Sverrir Stormsker

Forsetaframbjóðendur hafa á undanförnum mánuðum verið að keppast við að kynna sín „stefnumál“ og „málefni“ og tala einsog þeir ætli að vera alveg önnum kafnir við að gera eitthvað allt annað en það sem felst í starfsskyldum forseta.

Þetta tal frambjóðendanna skiptir auðvitað engu máli frekar en að okkur komi við hvort að stelpum í fegurðarsamkeppnum þyki gaman að ferðast eða fara á skíði eða skjóta fíla og hottintotta í Afríku.

Forseti er ekki einhver sálusorgari sem er í því að endasendast um bæinn og „hugga fólk“ í raunum og „telja kjark“ í einhverja hlandaula og „lyfta tækifærum“ og hjálpa handleggsbrotnum körlum að hitta í pissuskálina.

90% af tíma sitjandi forseta hefur farið í að horfa útum gluggann og klóra sér í hausnum og pungnum og plokka af sér lýsnar og telja á sér tásurnar á skrifstofunni og skrifa hugsunarlaust undir lög og ólög og víxla og allan fjandann sem að honum hefur verið rétt án þess að lesa það yfir, og halda veislur á Bessó og klæða sig í hnéháa skræbótta sokka og risastóra upprúllaða sirkusskó og allt of þrönga jakka einsog Mr. Bean og fara á frumsýningar og í opinberar heimsóknir á reiðhjóli til Garðabæjar og Kópavogs og skála við einhverja apaketti og bulla woke-vitleysu við hin ýmsu tækifæri.

Þetta eru engin geimvísindi. Hann er ekkert að kljúfa atómin inná kontór.

Þetta  er kosning um persónu en ekki málefni.

Ásýnd og ímynd og yfirbragð og útlit og klæðaburður og fas og framkoma og öll holning frambjóðenda hefur miklu meira að segja heldur en hvað þeir hafa að segja.

Það skiptir meiraðsegja meira máli Hvernig þeir segja hlutina heldur Hvað þeir segja.

Og það skiptir meira máli hvort þeir kunni að klæða sig heldur en hvort þeir kunni að hugsa.

Ég er ekki að segja að þetta eigi að vera svona en svona er þetta.

Þau fimm fræknu sem mælast með allra minnst fylgi, undir einu prósenti, er fólkið sem gerði fyrri „kappræðu“þáttinn á RÚV skemmtilegan og reyndar þann seinni líka sem var í gær. Þetta eru þau Steinolía sópransöngkona, Viktor hagfræðiprófessor, hin persónuverndaða Helga Þóris, Ísdrottningin Ásdís Rán og Peacekóngurinn Ástþór Clown.

Kíkjum aðeins á nokkra frambjóðendur:

Ásdís Rán

Ásdís Rán tók sig vel út í settinu með sitt mjallahvíta hár og föngulegu eldrauðu uppblásnu varir. Væri gott efni í varaforseta.

Uppblásnu tútturnar voru ekki síðri og sköguðu tignarlega fram í öllum sínum mikilfengleika.

Það var einsog hún hefði lent í árekstri og púðarnir sprungið út.

Ásdís Rán er hrein og bein enda sagðist hún koma til dyranna einsog hún er klædd.

Mér fannst skrýtið að sjá hana í fötum og átti soldið erfitt með að venjast því. Ég hafði bara séð hana allsnakta í tímaritum sem sveittir karlar fletta með annarri hendi.

Þessi glæsilega sílikona hefur margt til brunds að bera. Hún sagðist kunna að fljúga þremur þyrlutegundum og færi því létt með að gegna forsetaembættinu.

Allir vita að það er miklu erfiðara að fljúga þyrlu en að hella í sig kampavíni einsog forsetar eiga að vinna við að hennar mati.

Ásdís sagði: „Forseti á að vera ópólitískur og hafa mikla persónutöfra.“

Þarna hefur hún líklega verið að vísa í sjarmatröllið Ástþór Magnússon. Hann er íslenska feita Bónusútgáfan af Casanova og hefur álíka mikla útgeislun og kjarnorkuúrgangur.

Svo sagði Ásdís: „Ég vil veita þjóðinni innblástur.“

Ég persónulega hefði ekkert á móti því að þiggja hjá henni innblástur einsog hún kallar það, ef ég skil hana rétt. Blástursaðferðin hefur alltaf reynst vel. Ég myndi alveg þiggja einn hressilegan andlitsdrátt hjá henni, ef þannig má að orði komast.

Ég ætla að vona að ég sé ekki að misskilja þetta tal hennar um innblástur.

Ástþór Magnússon

Ástþór stóð sig best allra í „kappræðunum“ á RÚV í gær. Var rólegur og yfirvegaður og afslappaður og í góðu jafnvægi einsog venjulega og ég er viss um að fólk hafi fengið á tilfinninguna að þarna færi ballanseraður sáttasemjari sem iðkaði jóga og innhverfa íhugun og reykti friðarpípu á kvöldin. Fólk hefur hugsað með sér að þessum pollrólega manni væri sko óhætt að treysta til að koma á friði manna á milli, - hann væri fæddur friðarboðberi og mannasættir.

Í „kappræðu“þættinum sagðist Ástþór hafa borðliggjandi sannanir fyrir því að Katrín væri landráðamaður.

Hann sagði að með stórfelldum vopnakaupum fyrir Úkraínu hefði Katrín sem forsætisráðherra og ábyrgðaraðili farið á svig við þjóðaröryggisstefnu landsins og brotið Stjórnarskrána og brotið sáttmála Sameinuðu þjóðanna og brotið Nató-samninginn og brotið gegn landráðakafla almennra hegningalaga, en það væri hinsvegar „ekki hægt að kæra ráðherra fyrir landráð í þessu helvítis alræðisríki,“ einsog hann orðaði það svo réttilega.

Ástþór er mjög fylginn sér og gefst ekki upp og ef ég þekki minn mann rétt þá mun hann ekki linna látum fyrr en hann er búinn að koma landráðakvendinu í dýflissu uppá vatn og grjótharðar tvíbökur, hvernig sem hann fer nú að því.

Þó að Ástþór hafi ekki tekist að stöðvað kynbombuna Ásdísi Rán í sjónvarpssal þá mun hann fara létt með að stöðva kjarnorkubombur í universal. Hann segist hafa sannfæringakraftinn og sprengikraftinn til að ná friðarsamningum við Púddapúdd í Kreml og það ætli hann að gera þegar hann er búinn að vinna kosningarnar með glæsibrag.

Ástþór er minn maður. Hann er einn með öllu. Kannski ekki alveg öllu en allavega tómatsósu þegar vel liggur á honum. Hann er mjög líklega sponsaður af Heinz.

Hann einn getur afstýrt kjarnorkustyrjöld. Hann hleypur inní símaklefa einsog Superman og kemur út í jólasveinabúningi, tilbúinn að bjarga mannkyninu frá tortímingu.

Kjarninn í skilaboðum hins friðelskandi og ástríka Ástþórs til þjóðarinnar er einhvernveginn svona :

„Ef þið kjósið mig ekki þá fáið þið kjarnorkusprengju á milli augnanna helvítis fíflin ykkar.

Ef þið kjósið aðra frambjóðendur þá elskið þið stríð og eruð að undirrita eigin dauðadóm andskotans skilningslausu grasasnarnir ykkar. Kjósið mig kærleiksríka friðflytjandann eða farist ella í vítislogum þið ömurlegu hálfvitar. Með ást skal frið boða.

Ég er spámaður og ég fæ sýnir og vitranir og tremma og ég heyri raddir í hausnum á mér sem segja mér að ég sé bjargvættur mannkyns.

Ég fæ allskonar sýnir. Ég hef fengið draumsýn og nærsýn og skammsýn og rörsýn og þröngsýn og hagsýn og skammastsýn og Jeltsýn og Úrval-Útsýn og guð má vita hvað.

Ég er Ástradamus. Ég spáði fyrir um Úkraínustríðið og Heimsstyrjöldina síðari og Napóleons-styrjaldirnar og bara just name it. Fyrsta sýnin sem ég fékk var appelsýn, en það er blandið sem ég notaði útí vodkað sem ég var að hvolfa í mig áður en ég fékk tremma og fór að fá allar þessar stórmerkilegu guðlegu sýnir og vitranir.

Kjósið mig Ástþór Krist Magnússon og ég mun frelsa heiminn í annað sinn.“

Þó að Ástþóri Kristi Magnússyni hafi ekki tekist að sannfæra nema 2 prósent þjóðarinnar um að kjósa sig til forseta þá er hann engaðsíður sannfærður um að honum takist að sannfæra Púddapúdd í Kreml um að það sé ekki alveg nógu heppilegt að sprengja Klakann í loft upp.

Nú er bara spurning hvort að Ástþór muni breyta nafninu á fyrirtæki sínu, Friður 2000, í Friður 2 prósent, að kosningum loknum.

Að „brjóta blað.“

Baldur Þórhallsson hefur kvartað sáran yfir því að verið væri að blanda kynhneigð hans inní þessa kosningabaráttu, en málið er að það hefur enginn verið ötulli við það en hann sjálfur.

Hann spyrðir sig við Vigdísi Finnbogadóttur sem braut blað sem fyrsti kvenkyns forseti heimsins. Slagorð hans framboðs er einmitt: „Brjótum blað,“ því hann vill verða fyrsti hommaforsetinn. Hann vill láta kjósa sig vegna kynhneigðar sinnar líkt og hún sé það allra mikilsverðasta sem hann hafi uppá að bjóða, og líklega er það rétt hjá honum.

Svo hefur hann jú uppá Felix að bjóða og saman falla þeir einsog flís við rass.

En málið er að við myndum líka brjóta blað ef við kysum Grettis-Kötu.

Grettis-Kata yrði allra lágvaxnasti forseti lýðveldissögunnar. Jafnvel mannkynssögunnar.

Hún nær varla Danny DeVito í axlir.

Þegar teknar eru myndir af þjóðarleiðtogum frá mitti og uppúr þar sem hún er á meðal þá sést oft bara rétt glitta í hárið á henni.

Forseti á helst ekki að vera lítilmenni í neinum skilningi.

En Grettis-Kata yrði ekki bara fyrsta „smámennið“ til gegna forsetaembættinu heldur yrði hún líka fyrsta landráðakvendið ef það kæmi uppúr dúrnum að Ástór hefði rétt fyrir sér einsog hann fullyrti harðákveðinn í Ríkissjónvarpinu í gær.

Það ótrúlega er að við myndum líka brjóta blað ef við kysum Höllu Hrund eða Ástþór.

Halla Hrund er bara 43 ára. Hún yrði yngsti forseti lýðveldissögunnar.

Ástþór yrði hinsvegar þyngsti forseti sögunnar.

Ástþór er eini forsetaframbjóðandinn sem er með stærri brjóst en Ásdís Rán.

Hann yrði feitasti forseti í heimi.

Enginn forseti hefur nokkrusinni verið feitari en hann.

Með því að kjósa friðarbolluna sem forseta gætum við brotið blað og komist á spjöld sögunnar.

Þetta er miklu merkilegra heldur en að fá einhverja rassriddara sem forseta, með fullri virðingu fyrir saurþjöppum.

Ástþór yrði ekki bara þyngsti forseti sögunnar heldur líka sá allra elsti.

Hann fór fyrst í framboð 1944 en tapaði þá naumlega fyrir Sveini Björnssyni.

Síðan þá hefur hann boðið sig fram á fjögurra ára fresti og alltaf tapað naumlega. Þetta hefur lagst þungt á hann enda hefur hann þyngst með hverjum kosningum.

Þegar hann er kominn í bláu jakkafötin sín þá er hann virðulegur og flottur og ekki óáþekkur uppblásnum Nivea-sundbolta.

Hugsið ykkur hvað þetta yrði stórkostleg landkynning. Ekki ósvipuð og þegar Vigga Lásboga var kjörin.

Ástþór yrði fyrsti svínfeiti forsetagölturinn næði hann kjöri. Sá alfeitasti ever.

Við ættum að íhuga þennan möguleika og láta af fitufordómum okkar og hætta að fitusmána akfeita ístrubelgi og kjarnorkukeppi einsog Ástþór.

Verum opin fyrir nýjungum og mörvömbum og fögnum fjölbreytileikanum.

Ástþór er efnaður maður og það er aðeins tvennt sem hann á útistandandi:

Það er annarsvegar ístran og hinsvegar augun.

Hann hefur ávaxtað vel sitt pund í gegnum tíðina. Reyndar svo vel að hann er að nálgast 400 pund.

Það er óhætt að segja að hann sé eini þungavigtarkeppandinn í hópnum.

Hann er sannkallaður keppandi. Kepp-andi. Fitukeppandi.

Arnar Þór Jónsson

Hef hlustað all mikið á Arnar og þar er greinilega afburðarmaður á ferðinni.

Heiðarlegur, hreinlyndur, heilsteyptur, réttsýnn og klár.

Alger andstæða Grettis-Kötu.

Vandaður, hófsamur, staðfastur, hugaður, fylginn sér, vel lesinn, vel upp alinn, vel gerður, vel máli farinn, vel innrættur, vel gefinn.

Hefur djúpan skilning á því sem er að gerast í heiminum og skilur heildamyndina og veit hvernig landið liggur. Hann er vakandi en ekki „woke“ einsog flestir aðrir frambjóðendur. Verulega gott forsetaefni.

Svona maður á ekki minnstu smugu á að verða forseti þjóðar sem elskar undirförula hraðlygna sviksama þjóðníðinga einsog Jóhönnu Sig., Steingeld J. og Grettis-Kötu.

Arnar Þór er maður á besta aldri og hann má ekki láta staðar numið í þjóðmálum og þjóðþrifamálum þó hann muni ekki ekki ríða feitum fláðum gelti frá þessum kosningum.

Óskandi að hann fái sér kaffi og hrátt nautahakk með Sigmundi Davíð í sumar og spái í næstu alþingiskosningar.

Jón Gnarr

Jón Gnarr er skemmtilegur þegar hann er að leika Georg Bjarnfreðarson en hann er ekki jafn skemmtilegur þegar hann bókstaflega ER Georg Bjarnfreðarson, og þannig hefur hann soldið verið í þessari kosningabaráttu. Hefur virkað sem úrillur og önugur gamaldags kommúnisti. Vantar bara að hann setji fávísingurinn á loft og segist vera með 5 háskólagráður.

Jón Gnarr er einn mesti wokeisti sem nú er uppi. Hann leggur sig fram um að tala kynhlutlausa nýslensku einsog öfgafemínisti og segist treysta þingmönnum fullkomlega (er ástæða til þess?) og segist elska fjölmenningu og „fagna fjölbreytileikanum“ og vill óheft innstreymi hælisleitenda og flóttamanna til landsins og er alfarið á móti því að fjölmiðlar greini frá þjóðerni ofbeldismanna.

Hann er einskonar blanda af rétttrúnaðarkommúnistunum Grettis-Kötu og téðum Georg Bjarnfreðarsyni.

En Jón Gnarr er engaðsíður ekki ánægður með Kötu sem forsætisráðherra þó að þau sé alveg á sömu línu í pólitíska rétttrúnaðinum og wokeismanum.

Hann segir Kötu bera ábyrgð á því að Bjarni Ben sé orðinn forsætisráðherra.

Vitaskuld gerir hún það.

Á sama hátt ber Jón Gnarr ábyrgð á því að Dagur B. varð borgarstjóri.

Þegar fólk situr fast í umferðinni og horfir á eyðileggingu okkar ástkæru bílafjandsamlegu gjaldþrota höfuðborgar þá á það að hugsa til tvíeykisins Jóns Gnarrs og Dags B.

Dagur B. hefði aldrei orðið borgarstjóri nema fyrir tilverknað Jóns Gnarrs.

Besti flokkurinn boðaði nýjungar þarna í borgarstjórnarkosningunum 2010 en þessi flokkur var í rauninni ekkert annað en Samfylkingin undir fölsku flaggi, einskonar gamaldags systurflokkur Samfylkingarinnar, rétt einsog Sjálfstæðisflokkurinn er í dag, enda gekk Jón Gnarr í Samfylkinguna strax og hann lét af störfum sem vinstri hönd Dags B. í borginni.

Jón Gnarr sagði fyrir stuttu í viðtali að hann „þyrfti að fá lánaða dómgreind“ ef hann næði kjöri sem forseti. Ætli hann muni þá aftur fá lánaða „dómgreind“ Dags?

Þessi framboðsbrandari Jóns virkaði árið 2010 vegna þess að þá var allt í upplausn í borgarstjórn og fólk hefði frekar kosið jólatré en hina hefðbundnu flokka, sem það og gerði þegar það kaus Jón Gnarr, en brandarar eru því miður ekki einsog vín að þeir batni með árunum.

Með fullri virðingu fyrir Gnarr sem skemmtikrafti þá má segja að þetta framboð hans sé „offramboð af leiðindum.“

Sem forsetaframbjóðandi er Gnarr álíka hressandi og sexý og Egill Helgason í G-streng.

Baldur Þórhallsson

Framboð Baldurs fór í rassgat þegar hann sagðist ekki muna hvernig hann kaus í Icesave, mikilvægasta máli þjóðarinnar frá landnámi.

Þegar hann sá að enginn trúði þessari lygi sagði hann: „Ég er of heiðarlegur til að ljúga.“

Einmitt sko.

Heiðarlegir menn þurfa ekki að tilkynna hástöfum að þeir séu heiðarlegir.

Heiðarlegir menn tala aldrei um það hvað þeir séu obboslega heiðarlegir því það eitt og sér er andstætt heiðarleika. Þeir sýna það með orðum sínum og athöfnum.

Það skiptir ekki máli hvort Baldur var að ljúga eða ekki. Ef hann var að ljúga þá stimplar fólk hann skiljanlega sem apakött.

Ef hann var ekki að ljúga þá stimplar fólk hann skiljanlega sem gjörsamlega minnislausan apakött.

Ég held að fólk vilji hvorki ljúgandi bavíana né minnislausan bavíana sem forseta. Hann getur því alveg gleymt þessu embætti og hlýtur að vera búinn að steingleyma því nú þegar einsog öllu öðru.

Baldur spyrðir sig við Vigdísi Finnbogadóttur sem braut blað sem fyrsti kvenkyns forseti heimsins. Slagorð hans framboðs er einmitt: „Brjótum blað,“ því hann vill verða fyrsti hommaforsetinn, einsog fyrr sagði. Verðleikarnir sem við eigum að kjósa hann útá eru sumsé:

„Heiðarleiki,“ minnisleysi og hommaskapur.

En hvað sem þessu líður þá fíla ég bæði Baldur og Felix og mitt síðasta verk væri að segja þeim að fara í rassgat, ... enda þarf ekkert að segja þeim það.

Harmonikku-Halla

Halla Hrund fæddist í afskekktri sveit uppí Árbæ.

Einbýlishúsið sem hún bjó í var svo stórt að hún hélt að það væri blokk. Það var fyrst núna í þessari kosningabaráttu sem hún komst að því að þetta var ekki blokk sem hún bjó í heldur 10 hæða einbýlishús.

Halla undi hag sínum best uppí fjöllum þar sem hún gaf lömbum mjólk úr pela og spilaði á harmonikku og langspil fyrir fjallageitur. Snemma náði hún slíkri leikni að hún fór að halda harmonikkukonserta og stjórna hljómsveitum útum allan heim.

Það má sjá af handahreyfingum Höllu þegar hún talar að þar fer manneskja sem hefur stjórnað mörgum sinfoníuhljómsveitum um dagana. Það vantar bara tónsprotann í hendurnar á henni þegar hún er að útlista hvernig hún ætli að „lyfta upp tækifærum“ og „hjálpa tækifærum.“

Þegar henni liggur mikið á hjarta baðar hún út höndunum og minnir soldið á Kermit frosk þegar hann var að kynna inn atriði.

Hún sagði í viðtali fyrir stuttu: „Mín framtíðarsýn felur í sér að við séum að þétta raðirnar og við séum öll saman í liði.“

Við viljum ekkert vera öll saman í liði og þessvegna erum við ekki öll saman í liði.

Góða fólkið og skynsama fólkið kærir sig t.d. ekkert um að vera saman í liði því þá færi allt í hund og kött.

Og þar að auki er þetta stéttskipt þjóðfélag. Valdaelítan, sem Katrín tilheyrir, kærir sig t.d. ekkert um að vera í liði með okkur sauðsvörtum almúganum þó að Katrín vilji alveg ólm verða yfir almúganum sem forseti.

Og hvað varðar að „þétta raðirnar“ þá sé ég ekki ástæðu til að þétta neinar raðir frekar en að þétta byggð eða að vera þéttholda.

Best að hafa rúmt í kringum sig. Því færra fólk því minni vandræði, því betra.

Best er að vera einn í biðröð.

Þó það sé mun meira af froðu en bjór í glasinu hennar Harmonikku-Höllu þá er hún viðkunnanleg og næs ljóska og ég held að enginn hefði neitt á móti því að hafa hana sem forseta.

Fjárlaga-Halla

Halla Tómasdóttir eða Fjármála-Halla einsog ég kalla hana stundum eða Fjárlaga-Halla einsog ég kalla hana mun oftar, er mikil bissnisskona og geislar af sjálfsöryggi og virðuleika. Hún er hraðmælsk og lætur aldrei slá sig út af laginu og getur talað einsog símsvari klukkutímunum saman án þess að draga andann.

Þó það sé smá mörgæsarlúkk á henni þá kemur það ekki að sök því hún kann að klæða sig einsog milljón dollarar og er alltaf rándýr í tauinu. Hver snýtuklútur sem hún er með um hálsinn kostar á við dýrustu týpuna af Teslu.

Hún er búsældarleg og glansar í framan einsog bakari og ég held að henni þyki ekkert leiðinlegt að raða í sig brauðtertum og rjómabollum, þannig að hún myndi pottþétt njóta þess að halda glæsilegar veislur á Bessastöðum.

Hún er með hlýtt viðmót og flotta Hitlersgreiðslu og hvar sem hún kemur bræðir hún alla uppúr skónum. Ég spjallaði smávegis við hana niðrí RÚV degi fyrir kosningar 2016 og hugsaði:

„Vá! Þetta er sko alvöru kelling. Þetta er sko enginn hálfviti þó hún sé femínisti. Hún er miklu meiri bógur en þessi Mr. Bean sem fólk er að fara að kjósa.“

Og nú er hún mætt aftur og fólk ætti ekki að klúðra þessu einstaka tækifæri til að fá alvöru forseta með pung.

Grettis-Kata

Einsog fyrr sagði þá finnst fólki miklu máli skipta að forseti komi vel fyrir og hafi virðulegt fas og framkomu og kunni að klæða sig og bera sig vel, og þá á ég ekki við að bera sig einsog Ásdís Rán gerir í tímaritum, heldur að bera sig vel og hafa góðan limaburð og svona. Með limaburði á ég ekki við ... jæja, þetta er kannski ekki alveg nógu heppilegt orðalag ... en þið vitið hvað ég á við.

Grettis-Kata hefur aldrei kunnað að klæða sig frekar en ég.

Hún er alltaf einsog fuglahræða til fara eða nýstigin uppúr gröf. Alltaf í einhverri dökkri draugalegri kommúnistaúlpu og öll vafin í einhverja mölétna trefla og viskustykki og skúringatuskur.

Forsetar eiga helst að vera örlítið snyrtilegri en miðbæjarrónar.

Grettis-Kata lúkkar ekki einsog forseti heldur einsog „for-seti“ – einsog hún hafi setið í hlandfor og sé nýdregin uppúr einni slíkri. Full of shit.

Þegar Grettis-Kata hefur skíttapað þessum kosningum þá mun hún ganga burt í hægðum sínum.

Í fyrsta „kappræðu“þættinum á RÚV var Grettis-Kata í myglugráum aðskornum kjól og leit út einsog dragúldin rúllupylsa komin langt framyfir síðasta leyfilega söludag, einsog reyndar hún sjálf sem pólitíkus, eftir því sem hún segir sjálf.

Miðað við útganginn á henni þá virðist vera meira um lík í hennar skápum en föt.

Í gær var hún í einhverjum hvítum vofulegum slopp einsog hún hafi verið að koma úr krufningu eða líkhúsi.

Hún flokkar þetta örugglega sem „hatursorðræðu“ og er líklega að hringja á lögregluna núna ef hún er að lesa þetta en ég er nú bara að lýsa minni upplifun á þessum forsetaframbjóðendum og í því felst ekki að ég álíti mig eitthvað betri eða merkilegri frosk. Öðru nær.

Og svo má minna á að sjálfur kalla ég mig Serði Monster þannig að hún má bara vera afar stolt af því að ég kalli hana Grettis-Kötu, sem minnir á Grettisgötu, en ég er þarna að sjálfsögðu að vísa í hennar fræga og fallega og heillandi og einlæga „bros“ sem hefur brætt suma en hrætt aðra.

Bros hennar lýsir karakternum og er svona álíka ekta og hárið á Elton John.

Brosið á það sameiginlegt með loforðum sem hún gefur að það hverfur jafn skjótt og það birtist.

Þegar hún setur í brýrnar og reynir að brosa samtímis þá minnir hún soldið á vitfirringinn Jack Nicholson í Shining þegar hann var að brjóta upp hurðina með öxi.

Forseti þarf ekki endilega að vera hár og spengilegur og virðulegur einsog Ólafur Ragnar og það er allt í lagi að hann sé í meðallagi einsog Höllurnar en hann má helst ekki vera einsog hobbiti með táfýlu af hausnum. Fólk verður að geta séð hann á venjulegum ljósmyndum án þess að þurfa að fara með þær í stækkun.

Það er ekki smart að sjá forseta setjast á gangstéttarbrún og dingla löppunum.

Það er alveg nóg að Ísland sé dvergríki þó að forsetinn sé ekki dvergur líka.

Grettis-Kata hefur komið víða við frá því hún var stigavörður í þættinum Grettu betur á RÚV í gamladaga. Lengst af hefur hún verið pólitískur stigamaður, bæði sem formaður Vinstri Geðveikra, sem hún er búin að koma niðrí 4% og rústa blessunarlega, og forsætisráðherfa í ríkisstjórn sem hún er búin að koma undir frostmark, - ríkisstjórn sem margir vilja meina að sé búin að rústa landinu gjörsamlega til frambúðar.

Grettis-Kata segist hafa yfirgefin stjórnmálin fyrir fullt og allt.

Nú sækist hún eftir „pólitískasta embætti landsins sem falið er einum manni,“ einsog Bjarni Ben eldri lýsti forsetaembættinu.

Þegar henni er bent á að það sé ódýr blekking að tala um að hún sé hætt í stjórnmálum þá segist hún ætla að verða ópólitískur forseti.

Ópólitískur forseti í pólitískasta embætti landsins.

Ópólitískur forseti nýstiginn úr forsætisráðuneytinu.

Einmitt sko. Menn verða ekki ópólitískari en Grettis-Kata.

Kata reytir af sér brandarana:

„Mig langar að gera þessu samfélagi gagn áfram. Ég finn það að ég er ekki að fara að gera það á vettvangi stjórnmálanna, en ég held að þarna gæti ég gert gagn.“

Ef hún treystir sér ekki til að gera gagn sem æðsta manneskja framkvæmdavaldsins hversvegna heldur hún þá að hún geti gert meira gagn í embætti sem hún segir að sé ópólitískt og valdalaust?

Hún sagði í viðtali rétt eftir að hún bauð sig fram:

„Enginn er ómissandi og ekki heldur ég.“

Ef hún lítur svo á afhverju getur hún þá ekki „yfirgefið stjórnmálin fyrir fullt og allt“ einsog hún lofaði og sleppt því að reyna að smokra sér í æðsta pólitískasta embætti landsins, vitandi að 75% líti svo á að hún hafi mjög góða fjarveru og sé vel missanleg og gott betur en það?

Það er vegna þess að hún lítur á sig sem gjörsamlega ómissandi drottningu.

Einkennismerki Grettis-Kötu er að hún hefur alltaf framkvæmt þvert á það sem hún hefur sagt.

Hljóð og mynd hefur aldrei farið saman hjá henni. Þetta hefur aldrei sinkað.

Trúverðugleikinn þar af leiðandi enginn en trúðsverðugleikinn alger.

Hún segir að forseti eigi að fylgja stefnu ríkisstjórnarinnar í utanríkismálum.

Á sama tíma segir hún að forseti eigi alltaf að tala fyrir friði.

Hún var forsætisráðherra og ábyrgðaraðili þegar ríkisstjórnin fór útí stórfelld vopnakaup fyrir Úkraínu.

Hvernig er hægt að tala fyrir friði en jafnframt fylgja herskárri stefnu ríkisstjórnarinnar í utanríkismálum sem hún sjálf átti drjúgan þátt í að móta?

Grettis-Kata sparaði ekki skattfé landsmanna þegar hún var að fjármagna vopnakaup til að drepa fólk hinumegin á hnettinum en hún segist ætla að fara mjög sparlega með málskotsréttinn.

Hún hælir Nató á hvert reipi þegar hún er stödd erlendis og manar önnur ríki til inngöngu í þetta stórkostlega varnarbandalag, en þegar hún er hérlendis þá finnur hún Nató allt til foráttu og vill fyrir alla muni að við segjum okkur úr þessu hryllilega árásarbandalagi.

Kató, einsog ég kalla hana stundum, verður að fara að hafa örlítið samræmi í því sem hún segir og reyna að vera sama manneskjan heima og erlendis og taka sér ekki Dr. Jekyll and Mr. Hyde til fyrirmyndar í einu og öllu þó hún sé gríðarlega hrifin af glæpasögum og muni eflaust sjálf skrifa eina slíka í formi pólitískrar ævisögu.

Kató segist vilja vernda tunguna.

Málið er að hún hefur tungur tvær og talar sitt með hvorri.

Hvora tunguna vill hún vernda?

Þegar horft er yfir stuðningshóp Grettis-Kötu þá kennir þar margra grasa og grasasna.

Þar má t.d. sjá þríeykið eða Þríeitrið öllu heldur, þá Víði, Þórólf og Kára, (Gísla, Eirík og Helga).

Almannavarnir ræstar út. Öllu skal tjaldað til. Það er einsog lífið liggi við að koma Grettis-Kötu á Bessastaði.

Þarna má sjá Skrímsladeild Sjálfstæðisflokksins einsog hún leggur sig, sem margir halda að sé kennd við mig, Serði Monster, og halda að ég stjórni þessu batteríi. Það er nú ekki alveg rétt þó að við Davíð Oddsson séum gamlir og góðir vinir.

Og svo má sjá þarna Kötudýrkendurna og fóstbræðurna og skoðanabræðurna Hannes Morthens og Bubba Hólmstein og fleiri góða menn.

Líkur sækir líkan heim. Eða öllu heldur:

Líkið sækir líkið heim.

Hvernig væri nú að Grettis-Kata myndi kasta inn hvíta handklæðinu og líkklæðinu sem hún var í í gær og draga framboð sitt til baka og lýsa yfir stuðningi við Ástþór?

Það væri nú ansi stórmannlegt, en kannski er erfitt fyrir manneskju sem nær Danny DeVito í axlir að sýna stórmennsku.

Frekar þann næstbesta en þann versta

Þetta er í fyrsta skipti sem forsetakosningar ganga ekki beint útá að kjósa sér sinn forseta heldur að kjósa í burtu frambjóðanda sem yfir 75% Íslendinga vilja ekki sjá og hafa fengið sig fullsadda af og vilja fyrir alla muni losna við.

Þó að Arnar Þór Jónsson sé frábært forsetaefni og þó að Ástþró Marhnútsson sé gamall og góður vinur minn þá lagði ég viskíflösku undir fyrir um mánuði síðan að Halla Tómasdóttir yrði næsti forseti og að það yrði lágmark 10% munur á henni og Grettis-Kötu.

Ég veit að þetta er asskoti glannalegt veðmál því Grettis-Kata hefur alltaf verið að mælast hærra, en ég lét það gossa þar sem ég sé ekki útúr augunum fyrir viskíflöskum sem ég hef unnið.

Ég þyrfti nauðsynlega að fá einhverja alvöru örlagafyllibyttu til að hjálpa mér með allt þetta viskí einsog t.d. rafskúturónann Brynjar Níelsson. Skilst að það hafi ekki runnið af honum síðan um fermingu.

Það var líka glannalegt veðmálið sem ég gerði við sjálfan Ástradamus Magnússon árið 2015 þegar ég veðjaði flösku uppá að Donald Trump yrði næsti forseti Bandaríkjanna. Ástradamus sagði að ég væri galinn því að allir vissu að Hillary Clinton yrði næsti forseti.

Fyrir þá sem ekki vita þá vann Trump kosningarnar og ég vann flösku sem Ástradamus er ennþá að safna fyrir.

Hvað um það. Það má vera að þetta verði í fyrsta skipti sem ég tapa veðmáli því það er ekki hægt að gera ráð fyrir að það verði ekki svindlað í þessum forsetakosningum okkar.

Miðað við umfang framboðs Grettis-Kötu og fjáraustrið og hversu miklu hefur verið tjaldað til þá virðist hreinlega lífið liggja við að Nató-Kató nái forsetastólnum svo að valdaelítan og spillingaröflin þurfi ekki að örvænta þegar kemur að næstu einkavinavæðingu ríkiseigna, gjafagjörningum og landráðum, sem er víst alveg bannað að kalla sínu réttu nafni á Íslandi.

S.O.S – Svindl Og Svínarí

Nokkrar spurningar í tilefni kosningadagsins:

Hversvegna eru blýantar ennþá notaðir í kjörklefum og hversvegna er ekkert eftirlit með kjörgögnum og hversvegna eru kjörseðlar ekki númeraðir og hversvegna eru kjörkassar úr viði en ekki glærir einsog í öllum öðrum lýðræðislöndum og hversvegna er svona auðvelt að stela þeim og hversvegna getur hver sem er valsað um kjörfundarstaði og hversvegna eru herbergin „innsigluð“ með límbandi en ekki rammgerðum járnlás og hversvegna eru kjörgögn ekki send í lögreglufylgd ef það þarf að flytja þau og hversvegna hafa kjörkassar verið að finnast uppá háaloftum og útí móa og útum allar koppagrundir í gegnum tíðina?

Kosningasvindl á Íslandi hafa verið staðfest af Evrópudómstól sem lét okkur aldeilis heyraða.

Ég er ekkert að fullyrða að það verði svindlað en ég spyr:

Hversvegna eru hlutirnir hafðir með þessum hætti og hversvegna er verið að auðvelda svindl með þessum hætti ef ætlunin er ekki að svindla?

Samkvæmt áreiðanlegum mælingum eru Íslendingar ein allra óheiðarlegasta og spilltasta þjóð í heimi, einsog framboð Katrínar er skýrt dæmi um, og í ljósi þeirrar staðreyndar hlýtur sú spurning að vakna: Hversvegna skyldu Íslendingar ekki svindla í forsetakosningum einsog í öllu öðru sem þeir taka sér fyrir hendur?

Grettis-Kata vs Halla Tómasdóttir

Flestir eru á því að þessar kosningar snúist um það eitt að kjósa Grettis-Kötu í burtu. Ég hef hitt menn sem segjast frekar myndu kjósa ljósastaur en hana.

Það er allavega stundum kveikt á perunni í ljósastaur. Sá er kannski munurinn.

Margir af þeim sem vilja ekki fyrir nokkurn mun sjá Grettis-Kötu á Bessastöðum ætla engaðsíður að láta hjartað ráða för og kjósa sinn fylgislitla uppáhalds frambjóðanda hvað sem tautar og raular í sinni alíslensku þrjósku.

Aðrir ætla að láta heilann ráða för og kjósa þann sem er á mestri uppsiglingu og á mestu líkurnar á að sigra Grettis-Kötu, og það er án nokkurs vafa Halla Tómasar, með fullri virðingu fyrir Harmonikku-Höllu.

Þó að báðar Höllurnar séu virkilega viðkunnanlegar og bjóði af sér góðan þokka, - allavega ekki óþokka einsog ónefndur frambjóðandi, - þá geta þær ekki báðar orðið forsetar.

Það má segja að þeir sem ætli sér að láta hjartað ráða för munu eiga sinn þátt í því að Grettis-Kata muni ráða för að kosningum loknum. Ef þeir vilja það þá gott og vel. En ef þeir vilja allsekki að Grettis-Kata sigri þá verða þeir að fara að hugsa með heilanum og láta raunsæið ráða för og kjósa þá Höllu sem á meiri möguleika á að fella Grettis-Kötu, og það er Halla Tómasar. Menn verða bara að feisa það þó þeir séu hrifnir að öðrum frambjóðendum.

Munurinn á forsetanum Höllu og forsetanum Grettis-Kötu væri:

Halla yrði andlit Íslands útávið.

Grettis-Kata yrði andlát Íslands útávið.

(Tónlist Stormskers má finna á Spotify)

	Hnífjafnar í veðbönkum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þar sem ég ætla að fjalla hér lítillega um kóngafólk þá skal ég reyna að vanda orðaval mitt í hvívetna og laga það að kröfum ríkjandi rétthugsunnar.

Það er blessunarlega nýbúið að opna Grafhýsi íslenskunnar, sem kallast Edda, og þangað eru flutt skelfileg orð einsog „mamma“ og „pabbi,“ sem nú kallast foreldri nr. 1. og foreldri nr. 2., og „kona“ sem nú kallast leghafi, og „karl“, sem nú kallast reðurhafi eða pungberi eða sláturhafi eða eitthvað álíka smekklegt.

Það er sumsé verið að hreinsa tungumálið af óæskilegum og varasömum orðum sem falla ekki að yfirlýstri alræðisstefnu heimsvaldakommúnista (glóbalista) sem raunverulega stjórna landinu þó að (land)ráðamenn ríkisstjórnarinnar sjái um að framkvæma vald þeirra.

Þetta er soldið bagalegt því að nýkrýndi maðurinn sem ég er að fara að fjalla um heitir einmitt Karl og hann heitir ekki bara Karl heldur ER hann líka karl, sem er alveg ferlegur dónaskapur í dag, og svo er hann hvítur í ofanálag sem „kórónar“ nú óskammfeilnina, og þar að auki er þessi karl sem heitir Karl sonur pabba síns og líka sonur mömmu sinnar, sem vill svo til að er kona. Ekki trans heldur alvöru kona af gamla skólanum.

Þetta verður ekki mikið verra.

Háæruverðugi leghafinn Elísabet II

Svo ég móðgi ekki öll þessi 780 kyn sem eru til í dag og öll  þessi kúguðu fórnarlömb sem tilheyra minnihlutahópum þá held ég að það sé best að kalla Karl bara Kalla. Þá verður enginn sár og enginn fer að titra af bræði einsog nú er í tísku.

Ég skal reyna að fara fínt í þetta og ef ég minnist á Elísabetu þá skal ég reyna að muna eftir að tala ekki um hana sem konu heldur sem leghafa eða foreldri Kalla nr: 1, sem gæti reyndar orðið soldið ruglingslegt því hún sjálf er Elísabet II og Kalli sjálfur er Karl III.

Þess má geta að ég fór einmitt í útför téðrar Elísabetar því það vildi svo vel til að ég var staddur í Betuveldi á þessum tíma, og þegar ég stóð við kistuna í Westminster Hall þá rétthugsaði ég:

„Í þessu fánasveipaða gullna boxi hvílir Elísabet II foreldri Karls III  númer 1. Ef sál hennar lifir þá kæmi sér nú vel fyrir hana að geta hugsað útfyrir boxið. Blessuð sé minning þessa merka leghafa. Hún var ekki bara konungleg persóna heldur var hún eflaust með konungLeg og ætti því að kallast konungleghafi. Að auki var hún ansi skemmtileg og ekki ósennilegt að hún hafi verið með skemmtiLeg og ætti því máski að kallast skemmtileghafi. Ég vona allavega að hún hafi getað skemmt þér konunglega þó hún hafir verið drottning. Hvíl í friði háæruverðugi konunglegi skemmtileghafi eða skemmtilegi konungleghafi.

Guð blessi Betu Bretadronsu.“

Krýning reðurhafa og „kóngs“

Krýning Kalla var ekki bara sögulegur viðburður heldur var þetta einstakur sjónvarpsviðburður því í fyrsta skipti í sögunni fékk heimsbyggðin að horfa á krýningu Bretakonungs í beinni og þar að auki er Kalli sá allra elsti sem krýndur hefur verið. Engin hætta á að menn ruglist á orðunum „kornungur“ og „konungur“ þegar hann er annarsvegar.

Ég ætla í þessari grein að lýsa stuttlega því sem fyrir augu bar vegna fjölda áskoranna fólks hvaðanæva af landinu sem missti af herlegheitunum vegna þess að það er búið að reka það úr íbúðum sínum til að koma velferðarflóttamönnum og lúxushælisleitendum í húsaskjól.

Landamærin verða jú að verða galopin að kröfu WEF og ESB sem stjórna stjórnvöldum.

Ég er ekki góður í að muna mannanöfn og ef ég misfer með nöfn eða verð missaga einhversstaðar þá biðst ég velvirðingar á því.

Það var breskt veður þennan morgun og það rigndi á háa sem lága, aðallega lága sem hímdu úti og horfðu á háa stíga úr glæsivögnum sínum og ganga inn í Westminster Abbey.

Fólk var nýbúið með morgunverðinn sinn og morgunverðir stóðu vörð við kirkjuna.

Þessir konunglegu heiðursvarðmenn eru allir með verulega hátt enni einsog sjá má af löngu loðnu höttunum sem þeir þurfa að bera af þeirri ástæðu.

Þeir klæðast blóðrauðum búningum til að það sjáist ekki ef þeir særast.

Af svipaðri ástæðu klæðist Joe Biden alltaf brúnum buxum.

Guðni Th. Wokehannesson og aðrir gestir

Í kirkjunni var margt tignra gesta í sínu allra fínasta pússi. Má þar fyrstan nefna Guðna Th. Wokehannesson. Hann sást að vísu aldrei í mynd en hann hefur áreiðanlega verið í sínum hátíðlegustu stuttbuxum í öllum regnbogans litum og í marglitum köflóttum hnéháum sokkum og upprúlluðum sirkusskóm í stíl og með buff á hausnum, líklegast fyrsta flokks hakkabuff frá SS.

Norður-kóreski kubburinn með flottu mackintoshdolluklippinguna, sem hágæða veitingastaðurinn „Feiti dvergurinn“ er mjög líklega skírður í höfuðið á, hann komst ekki vegna aftaka ... veðurs, en í hans stað var kanadíska öfgavinstrimanninum Justin Trúðó boðið, sem margir telja gott efni í fyrirmyndar fasistaleiðtoga. Samherji hans, hún Úrkula vonar Liar, aðalritari ESB, var á svæðinu en þótti ekki heppilegt myndefni í opinni dagskrá, ekki frekar en Ólafur Skólp, kanslari Þriðja ríkisins.

„Vinur“ Ólafs Skólps, hann Joe Biden, sá sem lofaði að sprengja þýsk-rússnesku Nord Stream gasleiðslurnar ef Rússar færu inn í Úkraínu, til að veikja bæði Þýskaland og Rússland, hann gat ekki mætt því það var verið að laga nokkrar sprungnar leiðslur í hausnum á honum eftir þrálátar hrasanir undanfarin ár.

Þarna voru margir fyrrum gosar úr Clowning Street 10, svosem friðarhöfðinginn Tjóni Blair, Íslandsvinurinn Gordon Clown, handabakarinn Boring Johnson og svo Liz Trash sem var forsætisráðherfa í heila 40 daga áður en glóbalistinn Risky Slimebag tók við.

Vona að ég fari rétt með nöfnin á þessu ágæta fólki.

Elítan flýgur á undan með góðu fordæmi

Áður en lengra er haldið er ekki úr vegi að fræða lesendur örlítið um kóngsa.

Einsog aðrir sem gera mikið af því að fljúga um í einkaþotum þá er Kalli afar mikill loftslagsáhyggjumaður, eða það sem ég kalla lofthaus, - airhead, enda er hann yfirleitt með sinn kvíðafulla haus í skýjunum og þar fyrir ofan. Svo sterk er trúarsannfæring hans um að veðurfarið sé manngert og svo miklar áhyggjur hefur hann af þessu öllusaman að hann verður að teljast einn fremsti loftslagsáhyggjumaður í heimi.

50 mínútna flug í einkaþotu losar jafn mikið kolefni og 1 venjulegur fjölskyldubíll gerir á einu ári og þessvegna er nú Kalli og aðrir elítu-umhverfissinnar stöðugt fljúgandi útum allar jarðir á loftslagsráðstefnur til að vara almenning við því að vera að ferðast um á bílum og með flugvélum og fara frekar að ferðast fótgangandi eða í gripalestum.

Til að róa samviskuna þá er Kalli búinn að láta breyta gamla Austin Martin bílnum sínum þannig að í dag þá á þessi bíll það sameiginlegt með Boring Johnson að ganga fyrir hvítvíni. Ótrúlegt en satt. Engin missögn.

Sláttuvélin hans hlýtur að ganga fyrir kampavíni þannig að hann er nú aldeilis búinn að bæta fyrir allt sitt einkaþotuflug.

Kalli hlýtur fljótlega að boða Grétu Tungldverg og Djörk Guðmunds og Grettis-Kötu á sinn fund til að bjarga plánetunni og lýsa yfir neyðarástandi vegna hamfarahlýnunnar.

Áðurfyrr var talað um vitringana þrjá sem komu með gull, reykelsi og myrru.

Í dag er talað um vitfirringana þrjá sem koma með bull, ergelsi og firru.

Neyðarástandið sem mun ríkja innan nokkura ára mun reyndar ekki stafa af hamfarahlýnun heldur hamfarafasisma sem loftslagsvinstrið verður búið að koma á.

Kalli og loftslagsbissnissinn

Kalli mætti galvaskur á fund World Economic Forum í Davos í janúar 2020, á einkaþotunni að sjálfsögðu, þar sem hann mærði í hástert glænýja verkefnið: „The Great Reset,“ sem ku vera runnið undan rifjum Klás Skvap stofnanda WEF. Nokkrum mánuðum síðar, eða 3. júní, startaði Kalli verkefninu formlega og varð opinber verndari þess.

Stórhuga svindilkompaní fá iðulega kóngafólk eða fyrrum forseta sem andlit sorans útávið til að gefa blekkingaglæpastarfseminni trausta ímynd og trúverðugleika. Vigga Finnboga var eitt sinn notuð á þennan hátt sem "useful idiot" af þekktu íslensku ponzisvindlfyrirtæki.

Kalli er ekki alveg hlutlaus verndari því krúnan stórgræðir á þessum loftslagsbissniss sem eigandi hafsbotnsins umhverfis Bretland og fær því dágóðan skilding í lommen fyrir hvert haf-vindorkuver sem reist er.

Orkureikningar þjóðanna munu fara uppúr þakinu og peningar sogast úr vasa almennings í vasa hinna ofurríku sem fitna einsog Pútín á fjósbitanum. Aldrei hefur verið fundin upp kröftugri peningasuguvél sem samtímis rústar þjóðríkjunum, einsog ætlunin er. Meiraðsegja „bóluefna“faraldurinn bliknar í samanburði.

Miðað við hvað mannkynið er trúgjarnt og vanbúið til höfuðsins þá hlýtur þessi „hamfarahlýnun af mannavöldum“ að vera alsnjallasta fjárplógshugmynd og valdatökuplott allra tíma.

Bretlandseyjar verði „Grænhöfðaeyjar“

Kalla er margt til lista lagt. Hann er ekki bara umhverfiskommúnisti og wokester heldur spilar hann á selló og lúður. Er jafnvígur á herlúður og grálúður og stórlúður og ýmsar aðrar lúðutegundir.

Hann er verulega góður vatnslitamálari, reyndar svo góður að hann þykir slaga uppí Adolf Hitler. Ekki leiðum að líkjast, segja eflaust topparnir í ESB.

Kalli er hardcore glóbalisti (kommúnisti) einsog flestir billjónamæringar, og grænn að sama skapi. Hann nýtur þess að róta í blómabeðum og kálgörðum með öllum sínum eiturgrænu þumalputtum. Hann er sannkallaður grænhöfði sem elskar allt vænt sem vel er grænt og vill að Bretlandseyjar verði einskonar „Grænhöfðaeyjar“ í vissum skilningi.

Hann er ekki bara grænn í gegn heldur er hann líka alveg ómeðvitaður og grænn fyrir því að gríðarlega miklar loftslagsbreytingar hafi átt sér stað frá árdaga, löngu áður en burrandi mannkyn og prumpandi búpeningur kom til sögunnar, og að 97% af heildarlosun koltvísýrings sé af náttúrulegum orsökum, sem hefur að auki engin áhrif á hlýnun jarðar.

Þessi mikli grænhöfði minnir um margt á grænu hausana sem hann ræktar í kálgarðinum sínum.

Þess má geta að Filippus drottningarmaður kallaði Elísabetu sína alltaf „cabbage,“ sem þýðir kálhaus, þannig að Kalla kippir greinilega í kynið. (Gúgglið þér vantrúaðir).

Kalli hefur sagt að hann klappi blómum og tali við plöntur.

Flestum þykir jú gaman að tala við andlega jafningja sína. Sækjast sér um líkir.

Hann elskar sumsé plöntur og gróður en er engaðsíður á móti losun koltvísýrings sem er undirstaða gróðurs og lífs á jörðunni.

Það er ekki alltaf auðvelt að skilja umhverfiskommúnista.

(Kol)efnilegur Kalli viðar að sér fáfræði

Sem wokester nýtur Kalli þess að lesa ritskoðaðar heimsbókmenntir og bækur um loftslagskvíða og loftslagstrúarbrögð og femínisma og kynjafræði og kynrænt sjálfræði og "fögnun fjölbreytileikans" og fjölmenningu og menningarmarxisma og open borders og dýrð hins "vísindalega" kommúnisma sem í dag kallast glóbalismi o.s.fr. og svo liggur hann yfir „fréttunum“ á BBC og CNN og MSNBC og öðrum rétthugsandi meginstraumsfjölmiðlum og gleypir þar í sig hvert orð.

Því meira sem hann les því fáfróðari verður hann, og nú er svo komið að hann er orðinn einn helsti og virtasti fáfræðingur heimsins og gæti eflaust komist að sem álitsgjafi á RÚV (Rétttrúnaðarútvarpi vinstrimanna) ef hann missti vinnuna sem kóngur, því hann er afar hlynntur galopnum landamærum og myndi njóta sín vel við að skilgreina þá menn sem tala fyrir aðhaldi og skynsemi í innflytjendamálum sem „útlendingahatara“ og „popúlista“ og „öfgahægrimenn.“

Kalli hefur ekki bara gaman af að sökkva sér oní kellingabækur (leghafabækur) heldur líka oní allskyns gjár og drullupytti og rotþrær og skólpfrárennsli því hann er einnig lærður kafari.

Harry hefur greinilega erft þennan áhuga föður síns á köfun því hann er að eigin sögn djúpt sokkinn í eiturlyf.

Þeir feðgar eru allir á dýptina ... í vissum skilningi.

Fallið í trans

Aftur að krýningunni. Þarna í kirkjunni var að sjálfsögðu Villi krónprins með alla sína krakkalakka og allar sínar mikilfenglegu tennur og stórglæsilegu hárgreiðslu sem hefur aldeilis slegið í gegn útum allan heim. Hann hefur mest verið að vinna með hárið í hliðunum og að aftan. Hann hefur það snöggklippt og slétt og er ekkert að flækja málin með permanenti eða dreadlocks eða neinu slíku rugli. Virkilega flottur kragi. Nettkrulluð hárin á hvirflinum eru líka gasalega lekker, bæði tvö, og eru alveg í stíl við hrokkin bringuhárin, enda eru þetta líklega bróderuð bringuhár sem hann er með þarna á skallanum. Þau gætu líka verið af einhverjum vafasamari stað líkamans og þar er hugsanlega komin skýringin á því hversvegna hann er kallaður rasshaus.

Villi virkar nokkuð geðheilbrigður og fínn gæi þó hann sé woke einsog aðrir í þessari fjölskyldu. Hann sást aldrei kasta kveðju á Harry, sem von er. Fyrr myndi hann kasta í hann sveðju en kveðju.

Villi mun feta í kolefnisfótspor föður síns innan nokkura ára en Harry mun halda áfram að freta í fótspor föður síns.

Konungdæmið byrjaði með William the Conqueror, sem er afkomandi víkingsins Göngu-Hrólfs einsog undirritaður - og það mun að öllum líkindum enda með William the woke.

Villi var að sjálfsögðu með sínum myndarlega eiginleghafa, henni Katrínu og yrðlingunum þeirra þremur einsog áður sagði.

Sá elsti, Georg, er verðandi kóngur, ef guð lofar. Ef hann verður sendur í almennan grunnskóla, þar sem kerfisbundið er ruglað í hausnum á börnum og þau látin efast um eigið kyn og mönuð í að ákveða hvort þau vilji vera strákur eða stelpa, þá eru góðar líkur á að hann muni falla í trans-gryfjuna og verði því ekki konungur heldur drottning og kallast Georgina.

Margir myndu eflaust "fagna þeim fjölbreytileika" að fá brjóstgóðan ladyboy sem drottningu með kóng í nærbrókunum.

Tveir fyrir einn.

Katrín og Harry Pothead í íslensku fánalitunum

Katrín prinsessa er virkilega rennileg og ísmeygileg skonsa. Hún var í glæsilegum kufli í íslensku fánalitunum; bláum, rauðum og hvítum. Það vill svo til að þetta eru líka bresku fánalitirnir, en hún hefur örugglega ekki haft hugmynd um það.

Það má segja að íslensku fánalitirnir hafi sömuleiðis einkennt prinsinn og kannabissnissmanninn Harry Pothead því hann var þarna mættur vel reyktur með hvítuna og sitt þrútna æðasprengda blárauða kókaínnef og sitt ryðrauða strý á galtómum hausnum. Að auki var hann í hvítri skyrtu í stíl við það sem hann var með í nefinu.

(Talandi um þetta efni; Zelensky var ekki sjáanlegur í kirkjunni).

Þegar erkibiskupinn hrópaði: „God Shave the King,“ þá tóku allir kirkjugestir undir nema Harry, sem stóð þarna einsog álfur útúr alkóhól og saug uppí ranann.

Þegar allir kirkjugestir sungu þjóðsönginn þá tók hann tvær fyrstu línurnar og gafst svo upp, enda vanur að taka öðruvísi línur.

Ekki ætla ég að núa honum því um nasir.

Meghan ekki eggjandi í London

Harry er orðinn svo loðinn um lófana af því að drulla yfir konungsfjölskylduna að hann ætti að kallast Hairy. Hann sat þarna bitur og beyskur og þroskaheftur og taðreyktur einsog Húsavíkurhangikjöt á bekk með reiðhróknum Andrési föðurbróður sínum og einhverjum öðrum stropuðum dúddum. Þetta virkaði einsog sakamannabekkur.

Andrés, sem var augasteinn og epsteinn móður sinnar og loks legsteinn hennar, er pungberi sem kallar ekki allt ömmu sína, enda ekki mikið í ömmunum. Hann þykir ansi þurr og súr týpa og bara hreint út sagt hrútleiðinlegur. Það má eiginlega segja að hann sé súrsaður hrútspungberi.

Harry og Meghan eru komin niður fyrir Andrés og Amber Heard í vinsældum. Þau mælast einhversstaðar mitt á milli Joe Biden og Charles Manson, en með þeim kollegum Biden og Manson hefur ekki verið lífsmark svo árum skiptir.

Ef gullgrafandi atvinnufórnarlambið Mega Markless hefði látið sjá sig þá hefðu tómataframleiðendur og eggjabændur grætt milljarða, en hún lagði ekki í að mæta í þessa matvælasturtu. Hún er að auki líklega upptekin við að skrifa opinskáar opinberunarbækur og opinberunarþáttaseríur um einkalíf sitt og mikilvægi þess að fá að vera í friði fyrir hnýsnum fjölmiðlum sem virða ekki friðhelgi einkalífsins, og hvað hún verði fyrir miklum fordómum sem svört leikkona, ... þó hún sé hvorugt.

Þar sem það er ekkert meira á Harry að græða þá hlýtur hún að vera að undirbúa að fleygja honum í ruslið með öðrum afgöngum og fá sér nýjan pungbera, ekki beint nýjan heldur einn fjörgamlan fjörlítinn hjartabilaðan siginn pungbera, moldríkan vel að merkja og vel snekkjaðan.

Kalli dregur gardínurnar fyrir

Kalli var klæddur í allt of síðan lafafrakka sem hefði mátt stytta um svona 10 metra. Skrýtið að sjá rígfullorðinn mann í einhverjum flauelsgardínum einsog trúður. Klæðskerinn hans ætti að setja tappann í flöskuna. Það þurfti 4 gaura til að halda jakkalafinu frá jörðu. Buxunum gat hann hinsvegar haldið uppum sig alveg sjálfur.

Kalli var gugginn og þreytulegur og tuskulegur einsog hann hafi verið að skríða af hádegisbörunum. Jafnvel líkbörunum. Fyrir utan að vera tuskulegur í orðsins fyllstu merkingu í þessum gardínulörfum þá er skiljanlegt að hann skuli vera lúinn og dasaður því hann er búinn að bíða og bíða og bíða allt sitt líf eftir að sú gamla pakkaði saman og flyttist yfir í annan heim svo hann gæti orðið kóngsi.

Kannski er að auki búið að vera að æfa þessa krýningu á nóttunni árum saman og svo núna loksins þegar kemur að stóru stundinni þá er hann á áttræðisaldri með annan fótinn í gröfinni og hinn á bananahýði.

Þungar byrðar lagðar á Kalla

Kalli sat þarna einsog dæmdur maður í sinni bjálfalegu flauelsgardínu á meðan erkifíflið ... ég meina erkibiskupinn, messaði yfir honum.

Kórónan sem beið Kalla er þyngsta kóróna í heimi enda er hún úr solid gulli og þakin mörg þúsund demöntum og rúbínsteinum og safír og tópaz og ópal og strepsils og öllu þessu dóti. Hún er víst álíka þung og ísskápur.

Kraftalega vaxinn biskupinn tók upp níðþunga kórónuna í réttstöðulyftu og tróð henni þéttingsfast af gríðarlegu afli beint ofaná skallann á Kalla sem varð rauðþrútinn í framan og það var einsog augun ætluðu útúr hausnum á honum. Hann varð einsog Ástþór Magnússon til augnanna, en það eina sem sá maður á útistandandi eru augun. Það var einsog hausinn á Kalla greyinu væri alveg við það að skreppa saman í harmonikku.

Hann þorði ekki að hreyfa sig. Ef hann hefði hallað höfðinu lítið eitt þá hefði hann líklega hálsbrotnað.

Kalli woke en Beta skynsöm

Kalli sór ekki bara eið að mótmælendatrúnni einsog aldagömul hefð er fyrir heldur einnig að íslam og öðrum trúarbrögðum og þá líklega lofslagstrúarbrögðunum líka, því Kalli er jú airhead og wokester fram í fingurgóma einsog aðrir eftirlifandi fjölskyldumeðlimir.

Í fyrsta skipti sem slíkt er gert. Tímanna tákn.

Líkt og aðrir frjálslyndir öfgavinstrimenn sem „fagna fjölbreytileikanum“ og „fjölmenningunni“ þá vill Kalli kóngur mörg lög og marga siði í landinu og heldur að það sé til friðar fallið. Skynsamir menn hinsvegar, einsog t.d. ástkær afi minn hann Þorgeir Ljósvetningagoði, vissu að þessu er öfugt farið. Mörg lög og margir siðir í landinu eru ávísun á ófrið til lengri tíma litið. Ef við slítum í sundur lögin og siðinn þá er úti um friðinn.

En þetta er tómt mál að tala um því tjónið er nú þegar orðið og Bretland er að molna niður innanfrá líkt og Evrópa öll, sem verður búið spil innan ekki margra ára.

Gardínurnar dregnar frá

Í miðri heilagri krýningarmessunni var níðþunga kórónan losuð með miklum djöfulgangi af ringluðum lofthausnum á Kalla og gardínurnar dregnar frá og teknar niður og hann færður úr öllu heila draslinu og eiginlega bara berstrípaður þannig að hann var með allt niðrum sig og líklega bara verið á pungnum þó að það hafi ekki sést í mynd. Það má segja að þetta hafi „kórónað“ sérkennilegheitin.

Hann var smurður með einhverri olíu, örugglega ekki diesel eða koppafeiti því hann er á móti öllu slíku enda skröltir hann ennþá um í hestakerru þegar hann er ekki á hvítvínsbílnum eða á einkaþotunni, en þetta hefur líklegast verið einhver ægilega umhverfisvæn og heilög snákaolía, alveg margblessuð í bak og fyrir.

Að smurningu lokinni var hann færður í gulllitaðan náttslopp einsog melludólgar klæðast gjarnan í bíómyndum. Hugh Hefner hefði tekið sig vel út í þessu en ekki cheap Charlie. Þarna fór kallinn soldið yfir strikið í tilraunum sínum til að virka töff.

Svo var skellt oná skallann á honum léttari kórónu, einhverri leikfangalegri Bónusútgáfu sem hann gat sprangað um með án þess að eiga á hættu að hálsbrotna.

Fegurðardrottningin og drottningin Camilla

Nú, svo kom röðin að augnayndinu henni Camillu Barking Bulldog eða hvað hún nú heitir, margkrýndri fegurðardrottningu sem núna átti að krýna sem alvöru drottningu. Hún hefur ekki alveg verið látin njóta sannmælis sem augnakonfekt í gegnum tíðina. Sumir smekklausir menn vilja meina að hún sé einsog útskitið hundsrassgat í framan en ég er allsekki sammála því. Ég tel það orðum aukið. Margir halda að Kamilla sé að „moona“ þegar hún rekur hausinn útum bílglugga. Menn halda svo margt.

Með fullri virðingu fyrir Díönu þá hafði hún ekki fegurðina og útgeislunina og kynþokkann sem Karlmella hefur. Fegurð Kallmellu minnir á íslenska náttúru að því leyti að hún er ekki óáþekk huggulegu hraungrýti í framan.

Karamella er með fallega crispy húð einsog djúpsteiktur kjúklingur. KFC ætti að sponsa hana. (Kentucky Fried Camilla).

Ef hún væri ekki drottning þá gæti hún lifað kóngalífi á því að auglýsa grófmynstraða hjólbarða.

Kanamella Parket Balls er léttur og skemmtilegur leghafi sem finnst gaman að reykja og drekka og hún segist gera mikið af því enda er hún afskaplega dugleg og viljasterk manneskja sem hættir ekki því sem hún er byrjuð á.

Hún þykir einhver farsælasti strompur og ástsælasta fyllibytta sem Bretland hefur alið síðan Winston Churchill var og hét. Sjálf reykir hún Winston rettur og Churchill vindla og fer létt með að drekka heilu sjóræningjaáhafnirnar undir borð og jafnvel fyrir borð.

Ég veit ekki hvort að Kalli sé fullmeðvitaður um himneska fegurð Kamarmyllu sinnar því hann laug því að henni alveg fram að krýningu að Covid væri ennþá í gangi svo hún tæki ekki niður grímuna.

Og líkt og krakki þá hefur Kalli mikið talað um að það sé ógeðslegt skrímsli undir rúminu sínu.

Þau sofa í koju. Hann á efri hæðinni.

En þeim kemur vel saman og þau eiga allt lífið framundan. Ég vona innilega að þau muni ekki falla frá í blóma lífsins einsog hæstvirtur leghafi, Elísabet II, foreldri hæstvirts sláturhafa Karls III nr: 1, og hæstvirtur pungberi, Filippussa, foreldri hæstvirts sköndulhafa Karls III nr: 2.

Happadagur

Útför Betu Bretadronsu fór fram 19. september 2022.

Kalli var krýndur 6. maí 2023.

Hvað þýðir það?

Það þýðir að krýningin fór fram 6 mánuðum og 6 vikum og 6 dögum eftir útför Betu.

Það hlýtur að boða lukku og samræmast trúarbrögðum einkaþotuelítunnar.

Meðan Kamagra Porkneck Bowling sat þarna í kirkjunni og beið eftir kórónunni sinni þá brosti hún sínu fallega brosi einsog hún væri að rýna í sólina og borða sítrónu á sama tíma.

Einhver aðstoðarmaður kom og fór að dedúa við hana með kremfötu í annarri hendi og sandpappír eða slípirokk í henni. Maður sá þetta ekki vel en það steig reykský upp frá andlitinu á henni þegar hann hafði lokið sér af og hún ljómaði í framan og leit út einsog milljón dollarar, ... milljón dollarar í krókódílaveski.

Kórónunni var síðan troðið af miklu afli á hausinn á Kanínu drottningu og hún trítlaði á eftir konunglega pungberanum sínum í pimpnáttfötunum og gardínulörfunum eftir kirkjugólfinu og útí hrollkalt global-warming-sumarið þar sem gullvagninn beið þeirra með 8 loftslagsmengandi prumpandi óslátruðum hestum, - gullvagni sem mun svo að endingu sækja þau vindmyllurafknúinn aftur á efsta degi.

Allir flokkar á Íslandi í dag eru pólitískt rétthugsandi vinstriflokkar, nema ef vera skyldi Miðflokkurinn, en þó gerðist það fyrir nokkrum vikum að kjördæmaráðin dúkkulísuvæddu flokkinn og úthýstu úr honum mörgum góðum og gegnum hægrisinnuðum farsælum bjórbelgjum og þjóðhollum heilbrigðum „karlrembusvínum“ þannig að nú er svo komið að þessi góði flokkur er ekki svipur hjá sjón og ekki víst að hann muni bera sitt barr eftir þessa femínísku „hreinsun“ sem fólst í að úthýsa sápunni og innleiða óþrifnaðinn eftir ströngustu kynjakvótakröfum nútímageðveikinnar.

Fúlt að Miðflokkurinn skyldi falla í þennan fúla ilmvatnspytt.

Hverjum átti þetta að þjóna?

Vinstrimenn ætluðu sér aldrei að fara að kjósa þennan flokk þó hann yrði kjaftfylltur af kellingum og nú hafa fjölmargir hægrimenn snúið við honum bakinu því þeir þola skiljanlega ekki að kyn skuli vera sett ofar hæfni og vilja síst af öllu enn einn femínistaflokkinn.

Þetta var því afleitur afleikur.

Þessi misskilda „hreinsun“ og misheppnaða tilraun til reyna að gera öllum til hæfis og ná til stærri kjósendahóps gerir það að verkum að trúverðugleikinn laskast og flokkurinn mun missa stóran hluta af sínu hægrafylgi og missa sérstöðu sína og missa fótanna og jafnvel detta út af þingi, sem væri mjög slæmt því Sigmundur Davíð Gunnlaugsson er einstakur stjórnmálamaður; frjór, eldklár, rökfastur, íhugull, áræðinn, víðsýnn, vel að sér, lausnamiðaður, fylginn sér, orðheldinn, þjóðhollur og blessunarlega laus við woke-ruglið, glóbalismann og rétttrúnaðinn sem tröllríður öllu í dag.

En náði tröllríðandi femínisminn að koma aftan að honum?

Varð hann að beygja sig fyrir valdi kyngreinandi kjördæmaráðanna?

Þurfti hann að beygja sig eftir sápunni í sturtuklefa rétttrúnaðarins?

Flokkur fólksins eða Flokkur fólsins?

Sömuleiðis væri sárt að missa Flokk fólksins af þingi því þau eru heiðarleg og sönn í því sem þau eru að gera og enginn þarf að efast um vilja þeirra til góðra verka. Flokkurinn væri eflaust stærri ef Inga Sæland hefði sleppt því að skera hann í sundur og minnka hann um helming.

Þá óheppilegu skurðaðgerð framkvæmdi hún vegna þess að tveir af hennar mætustu mönnum leyfðu sér að efast um stjórnunarhæfileika hennar og fengu sér örlítið messuvínstár í afar vel heppnuðu samsæti á Klausturbar.

Sömuleiðis er hæpið að hún græði mikið á því að nota hvert tækifæri sem gefst til að hnýta í Sigmund Davíð af öllum mönnum. Það var ekki hann sem sagði í hófinu góða að hún væri „húrrandi klikkuð kunta“ heldur var það samflokksmaður hans, Bergþór Ólason, sem er kunnur fyrir mannþekkingu, háttprýði og varfærni í orðavali þó hann hafi þarna kannski sagt eitthvað sem var aðeins orðum aukið.

Ingu bættist góður liðsauki í Jakobi F. Magnússyni sem verið er að djöflast á um þessar mundir en hann þekki ég af góðu einu. Þar fer harðduglegur málafylgjumaður og drengur góður þó hann sé krati.

Inga má eiga að það býr í henni eldmóður, líf, ástríða og sannfæringarkraftur enda hefur hún staðið sig best allra leiðtoga í sjónvarpskappræðum að undanförnu.

Flokkur fólksins getur varla talist dæmigerður vinstriflokkur í hefðbundnum skilningi. Ég vona því að hann nái vopnum sínum og óska honum góðs gengis.

Sjálfstæðisflokkurinn er skásti vinstriflokkurinn

Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki farið varhluta af pólitíska rétttrúnaðinum, woke-vírusnum, glóbalismanum, Kínaveirunni, femínismanum, og öðrum mannskæðum plágum.

Enda fékk flokkurinn taugaáfall þegar Trump sigraði spilltasta skaðræðisvinstrakvendi í heimi, Crooked Hillary, og allur flokkurinn studdi að sjálfsögðu vinstri-pottaplöntuna Sleepy Joe Biden núna síðast.

Þetta er lýsandi fyrir kratamóralinn og meðvitundarleysið í flokknum og sýnir best á hvaða stigi hann er og hvert hann er kominn.

Í rétthugsuninni er hann alveg á pari við Samfylkingarviðreisnarpíratavinstrigræningjana.

Hægrimönnum er ekki lengur vært í Sjálfstæðisflokknum.

Nokkur dæmi:

Á landsfundi fyrir 5 árum voru þeir þjóðhollu eðalhægrimenn, Gústaf Níelsson og Jón Magnússon hrl, baulaðir niður af sviðinu fyrir að tala fyrir varfærni og heilbrigðri íhaldssemi í útlendingamálum.

Fyrir borgarstjórnarkosningar síðustu var Sjálfstæðisflokkurinn í borginni femíniseraður og þá var reynslumiklum hægrikörlum einsog Kjartani Magnússyni fleygt útí tunnu til að skapa pláss fyrir eyrnablautar kratastelpur.

Fyrir stuttu var hægrimönnunum Brynjari Níelssyni og Arnari Þór Jónssyni sparkað niður tröppurnar og Sigríði Á. Andersen dúndrað útum gluggann. Alltsaman topp fólk. En hægrisinnað. Það gengur ekki. Ekki í þessum flokki.

Hægrimennska er einfaldlega ekki lengur liðin í Sjálfstæðisflokknum.

Brynjar greyið hefur ekki undan við að samþykkja allskyns kommúnistadellufrumvörp og kyngja ælum í gríð og erg. Hann segir þetta sjálfur.

Hann er ekki aðeins mesti fýlupokinn á þingi, að eigin sögn, heldur er hann orðinn stærsti ælupokinn.

Að mínu mati er Sjálfstæðisflokkurinn engu að síður skásti vinstriflokkurinn því þar á bæ eru menn upp til hópa meðvirkir vinstrimennskunni frekar en sturlaðir vinstrivitleysingar.

Eru Bernie and Kate - Bonnie and Clyde?

Ég býst við að Bjarni Ben myndi viðurkenna það fúslega að hann hafi beygt sig undir ægivald snargeðveiks tíðarandans og breytt flokknum í femínískan krataflokk pólitískrar rétthugsunar.

Enda kemst ekki hnífurinn á milli hans og Grettis-Kötu, einsog ég kalla hana stundum í gamni, ef það er leyfilegt á þessum woke-tímum. (Ég kalla sjálfan mig stundum Serði Monster).

Það er lítill sem enginn munur á þessum tveimur femínísku vinstriflokkum þeirra Bjarna og Grettis-Kötu og þessvegna gengur samstarfið svona líka ljómandi vel.

Verkaskiptingin er skýr: Bjarni sér um viðskiptahlið stjórnmálanna og stjórnmálahlið ættarveldisins og öll corleone-plottin og Grettis-Kata sér um handaböndin við erlenda þjóðhöfðingja og brosgretturnar og geiflurnar og kynræna sjálfræðið og hálendisþjóðgarðinn og fóstureyðingar fram að fæðingu og menningamarxismann og femínismann og kynjafræðina og manngerðu loftslagsbreytingarnar og öll þau stórkostlegu „vísindi.“

Sigurður Ingi situr þolinmóður á kantinum og kinkar kolli og mátar sig í huganum í stól Grettis-Kötu með ennþá ógæfulegri vinstristjórn í skjalatöskunni.

En ef stjórnin missir meirihlutann þá væri einfaldast að kippa bara Viðreisn uppí. Viðreisn ber nafn með rentu og er vön að gefa lýðræðinu langt nef og reisa við fallna meirihluta sem fólk er búið að kjósa í burtu.

En „Viðreisn mun selja sig dýrt“ einsog forkonan orðaði það þegar hún fór í bólið með föllnum borgarstjórnarmeirihlutanum.

Forkonan er semsé búin að gefa það út að Viðreisn sé hóra og að þetta sé bara spurning um prís.

Kúlulán gæti dugað.

Gleðihúsið við Austurvöll veldur skiljanlega mörgum ógleði.

Vinstrisinnaðir „nýfrjálshyggjuflokkar“

Einn er sá maður sem trúir því að Sjálfstæðisflokkurinn sé hægriflokkur og það er sósíalistaforinginn Gunnar Smári Egilsson. Hann kallar reyndar alla flokka „nýfrjálshyggjuflokka“ sem eru hægra megin við Stalín.

Þetta gerir hann til að skapa sér sérstöðu. Hann vill gera sig að eina valkosti sannra vinstrimanna en auðvitað eru valkostirnir allir hinir 50 vinstriflokkarnir eða hvað þeir eru nú margir.

Ástæðan fyrir öllum þessa fjölda flokka er ekki málefnaágreiningur heldur sú að allir Íslendingar vilja vera kóngar. Ef það kemur upp minnsta misklíð í flokki þá stofnar fúli froskurinn nýjan flokk utanum sjálfan sig þar sem hann getur verið kóngur í ríki sínu.

Og svo má ekki gleyma að hver flokkur fær gríðarlega styrki úr ríkissjóði og formennirnir feita bónusa þannig að það getur verið góður bissniss að stofna flokk og segjast vera á móti spillingu til að geta komist á kaf í hana sjálfur.

Heiðarleiki hefur aldrei verið sterkasta hlið Íslendinga. Allur heimurinn veit af því.

Gamalt vín á nýjum ólátabelgjum

Undanfarnar vikur hefur Gunnar Smári reynt að vera rólegur og kurteis til að sýna öllum hinum vinstriflokkunum á þingi að hann sé stofuhæfur og stjórntækur.

Hann vill að flokkarnir fái á tilfinninguna að hann sé ekki einsog hver annar ódannaður vanþroska taðreyktur pírapi á sokkaleistunum sem vilji bara öskra sig hásan í stjórnarandstöðu heldur að hann sé siðaður ábyrgur sósíalistaleiðtogi í vandlega útjöskuðum verkamannalörfum sem geti sest niður og rætt ennþá útjaskaðri hugmyndafræði sína af yfirvegun á málefnalegum grundvelli.

En málið er að þegar Smárinn neyðist til að ræða málin á rólegum nótum þá opinberast enn frekar brotalamirnar í stefnu hans. Þessi stefna kemst nefnilega best til tilfinninganna sé hún öskruð með handapati og látum en hún þolir illa vitsmunalega og yfirvegaða umræðu.

Þessvegna er Smárinn bestur þegar hann er yfirspenntur og óðamála og frussar orðunum útúr sér einsog vínberjasteinum í heilagri bræði og lætur vaðalinn ganga í belg og biðu og keyrir sig uppí trylling yfir óréttlæti heimsins og arðráni auðvaldsins og hræðilegum kapítalistum sem leyfi sér að græða peninga, og hræsnandi vellauðugum útrásarritstjórum sem komi sér hjá að borga kúguðum starfsmönnum sínum umsamin laun, (hann kannast við það), og hvað það sé nú ömurlega óréttlátt að wannabe-braskarar skuli fljúga um í einkaþotum útrásarvíkinganna á meðan hreingerningakonan lepji dauðann úr skúringafötu o.s.fr. (Hann veit hvað hann er að tala um).

Sósujafnarinn Gunnar Smári

Ég hef lengi haft gaman af Gunnar Smára sósíalista og jafnaðarmanni (sósujafnara) eða hvað hann gefur sig nú út fyrir að vera akkúrat þessa stundina því hann er hugmyndaríkur og klár dellukall og vel að sér og skemmtilegur áheyrnar og góður penni en ég man ekki eftir að hafa verið honum sammála um nokkurn skapaðan hlut, enda er mjög erfitt að fylgja honum eftir í hringlandahættinum því hann hefur eina skoðun í dag og aðra á morgun, bara eftir því hvernig vindurinn blæs og hvað hentar honum best hverju sinni.

Í fyrradag var hann grjótharður armaníklæddur frjálshyggjumaður og bindisreyrður kapítalisti með handlegginn þakinn Rolex-úrum og vildi einkavæða allt heilbrigðiskerfið í hvelli.

Í gær barðist hann fyrir því að Ísland afsalaði sér sjálfstæði sínu og gerðist fylki í Noregi.

Í dag er hann allt í einu orðinn lenínskeggjaður sósíalisti í köflóttri snýtuklútaskyrtu og drulluskítugum gámajakka úr Sorpu.

Hann er fljótari en Laddi að skipta um gervi.

Hann vill láta færa kosningaaldurinn niðrí 7 ára. Skiljanlega. Grunnskólakrakkar í dag vita nefnilega ekkert um hryllingssögu sósíalismans og munu ekki læra að lesa fyrr en um fimmtugt. Gráupplagður kjósendahópur.

Smári segir að kraftur, nýsköpun, frumkvæði og framkvæmdavilji einstaklingsins skipti engu máli í stóru myndinni.

Hann vill drepa niður einstaklingsframtakið en fjölga þess í stað ríkisstarfsmönnum (jökkum á stólum) og vinstrisinnuðum alþingismönnum og vill láta ríkið sjá um alla þætti samfélagsins með tilheyrandi tröllauknum útgjöldum, og miðstýra kerfinu að ofan og ganga á milli bols og höfuðs á stóreignafólki og viðskiptamógúlum og þeim sem skapa verðmæti og draga björg í landsbú.

Hann er á því að það beri að tæma ríkissjóð sem allra fyrst til að byggja upp innviði samfélagsins og fara að safna glæsilegum skuldum að hætti Reykjavíkurborgar.

Til að kóróna snilldina þá er hann að sjálfsögðu sammála rétthugsandi vinstriríkisstjórninni um að það eigi að spreða fleiri tugum milljarða í loftslagstrúarbrögðin og flytja inní landið sem allra mest af síðskeggjuðum velferðarflóttabörnum og lúxushælisleitendum því við séum svo ofboðslega rík og svo svakalega gott fólk.

Slæmt að gamla fólkið okkar skuli aldrei verða vart við ríkidæmi okkar og meinta góðmennsku.

Sósíalistar allra flokka sameinist

Velferðarkerfið fer lóðrétt til helvítis með þessum sósíalísku aðgerðum, sem allir stjórnmálamenn Íslands virðast eindregið hlynntir í sínum funheita rétttrúnaði, að Sigmundi Davíð undanskildum.

Það sem gerist er að Íslendingar verða sameinaðir öreigar og samfélagið morknar niður og deyr drottni sínum (Allah). Engu að síður virðist fólki þykja skynsamlegt að gefa þessari skaðlegu og úrbræddu hugmyndafræði séns í hundraðasta skipti til að athuga hvort að niðurstaðan verði ekki önnur núna.

Grunnurinn í trúarbrögðum vinstrimanna er að peningar vaxi á trjánum og þessvegna er þeim líklega svona umhugað um grænu málefnin og trjárækt.

Erfitt er þó að sjá hvernig þeir ætla að fjámagna alla þessa góðmennsku sína og björgun heimsins því vaxtaskilyrði trjáa eru ekki svo góð á köldum Klakanum.

Sósíalisminn er einfaldlega gjaldþrota stefna sem gerir alla gjaldþrota.

Hann færir ekki alþýðunni feita launaávísun heldur er hann ávísun á tóman sparibauk.

Svo galin er þessi stefna að ég efast ekki um að Sósíalistaflokkurinn verði hástökkvari kosninganna og vinni frækinn sigur.

Það er alltaf pláss fyrir fleiri póitískt rétthugsandi vinstriflokka á Íslandi.

Lengi lifi geðveikin!

Sama hver niðurstaða kosninganna verður þá er 100% öruggt að það verði mynduð vinsristjórn og það er einfaldlega vegna þess að það er enginn hægriflokkur á Íslandi.

Hægriflokkur mun ekki verða stofnsettur og fá brautargengi á Íslandi fyrr en allt góða fólkið í öllum góðu glóbalistavinstriflokkunum verður búið að rústa landinu með open-borders-stefnu sinni og misskilinni góðmennsku og búið að umbreyta Íslandi í Íslandistan.

Ef Íslendingar væru ekki þrætugjarnir egósentrískir smákóngar þá væri í raun alveg nóg að vera bara með einn flokk á Íslandi einsog staðan er núna og það væri pólitískt rétthugsandi vinstriflokkur sem gæti kallast Flokkur íslenskra félagshyggjulíberalista, skammstafað: F.Í.F.L.

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu í morgun).

	Ríkisstjórnin gæti haldið
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

VILHELMÍNA NORÐFJÖRÐ BALDVINSDÓTTIR

Fædd 30. september 1930 og lést 8. febrúar 2019

Mamma var heilsteypt og vönduð kjarnakona af gamla skólanum. Afar ólík þessum heimtufreku sífrandi sjálfsvorkunnarpissudúkkum sem nú ríða húsum og öðru í dag.

Hún var mjög samviskusöm, vandvirk og vinnuglöð og skilaði alltaf pottþéttu verki. Hún var orginal og laus við áhrifagirni og lét ekki stjórnast af tískusveiflum og áliti annarra. Öfugt við mig þá þoldi hún ekki óreglu, leti og ómennsku. Það fannst mér skrýtið.

Frá því ég var 7 ára kallaði hún og aðrir mig aldrei annað en Láka. Stundum Láka jarðálf. Ég var víst örlítið úr hófi fram hrekkjóttur og óþekkur. Stundum byrsti hún sig þegar ég var yngri og reyndi eftir fremsta megni að siða mig til: „Heyrðu nú mig Láki jarðálfur! Nú hættir þú að setja sprengjur í vindlana hans pabba þíns og reynir að fara að haga þér einsog maður! Þú ert orðinn fertugur og þetta gengur ekki lengur!“

Mamma var svakalega músíkölsk og lagviss. Hún samdi t.d. lagið „Sem ljúfur draumur“ sem Helena Eyjólfs söng inná plötu 1966 og náði mikilli hylli. Um árabil söng hún alt millirödd með Selkórnum. Og ekki bara með Selkórnum heldur söng hún líka millirödd með Elvis, Bítlunum, ABBA og öðrum góðum flytjendum sem hún heyrði í útvarpinu inní eldhúsi þegar hún var að hræra í sínum grautarpottum og sjóða sínar ýsur.

Hún lék sér að því annarshugar að syngja flóknar milliraddir án þess að fara nokkrusinni útaf laginu. Þetta var henni jafn eðlislægt og að anda. Hún átti ekki langt að sækja þetta, pabbi hennar var kórsöngvari og einn af stofnendum Karlakórsins Vísis á Siglufirði, og móðurætt hennar var þéttpökkuð af söngfuglum og hljóðfæraleikurum.

Þar sem mamma elskaði tónlist þá var það henni mikið fagnaðarefni þegar hún sá mig nokkurra mánaða gamlan skríða á harðaspani að útvarpsskápnum í stofunni þegar ákveðin lög komu, reisa mig upp á afturlappirnar með bleyjuna á bossanum, styðja mig við skápinn og fara að dilla mér á fullri ferð.

Eftir það varð ég eftirlætið hennar og fékk í laumi bestu þjónustuna (leyniþjónustuna) af systkinunum á Hótel Mömmu það sem eftir var. Ég var að auki yngstur og með englalokka og tikkaði því í öll box sem kjörið dekurbarn og mömmudrengur þrátt fyrir óþekktina.

Þegar ég fór að semja lög í löngum bunum 10 ára gamall þá varð mamma strax minn allra mesti aðdáandi. Hún þreyttist aldrei á að syngja og lofsyngja þessi lög mín sem mörg hver urðu löngu seinna ansi vinsæl. Sem vinur stóð hún sterk og óbifandi með Láka sínum hvað sem á bjátaði. Hún var kletturinn í mannhafinu sem aldrei haggaðist og aldrei brást.

Hún var óeigingjarnasta, ósérhlífnasta, umhyggjusamasta, fórnfúsasta og besta manneskja sem ég hef kynnst. Ungarnir hennar voru henni allt. Á hátíðardögum fékk hún sér aldrei sæti við matarborðið fyrr en allir voru alveg örugglega búnir að fá sitt. Hún lét sjálfa sig alltaf mæta afgangi, og át hann jafnvel. Fólk þurfti að mana hana til að fá sér sæti og slaka á. Hún setti sjálfa sig alltaf í síðasta sæti í orðsins fyllstu merkingu. En í mínum huga og í mínu hjarta var hún og er og verður alltaf í fyrsta sæti.

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu í morgun).

Finnst við hæfi að birta hér í sömu færslu minningargrein sem ég skrifaði um karl föður minn á sínum tíma:

ÓLAFUR BERGMANN STEFÁNSSON

Fæddur 12. september 1926 og lést 21. mars 2013.

Pabbi, eða „kallinn“ eins og hann jafnan var kallaður af okkur í fjölskyldunni, var margslunginn náungi. Hann var mjög vinsæll meðal samstarfsmanna sinna hjá Flugfélaginu og þar var hann í góðum flug-félagsskap. Heima var hann ekki í alveg jafn góðum félagsskap, enda við krakkarnir frekar þreytandi kvikindi.

Hann gat verið fljótur upp og jafn fljótur niður aftur – líka tröppurnar. Minnti soldið á John Cleese í Fawlty Towers. Hann var mínútugæi og skelfilega samviskusamur. Allt varð að vera 100% og hann þoldi ekkert fúsk og rugl.

Hann hafði gaman af að gleðjast með góðum, sem sagt er, en alltaf mætti kallinn í vinnuna, bláedrú, á mínútunni, alveg fjallfrískur og sprellfjörugur, og í þannig skapi var hann alveg þangað til hann kom heim til sín. Hann sagði oft að hann væri í fríi þegar hann væri í vinnunni.

Kallinn hafði vit á því að reka mig að heiman þegar ég var 17 ára, af því ég neitaði að verða sprenglærður rykfallinn háskólafagidjót, og þá rofnaði samband okkar í nokkur ár.

Það var ekki fyrr en hann var um sextugt sem ég fór að kynnast hans bestu hliðum. Hann var t.d. mjög meinhæðinn og stríðinn og hafði afar glöggt arnarauga fyrir öllu því neikvæða sem lífið hefur uppá að bjóða. Eins og hann var nú hjartahlýr og viðkvæmur þá hafði hann einstakt lag á að finna veiku blettina á fólki og stinga pínulítið í þá með meinfyndnum nastí athugasemdum.

Eitt sinn vorum við í veislu og til okkar gekk virtur bókmenntagúrú sem minnti soldið á apa í framan. Pabbi tók í spaðann á honum og kynnti sig sem Homo sapiens. Apinn gladdist ekki en það gerðum við feðgarnir að sjálfsögðu.

Kallinn var afar hugmyndaríkur, frumlegur, framsýnn, listrænn og frjór. Hann hafði mikinn áhuga á auglýsingasálfræði og ætlaði sér að opna fyrstu íslensku auglýsingastofuna um miðbik síðustu aldar en rakst á of marga veggi. Menn vissu ekkert um hvað hann var að tala svo hann gaf þetta upp á bátinn.

Um svipað leyti fékk hann umboð fyrir BMW en rakst á of marga veggi. Gaf það frá sér. Leiddist veggir. Fyrir ca. tveimur áratugum varð hann sér úti um umboð fyrir stóru flettiskiltin sem nú eru út um alla borg. Hann talaði við allskonar steingelda blýantanaggrísi í kerfinu til að fá að koma þessu upp en rakst alls staðar á veggi. Gafst loks upp og sagði þessum flónum að hoppa uppí óæðri endann á sér, sem sé munninn.

Stuttu síðar spruttu þessi flettiskilti upp út um allt á öllum þeim veggjum sem hann var alltaf að rekast á, sem þýðir að „réttur“ maður hafi hirt þetta, sem er alllýsandi fyrir íslenskt viðskiptasiðferði.

Það voru mistök hjá kallinum að velja sér Ísland sem búsetuland því hann var stálheiðarlegur sómamaður. Enda hætti hann í lögfræði og guðfræði eftir tveggja ára nám. Skellti sér þess í stað til útlanda og kláraði þar flugumsjónarnám og vann hjá Flugfélaginu í 50 ár.

Hann umbar lítt drulludela og fávita og átti því skiljanlega mjög fáa íslenska vini. Honum þótti vænt um dýr og átti skynsama og viðræðugóða kisu. Og ekki síðri eiginkonu.

Ég kveð kallinn með elsku, trega og söknuð í hjarta. Hann var óneitanlega eftirminnilegur karakter.

(Þessi minningargrein birtist í Morgunblaðinu 2. apríl 2013).

Þótt ótrúlegt megi virðast þá er til nokkuð sem er helmingi verra en femínisti. Og hvað skyldi það nú vera?

Jú, tveir femínistar.

Fátt er þó aumkunarverðara en þeir undanlátssömu aular sem beygja sig undir kröfur rétttrúnaðarrugludallanna, nema ef vera skyldi karlfemínistar en það eru einhverskonar andlegir einfrumungar sem skammast sín fyrir sína „eitruðu karlmennsku“ og halda að femínismi hafi eitthvað með jafnrétti að gera en ekki það sem nafnið gefur til kynna: Forréttindi kvenna.

Þeir virðast ekki skilja að femínismi er valdapólitík sem gengur útá að svínbeygja kallpungana í duftið og koma kellingum í allar æðstu stöður í krafti þess sem þær hafa á milli fótanna en ekki þess sem þær hafa á milli eyrnanna.

Var að gera vísu í tilefni þess að nú hefur Sæðisbankinn Seðlabankinn læst inní geymslu brjóstverkin hans Gunnlaugs Skandal listmálara. (Hann var oft með brjóstverk). Þessar nýfrelsuðu geirvörtur fóru svo gasalega fyrir brjóstin á femínistum bankans að þeir vildu fyrir alla muni koma þeim bakvið lás og slá.

Það eru ekki vönduðu bringublöðrumyndirnar sem ættu að vera lokaðar inní geymslu heldur ættu óvönduðu rétttrúnaðarfasistarnir að vera lokaðir inná viðeigandi stofnun í bólstruðum klefa.

Femínismi er fasísk stefna,

fyrirlítur mannkyn hálft,

drepur húmor, drepur listir,

drepur jafnvel lífið sjálft.

	Brjóstamyndir Gunnlaugs inni í geymslu
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Forseti Íslands hleypti inn dyravörðum í Bessastaði í síðustu viku. Tilefnið var að einn úr þeirra röðum var barinn fólskulega fyrir skemmstu á skemmtistaðnum Suckers i Austurstræti. Nafni þess staðar hlýtur fljótlega að verða breytt í Barinn.

Dyraverðirnir voru slegnir eftir árásina, þó ekki jafn rækilega og starfsfélagi þeirra, en þeir voru skiljanlega miður sín og þáðu því þetta boð forsetans þó erfitt sé að sjá hvað Guðni kallinn hafi að gera með einhver dyravörslumál önnur en kannski þau sem snúa að vínkjallaranum á Bessastöðum. En þetta fundarboð hans undirstrikaði náttúrulega hvað hann er nú obboslega góð manneskja og svo gasalega mikið svona “maður fólksins” og allt það, og þá er nú tilganginum náð.

Grín er ekkert gamanmál

Áður en lengra er haldið vil ég láta þess getið að ég er alfarið á móti því að gantast sé með alvarlega og viðurstyggilega hluti, svosem atburð sem þennan sem hér um ræðir, pyntingar, morð, hungursneyð, stórslys, femínisma, styrjaldir, vinstrifasisma, drepsóttir, kynjafræði, náttúruhamfarir, pólitískan réttrúnað, engisprettufaraldur, gróðurhúsa- og góðafólksáhrifin, RÚV, hryðjuverk, ESB, íslensku lífeyrissjóðina, islamsvæðingu Evrópu, umhverfismengun, glóbalisma o.s.fr.

Grín getur nefnilega verið dýrt spaug og spaug er ekkert grín.

Unnið baki brotnu

Ekki veit ég hvert var tilefni þessarar skelfilegu árásar á skemmtistaðnum Slaughters í Austurstræti en maður hlýtur að mega koma með tilgátur án þess að fólk snappi og fari að skalla veggi.

Kannski að dyravörðurinn hafi sagt við dólgana:

“Give me a hug.” 

Þessir útlendingar sem að árásinni stóðu hafa kannski bara kunnað eitthvað hrafl í ensku og íslensku og haldið að hann væri að meina: 

“Give me a högg.”

Þeir hafa ekki látið segja sér það tvisvar og hafið buffun þegar í stað.

Og þetta hefur komið í bakið á dyraverðinum.

En hvað veit ég? Ég var ekki á staðnum.

Leiðir til úrbóta

Hvað um það. Forsetinn setti eflaust upp buff í tilefni dagsins og saman skeggræddu þeir félagar ógnir og öryggi í borg óttans og leiðir til úrbóta í þessum mikilvægu málum sem forsetinn ræður nákvæmlega engu um.

En mér er spurn: Eru einhverjar raunhæfar leiðir til úrbóta? Er eitthvað sem getur komið í veg fyrir að dyraverðir séu rotaðir? Er til einhverskonar “rotvarnarefni”? Það held ég ekki. 

Rugbyhjálmur kannski? Nebb. Þá fá þeir bara spark í punginn og það er ekkert mikið þægilegra þó þeir rotist hugsanlega ekki við það. (Það er reyndar sagt að öll hugsun karlmanna fari fram þarna á neðri hæðinni). Rugbyhjálmur og punghlíf? Nebb. Þá fá þeir bara baseballkylfu í vömbina. Rugbyhjálmur, punghlíf og bumbupúði eða jafnvel skothelt vesti? Nebb. Þá fá þeir bara hníf eða kjötsax í lærið. Stálbrynja einsog riddarar notuðu í gamladaga? Nebb. Óþægilegur vinnuklæðnaður innanhúss og ekki beint traustvekjandi fyrir ímynd friðsæls skemmtistaðar.

Fleiri slæmar leiðir til úrbóta

Rimlabúr? Nebb. Dyraverðir verða að geta athafnað sig innanum fólk og gengið að leiðindapakki og barið það í gólfið og hent því í fallegum boga útá stétt. 

Er vopnvæðing dyravarða svarið? Það er spurning. Gefa þeim leyfi til að bera rafbyssu? Piparúða? Hnúajárn? Kylfu? Sleggju? Klaufhamar? Rambohníf? Öxi? Skógarsveðju? Keðjusög? Skammbyssu? Afsagaða haglabyssu? Hríðskotariffil? Handsprengju? Basúku? Eldvörpu? Dínamítstúpu?

Held ekki. Hætta á misnotkun og ofnotkun. Það er ekki bara holdsveikum sem er laus höndin. Sumir eru með stuttan kveikiþráð. Þetta gæti sprungið í andlitið á þeim.

Tilhvers að funda með forsetanum af öllum mönnum?

Vegna þess að forsetinn bauð þeim í heimsókn. Ekki flóknara en það. Afhverju bauð hann þeim í heimsókn? Af sömu ástæðu og hann fer í smábarnaafmæli útí bæ til fólks sem hann þekkir ekki neitt - af sömu ástæðu og hann hangir í biðröðum á pizzustöðum - og syndir í vinnuna - og horfir á fótboltastórleiki í 12 tommu svarthvítu túpusjónvarpi í einhverju mígleku illa þefjandi afdalafjósi útá landi, norpandi í sundurtættri hettuúlpu einsog fuglahræða, bryðjandi gaddfreðnar pulsur og útmíginn hákarl með sveitavargnum og þorpsfíflinu. 

Semsé: Vegna þess að hann vill verða alþýðlegasti forseti ever og til þess að svo geti orðið þá þarf hann að grípa hvert einasta tækifæri sem gefst til að skerpa þá imynd sína, meiraðsegja að boða til fundar með útkösturum um mál sem eru víðsfjarri því að vera á hans könnu.

Yfirdrifinn alþýðleiki

Um jólin má búast við að forsetinn fari að sjálfboðaliðast á pósthúsum við að sleikja frímerki fyrir fólk sem er að senda jólakort, nú eða að safna saman kerrum í Bónus eða að þrífa framrúðuna fyrir ökumenn á rauðu ljósi eða að leysa af í dyravörslunni á skemmtistöðum borgarinnar eða að hnýta bambuskörfur á Kleppi eða eitthvað svoleiðis.

Það er svosem alveg gott og blessað en fyrr má nú rota en dauðrota, svo maður noti nú viðeigandi orðalag. Ef fram fer sem horfir mun hann vinna gullið á Alþýðleikunum og slá landsmet Pírata í popúlisma. 

Forseti þjóðarinnar eða forseti stjórnvalda?

Guðni er hlýðinn og góður og vill gera öllum til hæfis, bæði alþýðunni, sem hann er í vinnu fyrir, og stjórnvöldum, sem skipa honum fyrir, jafnvel þó þau hafi ekki boðvald yfir forsetanum. Hann vill vera vakinn og sofinn yfir velferð allra landsmanna - ekki bara elítunnar og utanríkisráðherra sem hann hlýðir í einu og öllu og lætur meiraðsegja skipa sér að mæta ekki á HM í Rússlandi - heldur líka okkar starfsmanna á plani.

En málið er að menn í hans stöðu geta ekki haft tvo herra. Ólafur Ragnar Grímsson gerði sér grein fyrir því. Guðni þyrfti að fara að gera það upp við sig hvort hann ætli að vera forseti þjóðarinnar eða forseti stjórnvalda. Það ætti nú ekki að vera erfitt val fyrir svo alþýðlegan mann. 

Það mun koma í ljós þegar á reynir hvoru megin hryggjar hann raunverulega liggur, til að mynda ef hann fær til undirritunar plögg sem skerða fullveldi landsins og má í því sambandi nefna orkulöggjöf Evrópusambandsins sem um þessar mundir er verið að undirbúa að lauma í gegnum þingið. Sá grjótharði pakki felur í sér framsal ríkisvalds til alþjóðlegra stofnanna, fullveldisskerðingu, stjórnarskrárbrot, hálsbrot á gullgæs þjóðarinnar og hrein og klár landráð - freistingar sem þingmenn eiga afar erfitt með að standast.

Með hverjum mun alþýðlegi forsetinn standa þegar til kastanna kemur, stjórnvöldum eða þjóðinni?

Eru aðrir og fýsilegri ókostir í stöðunni?

Hefðu dyraverðirnir ekki alveg eins getað rætt þessi ofbeldismál við biskupinn? Hann ætti að vera orðinn ansi sjóaður í þessum málaflokki með alla þessa harðduglegu kófsveittu presta innan vébanda kirkjunnar sem eru í því að koma fermingarbörnum á kné. Eða einsog segir í málshætti mínum: Fermt barn forðast prestinn. Og sjálfur þekkir hann málin á eigin skinni ef eitthvað er að marka málsháttinn: Enginn verður óbarinn biskup.

En hefði ekki legið beinast við að funda með lögregluyfirvöldum eða borgarstjóranum og hans undirsátum?

Borgarstjórinn hefði reyndar ekki svarað beiðni um viðtal þar sem hann er á fullri ferð við að hægja á umferð, þétta byggð, þrengja götur, loka götum, þrengja að fólki, auka mengun, auka skuldir, auka leiðindin, stytta líf borgarbúa með auknum umferðartöfum, setja upp rauð gangbrautarljós á stofnbrautum, gefa grænt ljós á byggingu hótela á bílastæðum og kirkjugörðum, funda stíft um ókyngreind klósett, ulla á minnihlutann og gefa skynsemi langt nef í öllum málum.

Þess á milli er hann að dunda sér við að skrúfa fyrir fjárframlög til Fjölskylduhjálpar og dæla út 450 milljónum í endurbætur á brennivínsbragga í Nauthólsvík.

Kallinn er allur að "braggast."

Lögreglan alveg uppfyrir haus í stóru málunum

Og lögreglan er að sjálfsögðu upptekin með upptökutæki og headphone við að reyna að finna “hatursorðræðu” (rangar skoðanir) á Útvarpi Sögu þar sem orðið á að vera frjálst, og finna leiðir til að draga hinn stórhættulega raðspjallþáttastjórnanda og fjölda-orðingja Pétur Gunnlaugsson aftur fyrir dómstóla fyrir að hlusta á fólk tjá sig í opnum innhringitíma stöðvarinnar.

Þannig að kannski var ekkert annað í boði en að þiggja ímyndarboð forsetans.

Svona að endingu vil ég láta í ljós þá einlægu von mína að dyravörðurinn nái fullum bata og að ofbeldishrottarnir náist og hljóti makleg málagjöld. Kannski verða þeir ekki jafn borubrattir þegar þeir þurfa að fara að beygja sig eftir sápunni í sturtuklefa dýflissunnar.

Þessi grein birtist í Morgunblaðinu í gær, 8. september.

	Funduðu með forseta vegna árásar
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Viðreisn er í lykilstöðu, sem vitað var. Heimsins mestu glópar gátu séð það fyrir.
Forkona flokksins, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir eðalkrati, sagði orðrétt í viðtali fyrir kosningar:

"Við munum selja okkur dýrt."

Þetta slagorð flokksins hefur hún margendurtekið síðan. Viðreisn er semsé til sölu einsog hver önnur klamedíugötumella og mun selja sig hæstbjóðanda, ef eitthvað er að marka orð hórumömmunnar.

Þó að borgarmeirihlutinn sé blessunarlega kolfallinn þá er hann það í rauninni ekki, ef maður lítur á þetta með rúllandi augum Dags B, og það er einfaldlega vegna þess að Viðreisn er til sölu, og Viðreisn er alveg nákvæmlega sama kláðamaursdræsan og Björt framtíð og Samfó.

Viðreisn boðaði breytingar. Ef að breytingarnar eiga að felast í því að viðhalda gamla kæsta meirihlutanum þá er nokkuð ljóst að þessi flokkur þarf að fara í endurmenntun.

Það er ekki beint hægt að segja að það sé mikil reisn yfir Viðreisn. Það verður hinsvegar að vera mikil reisn á þeim sem kaupir hana, því nú er það bara spurningin hvor kúnninn sé graðari og bjóði betur, Sjálfsæðisflokkurinn eða Samfylkingin - systurflokkur Viðreisnar.

Niðurstaðan verður því annaðhvort:

Sjálfstæðisflokkurinn, Miðflokkurinn, Flokkur fólksins og Viðreisn

eða áframhaldandi helvíti:

Samfylkingin, Píratar, Vinstri græningjar og Viðreisn, kannski með Sósíalistaflokkinn sem hjálpartæki ástarlífsins.

Og hvor niðurstaðan skyldi nú vera líklegri? Að mínu mati sú síðari og síðri og það er nú bara vegna þess að Viðreisn og Samfó er sami ruslflokkurinn - sama horið í sitthvorri nösinni.

Þó að "stjórnmálafræðingar" segi að Viðreisn sé hægriflokkur og partur af Sjálfstæðisflokknum þá er einsog þeir átti sig ekki ennþá á að þessir seinfæru pólitísku flóttamenn yfirgáfu Sjálfstæðisflokkinn vegna þess að þeir voru hreinræktaðir júrókratar og pjúra ratar og áttu í raun aldrei að vera í Sjálfstæðisflokknum.

Ef að Sjálfsæðisflokkurinn ætlar að kaupa þessa Viðreisnarviðreynslumellu þá þarf hann að bjóða henni stól forseta borgarstjórnar eða borgarráðs eða eitthvað álíka. Hann þarf að troða milljónum í brjóstaskoruna og fylla vel uppí öll göt því að þetta er jú ofurmella sem ætlar sko að selja sig dýrt einsog yfirpimpinn orðar það.

Inga Sæland, formóðir Flokks fólksins, gaf það út í sjónvarpinu strax eftir kosningar að hún væri ekki síðri pimp en forkvendi Viðrekstrar og að hún styðji bæði Dag B. og Eyþór Arnalds og henni sé í raun sama hvort að hennar netadræsur liggi vinstra eða hægra megin í bælinu. Þessvegna er þriðji möguleikinn í sjónmáli þó ólíklegur sé:

Samfylkingin, Píratar, Vinstri græningjar, Sósíalistaflokkurinn og Flokkur fólksins.

Þessi möguleiki gefur Degi B. skárri stöðu gagnvart Viðreisn því nú getur hann sljákkað í heimtufrekju hennar með vísun í aðra þurfandi skotgrafamellu bíðandi í ofvæni við rúmgaflinn. 

En þetta er reyndar afar ólíkleg lending því Sósíalistar virðast gera sér grein fyrir því að niðurstaða kosninganna var ákall um breytingar og uppstokkun. Flokkur fólksins hlýtur sömuleiðis að fatta að ef hann fer í þetta grálúsuga góðafólksrassriddarahópsex þá fær hann aids og er búinn að vera. Það er hinsvegar ekki víst að Viðreisn skilji þetta.

Samfó tapaði 6% atkvæða og VG helmingi atkvæða. Þetta hroðalega leiðinlega gallsúra partý sem hófst fyrir 8 árum ætti því að vera búið en ég er alveg handviss um að Dagur átti sig ekki á því og reyni allt til að halda því gangandi.

Sósíalistaforinginn Gunnar Smári vill meina að Sjallar og Samfó muni fari í eina sæng saman en ég hef ekki trú á því. Borgarbúar myndu drulla og æla hver um annan þveran þannig að borgin yrði í ennþá dýpri skít en hún er nú þegar.

Miðað við niðurstöðu kosninganna þá ætti spurningin einfaldlega að snúast um það hversu mikið Sjálfstæðisflokkurinn þurfi að gefa eftir og hversu miklu hann þurfi að punga út til að fröken Viðreisn ofurmella geti talist happy hooker. Kannski að hann þurfi að taka kúlulán hjá Þorgerði.

	Sjálfstæðisflokkurinn stærstur
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Innilega til hamingju með afmælið kæri vinur. Vona að þú verðir eldri en Mogginn og jafnvel eldri en Jóhanna Sig, svo langt sé til seilst.

Megi hann Davíð lengi lifa
og leiðbeina þjóð sem er skökk og hálf
og sveittur í Moggann sannleikann skrifa.
Sagan skrifar sig ekki sjálf.

Morgunblaðið er mannvitssjóður,
manni kemur á lappir.
Mogginn er déskoti dúndur góður
en Dabb’er samt betri pappír.

Bestu afmælis- og nýárskveðjur,
Sverrir Stormsker

Í fréttum er þetta helst:

Gunnar Hrafn Jónsson, þingmaður Pírata, snýr aftur til starfa eftir að hafa verið í veikindafríi á Kleppi (útibúi Alþingis) frá því í desember.

Hann hyggst beita sér fyrir bættu aðgengi geðveikra að helstu valdastofnunum landsins og jafnframt fjölgun vinnustaðasálfræðinga.

Hann mælir eindregið með því að þingmenn fái sér vel launað aðalstarf samhliða þingmennskunni - til dæmis hjá Geimvísindastofnun Evrópu - svo þeir hafi efni á að kaupa sér íbúð eða eitthvert þolanlegt mý-greni.

„Sko, við Pírapar erum engir asnar. Geðsjúklingar eru líka fólk,“ sagði Gunnar um leið og hann strauk sér um makka og fax.

Samkvæmt heimildum RÚV er heimurinn í einu allsherjar taugaáfalli eftir að sú sorgarfregn barst út að spilltasta stjórnmálakvendi norðan Suðurpóls hefði ekki náð forsetakjöri í Bandaríkjunum.

Vinstrimenn í öllum flokkum Íslands hafa tilkynnt að þeir séu "í sjokki" og "harmi slegnir" og í taumlausu táraflóði og með óstöðvandi ekka eftir sigur Donalds nokkurs Trump og segja grátbólgnir með titrandi neðrivör að "þröngsýni," "kvenhatur," "fordómar," og "hatur" útí allt og alla hafi haft sigur í kosningunum.

Mér finnst nú ansi fordómafullt að fullyrða að helmingur Bandaríkjamanna séu fordómafullir þröngsýnir kvenfyrirlítandi hatursspúandi illfygli. Hillary þurfti sjálf að biðjast afsökunar á ámóta ummælum sem hún viðhafði um stuðningsmenn Donalds Trump fyrir um mánuði síðan. Þetta er yfirlæti og hálfgerður dónaskapur. Þetta er svona svipað og ef ég, prúðmennið sjálft, myndi segja að maðurinn sé það sem hann éti og að Hillary sé þar af leiðandi kunta.

Það er einkennilegt að tala um kvenhatur þegar það voru hvorki meira né minna en 42% kvenna sem studdu þennan hræðilega Donald Strump. Varla hata þær sjálfa sig?

Þögli meirihlutinn fékk málið

Sigur Trump þessa var í raun ein stór og feit og löngu tímabær langatöng framan í stjórnmálaelítuna, fjármálaöflin, banksterana, Bush/Clinton mafíuna, lobbýistana, sérhagsmunahópana, öfgafemínismann, Open bordersruglið, fjölmenningarnonsensið, fjölmiðlaelítuna, herskáa stríðshauka-alheimslögreglu-utanríkispólitíkina, status quo, pólitíska rétttrúnaðinn - semsé allt það sem forréttindakvendið og spillingardrottningin Hillary Clinton stóð og stendur fyrir.

Skoðanakannannaframleiðendum var sömuleiðis gefið langt nef og snýtt hressilega. Þeir höfðu ekki árangur sem erfiði í skítkokkamennsku sinni.

Hinn venjulegi þögli Jón og hin venjulega þögla Gunna voru einfaldlega búin að fá uppí kok af yfirgangi rétttrúnaðarsinna. Þeim fannst þau hafa verið sniðgengin og ekki hlustað á þau um árabil og sögðu einfaldlega Stopp! Þetta er orðið gott!

Þetta er einnig ástæðan fyrir uppgangi svokallaðra "hægri öfgaflokka" í Evrópu. Það eru vinstrifasistarnir sem ómeðvitað skapa þá með heiftúðugri frekju sinni, ofstæki, þöggunartilburðum, skoðanakúgun, upphrópunum, þindarlausum yfirgangi og pólitískum rétttrúnaðaröfgum.

Þögli meirihlutinn í Bandaríkjunum fékk málið í gegnum Trump.

Því meira andlegu ofbeldi sem vinstrifasistarnir beita því fleiri Trumpa fá þeir yfir sig.

Öllu tjaldað til - en tjaldið féll

Hillary fékk ómældan stuðning úr öllum heimshornum enda gat hún varla gengið óstudd. The Clinton Foundation verður að teljast einhver stórkostlegasta þvottastöð seinni tíma ef árangurinn er mældur í umfangi pólitískrar spillingar.

Þó að Hillary Rotten Clinton hafi verið studd af Bush fjölskyldunni, öllu poppara- og leikaraslektinu einsog það leggur sig, öllum þeim elítum sem nöfnum tjáir að nefna, Wall Street, George Soros, öllum meginstraumsfjölmiðlum heimsins, meiraðsegja RÚV, sjálfum Obama-forsetahjónunum og ekki má gleyma Qatar og Saudi Arabiu - sömu öflunum þar á bæjum sem styðja ISIS (ekki nema von að Obama og Hillary hafi gengið svona erfiðlega að ráða niðurlögum þeirra samtaka. Vantar kannski áhugann?) þá dugði það ekki til.

Allt kom fyrir ekki. Fólkið stoppaði hana af. Svo ég leyfi mér nú að skerpa línurnar örlítið á kurteislegan hátt þá vildi millistéttin frekar óheflaðan óháðan ómútanlegan hugsjónaríkan tæpitungulausan skrítinn utangarðsbissnisskall með steindauða gullhúðaða fljótarottu á hausnum en valdagíruga peningasjúgandi gegnumspillta hugmyndalausa hraðlygna gleiðbrosandi rammfalska stagbætta blóðþyrsta eiturnöðru með klofna tungu.   

Tap Hillaryar – sigur heimsins

Þegar allir hinir fjölmörgu þumalputtar Hillaryar hafa nú blessunarlega verið fjarlægðir af valdataflborði heimsins má gera ráð fyrir að skárra ástand skapist í Mið-Austurlöndum, (sem hún er reyndar búin að fokka upp eins og öllu öðru sem hún hefur komið nálægt), og einhver þíða myndist á milli Bandaríkjanna og Rússlands, nokkuð sem hún var alfarið á móti að myndi nokkurntíma henda. Í kosningabaráttunni lét hún ekkert tækifæri ónotað til að ráðast á Putin, enda hafa frammámenn í Rússlandi sagt að hefði hún náð kjöri hefðu líkurnar á Þriðju heimsstyrjöldinni aukist verulega.

Eru vinstrimenn að gráta það glataða tækifæri?

Þeir geta huggað sig við að einhver úr Clinton/Bush mafíunni hlýtur að bjóða sig fram eftir 4 ár.

Karl eða kona. Who gives a f...?

Meðan hinn samningalipri Trump boðaði bætt samskipti við erlend ríki á nokkuð nýstárlegan hátt þá boðaði Hillary sömu gömlu úr sér gengnu bandarísku herskáu inngripa-utanríkispólitíkina sem hefur leitt af sér ómældar hörmungar 37 ríkja frá lokum Seinni heimsstyrjaldar. Íran hefði verið næst á dagskrá hjá henni og fengið sömu meðferð og Líbýa og fleiri lönd sem hún hefur tekið virkan þátt í að rústa.

Er það þetta sem vinstrisinnissjúku vitringarnir eru að háskæla yfir eftir sigur Donalds Trump? Eða finnst þeim engu máli skipta hvað valdamesta manneskja heims hefur á milli eyrnanna heldur eingöngu hvað hún hefur á milli fótanna? Héldu þeir að breytingar á heimsmálunum og sjálfu forsetaembættinu fælust í að skipta um kyn þeirrar mannveru sem gegndi því?

Þó að Trumpurinn eigi það til að taka sterkt til orða og sé ekki fullkominn líkt og góðhjörtuðu grátgjörnu rétttrúnaðarsafnaðarmeðlimirnir þá má undrun sæta að þeir skulu umturnast af taugaæsingi og geðshræringu loksins þegar sjálfstæður óháður einstaklingur sest á forsetastól sem ekki er strengjabrúða banksteranna og valdaelítunnar.

Loksins loksins.

(Skrifaði þessa grein 10. nóvember, daginn eftir forsetakosningarnar, og sendi hana vini mínum honum Davíð uppá Mogga til birtingar, en hún hefur þar ekki ennþá litið dagsins ljós. En það er nú bara árið 2016 svo að það er ennþá von).

	Biður fólk að gefa Trump tækifæri
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt