragi hana til baka með einhverjum fyrirvörum og viljayfirlýsingum um faglegt áframhaldandi þráhyggjurugl eða komi hreinlega með nýja og "betrumbætta" sniðgöngutillögu og auki þannig enn frekar gríðarlegan skaðann sem hann hefur valdið.

 

Meirihlutinn, sem er skipaður Samfylkingunni, Bjartri framtíð, Vinstri græningjum og Pí-rötum, var svona líka glimrandi ánægður með þessa fáránlegu sniðgöngutillögu sína þann 15. sept. að hann mátti vart vatni halda af hrifningu þegar hann samþykkti hana og því hæpið að hann fari að draga allt í land núna og þar með í raun játa að hann sé gjörsamlega dómgreindarlaus og ekki stjórntækur og varla í húsum hæfur.

 

Borgarstjórnarmeirihlutinn hefur sýnt það frá upphafi að hann hefur aldrei kunnað að hlusta á sér vitrari menn (sem eru ansi margir) og leita ráða hjá öðrum en sjálfum sér. Virðist elska lýðræðið meira með vörunum en hjartanu og vera alveg ónæmur fyrir skynsamlegu viti og rökum.

Maður hefur séð þetta í flugvallarmálinu, gatnaþrengingarmálum, byggðaþéttingarmálum, miðbæjarskipulagsmálum, sjúkrahússtaðsetningarmálinu og reyndar í öllum hans illa grunduðu eyðileggingarmálum og í ofanálag eru fjármálin að sjálfsögðu ein rjúkandi rúst og velferðarkerfi borgarinnar í algerðu hakki, eftir því sem Björk velferðarsérfræðingur segir sjálf.

 

Það aftrar Degi samt ekki frá því að heimta fleiri flóttamenn í borgina sína, lágmark 500, þó það sé þriggja ára biðtími eftir félagslegum leiguíbúðum – fyrir Íslendinga.

Meirihlutinn veður áfram í botnlausum sjálfsþótta og blindni einsog mannýgt naut og er gjörsamlega fyrirmunað að hugsa svo mikið sem einn leik fram í tímann. Enda elska vinstrimenn þetta fyrirbrigði.

 

Á fundinum sem haldinn verður í dag ætlar meirihlutinn að draga sniðgöngutillögu sína til baka sem gefur sterklega til kynna að hann ætli í fyrsta skipti að hlusta á rök og sjá að sér.

En mun hann leggja þessa tillögu alfarið á hilluna? Það held ég ekki. Það væri of skynsamlegt og lógískt. Hann mun líklega halda þessu máli til streitu því þrjóska hans, frekja, „prinsipp,“ offors, einsýni og valdhroki er alveg á pari við ofurmannlega heimskuna.

 

Þeir munu viðurkenna, tilneyddir, að þetta sé jú bölvað klúður en það sé nú bara nokkuð mikið vit í þessu klúðri sem þurfi bara að útfæra aðeins betur. Með ómælisheimsku sinni, sem aldrei skyldi vanmeta, má búast við að þeir reyni að sljákka aðeins í eldhafinu sem þeir hafa kveikt, með því að blása á það en munu geyma til góða olíubrúsa í rassvasanum. Þetta eru jú óvitar.

 

Þó að flest ríki heimsins séu að fremja mannréttindabrot í stórum stíl og mörg þeirra að hernema landsvæði út og suður þá er það prinsipp borgarstjórnarmeirihlutans að horfa framhjá þeirri staðreynd og einbeita sér eingöngu að mannréttindabrotum Ísraela, þessu „Gyðingavandamáli,“ sama þó að sniðgöngutillaga hans bitni eingöngu á Palestínumönnum og Íslendingum en sé að öðru leyti gjörsamlega gagnslaus og óendanlega vitlaus einsog hann sjálfur.

 

Degi B. Eggertssyni Utanríkisráðherra Reykjavíkurborgríkisins var falið að útfæra þessa vel meintu stuðningstillögu Bjarkar við Hamas hryðjuverkasamtökin og einsog við var að búast þá var útkoman að sjálfsögðu hroðalegt klúður, einsog Dagur B. hefur viðurkennt sjálfur. Ábyrgðin er hans, í orði - ábyrgðarleysið er hans, á borði.

 

Dagur segir að þetta hafi verið illa hugsað en vel meint en hafi „ekki verið nógu vel undirbúið“ heldur gert í venjubundinni fljótfærni og heimsku, en Björk Vilhelms, hin gamla og góða vinkona Hamas, segir hinsvegar að þetta hafi verið í undirbúningi í heilt ár með lögfræðingum og innkaupastjórum og öllu tilheyrandi.

Ómögulegt er að segja til um hvort þeirra sé að hagræða sannleikanum þvi bæði eru þau jú sannir samfíósar.

 

Mætir lögfræðingar hafa bent á að þessi vafasami gjörningur borgarstjórnarmeirihlutans sé ekki í þágu Palestínumanna þegar upp er staðið heldur eingöngu Hamas hryðjuverkasamtakanna. Djörk Vilhelms verður svo náttúrulega fagnað sem gríðarlegri hetju þegar hún kemur ríðandi á asna inní Palestínu og fer að vinna þar að góðgerðarmálum í góðu yfirlæti eftir þetta vel heppnaða illvirki í borgarstjórn.

 

Dagur ábyrgðarmaður hlýtur að samfagna henni enda sá hann um útfærsluna á tillögu hennar sem heppnaðist svo vel að allir Gyðingar heimsins hugsa okkur nú þegjandi þörfina og eru þegar farnir að sýna það í verki svo um munar. Orðspor landsins og markaðir og viðskiptasambönd út um allan heim – allt á leiðinni niður í holræsið. Skaðinn líklega ómælanlegur einsog heimskan sem bjó að baki þessari ákvörðun.

 

Eini skaðinn sem Dagur hefur áhyggjur af er skaðinn sem meirihlutinn hefur orðið fyrir. Annan skaða sér hann ekki. Í gær sagði hann í viðtali á Rás 2:

„Ég held að þetta mál hafi verið sett fram af góðum hug til þess að undirstrika áherslu borgarinnar á mannréttindi. Við stóðum hins vegar þannig að því að það skaðaði bæði þann málstað og ég held að það hafi skaðað meirihlutann og það er bara eitthvað til að horfast í augu við finnst mér. Ég held að það skipti bara mjög miklu máli þegar við vinnum þetta mál áfram að við gerum það þá betur og með því þá endurvinnum við hugsanlega eitthvert traust.“

 

Skaðinn sem hann og meirihlutinn hefur valdið þjóðinni er honum víðsfjarri og virðist ekki skipta hann neinu máli. Hann sér bara rétt útfyrir nefið á sér. Sérhagsmunir eru honum efst í huga en ekki þjóðarhagsmunir. Í þessu viðtali kemur það einmitt fram að hann virðist ekki ætla að stoppa í sínu óráðsrugli heldur „vinna þetta mál áfram“ og betrumbæta óhæfuverkið og gefa aðeins í og það heldur hann að sé allra sniðugasta leiðin til að endurvinna traustið.

 

Halló! Er einhver heima?! Í hvaða heimi lifir þessi skýjaborgarstjóri? Í loftkastalanum sem hann ætlar að byggja þessar 3000 íbúðir sínar? Meiraðsegja geimfarar eru í meira jarðsambandi en hann. Svona afglapar hreinlega verða að fara í ævilangt frí frá mikilvægum ábyrgðarstörfum. Hann hlýtur að geta orðið formaður Samfylkingarinnar eða eitthvað svoleiðis. Og meirihlutinn sem samþykkti þetta þjóðarpungspark á að sjálfsögðu að fjúka með honum.

 

Þó það megi ekki minnast á landráð á Íslandi þá er hann nú samt ansi skemmtilegur landráðakaflinn í almennum hegningarlögum. 88. grein hljóðar svo:

 

„Hver, sem opinberlega í ræðu eða riti mælir með því eða stuðlar að því, að erlent ríki byrji á fjandsamlegum tiltækjum við íslenska ríkið eða hlutist til um málefni þess, svo og hver sá, er veldur hættu á slíkri íhlutun með móðgunum, líkamsárásum, eignaspjöllum og öðrum athöfnum, sem líklegar eru til að valda slíkri hættu, skal sæta fangelsi allt að 6 árum.“

 

Þetta er áhugaverð lesning en það er náttúrulega ekkert farið eftir þessu. Þetta er dauður bókstafur. Jafnvel þó borgarstjórnarmeirihlutinn yrði dæmdur þá væri hann ekki sakhæfur. Þetta eru óvitar. Plöntur.

„Kom vangaveltum á framfæri“

Svarskeyti til Hr. Salem Tamimis

 

Hr. Mansal Tamimi

 

Eins og þú getur kannski séð - þá er ég lítillega blyndur. Skryfblyndur. Ég segi og skrifa: Skuðbrundur. Þarna kom þetta rétt.

 

Ég vil frekar nota orðið „skeyti“ en „bréf“ þegar ég skrifa til múslima. Held að þið eigið auðveldara með að skilja það. Við vesturlandabúar tölum um flugpóst en þið talið líklega um flugskeyti. Það er svona nær ykkar siðmenningu.

Hvað um það.

 

Hr. Saloon Tamimi. Þakka þér svarið við grein minni sem bar nafnið „Svíþjóð nauðgað með samþykki Sví(n)a.“ Svar þitt hljóðaði svo, með leyfi forseta:

 

„Hver er sá sem nauðga íslenskar stelpur hér á landi? Ekki eru þetta múslimar. Þvílík heimska og fáfræði.“

 

Ég ekki vita. Ég ekki vera að tala um nauðgarar á Íslandinu. Ég vera að tala um nauðgarar í Svínþjóð. Við senda reykmerki einsog indjánar ef við ekki geta talað saman mannamál.

 

Jæja, hættum nú þessu rugli Hr. Salvar Tannlími og förum að tala íslensku einsog fullorðnir menn. Við erum báðir búnir að búa hérna í 50 ár og útskrifuðumst báðir úr Öskjuhlíðarskóla með hæstu einkunn, 0,5, þannig að við hljótum að geta rætt saman á skiljanlegan, siðaðan hátt einsog aðrir seinfærir öfgatrúarmenn. 

 

Hr. Salami Tamimi. Ég var bara nokkuð ánægður að sjá þig svona óvenju málefnalegan hér á síðunni minni, - í mínum húsum, sem sagt er. Þú hefðir nú samt gjarnan mátt fara úr skítugum skónum og sýna örlitla tillærða mannasiði, en maður á kannski ekki að gera of miklar kröfur til kærleiksríkra friðelskandi hófsamra múslima.

 

Hr. Salat Tamimi. Þó ég sé skryfblyndur og þú lesblindur og báðir eflaust siðblindir þá hefðirðu nú átt að sjá og skilja að ég var að tala um ástandið í Svíþjóð en ekki á Íslandi. Grein mín heitir: Svíþjóð nauðgað með samþykki Svía. Ég hélt að þessi fyrirsögn gæfi nokkuð sterkar vísbendingar um innihaldið og gæti varla orðið mikið skýrari en það má greinilega misskilja allt ef einbeittur vilji er fyrir hendi, - þeirri hendi sem ekki er ennþá búið að höggva af.

 

Ég er að fjalla um borðleggjandi staðreyndir Hr. Saltmann Tamíní. Mr. Google lýgur ekki. Hann lætur ekki blekkjast. Þó að meirihluti strangtrúaðra og „hófsamra“ múslima í Evrópu styðji ISIS, samkvæmt viðamiklum áreiðanlegum könnunum, og vilji sharialög og vilji t.d. láta handarhöggva þjófa þá skulum við ekki einhenda okkur útí öskur um „heimsku og fáfræði“ þegar herra Google á í hlut. Hann veit betur.

 

Staðreyndirnar tala sínu máli Hr. Salsa Taðlífi og munu gera það áfram þó að boðberar þeirra fái 10 ára fangelsi og 1000 svipuhögg.

2+2 eru 4 hvort sem okkur líkar betur eða verr.

 

Hr. Salvia Talsími. Hvað viðkemur klakanum þá mun ástandið hér verða eins og í Svíþjóð sálugu ef við höldum áfram að gleypa allt öfgafeministakommalufsurétttrúnaðarruglumbullið hrátt sem þaðan kemur og ef við stöndum ekki vaktina og á bremsunni og í lappirnar. Það þarf ekki einusinni alfræðing einsog Mr. Google til að segja okkur það.

Fræðumst aðeins meira og öskrum aðeins minna Hr. Semen Takílimi.

 

Allahu Akbar og allt það.

 

Sverrir Strompskyr

Svíþjóð nauðgað með samþykki Svía

 

Síðast þegar ég vissi var Svíþjóð í 2. sæti á listanum yfir mestu og verstu nauðgunarbæli heims. Það er allavega í 1. sæti í Evrópu, með tvöfalt fleiri nauðganir en nokkurt annað Evrópuríki. Það eru ekki Svíar sjálfir sem eru svona duglegir við þessa ömurlegu iðju heldur innflytjendur, fyrst og fremst múslimar. Svíar eru hinsvegar ábyrgir fyrir því hvernig komið er vegna galopinnar, galinnar innflytjendastefnu sinnar og smáborgaralegs ótta við að vera sagðir „fordómafullir“ og kallaðir „rasistar.“

 

Þeir hafa meiraðsegja leitt í lög að bannað sé að móðga múslima. Fangelsisvist liggur við slíku. Ef þú móðgar múslima sem er að nauðga konu þá eru sennilega meiri líkur á því að þú farir í fangelsi en músliminn:)

 

(Íslenskir femínistar eru líklega mjög hrifnir af þessu. Þeir (þær) vildu fyrir ekki löngu láta leiða það í lög að bannað væri að móðga konur. Þessi fasíska delluhugmynda“fræði“ þeirra er að sjálfsögðu fengin beint frá Svíþjóð, fyrirmyndarríki rétttrúnaðarins).

 

Sænskir fjölmiðlar eru að sjálfsögðu meðvirkir í vitleysunni og passa sig á því að birta nær eingöngu fréttir af hvítum nauðgurum og minnast ekki orði á hinn stóra meirihluta, múslimana. Þeir gætu móðgast. Fjölmiðlarnir, sem eiga að sjá um upplýsingu, sjá um að halda Svíum í svartnætti fáfræðinnar um ástandið heima fyrir.

 

Einsog flestir ættu að vita er Svíþjóð alveg þéttpakkað af gífurlegum leiðindum og þversagnakenndri pólitískri rétthugsun; t.d. tröllheimskum öfgafemínisma en um leið miklu umburðarlyndi í garð kvenfjandsamlegra óumburðarlyndra islamista. Óskiljanlegt rugl. Greinilegt að rétthugsun er andstæða rökhugsunar. Ekki að ástæðulausu að menn eru farnir að tala um Svíþjóð í þátíð. Líta á þetta sem búið spil. Ónýtt land.

 

Hér á landi er hópur karla og kvenna sem er kallaður „góða fólkið.“ Þetta eru aðallega vinstrimenn, af einhverjum ástæðum. Sumir þeirra eru svo illa haldnir af pólitískri rétthugsun að þeir fullyrða að það sé ekkert til sem heiti pólitísk rétthugsun, en ef hún sé til þá séu það hinir sem séu haldnir henni, ekki þeir. Þessi háværi, stjórnsami, freki minnihluti vill snúa merkingu orða á haus a la Orwell og opna um leið landið uppá gátt einsog útglennta hóru í nafni „frjálslyndis“ og „umburðarlyndis“ og þessarar margumtöluðu göfugu „fjölmenningar,“ sem flestir þjóðhöfðingjar Evrópu játa nú fyrst að hafi beðið algjört skipbrot. En einmitt þá finnst bláeygum bernskum íslenskum óvitum best að sigla í sama far.

 

Alveg kostulegt að Sví(n)aríki skuli vera það land sem við tökum helst til fyrirmyndar í einu og öllu. Aðeins spurning um tíma hvenær við förum sömu leið. Beint niður í holræsið. Hér vantar illilega flokk sem hefur skynsamlega, íhaldssama stefnu í innflytjendamálum. Sá flokkur er ekki til á alþingi í dag. Þar á bæ þorir enginn að opna munninn um þessi mál af ótta við að vera úthrópaður „rasisti.“ Svona flokkur mun örugglega koma hér upp. Það er líka aðeins spurning um tíma.

 

Meðan Evrópa er að vakna upp við vondan draum þá erum við steinhrjótandi á okkar vinstra græna eyra, svífandi um í lennonískum útópískum draumaheimi umburðarlyndis og bræðralags þar sem öll dýrin í skóginum eru svo gasalega góðir vinir: Ljónin og buffalóarnir leiðast ástfangin hönd í hönd og krókódílarnir eru gulrótajaplandi grænmetisætur og múslimar samlagast með glöðu geði og kristnir og múslimar lifa í sátt og samlyndi undir fíkjutré og sharialögum og prúðbúnir hommar gifta sig í mosku í skógarjaðrinum. Í þessum draumaheimi svífum við alveg þangað til okkur verður kippt niðrá jörðina með látum og vöknum upp með andfælum við að það er verið að taka okkur í rassgatið af fúlskeggjuðum andskota. En þá verður of seint að hrópa NAUÐGUN!

 

 

 

 

 

-------------------------------------------------------------

Fleiri hundruð fréttaskýringaþætti má finna á youtube um ömurlegt ástand Svíþjóðar, svo og múslimavandamálið í Evrópu yfir höfuð. BBC hefur margoft fjallað um þetta og reyndar flestar sjónvarpsstöðvar Evrópu, nema náttúrulega íslensku stöðvarnar. (Þær hafa eingöngu gert einn rómantískan þátt sem heitir Múslimarnir okkar. Sá var á Stöð 2. Ekkert sést á RÚV). En það er engin afsökun fyrir fáfræði okkar um islam og blindu fyrir því hvað er að gerast í kringum okkur. Við erum jú nettengdir.

Hér að neðan eru 3 linkar á hinn vinsæla, skarpa, írska spéfugl og þjóðfélagsrýni, Pat Condell, þar sem hann fjallar um heimatilbúnar hörmungar Svíþjóðar og annálaða aðlögunarhæfni múslima. Þess má geta að hann hefur fengið ófáar morðhótanir frá hinum umburðarlyndu múslimum. Hvert myndband er aðeins um 5 mínútur.

Í fyrsta vídeóinu, sem tæplega tvær milljónir hafa skoðað, segir hann umbúðarlaust álit sitt á islam, svo kröftuglega reyndar að „góða fólkið“ með réttu skoðanirnar ætti allsekki að horfa. Í síðari tveimur vídeóunum fjallar hann um sjálfskaparvíti Svíþjóðar.

A word to rioting Muslims

Sweden goes insane

Goodbye Sweden

 

Nauðgaði „eiginkonunni“ reglulega

Rammstolnum ófögnuði fagnað í Eurovision

Jæja. Þá er það búið. María stóð sig virkilega vel þrátt fyrir örlitla hnökra. Hún sagðist t.d. hafa „sungið af sér rassgatið,“ en slíkt hlýtur að vera afar óheppilegt í hommakeppni einsog Eurovision, jafnvel þó María sé kvenkyns og skegglaus í ofanálag.

Ég ætla að vona að þetta sé ekki ástæðan fyrir óförunum. (Hommar eiga það nefnilega til að taka það full bókstaflega þegar þeim er sagt að fara í rassgat. Vilja helst ekki fara neitt annað og þá er eins gott að allir hafi eitt). En hún sýndi semsé stjörnuleik í vissum skilningi.

 

Eftir að ljóst varð að hún kæmist ekki áfram með lagið Unbroken þá sagði hún broken en kurteis og pen á Fjasbókarsíðu sinni:

 

„Þeir sem drulla, flott, drullið bara yfir mig eða atriðið, mér er sama...“

 

Mér er ekki drullusama. Ég var reyndar ekki var við það að nokkur hafi drullað yfir hana, en það má vera að einhverjir ódannaðir drullusokkar og kúkalabbar hafi drullað yfir hana, vitandi að hún gæti ekki svarað í sömu mynt þar sem hún var búin að syngja af sér rassgatið.

 

Ég veit það ekki, en það er óneitanlega skítalykt af málinu.

 

Ef ég væri gráglettinn einsog Láki jarðálfur þá myndi ég eflaust segja að það hafi verið soldið kaldhæðnislegt að syngja af sér rassgatið í lagi sem er óttalegt prump, en þar sem ég er annálað orðvart prúðmenni þá segi ég náttúrulega sem er að lagið er alveg stórglæsilegt, nema hvað það gleymdist óvart að setja í það sterka og skemmtilega melódíu. Mjög gott að öðru leyti.

Byrjunarkaflinn var að vísu á lágum og ógreinilegum muldursnótum þannig að maður vissi ekki alveg hvort lagið væri byrjað eða hvort hún væri bara að ræskja sig og tauta eitthvað við sjálfa sig, en svo hóf lagið sig til flugs með miklum tilþrifum einsog glæsiþota frá Malaysia Airlines og...

 

Þetta steinlá. Í vissum skilningi.

 

María má vera stolt af sinni frammistöðu því hún var með hráefni í höndunum sem myndi ekki vera selt í matvöruverslun sem héti Fugl og fiskur.

 

Sviðssetningin var alveg til fyrirmyndar. Bakraddasöngvararnir sáust varla. Þegar það kom fyrir að það rétt glitti í þá þá voru þeir úr fókus og virkuðu einhvernveginn einsog draugar eða svartkuflaðir djöfladýrkendur sem væru að fórna henni Maríu litlu í norðurljósasviptingum lengst norður í afsungnu rassgati. Mjög líflegt og frjótt alltsaman.

 

En nú aðeins að öðru. Þó að þetta eigi að heita sönglagakeppni en ekki sönglandakeppni eða söngvarakeppni þá geta þó söngvarar stundum gert gæfumuninn hvort lag fari áfram eður ei. Rússneska leiðindalagið er gott dæmi um það: Illa þolanlegt voðaverk en sungið af hörku Marilyn Monroe ljósku í hvítu austantjaldi. Lenti í öðru sæti. Ótrúlegt helvíti.

 

Sjálfur var ég hrifnastur af ítalska laginu og því ástralska og svo var lagið frá Kýpur ansi snoturt og tilgerðarlaust.

 

Lélegasta lag keppninnar var án nokkurs vafa sænska vinningslagið. Reyndar er það ekki sænskt heldur er það rammstolið frá franska tónlistarmanninum David Guetta. Sá gæi er vel þekktur, búinn að selja yfir 9 milljónir platna út um allan heim.

 

Í flutningi sykraða Svíans hét lagið „Heroes“ en raunverulega heitir það „Lovers on the sun“ og kom út í fyrra. Tæplega 80 milljónir manna hafa horft á það á youtube. „Höfundur“ „sænska lagsins“ er alveg örugglega einn af þeim. A-kaflinn er svo gott sem alveg eins. Ferlega neyðarlegt. Stuldir geta varla talist til góðra og „hetjulegra“ lagasmíða.

Vó-ó-vóóó-viðlagið er hirt úr öðru lagi sem var gríðarlega vinsælt fyrir ekki löngu. Man ekki hvað það heitir í augnablikinu en skal þefa það uppi við tækifæri.

 

Þetta lag Sví(n)anna, „Heroes“ er semsé samsuða, uppáhellingur, drullumall, glundur, stuldur, í raun algjört ræningjarugl frá upphafi til enda og á nákvæmlega ekkert skylt við sjálfstæð gæðalög einsog "We are the champions" með Queen einsog Ómar okkar Ragnarsson skrifar uppveðraður um í mígandi hrifningu hér á moggablogginu.

 

Berið endilega saman þessi tvö lög þegar þið eruð búin með greinina: HÉR er „sænska“ lagið og HÉR er orginallinn með David Guetta.

 

Þó að Frakkar hafi verið í þriðja neðsta sæti þá unnu þeir engu að síður keppnina með lagi í flutningi Svía.

 

En það verður nú að segja Svíum til hróss að þeir voru með langbestu og frumlegustu sviðssetninguna, nema þeir hafi kannski stolið henni líka einsog laginu. Ég spái því að við munum um ókomin ár eiga eftir að sjá í Eurovision stælingar og tilbrigði við þessar sviðsteiknimyndir Svíanna. Menn elta hvers annars skott og hvers annars rass í þessari keppni.

 

En talandi um rassa þá endurtek ég að hún María stóð sig alveg glimrandi vel. Ohh, hún er svo gasalega mikið rassgat...eða var það allavega. Hún er og verður stjarna, þrátt fyrir að hafa sungið af sér rassgatið.

Þeir sem segja annað geta farið í rassgat.

Kynnarnir voru sömuleiðis góðir. Fínir sveppir. Skárri en flest lögin. Betri verða rasskynnar ekki.

 

 

Ísland fékk 14 stig

Kvikmyndin (FL)AUSTUR. Lítilsháttar gagnrýni

Fór í Háskólabíó í fyrradag og sá verulega minnistæða íslenska kvikmynd sem heitir annaðhvort Austur eða Flaustur. Man það ekki. Mikið verk, aðallega í karlkyni. Erfitt að framkalla svona verk. Sum atriðanna voru stórgóð, sérstaklega þau sem voru í fókus. Þau voru bæði mjög eftirminnileg, að mig minnir.

 

Sumir leikararnir þvældust svolítið fyrir tökumanninum þannig að oft sást aðeins í hnakkann eða skallann á einhverjum kalli meðan aðalatriðið átti sér stað fyrir framan hann. Tökumaðurinn átti í nokkru basli með halda rétta fólkinu innan rammans, kannski vegna þess að farsíminn (sem myndin hlýtur að hafa vera tekin á) bauð ekki uppá að súmma frá og taka víðari mynd.

 

Þessi bíómynd er soldið einsog selfie þar sem einhver allt annar er á myndinni en maður sjálfur.

Maður sá og heyrði í rauninni mjög lítið af því sem átti að vera í myndinni og reynt var að koma til skila, en þetta kom ekki að sök. Því minna sem maður sér í sumum bíómyndum því betra - því meira reynir á ímyndunaraflið.

 

Af þessum sökum hætti ég vitaskuld að horfa á myndina þegar fór að líða á hana og lygndi þess í stað aftur augunum og fór að ímynda mér hvað væri að gerast í henni út frá tónlist og því muldri sem skildist. Það kom mun betur út vegna þess að það þreytir augun minna að horfa á hugarmyndir því þær eru jú alltaf í fókus og svo getur maður líka alltaf fengið víðara sjónarhorn ef maður kærir sig um, sem er greinilega ekki hægt á öllum farsímum. Þetta var því ekki beint bíómynd í mínum huga heldur frekar ímynd.

                                                     

Það var samt frekar erfitt að ímynda sér atburðarrásina því maður greindi illa orðaskil. Maður heyrði jú einstaka merkingarík orð einsog t.d. "fuck" og "shit" og kvalaóp einsog  "æ-æ-æ" og "ó-ó-ó" en ekki mikið meira enda höfðu leikararnir ekki mikið meira að segja í fréttum.

 

Hljóðið var engu að síður mjög gott, eða þau óhljóð sem maður heyrði. Míkrófónarnir í farsímum eru orðnir það góðir í dag. Kannski smá dolluhljóð, svona einsog myndin hafi verið tekin ofan í öskutunnu en það vandist. Eða þannig. Þó að maður hafi kannski ekki heyrt það sem leikararnir voru að muldra þá er það aukaatriði því þeir sögðu lítið sem ekkert út alla myndina, enda höfðu þeir ekkert handrit að styðjast við. En maður heyrði kvalaópin greinilega og þau sánduðu alveg hreint ljómandi vel: Æ-æ-æ, ó-ó-ó, úps.

 

Einsog allir vita þá er handrit alveg fullkominn óþarfi þegar kemur að því að gera íslenska bíómynd, enda veitti Eddan ekki verðlaun fyrir handritagerð fyrstu árin. Er tiltölulega ný tekin uppá því.

Þetta er einfalt: Ef leikurunum liggur ekkert á hjarta meðan á tökum stendur þá náttúrulega eiga þeir ekki að segja neitt. Það á ekki að pína leikara til að tjá sig í kvikmynd ef þeir hafa ekkert að segja, þó það hafi reyndar verið gert í þessari mynd trekk í trekk. Aðalleikarinn var píndur út alla myndina en hann mælti samt ekki orð af vörum, enda var hann greinilega ekki í neinu kjaftastuði og hafði þar að auki ekkert handrit til að lesa uppúr. En hann hlýtur samt að hugsa sig tvisvar um áður en hann tekur aftur að sér að koma fram í handritslausri bíómynd. Þvílík meðferð á einum þöglum leikara.

 

Klippingin var alveg til fyrirmyndar, t.d. atriðið þar sem gæarnir eru að keyra þögulir til Keflavíkur. (Þessi mynd tilheyrir þöglu myndunum). Það atriði tók ca jafn langan tíma og að það tekur að keyra til Keflavíkur. Óhemju spennandi. Þeir sem hafa horft á sniglakapphlaup eða á tré vaxa vita hvernig þessi óbærilega spennutilfinning er.

 

Það er því rétt sem sagt er í kynningu myndarinnar að hún er ekki fyrir viðkvæma, og allsekki fyrir þá sem eru lausir við ímyndunarafl. En vissulega er þetta ofbeldismynd. Margir áhorfendur kvöldust svo mikið undir henni að þeir hröðuðu sér út.

Sem ég segi: Það er erfitt að framkalla svona verk. Kannski hafa þessir áhorfendur bara verið einhverjir smekklausir ólistrænir asnar sem kunnu ekki að meta nýjustu týpuna af Nokia snjallsímum. Veit það ekki.

 

Meðan ég man. Tvö atriði myndarinnar fannst mér öðrum atriðum skrítnari. Annarsvegar þegar krimmarnir, með blóðugt fórnarlamb í aftursætinu, stoppa bílinn um miðja nótt við hliðina á einhverjum bláókunnum karli á víðavangi með hund í bandi. Þeir höfðu ekkert við hann að tala enda sögðu þeir ekkert við hann. Hefðu kannski gert það ef þeir hefðu verið með handrit. Aldrei að vita. Einn krimminn fór útúr bílnum að muldra eitthvað við hundinn, eitthvað sem maður heyrði ekki, enda var hann í meira en meters fjarlægð frá farsímamæknum. Af einhverjum ástæðum beindist öll athyglin alltíeinu að hundinum í langan tíma, hundi sem skipti síðan engu máli og hvarf úr myndinni í öllum skilningi. Þar fór korter í hundskjaft.

 

Og svo hinsvegar atriðið þegar persónurnar ákváðu að keyra burt úr Reykjavík og beint í austur en enduðu samt suður í Keflavík. Hvernig er hægt að keyra austur úr Reykjavík og enda suður í Keflavík? Eða hefur einhver heyrt talað um að fara austur til Keflavíkur? Eee...nei.

Mín tillaga er að nafni myndarinnar verði breytt úr Austur í Suður. Eða í Suð-suð-austur til málamynda. Eða kannski frekar í Alveg út og suður. Nú eða bara í Flaustur, ef hún heitir það ekki nú þegar. Man það ekki.

En máski var ég að ímynda mér þetta. Þetta var jú meira svona ímynd en kvikmynd.

Hemmi Gunn

Þetta er í annað eða þriðja sinn á fáeinum árum sem ég frétti af andláti Hemma Gunn. Síðast andaðist hann hér heima fyrir nokkrum árum eftir langa dvöl í Tælandi en reis þá upp á þriðju mínútu eftir smá lífgunartilraunir og varð ekki meint af. Það eru ekki allir sem komast lifandi frá dauðanum. En núna held ég að þetta sé endanlega búið.

 

Það var einmitt Hemmi sem kynnti Tæland fyrir mér fyrir tæpum áratug. Ég var þá á leið til Kína og hann sagði að ég yrði að koma við í Tæ, þó ekki væri nema bara í viku. Þessi vika varð mjög löng. Svo gaman er að lifa lífinu lifandi í Tælandinu góða að það eru ekki allir sem lifa það af. Mikið gaman, mikið grín, mikið djammað, mikið vín, alltaf sólin, alltaf jólin. Það er auðvelt að deyja þar sem gaman er að lifa. Við getum allavega huggað okkur við að hann dó hjá góðu og jákvæðu og hláturmildu fólki.

 

Sjálfum fannst Hemma verulega gaman að hlæja einsog allir vita. Flestir fara að hlæja þegar þeir heyra eitthvað fyndið en Hemmi þurfti enga ástæðu til. Hann bara byrjaði að hlæja og þá varð allt voðalega fyndið. Yfirleitt hló hann og talaði samtímis.

 

Þegar hann fór með mér í júróvisjónferðina til Dublin hér um árið þá var hann eitt sinn nálægt því að kafna úr hlátri, í orðsins fyllstu. Við sátum tveir á hótelbarnum (hvar annarsstaðar?) og hann var með fullan túllann af rækjusamloku og bjórfroðu þegar hann fór að skellihlæja. Hann reyndi að halda munninum lokuðum og við það varð hann einsog útþaninn hamstur í framan, og svo kom að innsoginu og þá festust einhverjar ótuggnar rækjur í kokinu á honum þannig að hann stóð á öndinni. Ég var farinn að sjá fyrir mér fyrirsagnir blaðanna: „Hemmi Gunn kafnaði úr hlátri í Dublin." En þetta reddaðist og hann hélt lífi. Í bili.

 

Þar sem Hemmi var með ofurhressustu sprelligosum í bænum þá hélt maður að hann yrði alveg svakalega langlífur, en hláturinn lengir greinilega ekki lífið. Lengir kannski munninn meðan á hlátrinum stendur en ekki mikið meir. Kannski er bara best að vera alltaf í fýlu til að tryggja að maður verði eins langlífur og Jóhanna Sig. Mér skilst að hún sé frá bronsöld. Allavega ekki brosöld. Til eru manneskjur sem hafa orðið á annað hundrað ára gamlar og jafnvel eldri án þess að þeim hafi nokkurntíma stokkið bros á allri sinni gríðarlega löngu ævi. En nóg um Jóhönnu.

 

Fólk er misjafnt. Hemmi hló og hló og hló þar til hann dó, á besta aldri. Aðrir flissa aldrei svo mikið sem eitt fliss en ná samt „versta" aldri. Ég held það sé nú betra að taka Hemma á þetta og reyna að hafa soldið gaman af öllum þessum íslensku leiðindum, og það er alveg hægt - ef maður býr í Tælandi. Þó að hláturinn lengi kannski ekki lífið þá er aldrei að vita nema menn geti lengt hláturinn alveg frammá tíræðisaldur.

 

Við hæfi að Hemmi skyldi hafa dáið í "The land of smiles," einsog Tæland er jafnan kallað. Kæmi ekki á óvart að hann hafi drepist úr hlátri. Í „banastuði."

Þó að hann hafi verið spaugsamur og hláturmildur þá var hann alvöru gæi, í víðum skilningi.

 

Jæja Hemmi minn. Að lokum, ef þú ert þarna einhversstaðar: Vertu hress, ekkert stress, ekkert mess, keep it fresh, play your chess with happiness, njóttu þess, yes yes yes. Bæ.

 

 

 

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu 29. júní 2013).

Útför Hemma: Ekkert stress, bless bless

Óskalag sjómanna

Ég hef alltaf verið veikur fyrir sjómannalögum en stundum hef ég orðið ennþá veikari eftir að hafa hlustað á þau sum hver. Þau eru semsé misjöfn einsog gengur. Einsog allir vita fjalla flest íslensku gömlu góðu sjómannalögin um brjóstumloðna gaylorda sem hafa meiri lyst á brennivíni og félögunum en kjellingum, sbr textinn frægi um Þórð sjóara, en þar stendur (og honum líka):

 

Hann kærði sig ekkert um konur

en kunni að glingra við Knút,

og tæki hann rispu með töffurum grönnum

þá tók´ann hann hvíldarlaust út.

 

Og þá var hann vanur að segja si svona:

“Já sódómskan er ekkert grín.

Þó skyldi ég sigla um eilífan aldur

ef öldurnar breyttust í queen.”

 

Sjómannatextarnir gömlu fjalla semsé flestir um pempíulega bossadillandi rassista og sólbrúna sæhomma sem tipla berir að ofan um þilfarið í aðskornum latexstuttbuxum með litríka regnhlýfakokteila og Mercury-yfirvaraskegg og kyrja Y.M.C.A með Village People og borða sushi með naglalökkuðum fingrunum í einni kös í kojunni og skríkja uppyfir sig hvað hitt og þetta sé “gasalega lekkert.” Og allir taka þeir það að sjálfsögðu full bókstaflega þegar þeir eru beðnir um að koma í sjómann. Nú eða þeim sagt að fara í rassgat.

 

Þessari rótgrónu staðalímynd íslenskra sjómanna vildi ég breyta örlítið og þessvegna samdi ég nýtt sjómannalag og sendi það í Sjómannalagakeppnina á Rás 2 fyrir stuttu. Þar er ég að fjalla um alvöru sægarpa dagsins í dag sem kyrkja tindabykkjur með berum höndum og háma í sig krossfiska og sæbjúgu í öll mál og landa að lágmarki 10 blöðrum í hverri höfn. Fólk getur farið inná  http://www.ruv.is/sjomannalagakeppni (síðasti dagur er í dag held ég) og hlustað þar á þau 10 lög sem komust í úrslit, þar á meðal mitt, og valið svo það lag sem því hugnast skárst.

 

Lagið syng ég með hreystimenninu og sjóræningjanum Gylfa Ægissyni en einsog allir vita er hann sægarpur í húð og hár, Kolbeinn kafteinn Íslands, maður sem hefur drekkt ófáum ýsum og blöðruselum í gegnum tíðina og steinrotað ennþá fleiri berserki á drulluskítugum hafnarkrám víðsvegar um heiminn. Hann hefur semsé ekki bara mígið í baðvatnið heima hjá sér, heldur líka í saltan sjó, og það er nú meira en margur getur sagt.

 

Hér er textinn:

 

 ÓSKALAG SJÓMANNA

(Lag og texti: Sverrir Stormsker)

 

Söngur: Gylfi Ægisson og Sverrir Stormsker.

Hljóðfæraleikur: Sverrir Stormsker.

 

Á hafi vinna hetjurnar,

þær híma þar á veturna

í byljum sér til betrunnar.

Þeim snúning enginn stenst.

Oft í hafið hendast þær,

í sjóinn endursendast þær.

Ekki er gott að enda þar,

en auðvitað það venst.

 

Já hetjurnar á hafinu

þær heimta úr sjónum auð,

koma uppúr kafinu

með kryddsíld oná brauð.

 

Sægarparnir sigla um höf

og sumir hljóta vota gröf.

Þeir lifa í ógn á ystu nöf

því aldan hún er rök.

Fiskibollur fanga þeir,

á froskalöppum ganga þeir

á ísilögðum leginum

í leit að góðri vök.

 

Þeir fyrir landið fórna sér

og fá að launum snafs.

Ekki neitt úr bítum ber

hver brotinn garpur hafs.

 

Við hroðaleg sæskrímsli berjast þeir blóðugir

dag eftir dag,

berjast við þorskhausa, mannætuhákarla

og fyrir þjóðarhag.

 

Svo ráðast þeir gegn rauðmögum

og rauðsprettum og saumsprettum,

marhnútum og mörgæsum

og færa björg í bú.

Þeir takast á við ísbirni

og einbirni og tvíbirni,

redda öllu Íslandi,

að auki L.Í.Ú.

 

Þeir drekkja stærðar steinbítum

og stúta harðfiskum,

snúa hákarla´úr hálsliðnum

og hafna arðgreiðslum.

 

Þeir berjast við sækýr og rándýr og fokdýr

og sæhestastóð,

limlesta ýsur og kaffæra hnísur

og bjarg´okkar þjóð.

 

Sægreifar sig sveipa krans

í sérþjónustu andskotans.

Sjóræningjar samtímans

með sanni eru þeir.

En sjóararnir síkátu

þeir sigla landsins freygátu

gegnum eymd og armæðu

uns alheimurinn deyr,

og ekki orð um það meir.

Nú endar þessi leir.

Framstæða stjórnin að myndast...

Það hefði nú verið ansi glatað hefði Framsókn farið að mynda ríkisstjórn með VG og Samfó, flokkunum sem komu bönkunum í klær hrægammanna sem Framsókn vill nú fara að vængstýfa. Eiginlega hlæjilegt. Að auki hefði það verið fokkmerki framan í þjóðina sem sýndi það í kosningunum að hún treystir greinilega flestum betur en þessum tveimur "velferðarstjórnarflokkum" til að gæta hagsmuna sinna og stjórna Klakanum. Hún skolaði þeim niður. Þeir höfðu sín fjögur ár og skitu á sig. Ekki flóknara en það. Þeirra tími kom og nú er kominn tími á þá. Það var aldrei inní myndinni að Sigmundur færi að skeina þessum fálkum. Nógu leiðinlegt fyrir hann að eiga við hrægammana svo ekki bætist nú við að fara að reyna að sansa til algjörða fálka í ofanálag. Svosem allt í lagi fyrir kallinn að hafa spjallað aðeins við þessa furðufugla í ríkisstjórninni, haldandi fyrir nefið, og fá viðbrögð við grunnhugmyndunum og heyra í þeim fúleggjahljóðið (og gera í leiðinni Bjarna Ben kófsveittan og viðráðanlegri) - en að fara að taka þá inní ríkisstjórn - ekki að ræða það.

Ég held það sé mikill vilji hjá framsóknar- og sjálfstæðismönnum að láta hendur standa frammúr skálmum til hagsbóta fyrir land og lýð og láta þessi margfrægu hjól atvinnulífsins fara að snúast. Held þeir munu gera allt til að blása lífi í þjóðarlíkamann sem núverandi "velferðarstjórn" var á góðri leið með að kyrkja. Þeir þurfa nefnilega ekki annað en horfa á myrkraverk fráfarandi ríkisstjórnar og hroðaleg mistök eigin flokka í gegnum tíðina til að fatta að þeir verði að vanda sig einsog almennilegir motherfokkerar og hafa einhverja vitglóru í forgangsröðuninni og stjórnuninni allri, því það er ekki bara þjóðin sem er í húfi heldur pólitískt líf þeirra sjálfra. Held að Sigmundur sé mjög meðvitaður um þetta, einsog reyndar margt annað. Vonandi Bjarni líka. Einhverjar málamiðlanir munu þeir að sjálfsögðu gera, en heildarmyndin mun haldast í fókus. Þeir vita að ef þeir rísa ekki undir því trausti sem þeim hefur verið sýnt og standa ekki við gefin loforð þá mun fara eins fyrir þeim og "velferðarflokkunum." Þeim verður sturtað niður. Til þess eru vítin að varast þau. Á íþróttamáli: Til þess eru vítin að skora úr þeim.

Byggja viðræður á stefnu Framsóknar