Fjórflokkurinn bjó til Besta flokkinn

 

Slagorð Samfylkingarinnar í borgarstjórnarkosningunum er: Vekjum Reykjavík! Broslegt að flokkur sem svaf á verðinum í aðdraganda hrunsins skuli velja sér þetta slagorð. Samfó er stærsta svefnherbergi landsins. Þeir mættu nú alveg byrja á því að rumska sjálfir. Svo eru þeir með svæfingalækni í forsvari. Sá gæi er svo fær í sínu fagi að hann gæti talað naut í svefn og jafnvel svæft það svefninum langa. Þetta eru svefnpillurnar sem ætla að "vekja Reykjavík." Einmitt. Þeir tala einsog flokkur þeirra sé ekki í ríkisstjórn. Þetta lið er ennþá allt steinsofandi á sínu vinstra græna eyra. Þeir skilja ekki að Reykjavík er vöknuð. Hroturnar í Fjórflokknum hafa vakið okkur. Stór hluti borgarbúa hefur opnað augun og er búinn að fá uppí kok af svefndrukknum Fjórflokknum og öllum hans innantómu svæfandi froðufrösum og er tilbúinn að sýna það í verki í dag. Þeir sem þurfa virkilega að vakna og rífa sig upp á rassgatinu eru atvinnustjórnmálamennirnir.

 

Glens er ekkert grín

Þegar ég heyrði fyrst um framboð Jóns Gnarrs og hans ísbjarnarblús hugsaði ég: "Enn ein þvælan. Ekki meiri dellu takkfyrir. Ætlar þetta rugl í Íslendingum engan endi að taka? Það ætti að læsa alla þjóðina inní búri í húsdýragarðinum með hinum svínunum."

En svo fór ég að skoða dæmið galopnum huga. Á heimasíðu Besta flokksins er að finna fjölmargt skynsamlegt og skemmtilegt, einsog t.d. hugmynd Hrafns Gunnlaugssonar um að flytja húsin í Árbæjarsafni í Hljómskólagarðinn og lífga hann við, gera listir að grunnþætti í skólastarfi, o.s.fr., og svo er alvaran krydduð með dágóðu spaugi, t.d. skotum á femínistajafnrétti: "Við erum eini flokkurinn á Íslandi sem er með þá kröfu að næsti forseti Íslands verði einhver þroskaheft kelling."

Margt gott fólk er á lista Besta flokksins, t.d. Einar Örn Benediktsson og ég veit að þar fer ljónklár og hugmyndaríkur framkvæmdamaður, þó hann sé tónlistarmaður. Enginn þarf að efast um að þetta fólk muni ekki gera sitt besta til að koma mynd á borgarómyndina. Eitt er víst að ljótari og leiðinlegri getur hún varla orðið. Ég vil mun frekar sjá spaugsamar ráðdeildarsamar húsmæður og húskarla í borgarstjórn með brjóstvitið í lagi en háalvarlega bannaglaða félagsvísindamenntaða talíbana og hélaðar skýrslukynjagreinandi femínistabullur. Og hver segir að greindur skapandi grínisti þurfi endilega að verða verri borgarstjóri en t.d. svæfingalæknir eða geimréttarhagfræðingur?

 

Fjórflokkurinn er kominn til að fara

Fólk er búið að horfa uppá VG og Samfó í landsmálunum svíkja kosningaloforðin á færibandi og klúðra öllu sem hægt er að klúðra eftir hrun með fádæma klunnaskap, óheiðarleika, heimsku, vanhæfni og landráðatilburðum og fólk er búið að horfa uppá bakhnífasirkus og óheilindi Fjórflokksins í borginni og er skiljanlega búið að fá æluna út um báðar nasir. Hroki atvinnupólitíkusanna bætir ekki úr skák: "Við erum ábyrgir fagmenn. Látið okkur alvöru  proffana um að losa ykkur úr ógöngunum sem við komum ykkur í."

Fjórflokkurinn er í fílabeinsturni og hlustar ekki á fólk. Hann er blindur og heyrnarlaus. Fjölfatlaður. Neitar að breyta vinnubrögðum sínum og reita arfann í eiginn garði. Hann vinnur á móti fólkinu og hefur gert sig að óvini þess númer 1. Þessvegna varð Besti flokkurinn til. Besti flokkurinn er í raun alfarið í boði Fjórflokksins. Þetta er faktískt eini valkostur þeirra sem vilja gefa Fjórflokknum langt frí og ennþá lengra nef. Fólk kýs tvíhöfðagæa til að snýta fjórhöfða.

 

Lifi leiðindin!

Ef alvarlega þenkjandi fólk gæti reynt að gleyma því eitt augnablik að Jón Gnarr hafi húmor, sem virðist stórhættulegt að hafa í dag, og myndi lesa aðgerðaráætlun Besta flokksins fordómalaust, þá sæi það bestu og skemmtilegustu stefnuskrána sem boðið er uppá fyrir þessar kosningar. Þó að stefnuskrár stjórnmálaflokka séu þau plögg í þessum heimi sem minnst er farið eftir þá gefa þær engu að síður vísbendingu um það hvernig landið liggur í viðkomandi flokki og á hvaða nótum hann hugsar.

Jón Gnarr er frumlegur og frjór og vonandi kjarkaður og kann að hugsa út fyrir pappakassann, og því fyrirtaks borgarstjóraefni í alla staði, þrátt fyrir að hafa þann hræðilega galla að vera fyndinn. Georg Bjarnfreðarson er nú orðinn George Best. Það er alveg ástæðulaust fyrir fólk að vera hrætt við nýtt blóð og nýja vendi í borgarstjórn. Fjórflokkurinn þarf ráðningu. Nýir vendir sópa ekki bara best. Þeir flengja líka best.

 

 (Þessi grein birtist í Morgunblaðinu í morgun)

Femínistinn

Femínistar hafa barist fyrir mörgu merkilegu á undanförnum árum. T.d. hafa þeir (þær) viljað finna kvenkynsorð yfir ráðherra. Ég græjaði málið í snarhasti fyrir þá (þær) og kom með orðið “ráðherfa.” Það orð sló strax í gegn og nú kallast allir kvenkyns ráðherrar “ráðherfur” og allir geta tekið gleði sína á ný.

 

Smáralindarbæklingurinn frægi fór mikið fyrir bæði brjóstin á femínistum því þar sást ung stúlka beygja sig eftir dóti. Málið var sett í nefnd og komist að þeirri niðurstöðu að það væri klámfengið og glæpsamlegt að ungar stúlkur væru að beygja sig eftir dóti í auglýsingabæklingum.

 

 

Á femínistasíðunni smugan.is hafa femínistar verið að telja typpin á RÚV. Þar verði að koma á  kynjakvóta sem og í öðrum fyrirtækjum. Fyrirsögnin er mjög greindarleg: “Hæst bylur í eintómum typpum.”

Á sömu síðu er barist fyrir því að á Grundarfirði verði ekki talað um “gulir, rauðir, grænir og bláir,” heldur verði þetta haft í kvenkyni: “Gular, rauðar, grænar og bláar.” Þau eru stór og merkileg málin sem femínistar eru að berjast fyrir.

 

 

 

 

Biblíuna sjálfa er búið að femínisera. Þegar Kristur segir: “Bræður,” þá ber honum að segja: “Bræður og systur,” jafnvel þótt engar kellingar hafi verið á staðnum. Engu að síður er kristið fólk ekki velkomið í raðir femínista eftir því sem trúaður maður segir mér og má það undrun sæta.

 

Strax eftir hrunið fannst femínistum mikilvægast að berjast fyrir því að hvítvoðungar klæddust fötum í kynlausum litum á fæðingardeildum því það gæti haft alveg gríðarleg áhrif á launakjör þeirra í framtíðinni. Einmitt. Greindarlegt alltsaman. Listinn er óendanlegur.

 

Á nýju plötu Serðis Monsters “Tekið stærst uppí sig” er lag eftir mig sem kallast Femínistinn. Lagið má finna í tónlistarspilaranum hér til vinstri á síðunni. Hér er textinn:

 

 

 

Femínistinn

 

Ég er forljótur femínisti,

er fylgjandi Stalín og Kristi.

Ég er kvenrembukommúnisti

og kynjakvóta ég styð.

Ég er ófullnægð, bæld og bitur,

bráðum ég kafna úr fitu.

Ég varla get talist vitur,

en það venst einsog útlitið.

 

Ég láta vil loka stöðum

með léttklæddum stelpum gröðum.

Ég hlynnt er höftum og kvöðum

og hindrunum út í eitt.

Ég kála vil karlrembunöðrum

sem káfa á viljugum blöðrum.

Ég vil hafa vit fyrir öðrum

þó viti ég sjálf ekki neitt.

 

Ég er svo beisk og bæld,

ég er svo breið og spæld.

Helvítis rassinn á mér

hann þarf sér

póstnúmer.

 

Það hyski´ætti´að hengja og brenna

sem hlutgerir líkama kvenna.

Ekki skal gantast og glenna

neitt grínklám í feisið á mér.

Mér líður svo ill´yfir öllum

ánægðum drulluböllum.

Ég vil´ekki vita af köllum

vera að skemmta sér.

 

Ég er svo beisk og bæld,

ég er svo breið og spæld.

Fer kannski´að fíla djók

fái ég fílalók.

 

Ég banna vil klám og bölvun,

ég banna vil kynlífsölvun,

ég banna vil blowjob í tölvum,

ég banna vil ljóskugrín.

Ég banna vil frjálslyndi´og frelsi,

ég fagna hér hverskonar helsi.

Þeim grýta´á í rammgirt fangelsi

sem grínast með kvenrembusvín.

 

Ég er svo beisk og bæld,

ég er svo breið og spæld.

Fer kannski´að flissa dátt

fái ég góðan drátt. 

 

Ef að ég gæti þá myndi

ég afnema mannréttindi.

Vil eingöngu kvenréttindi,

allsekkert karllægt shit.

Ég´er hluti´af þeim gaggandi hænum

sem hýrast í Vinstri grænum.

Í guðanna guðanna bænum

gefðu mér atkvæði þitt.

 

Ég er svo beisk og bæld,

ég er svo breið og spæld.

Flýg upp til skýjanna

fái ég í´ana.

 

Ég er svo beisk og bæld,

ég er svo breið og spæld.

Spái´ekki´í spillingu

fái ég fyllingu.

 

Ég er svo beisk og bæld,

ég er svo breið og spæld.

Helvítis rassinn á mér

hann þarf sér

póstnúmer.

 

 

Bryndís Ásmundsdóttir: Söngur og bakraddir.

Serðir Monster: Kassagítarar, rafmagnsgítarar, píanó,

trommur, bassagítar, hljómborð.

 

Útsetning og stjórn upptöku: Sverrir Stormsker.

Stúdíó: Fjarupptökur.is

Upptakari: Snorri Snorrason.

Hljóðblöndungar: Snorri Snorrason, Sverrir Stormsker

og Vilhjálmur Guðjónsson.

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinum í gær)

Andlegir dvergar í smáríki

Að undanförnu hefur mikið verið rætt og ritað um þetta kunningja- og klíkusamfélag sem okkur finnst svo ægilega gaman að búa í. Það er einhvernveginn einsog fólk sé að átta sig á því fyrst núna hvað nálægðin og klíkutengslin eru þjóðfélagslega eyðileggjandi. Fyrirlestrar hafa verið haldnir og nú nýverið kom út góð bók eftir Styrmi Gunnarsson þar sem hann m.a. fjallar ítarlega um kunningjasamfélagið og nálægðina sem er hér allt að drepa.

Árið 1997, fyrir heilum 12 árum síðan, tóku nemendur Menntaskólans við Hamrahlíð langt og ítarlegt viðtal við mig sem birtist í skólablaði þeirra þá um haustið. Þegar ég les viðtalið núna þá finnst mér einsog það hafi verið tekið í dag. Ætla að birta hér brot úr þessu viðtali, orðrétt:  

Spyrill: "Hvernig finnst þér Ísland miðað við önnur lönd? Hvað mætti betur fara?"

Stormsker: "Klakinn er ágætur í rauninni og að mörgu leiti betri en mörg önnur lönd, þ.e.a.s. landið sem slíkt, en ekki fólkið. Geta og hæfileikar skipta hér engu máli þegar kemur að því að fá sér embætti. Menntun og gráður virðast ekki skipta hér nokkru einasta máli heldur fyrst og fremst það að eiga frænku í hirðinni, vera sonur forstjórans, þekkja deildarstjórann, hafa farið á fyllerí með vini eigandans, vera tengdasonur ritarans eða eitthvað þvíumlíkt. Þetta er ástæðan fyrir amatörmennskunni hér á flestum sviðum. Þótt þú sért menntaðasta séní veraldarinnar þá skiptir það akkúrat engu máli hér á þessu axlarklappslandi ef þú ert ekki kunningi kunningja forstjórans. Það er náttúrulega fámennið sem gerir þetta af verkum. Allir eru skyldir en sumir eru skyldari en aðrir. Fámennið gerir það semsé af verkum að þjóðfélagið getur ekki kallast þjóðfélag án gæsalappa og sviga. Þetta er bananalýðveldi einsog ég hef ítrekað í það óendanlega. Afskaplega úrkynjað og óinteresant.

En einsog ég segi, landið sem slíkt er gott og veðurfarið er að mörgu leiti ágætt, ef maður vill leggjast í þrúgandi þunglyndi, en það má hinsvegar segja margt misjafnt um kerfið og fólkið einsog gengur. Þó íslendingar séu kannski ekki manna skemmtilegastir, heiðarlegastir og klárastir þá mættu þeir samt vera tveimur milljónum fleiri, hversu einkennilegt sem það kann nú að hljóma."

 

Flokkapólitík og kreddur

 

Spyrill: "Ertu hlynntur einhverri stefnu í stjórnmálum?"

Stormsker: "Nei, ég er ekki einstefnumaður, hvorki í pólitík né öðru. Ég held að menn sem vilja draga sjálfa sig í litla og þrönga dilka séu afskaplega lítils virði sem hugsandi verur. Ég get svosem sagt að ég sé afar frjálslyndur jafnaðarmaður, hægra megin við Sjálfstæðisflokkinn, en ég held að enginn myndi vita hvað ég ætti við. Blind trú á stefnur og isma er fyrir idjóta. Flokkapólitíkin hérna er sömuleiðis fyrir idjóta, eða sýnist þér margir á Alþingi vera með snjalla hausa á hálsinum? Ég spurði einu sinni frekar þunna þingkonu hvað hún væri stór. Hún sagði: "Ég er 1,70." Ég sagði þá við hana að ég væri að spyrja um hæð, ekki greindarvísitölu. Flokkakerfið og kjördæmaskipanin gerir það að verkum að það er ekki hægt að tala um neina alvöru pólitík hér á landi. Hérna er ekki nein önnur pólitík en valdapólitík; að sitja sem fastast á sínum breiða rassi á valdastóli og maka krókinn og sökkva sér á kaf oní kjötkatlana.

Uppistaðan í öllum flokkum er hin landlæga tröllheimska seigdrepandi afturhaldssemi, þ.e.a.s. framsóknarmennska. Ef snefill af hinni annars ágætu frjálshyggju kemst inní landið, þá breytist hún á stundinni í einokun, samkeppnisleysi, einkavinavæðingu og dellu. Hér komum við aftur að þessu skelfilega fámenni."

Svo mörg voru þau orð sem ég lét falla fyrir 12 árum síðan. Ekkert hefur breyst og ekkert mun breytast því fólkið vill ekki raunverulegar breytingar. Það vill sama gamla eitraða grautinn í sömu gömlu skálinni.

 

 

(Þessi grein birtist í Mogganum í morgun)

Friðarsúlan kom og friðurinn hvarf

Þó að flestir líti eflaust á friðarsúluna hennar Yoko Mono sem stærsta reðurtákn sem sést hefur á byggðu bóli, einskonar frygðarsúlu, þá eru samt sumir sem sjá í henni mannlega reisn í öðrum skilningi. Líta á hana sem tákn friðar, en einsog allir vita þá verður friðar best gætt með loftvarnarljóskösturum einsog þessum. Þessi súla hennar Yoko er semsé ekki bara óráð gamallar atvinnuekkju sem veit ekki hvað hún á við tímann að gera, heldur líka óráð gamallar listaspíru sem veit ekki hvað hún á við tímann að gera. Sjálfur hallast ég að því að þessum loftvarnarljóskastara hljóti að fylgja álög og bölvun. Dæmi:

Aðeins örfáum dögum eftir að Yoko kveikti fyrst á “friðar”súlunni, eða hvað þetta nú er, þá sprakk borgarstjórn Reykjavíkur í loft upp. Gamla góða Villa var sturtað niður og Ólafi F. lækni troðið með læknisvottorði í borgarstjórastólinn. Ráðhúsið logaði í óeirðum og ófriði.

 

 

 

Lengi getur vont versnað

 

Þegar “friðar”súlan var tendruð í annað sinn þá hrundi bankakerfið til grunna og allt fór rakleitt til helvítis. Í kjölfarið rak hvert áfallið annað: Gjaldþrot heimila, fólksflótti, Borgarahreyfingin, atvinnuleysi, botnfall krónunnar. Fólk þurfti að fara úr 12 ára viskíi í landa og útrásarhetjur úr kóki í diet kók. Helferðarstjórn Jóhönnu og Steingríms komst á koppinn og hellti svo úr honum yfir þjóðina. Þessi hreina vinstri stjórn réð hreina öfgafrjálshyggjudúdda í AGS sem yfirstjórnendur peningamála. Hún skuldbatt þjóðina á höndum og fótum. Ekkert mátti verða til að losa tungu hennar af botni ESB.

Aldrei fyrr í sögu íslensku þjóðarinnar hefur annar eins ófriður ríkt á Íslandi og eftir að kveikt var á friðarsúlunni hennar Yoko.

 

 

Yoko og Jóka eru ekki að djóka

 

Svo þegar maður hélt að verra gæti það ekki orðið, tæpu ári eftir hrun, hvað gerðist þá? Jú, mætti ekki kellingarálfurinn enn einu sinni með öll sín sólgleraugu og allt sitt rugl, í sínu kolsvarta galdradressi með stromphatt einsog páfinn og fór að kyrja eitthvað akabradabra nonsens í Hafnarhúsinu og kveikti svo í ofanálag enn eina ferðina á þessum hörmungar ófriðardrjóla sínum.

Og viti menn: Í sömu andrá dundu hörmungar yfir okkur sem aldrei fyrr: Félagsmálaráðherra fór að kynna áætlanir sínar til “bjargar” heimilum landsins, Davíð ráðinn ritstjóri Moggans, Jóhanna Sig. lét sjá sig í dagsbirtu og ítrekaði ábyrgð barnabarnanna á einkabankanum sem fixaði Icesave-snilldina, Ögmundur stökk ælandi frá borði, Serðir Monster gaf út plötu, Stormsker fór að skrifa pistla í Moggann, og til að bæta gráu ofaná svart þá fór Steingrímur J. að hugsa, – upphugsa skattpíningarstefnu til að koma þjóðinni alveg endanlega undir vinstri græna torfu. Það er nefnilega ekki nóg að varpa skuldum bankakrimma á breitt bak þjóðarinnar, það verður að skattpína hana útúr kreppunni og alveg útúr heiminum ef að stefna “velferðarstjórnarinnar” á að ganga upp.  

Allt virðist springa í loft upp sem japanska galdranornin kemur nálægt; Bítlarnir, Lennon, Hiroshima, Nagazaki, World Trade Center og núna Klakinn. Ef að stjórnin springur líka þá eigum við henni þó allavega eitthvað að þakka.

 

 

(Þessi grein birtist í Mogganum í morgun)

Ingibjörg Sólrún reið þjóðinni

Ég veit ekki alveg hvor ummæli Imbu Sollu eru óheppilegri; þau sem hún viðhafði á Borgarafundinum í fyrra - að fólkið í salnum væri ekki þjóðin, eða þegar hún afsakaði þessi orð sín í þætti Sölva á Skjá 1 fyrir stuttu: "Mér fannst fólkið reitt og það gerði mig líka reiða."

Reiði hennar var þó af allt öðrum toga en reiði fólksins sem var að missa aleiguna. Fólkið var reitt útí hana vegna getuleysis ríkisstjórnar hennar en Imba var auðvitað ekki reið útí sjálfa sig heldur var hún reið fólkinu fyrir að vera reitt henni og hennar handónýtu ríkisstjórn. Skilningsleysi Imbu er greinilega ennþá alveg í algleymingi. Hún virðist ekki ennþá ná því, ári eftir hrunið, hversvegna fólkið var og er reitt. Menn virðast missa allt jarðsamband um leið og þeir komast á þing. Fara strax uppí 40 þúsund fetin, - sumir í boði útrásardólganna.

 

Er reiði fólks virkilega óskiljanleg?

 

Í þætti Sölva á Skjá 1 sagði Imba Solla spekingslega:

"Ég held að reiðin sé mjög vont afl. Eitt af því, sem ég ásaka sjálfa mig fyrir og á kannski erfiðast með að fyrirgefa sjálfri mér í kringum hrunið, það er það að hafa átt þátt í því að kalla fram alla þá reiði sem varð í samfélaginu. Ég get ásakað sjálfa mig fyrir að hafa ekki stuðlað að því að draga meira úr þeim skelli sem að þetta varð fyrir samfélagið og draga úr þeirri reiði sem þetta kallaði fram í samfélaginu, vegna þess einsog ég segi: Reiðin er svo vont afl."

Hún semsagt framkallaði reiði og reiddist svo fólkinu fyrir að reiðast. Hún skilur ekki að fólk fylltist réttlátri reiði. Reiði getur nefnilega verið réttlát og undanfari breytinga til batnaðar þó að Imba skilji það auðvitað ekki.

 

Imba leggur réttláta reiði og græðgi að jöfnu

 

Og áfram hélt samspillingarskörungurinn að ausa úr viskubrunni sínum:

"Ég er þeirrar skoðunnar að þeir sem eru hugmyndafræðingar eða talsmenn reiðinnar þeir gera samfélaginu jafn mikið ógagn og hugmyndafræðingar og talsmenn græðginnar gerðu á sínum tíma."

Vá hvað þetta er djúpt. Einstein bara mættur á svæðið. Hún hlýtur að fá Nóbelinn fyrir þessa speki. Hún leggur að jöfnu fólk sem er reitt yfir því að hafa misst aleiguna og fólk sem mærði græðgina, Baugsveldið og útrásina í hástert. Þar er hún líklega að tala um sjálfa sig, Ólaf Grí(m)s og fleiri slíka lírukassaapa útrásarinnar. Henni virðist fyrirmunað að skilja reiði fólks enda lítur hún ekki á almenning sem þjóðina. Þjóðin er í hennar huga þotuliðið; stjórnmálamenn, útrásarviðrini og kúluvambir bankanna.

Hún og hennar vankaða ríkisstjórn framkölluðu reiði með aðgerðaleysi sínu og aulaskap og svo furðar hún sig núna á reiði fólks. Ég veit ekki hvað þetta er sem hún er með í höfðinu, en ég óska henni góðs bata þó hann sé ekki beint sýnilegur. Mitt síðasta verk væri að gera grín að veikindum fólks, en þegar einhver sagði mér að Imba Solla væri með eitthvað í hausnum þá sagði ég að það gæti bara ekki verið. Ég tryði nú ekki hverju sem væri. Hún væri jafn tóm og vasar almennings. Það eru greinilega engin batamerki á lofti. Bara manneskja full af lofti.

 

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu 14. nóvember 2009)

Nor-rænulausa helferðarstjórnin

Það fer að verða soldið erfitt að botna í illa þefjandi ríkisstjórninni. Ögmundur stekkur í ofboði úr henni haldandi fyrir nefið en styður hana hinsvegar heilshugar. Hann er svo hrifinn af þessari ríkisstjórn að hann getur ekki fengið af sér að sitja í henni mínútunni lengur. Guðfríður Lilja vill sömuleiðis ekki sjá að taka sæti í þessari ríkisstjórn og kúgast við tilhugsunina en styður hana hinsvegar alveg af alefli. Hugsunin er einhvernveginn svona: "Ég vil engan þátt eiga í ykkar heimskulega glæpapukri og vil ekki bendla mig við ykkar rugl, en ég styð ykkur hinsvegar af heilum hug því frekar vil ég hreina vinstri óstjórn en óhreina hægri óstjórn." Ég veit ekki hver nennir að reyna að skilja þetta. Það er einsog hvert sæti í þessari ríkisstjórn sé rafmagnsstóll sem enginn vill tylla sér í nema fársjúkir valdafíklar.  

Steingrímur J. er löðursveittur á harðahlaupum útum allan heim til að redda snúrum og drasli í öndunarvél þessarar ríkisstjórnar sinnar og snýst einsog vindhani í ofsaroki og sturtar niður hverju kosningaloforðinu á fætur öðru enda hefur hann sagt að stefna flokks síns samræmist ekki raunveruleikanum.

 

Ráðríkið, það er ég

Jóhanna Skjaldborg Sigurðardóttir forsætisráðherfa er líklega illskiljanlegust þeirra sem nenna að sitja í þessari nor-rænulausu helferðarstjórn. Henni finnst best að stjórna með kúgunum og hótunum einsog yndislegi Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn hennar og hún heimtar samstillta samvillta samspillta ríkisstjórn sem er til í að láta ALLT yfir sig og þjóðina ganga til að tryggja inngöngu í ESB sem fyrst. Einkunnarorð Jóhönnu eru: Ráðríkið, það er ég. Þetta er ráðríkisstjórn Jóhönnu. Hún flæmdi Ögmund burt afþví hann hafði sjálfstæða hugsun og vildi halda í þann mikilvæga fyrirvara að við gætum leitað réttar okkar fyrir dómstólum varðandi Icesave ruglið. Skömmu eftir að hafa sparkað Ögmundi út á götu snerist hún 180 gráður og sagði að "það væri auðvitað ekki ásættanlegt ef okkur væri bannað að leita rétta okkar síðar meir, ef í ljós kemur að okkur hafi ekki borið þessi greiðsluskylda á icesave láninu."

Og núna snýst hún aftur 180 gráður og vill ásamt villta spillta vinstrinu samþykkja að ákvæðið um dómstóla verði gert marklaust og einskisvert! Hvað er að? Ég er ekki alveg nógu þroskaheftur til að skilja þennan hringlandahátt. Fyrir örfáum mánuðum vildi hún troða þessum ánauðarsamningi ólesnum í gegnum þingið án ALLRA fyrirvara. Hún hendir Ögmundi út og tekur síðan undir allt sem hann sagði sem var orsök þess að hún henti honum út. Og núna snýr hún aftur við blaðinu og samþykkir að ef málið fari fyrir dómstóla þá töpum við því jafnvel þótt við vinnum. Eru ekki til einhver lyf við þessu?

 

Hring eftir hring eftir hring eftir hring fer flokkurinn

Afhverju ganga ekki allir úr þessari ríkisstjórn úr því að verið er að framkvæma þar hluti sem allir virðast vera ósammála? Meiraðsegja Jóhanna er ósammála sjálfri sér. Steingrím J. væri að vísu ekki hægt að losa úr stólnum með járnkarli og kúbeini og 50.000 volta rafstuði því hann er jú hugsjónamaður. Hugsjón hans er að sitja sem fastast. Hann er einsog farþegi í strætisvagni sem fer með honum hring eftir hring mánuðum saman án þess að vita hvert hann er að fara og hvort hann sé yfirleitt í réttum vagni, en vill ekki standa upp og fara úr á næstu stoppustöð af ótta við að sjálfstæðismaður setjist í sætið hans. Jóhanna situr rammvillt og samvillt við stýrið í vagúmpökkuðum stjórnklefa. "Viðræður bannaðar við vagnstjóra í akstri." Kleppur - Hraðferð.

 

Óskastjórn pottaglamraranna

Endurtek: Fyrir örfáum mánuðum reyndu dýrðlingarnir gegnsæu þau Jóhanna Skjaldborg og Steingrímur Gjaldborg að lauma Icesave ánauðarsamningnum ólesnum í gegnum Alþingi, án allra fyrirvara, og töluðu um "frábæran samning" sem Svavar-ég-nenni-þessu-ekki-Gestsson og einhver Mr. Bean krotuðu annarshugar undir í útlandinu að beiðni Steingríms, góðvinar þeirra. Samfylkingarforkólfarnir töluðu þá um að þeir myndu samþykkja hann blindandi einsog kettlingar og voru skýjum ofar í einfeldni sinni, fákunnáttu og ábyrgðarleysi.

Þetta er óskastjórnin sem búsáhaldabyltingin vildi sjóða saman í pottunum sínum. Hér er hún komin: "Hrein" vinstristjórn. Hreinn viðbjóður. Þessi nor-rænulausa helferðarstjórn veit samt ekki hvort hún er að koma eða fara en hún mætti gjarnan fara, - fara ein og óstudd til heljar án þess að draga þjóðina með sér í fallinu.

Við þurfum að fá hér utanþingsstjórn, - neyðarstjórn skipaða óklíkutengdum, klárum, heiðarlegum, frjálsum og óháðum fagmönnum. Ef engir slíkir innlendir fagmenn finnast þá mega þeir allir vera erlendir mín vegna. Jafnvel helst erlendir. Allavega kæri ég mig ekki um fleiri gjörspillta, vanhæfa, vankaða, eiginhagsmunapotandi, keypta og illa þefjandi stjórnmálaviðvaninga í boði Baugs, kúluvambabankanna og FL-Group, hvar í flokki sem þeir hanga.

 

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu 7. nóvember 2009)

Þýskaland er farið til helvítis einsog Ísland

Þýskaland er eitt elsta og merkilegasta menningarsamfélag Evrópu. Þarna uxu úr grasi merkustu andans menn sem sagan kann frá að greina, svo sem Goethe, Beethoven, Heine, Derrick, Shiller, Einstein, Bernstein, Hammerstein, Gertrude Stein, Rammstein, Frankenstein, Hitler, Johann The Bastard Bach, Josef Mengele og svo mætti lengi áfram telja.

Þarna hafa að auki verið framleiddar frá örófi alda þær bestu og faglegustu klámmyndir sem heimurinn hefur haft spurnir af. Höfundarnir hafa ekki verið af verri endanum; allt frá MAX XXX til Erró.

Nú bregður svo við að Þjóðverjar hafa slegið af kröfunum og eru dottnir ofaní sorapytt siðprýði og ömurleika. Þeir hafa neitað að framleiða nýjustu plötu Serðis Monsters "Tekið stærst uppí sig" afþví að umslagsteikning mín (sjá mynd hér að ofan) fór eitthvað fyrir brjóstin á þeim. Bæði tvö. Ég fjalla um þetta alvarlega mál í viðtali HÉR.

Þýskaland er fínító. Andlega gjaldþrota. Búið spil. Eða einsog Móðir Theresa hefði orðað það: "Game over motherfuckers. It´s finished you bloody shitheads."

Danski Þjóðarflokkurinn vill banna Stormsker

Var að lesa í virtu dönsku blaði að Danski Þjóðarflokkurinn vilji banna mig í öllum dönskum borgum. Ekki veit ég hvernig þeir hafi komist yfir lög af nýju Serðis Monsters plötunni minni því hún kemur ekki út fyrr en eftir mánuð. Kannski hafa þeir tekið lagið mitt "Nei nei, ekki á kjólinn" upp úr útvarpinu, örugglega X-inu því þar er það mikið spilað.

 

Danski Þjóðarflokkurinn lítur málið svo alvarlegum augum að þeir hafa meiraðsegja fyrir því að birta heilsíðuauglýsingu í einu útbreiddasta blaði Danmerku þar sem þeir frábiðja sér að ég láti nokkurntíma sjá mig í dönskum borgum. Þetta hljóta að vera apakéttir því þeir kunna ekki einusinni að stafsetja nafnið mitt rétt. Þeir skrifa "Stormoskeer." Svona er að vera lesblindur og skrifblindur og siðblindur og staurblindur í Danaveldi í dag.

 

Þó það sé pínulítið af "klámi" á nýju plötunni og þó ég sé þar oggulítið að salla niður femínista, bankabullur, útrásarhimpigimpi, stjórnmálafroska, hommadindla og fleiri þjóðfélagshópa, með fullri virðingu fyrir drullupumpum, þá finnst mér þetta óþarfa viðkvæmni af Danska Þjóðarflokknum. Þeir hljóta að vera að misskilja hlutina eitthvað.

Gott að vera svín á Gríslandi

Forsetinn situr hugsi við skrifborð sitt á Bónusstöðum þegar Dorrit kemur inn í náttkjól.

 

Dorrit:  "Óli grís koma í rúmið og gera Do Do...Dorrit happy. Hvað ertu að gera grísinn minn?"

Óli:  "Ég er búinn að banna þér að kalla mig grís."

Dorrit:  "Hvað ertu að gera gölturinn minn?"

Óli:  "Ekki kalla mig gölt. Ekki dæma mig eftir útlitinu."

Dorrit:  "Hvað ertu að gera svínið mitt?"

Óli:  "Ekki kalla mig svín. Ekki dæma mig eftir innrætinu."

Dorrit:  "Eigum við að fara í Galtarlæk á morgun? Hvað ertu að gera Lord Bacon?"

Óli:  "Ég er að brjóta heilann um þessi helvítis vandræðalög um ríkisábyrgðina vegna Icesave."

 

Dorrit: "Fyrst þú brjóta öxlin og nú þú brjóta heilann. Ekki meiri slys Óli bonehead. Þú mátt ekki brjóta alla bein í kollurinn þinn. Það kemur þér í koll ef þú reyna að brjóta heilann."

Óli:  "Þú misskilur alla hluti kellingarfálki. Ég verð að skrifa undir þessi fáránlegu lög. Ég er nú einsusinni guðfaðir útrásarvíkinganna og þessarar óskaríkisstjórnar minnar."

Dorrit:  "Já en meirihluti Íslendingar ekki vilja þú skrifa undir þessi lög Óli grís."

Óli:  "Só? Þú skilur ekki pólitík. Ég er ekki í vinnu hjá almúgapakkinu heldur elítunni og þotuliðinu. Þetta ættir þú nú vita. Annars værirðu ekki gift mér."

Dorrit:  "En þú skrifaðir ekki undir fjölmiðlalögin á sínum tíma Óli flesk?"

Óli:  "Nei, og það var vegna þess að ég vildi stoppa Dabba drullusokk af. Er þetta eitthvað flókið?"

Dorrit:  "En þú sagðir að það vera út af gjá milli þing og þjóð Óli grís."

Óli:  "Og tókstu mark á þeirri ræpu? Ertu hálfviti? Gjá milli þings og þjóðar my ass! Það var gjá á milli mín og Dabba og gjá á milli Dabba og Jóns Náskers. Með hvorum borgar sig nú að standa í lífinu, stjórnmálafífli eða billjóner? Nú auðvitað stóð ég með Jóni Náskeri."

Dorrit:  "Heyrðu Óli svín, ertu að segja að það borgar sig ekki fyrir mig að vera með stjórnmálafífli?"

Óli:  "Jú, auðvitað borgar sig fyrir þig að vera með mér, en þú veist hvað ég meina. Þú færð náttúrulega fullt af sölusamböndum í gegnum mig og færð að umgangast kóngafólk og svoleiðis. Bissness is bissness. Varla ertu með mér út af útlitinu eða innrætinu?"

Dorrit:  "Nei, það segir sig nú sjálft. Sast þú fyrir þegar Bónusgrísinn var teiknaður?"

Óli:  "Ekki vera með þetta óþarfa rugl. Auðvitað var ég fyrirmyndin. Við skulum samt ekki fara að rífast núna. Bíðum með það þangað til á næsta blaðamannafundi með erlendum fréttamönnum."

Dorrit:  "En Óli göltur, stóðstu með Jón Násker og Baugur gegn þjóðin þegar þú neitaðir fjölmiðlalögin?"

Óli:  "En ekki hvað? Hvort heldur maður með Gróttu eða Manchester United? Maður heldur náttúrulega bara með besta liðinu hverju sinni. Maður reynir jú auðvitað að veðja á réttan hest, einsog þú sérð á öxlinni á mér."

Dorrit:  "Fatlinn fara þér mjög vel Óli grísarnef. Núna þú vera sannkallað fatla-fól. Gerir allt með hangandi hendi. Geturðu ekki fengið svona fatla að neðan líka?"

Óli:  "Hummmm. Heyrðu Dorrit Músarnef, ég semsé reyndi að veðja á réttan hest. Ég stóð auðvitað með Baugi."

Dorrit:  "Þér aldrei standa með mér Óli svín."

Óli:  "Ekki misskilja hlutina Dorrit og fara að bulla. Við erum ekki í viðtali við erlenda sjónvarpsstöð. Þú ættir nú að þekkja það kvenna best að maður velur ekki alltaf rétt."

Dorrit: "Þú veðja á útrásarmenn en núna allt hrunið til grunnur. Þú baðst óformlega afsökunar og sagðir þú hafa farið offari. Samt þú skrifa núna undir lög að þjóðin borgar fyrir þessir glæpamenn næsta áratugir Óli pig?"

Óli:  "Heyrðu Dorrit apahaus, allir stærstu og bestu glæpamenn landsins eru góðir vinir okkar. Auðvitað gæti ég hagsmuna þeirra."

Dorrit:  "Ertu að tala um ráðamenn Óli grís?"

Óli:  "Já, líka. Ég meina....Ráðamenn. Land-ráðamenn. Hver er munurinn? Þú bætir bara orðinu "land" fyrir framan "ráðamenn" og þá ertu kominn með nánari útskýringu á fyrirbrigðinu."

 

Dorrit:  "Ekki tala svona mikið um Steingrím J., Svavar Gestsson, Jóhönnu og Imbu Sollu."

Óli:  "Allt þetta góða fólk er vinir okkar. Maður svíkur ekki vini sína, nema það komi sér vel og maður græði á því."     

Dorrit:  "Já en þú geta verið neyddur af þjóðin til að segja af þér Óli beikon. Kannski þjóðin safnar saman undirskriftir að þú verða að kvitta að vinna."

Óli:  "Kvitta undir hvað? Ég kvitta undir hvað sem er nema fjölmiðlalög og það sem kemur Baugi og vinstristjórninni illa."

Dorrit:  "Nei, þú Quit. Quit working. Rekinn með skít og skömm."

Óli:  "Neinei, það kemur aldrei til. Þjóðin er samansafn af fíflum og fávitum. Annars hefði hún ekki kosið mig forseta. Og það fjórum sinnum."

Dorrit:  "Það er gott að vera svín á Gríslandi."

Óli:  "Heiðarleiki kostar ekki neitt, og það er vegna þess að hann er einskis virði. Maður kemst ekkert áfram á heiðarleika, hreinskilni og hugsjónum. Þessi þrjú há-orð eru fyrir hálfvita. Hentistefna er mín eina stefna í lífinu. Gefst best."

Dorrit:  "Já það er rétt. Óli grís er stórasti drullusokkur í heimi."

Óli:  "Takk. Þú ert nú heldur ekki sem verst."

Dorrit:  "Samt þú vera betri Óli flesk. Þú vera með skítlegasta eðli í heimi."

Óli:  "You ain´t seen nothing yet."

Dorrit:  "Það er rétt. I ain´t svín yet. Óli grís er stórasti og mestasti skítalabbi í heimi."

Óli:  "Svona svona, ekki vanmeta þingmennina okkar og útrásarvíkingana."

Dorrit:  "Hvað skulum við gera á morgun svínið mitt?"

Óli:  "Bara eitthvað frábært. Eitthvað sem getur ekki klikkað."

Dorrit:  "Einsog?"

Óli:  "Nú, fara á hestbak."

Dorrit:  "Já, hvernig væri það? Alveg útilokað að þú gera stærri mistök þar en í starfi. Það væri þá algjör grís."

Óli:  "Engin hætta á því. Svo getum við farið út að borða á eftir. Þú getur pantað borð núna."

Dorrit:  "Ókei, ég panta skurðarborð á Borgarspítalanum. Þú halda áfram að brjóta heilann."

Forsetinn staðfestir Icesave-lög

Síbrotamaðurinn á Bessastöðum

Undanfarin misseri hefur Ólafur Ragnar farið ríðandi um héruð til að "blása bjartsýni í þjóðina," semsé gefa henni andlegt blowjob. Það er virðingarvert, sérstaklega eftir að hafa átt þátt í því að taka hana í kakóið með því að gefa útrásarskúrkunum gæðastimpil og lofsyngja þá hástöfum um allar jarðir. Hann raðaði á þá fálkaorðum og medalíum og glingri og bling bling og stórriddarakrossum svo mynduglega að þeir stóðu varla í lappirnar. Voru orðnir einsog gettómelludólgar í Harlem. Hér áðurfyrr voru glæpamenn hengdir á krossa. Í dag eru krossar hengdir á glæpamenn. Fálkaorðan ætti í raun að kallast skálkaorðan. Það er allavega mín tillaga.

 

Forsetinn vill skiljanlega bæta fyrir afglöp sín, útrásardekur og dómgreindarleysi og því hendist hann kófsveittur í loftköstum um sveitir landsins til "að byggja að nýju upp traust á milli sín og fólksins í landinu" einsog segir í frétt DV. Hann er jú sameiningartákn þjóðarinnar. Allavega samnefnari. Af fenginni reynslu þótti Ólafi náttúrulega skynsamlegast að fara í þessa huggunarfundarherferð ríðandi á hrossi einsog sannri hetju sæmir. Dómgreindin söm við sig. Aldrei þessu vant þá hrundi kallinn einsog bankakerfið; kastaðist af baki og axlarbrotnaði. Mun því ekki geta axlað ábyrgð úr þessu. Löglega afsakaður.

 

Þessi margbrotni æðsti axlarbjörn ríkisins vill gera sín góðverk í hljóði og kyrrþey og án skrums og auglýsingamennsku, eða einsog segir í frétt DV: "Það vekur hinsvegar athygli að forsetinn heldur sig fjarri kastljósi fjölmiðlanna með fundarherferð sína og einnig slysið." Það vekur semsagt mikla athygli fjölmiðla að forsetinn skuli halda sig fjarri kastljósi fjölmiðla með þessa fundarherferð sína og einnig slysið. Það veit bókstaflega ekki nokkur maður af þessari auglýsingafundarherferð forsetans og hvað þá af slysinu einsog sjá má í öllum fjölmiðlum landsins. Maður á að vinna sín góðverk í kyrrþey einsog Ólafur Ragnar. Ólafur vill jarðsyngja landsmenn í kyrrþey í öllum fjölmiðlum landsins. Gott að vita af heiðarlegum síbrotamanni á forsetastóli.

Forsetinn í aðgerð í morgun