Dínamítkassinn og reyksprengjurnar

Skiljanlegt að Joly dínamítkassi skuli fara í fjölmiðla með kvartanir sínar þegar hún finnur að ríkisstjórnin er máttlaus reyksprengja sem vill hafa allt í þoku og gufu og vill halda áfram að vaða reyk. Eftir því sem Joly dínamítkassi segir sjálf þá hefur ekki verið hlustað á ráðleggingar hennar því Íslendingar kunna þetta jú alltsaman miklu betur. Það voru nefnilega þeir sem bjuggu til þetta mesta efnahagsglæparugl heimssögunnar og finnst að þeir hljóti þessvegna að vera akkúrat réttu mennirnir til að rannsaka það.

 

Ríkisstjórnin og kerfisþursarnir hafa fram að þessu reynt að bleyta í dínamítinu og sagt við Joly óbeinum orðum: "Hey þú þarna gamla beygla, þykist þú ætla að fara að segja OKKUR fyrir verkum? Hvern fjandann ertu að gera með vasaljós inní okkar myrkrakompum? Við erum íslenskir sjálfstæðir amatörar og látum ekki einhverja útlenska gribbu stjórna okkur og vasast í okkar myrkraverkum. Við erum búnir að vera á kafi í spillingunni áratugum saman þannig að við hljótum að vita hvað við erum að gera. Ef við kunnum að drulla á okkur þá hljótum við líka að kunna að skeina okkur, þó við munum ekki í svipinn hvernig eigi að snúa peningaseðlunum. Vertu úti!"

 

Rannsókninni hefur verið haldið í fjársvelti og þegar Joly dínamítkassi hefur beðið um að fá hér skrifstofu til afnota þá hefur þetta verið undirtónninn: "Heyrðu kelling, hvað ertu alltaf að ybba gogg? Geturðu aldrei verið til friðs? Við höfum nóg annað að gera við peningana en að eyða þeim í þig og þína óæskilegu rannsókn á spillingunni og hruninu. T.d. þurfum við að hækka laun þingmanna og kerfissaltstólpa. Hvernig væri nú að þú myndir sýna smá sjálfsbjargarviðleitni og drullast með þína fokking fartölvu og allt þitt blaðarusl niðrá Kaffi Amsterdam eða Ölver og vinna þar? Heldurðu að við séum einhver félagsmálastofnun? Láttu spillinguna og okkur stjórnmálamennina sem hrærumst í henni í friði. Það er ekki svefnfriður fyrir þér kellingartuska. Vertu úti! Úti í Noregi!"

 

Auðvitað verður Joly dínamítkassi þreytt á þessu viðmóti og fer í fjölmiðla. Þá verða stjórnarvampírurnar hræddar því þær óttast ekkert meira en dagsljósið og kastljósið. Þær gætu fuðrar upp. Enda er núna fyrst örlítið farið að hlusta á Joly dínamítkassa - eftir þriggja mánaða vertu-úti-viðmót og endalausa útúrsnúninga, hindranir og vegatálma. Hún hafði náttúrulega vit á því að fara ekki í útrásarvíkingafjölmiðlana. Býst við að henni þyki það lyginni líkast að stærstu fréttaveitur landsins skuli ennþá vera í eigu eins útrásarvíkings. Það hlýtur að teljast eitt af mörgum heimsmetum okkar í heimsku sem hún hristir hausinn yfir.

 

Ekki má gleyma að það var ekki ríkisstjórnin sem hafði rænu á að draga Joly spæjó uppá Klaka heldur þáttagerðarmaður útí bæ. Lýsandi fyrir áhugaleysi og hugmyndafátækt stjórnmálamanna. Nokkrum mánuðum síðar var hún ráðin af stjórnvöldum og líklegast ætlast til að hún gerði ekki neitt frekar en þau sjálf, en líklega þótti hún heppileg sem ásýnd trúverðugleika. Íslenskur trúðsveruleiki þurfti alvarlegt andlit trúverðugleika.

 

Joly er eini erlendi sérfræðingurinn sem er að vinna í málinu þrátt fyrir þrábeiðni hennar um að fá fleiri slíka sér til aðstoðar. Á það hefur ekki verið hlustað frekar en annað, ekki fyrr en hún dró það fram í Kastljósið. Þá á að "skoða málið," einsog það heitir á máli pólitísku svæfingalæknanna.

 

Joly dínamítkassi er reyndur spæjari og finnur að sjálfsögðu áhugaleysið í kerfinu á að upplýsa nokkurn skapaðan hlut. Sauðsháttur og viðvaningsháttur stjórnvalda og embættismannakerfisins hefur ekki farið framhjá henni og henni finnst skiljanlega nóg komið af "stjórnun með skipulögðu aðgerðarleysi," einsog hún kallar það réttilega.

 

Púðurkellingarnar í ríkisstjórninni ráða Joly dínamítkassa og humma svo fram af sér allar ráðleggingar hennar. Sá sjúklingur er náttúrulega ekkert annað en rakið erkifífl sem reynir að segja heilaskurðlækninum hvernig hann eigi að vinna vinnuna sína: "Nei, þú átt ekki að nota svona beittan hníf. Þú átt að nota flísatöng og bitlausar tánaglaklippur."

 

Munurinn á íslenskum stjórnmálamönnum og Joly er að íslenskir stjórnmálamenn eru sérfræðingar í að klúðra hlutunum en Joly er sérfræðingur í rannsóknum á glæpsamlegu klúðri. Þeir eiga að opna svefndrukkin augun, sperra upp asnaeyrun og hlusta og halda sig á mottunni og halda sér saman og fara að ráðum hennar og reyna að læra og reyna að skilja að þjóðin hefur miklu meiri þörf fyrir eina Joly en þá alla til samans.

 

Það þarf dínamít til að sprengja upp maðkétið silalegt gegnumrotið kerfið og komast að krimmunum en ekki máttlausar reyksprengjur. Fýlubomburnar í ríkisstjórninni og embættismannakerfinu hafa reynt að svæla dínamítkassann burt frá rannsókninni en þær verða að fara að skilja að það eru ekki þær sem eru hæfar heldur Joly og ef þær munu ekki fara að ráðum hennar, sem hún var fengin hingað til að gefa þeim, þá mun allt heila klabbið springa í andlitið á stjórninni og stjórnin springa í loft upp í kjölfarið vegna þess að þjóðin sjálf er að springa.

 

 

(Birtist í Morgunblaðinu, 17. júní 2009)

Davíð, þjóðin og Steingrímur J.

Það er undarlegt þetta samband milli þjóðarinnar og Davíðs Oddssonar, eða sambandsleysi öllu heldur, og svo þetta ástarsamband milli þjóðarinnar og Steingríms J. Sigfússonar. Nokkur dæmi:

 

Davíð vildi ekki sjá IMF. Þjóðin vildi sjá IMF og vildi ekki sjá Davíð. Í dag vill þjóðin ekki sjá IMF en ennþá síður Davíð. Þjóðin vildi sjá Steingrím J. en Steingrímur vildi ekki sjá IMF, ekki fyrr en þjóðin var búin að gera hann að ráðherra. Þá vildi hann sjá IMF. Þjóðin treystir samt ennþá Steingrími en hatar Davíð.

 

Davíð vildi ekki sjá að allir hinir svokölluðu "frjálsu" fjölmiðlar væru á einni og sömu krumlu. Þjóðin vildi hinsvegar ekki sjá neitt athugavert við það og túlkaði þetta sem geðillskukast og öfund í Davíð.

 

Davíð vildi fjölmiðlafrumvarpið í gegn. Þjóðin vildi reka Davíð í gegn og vildi ekkert óþarfa fjölmiðlafrumvarp. Í dag vill þjóðin fjölmiðlafrumvarp. Steingrímur vildi ekki og vill ekki sjá neitt fjölmiðlafrumvarp. Þjóðin treystir samt ennþá Steingrími en hatar Davíð.

 

Davíð vildi ekki sjá Ólaf Ragnar. Meirihluti kjósenda vildi sjá Ólaf Ragnar og það aftur og aftur og aftur. Í dag er Ólafur uppgötvaður sem klappstýra útrásarvíkinganna og enginn vill sjá hann. Þjóðin er þarna orðin sammála Davíð. Samt situr Ólafur ótruflaður (af þjóðinni) en Davíð er böggaður kvölds og morgna.

 

 

Davíð var ekki par hrifinn af Baugi og útrásarloddurunum og var í raun eini maðurinn sem þorði að standa uppí hárinu á þeim. Þjóðin dýrkaði útrásarvíkingana og sagði að Davíð væri vitfirringur sem væri bara að reyna að hefna sín á þeim fyrir að hafa kyrkt Kolkrabbann. Í dag fyrirlítur þjóðin útrásardólgana. Bónus er hinsvegar ennþá vinsælasta verslunin, Samspillingin vinsælasti flokkurinn og Davíð óvinsælasti maðurinn.

 

Davíð vildi ekki sjá það að greiða erlendar skuldir óreiðumanna. Baugsmiðlarnir bjuggu strax til hysteríu úr þessu og þjóðin lét teyma sig á asnaeyrunum einsog venjulega og trylltist gjörsamlega líkt og hún vildi alveg hreint endilega fá að borga erlendar skuldir óreiðumanna. Í dag vill þjóðin ekki sjá það að borga erlendar skuldir óreiðumanna. Það vill hinsvegar Steingrímur J. þó hann hafi sagt annað fyrir kosningar. Þjóðin treystir samt áfram Steingrími en hatar Davíð.

 

Jóhanna Sig. og "þjóðin" öskruðu Davíð í burtu, eina manninn á landinu sem hafði roð í útrásarþjófana, og tróðu Steingrími í ráðherrastól, manni sem sagði fyrir kosningar að myndi láta elta gangsterana uppi hvar sem til þeirra næðist og láta frysta eigur þeirra en að sjálfsögðu hefur hann ekki efnt það frekar en NOKKUÐ annað sem hann lofaði fyrir kosningar. Ekki EITT orð. Skjaldborgin sem hann og Jóhanna lofuðu t.d. að reisa um heimilin virðist eingöngu vera um þeirra eigin heimili og bankana.

 

Davíð vildi þjóðstjórn þegar allt var að hrynja. Þjóðin átti ekki til orð yfir slíkan hálfvitagang og meiraðsegja Þorgerður Katrín lét í það skína að kallinn væri með óráði. Í dag held ég að stór hluti þjóðarinnar sé sammála Davíð. Og þó. Líklega treystir hún ennþá Steingrími og Samspillingunni best til að leiða þjóðina útúr ógöngunum. (Ég hlýt að mega nota orðið "Samspillingin" þar sem ég bjó það orð nú til á sínum tíma, takkfyrir).

 

Davíð vildi ekki sjá ESB og sagði það sem hann meinti og meinti það sem hann sagði. Þjóðin var klofin. Steingrímur J. sagði FYRIR kosningar að hann vildi ekki sjá ESB. EFTIR kosningar sáum við hvað gerðist. Fyrir undanlátsemina og vingulsháttinn fékk hann ráðherrastóla. Og þetta er maðurinn sem kallaði Davíð "gungu" og "druslu." Úfff.

 

Steingrímur J. hefur verið að vinna hörðum höndum að því að framkvæma allt sem hann lofaði fyrir kosningar að framkvæma ekki. Þjóðin hinsvegar hatar Davíð sem hún virðist í dag sammála um flesta hluti en elskar Steingrím J. sem hún er ósammála um allt.

 

Fyrir nokkrum mánuðum gerði þjóðin gasalega byltingu og heimtaði nýja ríkisstjórn, skiljanlega, því hin var vonlaus. En hvernig notaði þjóðin svo atkvæðisréttinn? Jú, kaus yfir sig sömu dugleysingjana og hugleysingjana sem höfðu ekki gert handtak þrjá mánuðina þar á undan; kaus meðreiðarsveina útrásarhlandaulanna sem stærsta flokk landsins og svo hentistefnukommúnista sem þann næststærsta. Þar af fengu þeir þrír flokkar sem komu með beinum hætti að hruninu, Sjálfstæðisflokkurinn, Framasóknarflokkurinn og Samspillingin um 70% atkvæða. Hver á að skilja þessa hringlandi vitlausu Reykáss-þjóð? Sálfræðingar sem sérhæfa sig í Stokkhólms-syndrominu?

 

Þjóðin vill greinilega engar breytingar. Hún reynir aldrei að hafa það sem sannara og betra reynist heldur aðeins það sem flokkshollara reynist. Hún rígheldur í sinn hrepparíg - flokksríg - sitt smáborgaralega þjóðarsport. Hún vill vera grilluð á daginn og láta snæða sig á kvöldin. Skilur ekki orð einsog þjóðstjórn, utanþingsstjórn, persónukjör, beint og milliliðalaust lýðræði o.s.fr. Enda setti hún framsýnasta þingmann síns tíma, Vilmund Gylfason, útá guð og gaddinn. Hefði þjóðin haft vit á því að hlusta á hann opnum huga fyrir 30 árum og parkera flokksdýrkun sinni þá er algerlega útilokað að hún væri í þessum sporum í dag. Sorglegt.

 

Ef sama fólkið er að mótmæla í dag og sem mótmælti fyrir nokkrum mánuðum þá er það raunverulega að mótmæla eigin trúgirni og einfeldni. Gleymskan og heimskan í algleymingi. Það er einsog þjóðin fæðist á fjögurra ára fresti og jafnvel innan við það.

Eftir næstu pottlokabyltingu og kosningar verðum við hreinlega að fá forsætisráðherra sem við getum kallað samnefnara þjóðarinnar. Það eru tveir sem koma til greina: Steingrímur J. Mosdal og Ólafur Ragnar Reykás.

 

(Birtist í Morgunblaðinu 11. júní 2009)

Tælenskar "sjálfsmorðs"aðferðir

Leikarinn Carradine fannst allsber þræddur uppá kjötkrók inní læstum kústaskáp með hendur bundnar fyrir aftan bak. Enn eitt sjálfsmorðið í Bangkok. Enn einn skápahomminn. Aðferðirnar sem einstaklingar nota til að útrýma sér í Tælandi eru afar áhugaverðar. Mjög algengt er að menn reyri plastpoka utanum hausinn á sér, reki svo búrhníf á bólakaf í bakið á sér, bindi síðan hendurnar á sér með lampasnúru rækilega fyrir aftan bak og skjóti sig svo í hnakkann með afsagaðri haglabyssu. Þegar þessum fyrsta hluta sjálfsmorðstilraunarinnar er lokið þá fyrst byrjar nú gamanið því þá henda þeir sér gjarnan framaf svölunum í fallegum boga. Helst fyrir vörubíl til að tryggja að þeir komist nú örugglega vel dauðir frá þessari fyrirhöfn. Lögreglunni dettur aldrei í hug að hugsanlega gæti verið um morð að ræða. Nei, þetta eru alltsaman gríðarlegir Húdíníar sem eru að sálga sér.

 

Vinsælasta "sjálfsmorðs"aðferð þeirra í Tælandi sem vilja yfirgefa táradalinn á sem sársaukaminnstan hátt er að grípa góða keðjusög, sem á nú að vera til á hverju siðmenntuðu heimili, og spæna henni af alefli í mjóhrygginn á sér og sarga svo sem leið liggur alveg uppað haus, svona svipað og kjötiðnaðarmenn gera þegar þeir eru að úrbeina kindaskrokk. Þegar þessu nauðsynjaverki er lokið þá dýfa þeir hausnum á sér ofaní brennisteinssýru til að hressa sig aðeins við og svo hífa þeir sig upp á eyrunum og slengja sér uppá kjötkrók þannig að krókurinn fari vel á kaf í hálsinn aftanverðan. Þarna hanga þeir svo í vinnunni í góðu yfirlæti þangað til gamanið er búið og þeir geispa golunni saddir lífdaga. Þegar lögreglan mætir á svæðið þá strýkur hún hökuna íbyggin og segir: "Hér er greinilega um sjálfsmorð að ræða. Engin spurning. Virkilega faglegt og líflegt sjálfsmorð."

 

Þeir sem vilja vera verulega grand á´ðí þegar þeir stúta sér í Tælandinu byrja venjulega á því að brjóta á sér hnéskeljarnar með baseballkylfu eða stálröri. Síðan stinga þeir hausnum á sér inní bakarofn við 170 gráðu hita í ca 20 mínútur eða þangað til hausinn er orðinn medium steiktur einsog á stjórnmálamanni. Þá rölta þeir inná baðherbergi og ná sér í rakvélablað og skera sig snyrtilega á háls eyrna á milli.

Þegar þeim rakstri er lokið þá troða þeir oft og tíðum tusku uppí skoltinn á sér og teipa vel og vandlega fyrir. (Ekki veit ég hversvegna. Varla er það vegna þess að það er líf í tuskunum). Síðan taka þeir til við þetta klassíska; að múlbinda lúkurnar á sér fyrir aftan bak, sem virðist alveg ómissandi hluti af sjálfsmorðsleiknum í Tælandi. Þegar því verki er lokið þá reka þeir kjötsax af alefli milli herðablaðanna á sér og hlaupa svo einsog þeir eigi lífið að leysa að stofuglugganum og fleygja sér í gegnum hann með miklum bravör. Þessi tælenska "sjálfsmorðs"aðferð klikkar ekki, nema ef menn búa í kjallara eða á jarðhæð. Svonalagað er reyndar stundum flokkað sem "andlát af slysförum" til að hugga aðstandendur.

 

Nokkur hundruð manns sálga sér árlega á ofangreindan hátt í Tælandi, þar á meðal túristar í ríkum mæli. Lögreglan kallar þetta að "falla fyrir eigin hendi," nú eða að "látast af slysförum" og finnst ekkert sjálfsagðara og hversdagslegra undir sólinni en múlbundinn sjálfsmorðingi með heykvísl í bakinu.

Því fleiri eldhúshnífa og gaffla og sveðjur og kjötsagir sem menn eru með í bakinu því meiri líkur telur lögreglan á að um sé að ræða dauða af eðlilegum orsökum, t.d. hjartaslagi. Allavega hjartastoppi. Það er því alveg augljóst að David Carradine dó eðlilegum dauðdaga. Eðlilegum tælenskum dauðdaga.

Fjölskylda Carradine í uppnámi vegna ljósmynda

Munurinn á stjórnmálamönnum og almennum borgurum

Þessa hryllingssögu sagði amma mér þegar ég var á viðkvæmasta aldri. Eitthvað um fertugt. Þess má geta til fróðleiks, þó það komi sögunni ekki beint við, að hún vann lengst af við þjónustustörf á hinum ýmsu götuhornum stórborganna og var vel rið...liðin af öllum sem til hennar leituðu.

Ég hafði spurt ömmu gömlu: "Amma gamla, er einhver svo mikill munur á stjórnmálamönnum og okkur, þessum svokölluðu almennu borgurum? Ég meina, eru þeir ekki líka fólk? " Amma setti upp vandlætingarsvip og hristi hausinn einsog ég væri orðinn eitthvað geðveikari en venjulega og jafnvel á leiðinni inná þing. Svo varð hún íbyggin á svip, strauk sér um ósnyrt skeggið og plokkaði flatlýs uppúr nærbuxunum sem hún kramdi annarshugar milli fingranna. Loks tók hún til máls og sagði mér eftirfarandi sögu:

 

Dag einn fór prestur til rakarans. Eftir klippinguna spurði hann hvað hann ætti að borga mikið og rakarinn svarar:

"Ég get ekki fengið af mér að taka við peningum frá heilögum ríkisstarfsmanni - himnaríkisstarfsmanni. Sumir segja að þið séuð atvinnulygarar og skíthausar en það er guð einn sem dæmir að endingu. Ég gaf þér klippingu við hæfi. Allt í boði hússins."

Presturinn þakkar kærlega fyrir sig og fer sína leið. Daginn eftir þegar rakarinn mætir til vinnu sér hann hvar þakkarkort liggur við dyrnar og nokkrir kassar af þrælsterku messuvíni og heilu pokarnir af oblátum með paprikubragði.

 

Stuttu síðar kemur lífvörður hans hátignar, Ólafs Ragnars, í klippingu. Hann er með afar langan haus, einsog lífverðir af gamla skólanum eru yfirleitt með, og býst því við að þurfa að borga einhverja reiðinnar býsn. Eftir þessa líka fínu herraklippingu spyr lífvörðurinn hvað hann eigi nú að borga margar milljónir flotkróna fyrir herköttið. Rakarinn svarar:

"Þó að svínaflensuna megi kannski rekja til Óla grís þá er Ólafur konungur hreinn dýrð...dýrlingur og ég kann ekki við að þiggja peninga af manni sem er í þjónustu hans hátignar. Ég ætla ekki að svína á þér. Þú færð þetta frítt."

Lífvörðurinn þakkar pent fyrir sig og gengur hamingjusamur á braut. Þegar rakarinn mætir til vinnu daginn eftir bíður hans þakkarkort við dyrnar og heill haugur af fálkaorðum og stórriddarakrossum.

 

Stuttu síðar birtist hagfræðiprófessor með stærðar skalla sem minnti á gatið á ósónlaginu. Þrjú einmanaleg hár stóðu uppúr hausnum á honum einsog kaktusar í eyðimörk.

"Fá hjá þér eina kótelettuklippingu," segir spekingurinn.

"Einmitt. Þú ert akkúrat með hráefnið sem þarf í væna kótelettu. Þrjú ýlustrá. Ekki málið," segir kraftaverkalæknirinn og fer að klippa og klippa einsog hann eigi lífið að leysa þannig að það er einsog 10 skæri séu á lofti samtímis. Eftir hamaganginn spyr prófessorinn hvað hann eigi nú að borga honum margar alíslenskar fallnar flotkrónur fyrir áreynsluna. Rakarinn svarar:

"Þú ert illa launaður kallinn minn og ég hef ekki brjóst í mér til að vera að taka við peningum af aumingjum og vesalingum sem kunna ekki að telja upp að þremur. Þar að auki ertu með jafn lítið á hausnum og í honum svo þetta er ekkert mál. Þetta er ókeypis."

Prófessorinn klökknar af þakklæti og gengur bljúgur á dyr. Morguninn eftir þegar rakarinn mætir til vinnu bíður hans þakkarkort við innganginn og heilu raðirnar af bráðnauðsynlegum fróðleiksbókum einsog t.d:  "How to Improve Your Business," "Becoming More Successful" og "How to Rape a Nation Without Breaking Your Dick" o.s.fr.

 

Stuttu síðar sest stjórnmálamaður í stólinn og hann fær þessa líka skínandi fínu mafíósaklippingu. Stjórnmálamaðurinn brosir breitt þannig að skín í blóðrauðar vígtennurnar og þegar hann spyr hvort hann neyðist ekki til að borga eitthvað fyrir þetta, segir rakarinn: 

"Heyrðu elsku vinur, þú ert að vinna óeigingjarnt og stórkostlegt starf fyrir okkur smælingja þessa lands. Þú hugsar aldrei um eigin hag heldur aðeins þjóðarhag. Þú hefur harðsoðið fjöregg þjóðarinnar í hendi þér og vinnur fórnfúst starf sem þjónn almennings og ég get ekki fengið af mér að rukka slíkt erkifí...slíkan erkiengil."

Stjórnmálamaðurinn brosir allan hringinn, hoppar uppúr stólnum af kæti og hraðar sér út. Morguninn eftir þegar rakarinn mætir til vinnu sér hann hvorki þakkarkort né gjafir við dyrnar einsog svo oft áður heldur einungis langa biðröð af stjórnmálamönnum.

 

Amma gamla sagði að þetta væri grundvallarmunurinn á stjórnmálamönnum og almennum borgurum.

Tíu lygnir landráðamenn

Ég gerði þennan texta hér að neðan í desember í fyrra þegar Imba Solla og Geir Hordeli sátu við stjórnvölinn, eða lágu öllu heldur, sofandi svefni hinna réttlötu á sínu græna eyra. Lítið hefur breyst síðan þá, nema hvað nú sefur stjórnin svefni hinna réttlátnu á sínu Vinstri græna eyra.

 

"Skjaldborgin" sem ríkisstjórnin lofaði að slá um heimili landsins eftir pottlokabyltinguna reyndist því miður spilaborg rétt einsog bankarnir, sem stjórnin hinsvegar leggur allt kapp á að slá skjaldborg um. Sjálf lifir stjórnin í skýjaborg, fjarri raunveruleikanum og hótar því fólki öllu illu sem hvorki getur borgað af lánum sínum né kærir sig um að reyna að slökkva útrásareldana með blóði sínu. Stjórnin er jarðsambandslaus, alveg í skýjunum. Ground control to major Dumb!!!

 

Útrásargarparnir, sem voru svo örlátir á fé til stjórnmálamanna, ganga skiljanlega ennþá lausir, aldrei hamingjusamari. Reyndar eru þeir sumir farnir að flýja land á venjulegum Icelandair vélum (enda vanir öllum "vélum") á monkey class til að bæta ímyndina, en þeir og þeirra fjölskyldur hafa engu að síður ekki undan að spæna í sig rándýru loðfílakjöti og risaeðlueggjum og steypa í sig úrvals kampavíni og greifast villt og galið þegar út er komið.

 

Ég las einhverstaðar að bankahrunið íslenska væri stærsta gjaldþrot veraldarsögunnar frá upphafi - frá því að maðurinn steig fyrst niður úr trjánum. (Kannski að við Íslendingar ættum að flytja þangað aftur?). Íslensk viðskiptasnilld mun semsé fara í Heimsmetabók Guinnes og þá líklegast einnig það afrek að þeir sem eru "grunaðir" um stórglæpinn skulu ekki ennþá hafa verið teknir svo mikið sem í 25 kerta ljósaperu yfirheyrslu. Það hlýtur bókstaflega að vera heimsmet í blábjánahætti.

 

Hvað um það. Þetta lag, Tíu lygnir landráðamenn, ætlar Serðir Monster vinur minn að vera með á plötu sinni "Tekið stærst uppí sig" sem kemur út í haust. Lagið má finna í tónlistarspilaranum hér til vinstri á síðunni.

 

 

Tíu lygnir landráðamenn

 

Tíu lygnir landráðamenn

létu þjóð fá klígju.

Einn þaut í einkaþotu burt

og þá voru eftir níu.

 

Níu sekir ráðherraræflar

reyndu að leita sátta.

Einn þeirra sprakk úr spillingu.

Hvenær springa hinir átta?

 

Átta sofandi eftirlitsbjánar

umluðu mö mö mö.

Einn þeirra sofnaði svefninum langa.

Þá sváfu eftir sjö.

 

Sjö bústnir bankaþjófar

brugðu sér inná Rex.

Einn var tekinn og barinn í buff,

bólgnir voru sex.

 

Sex rotnir kaupréttarkálfar

kunnu þjófstartstrimm.

Einn þeirra flúði til Öfganistan,

og eftir sátu fimm.

 

Fimm svikulir útrásarasnar

ætluðu að verða stórir.

Einn sökk í miðja milljarðahít,

því miður sluppu fjórir.

 

Fjórir gráðugir glæpamenn

grilluðu landsins kýr.

Einn þeirra át yfir sig

og eftir voru þrír.

 

Þrír óhæfir alþingisstrumpar

ákaft hylltu Geir.

Af lotningu leið yfir einn,

og eftir voru tveir.

 

Tveir geislaBaugsmenn í banka

brytjuðu gögn sem einn.

Annar tróð sér í tætara,

á tánum var þá einn.

 

Einn hryðjuverkavibbi

vildi komast heim.

En ekki hafa áhyggjur,

það er víst nóg af þeim.

 

 

Stormsker: Söngur, bakraddir, píanó, kassagítarar, trommur, bassi, orgel, synthi og rafmagnsgítarar.

Upptakari: Snorri Snorrason idolstjarna.

Mixarar: Snorri og Stormsker.

(Baggalúti þakka ég innspírasjónina).

Rannsakar Glitni nú en áður Saddam

Viðtal mitt við Júrótröllið Johnny Logan

Enginn hefur oftar unnið Eurovision en írski söngvarinn Johnny Logan. Alls þrisvar sinnum. Það met verður seint slegið. Ég tók fyrst almennilega eftir því hvað kallinn var helvíti góður söngvari þegar hann bauð okkur Júróförunum í lítið partý ´88 og tók þar nokkur lög. Brilleraði gjörsamlega.

 

Þann 23. maí í fyrra hitaði ég upp fyrir Johnny á Hótel Íslandi. Hann hafði óskað sérstaklega eftir því við tónleikahaldarann Daníel Birgisson. Ég átti stutt viðtal við Johnny niðrí búningsherbergi áður en ég fór á sviðið og eftir spjallið var smellt af okkur þessum ágætu hryllingsmyndum. Ég ætlaði að birta þetta viðtal í einhverju blaði í fyrra en það varð ekkert úr því. Læt það flakka núna þar sem Júróið er nú í algleymingi. Þó þetta hafi kannski verið soldið skrítið viðtal þá fór það mjög friðsamlega fram. Svona er viðtalið orðrétt:

 

Hefur þér aldrei dottið í hug að nútímavæða nafnið þitt á tölvuöld og kalla þig  Johnny Login?

„Nei en ég hef kallað sjálfan mig mörgum öðrum nöfnum."

En Johnny Low-Gang?

„Nei, en ég hef kallað sjálfan mig Jenny Loganawitch."

Það myndi ég líka gera ef ég væri kynskiptingur. Ef þú þyrftir að breyta nafni hljómsveitarinnar hvort myndir þú þá velja nafnið Johnny and the Silver Beatles eða Johnny and the Golden Shower, nú eða Johnny and the Low-Gang?

„Myndi ekki hvarfla að mér að breyta nafninu."

Ef þú sæir Heather Mills (fyrrum eiginkonu McCartney´s) á götu hvort myndir þú ganga að henni og hvísla í eyrað á henni: „Hold me now," eða saga af henni heila fótinn og berja hana með honum?

„Spyrja hana „Why?"

Samdirðu lagið „What´s Another Air" til uppblásinnar dúkku?

„Það heitir reyndar "What´s Another Year" og Shay Healy samdi það."

Nú ert þú gagnkynhneigður held ég og mikið fyrir fallegar heilvita stelpur, en hvernig kanntu hinsvegar við femínista?

„Ekkert vandamál."

Jú, þeir eru reyndar vandamál, en finnst þér Eurovisionkeppnin vera hommalegri núna en hún var þegar þú tókst þátt í henni síðast fyrir rúmum 20 árum?

„Nei."

Finnst þér að hún mætti vera ennþá hommalegri en hún er núna?

„Nei, ég sá hana aldrei í þessu ljósi."

Finnst þér að það eigi að gera það að skilyrði fyrir þátttöku í keppninni að allir karlkyns flytjendur séu saurþjöppur?

„Nei, bara að þeir séu færir um að syngja."

Hvað heitir félagsmálaráðherra Albaníu?

„Ekki minnstu hugmynd."

Hvort heldur þú að skipti meira máli í dag í Eurovision, gott lag eða flott show?

„Gott lag."

Grætirðu af hrifningu þegar þú heyrir nýja íslenska lagið með Eurobandinu eða missirðu trúna á mannkynið?

„Bara ánægður með að þau skyldu hafa komist upp úr forkeppninni."

Afhverju ertu viss um að íslenska lagið muni hafna á botninum? Er það vegna þess að söngvarinn vill vera í botnunum?

„Hef ekki hugsað út í það."

Hvort myndir þú vilja að Osama bin Laden héldist á lífi í 4 ár í viðbót eða að George W. Bush sæti enn eitt kjörtímabilið?

„Drepa þá báða og láta hyldýpið leysa málið."

Heldurðu að þjóðríki einsog Vestmannaeyjar gæti einhverntíma átt smugu á að vinna Eurovision?

„Veit ekki alveg um hvað þú ert að tala."

Þú hefur greinilega fengið 10 í landafræði. Með kommu á milli. Hvað hefurðu lært í mörg ár á munnhörpu og túbu?

„Ég spila í rauninni á hörpu, ekki á túbu."

Finnst þér að dvergar ættu að hafa sömu mannréttindi (human rights) og fullvaxta fólk?

„Nei, meiri, og ekki bara rights heldur lefts."

Kemur það oft fyrir að kellingar hendi nærbrókunum sínum og hótellyklinum uppá svið þegar þú ert að skemmta?

„Ekki nógu oft."

En þegar það gerist hvort þefar þú þá af nærbrókunum og kastar þeim með hryllingi út í sal aftur, eða stingur þeim innan á þig og þefar af þeim þegar þú kemur upp á hótelherbergi?

„Hvorugt."

Hefur það komið fyrir að gamlir sveittir feitir og fúlskeggjaðir vörubílstjórar hafi fleygt nærbuxunum sínum upp á svið?

„Ekki beinlínis."

En þegar það gerist hvort hefur þú þá þefað af bremsuförunum á sviðinu og stungið nærbrókunum inn á þig eða bara stungið þeim strax inná þig og þefað af þeim þegar þú hefur verið kominn uppá hótelherbergi?

„Hvorugt svo ég muni."

Svo þú munir? Einmitt. Hvort semur þú lögin þín á sekkjapípu eða hermannalúður?

„Á píanó."

Hefurðu einhverntíma fengið svo mörg egg og tómata í hausinn á tónleikum að þú hafir pælt alvarlega í því að opna matvöruverslun?

"Ég hef aldrei fengið neitt svona í hausinn."

En múrsteina?

"Nei, aldrei." 

Hvað hefurðu þá fengið í hausinn?

"Ég hef aldrei fengið neitt svona í hausinn?"

Ertu alveg viss? Þú ert semsagt bara fæddur svona? En hver er frægasti homminn sem þú hefur hitt fyrir utan söngvarann Boner í U2?

„Elton John."

Veistu hversu margir erlendir söngvarar hafa verið skotnir í vömbina með afsagaðri haglabyssu á Íslandi sem spila ekki réttu lögin fyrir fólkið?

„Gomma."

Heldurðu að þú náir upp góðri stemningu á Hótel Íslandi eða áttu von á því að vera spreyaður með táragasi og fjarlægður með lögregluvaldi?

„Ég held að hvorugt muni gerast. Get ég átt von á því?"

Já, ef ert eitthvað ósáttur við íslenskt verðlag. Passaðu þig bara á að vera ekki með neitt múður á milli laga.

„Ókey, ég skal passa mig á því."

Hvar léstu sauma þessa hárkollu sem þú ert með?

"Þetta er ekta."

Ekta hárkolla?

"Nei, ekta hár."

Einmitt. Þú ert flottur brandarakarl. Hvort ætlarðu að syngja eða vera með stand up show í kvöld?

"Ég er söngvari."

Einmitt. Og ég er Spiderman. Þakka þér fyrir spjallið. Viltu ljúga einhverju meiru svona í lokin?

"Ég bara vona að allir skemmti sér vel í kvöld."

Þú vonar það já. Er þetta óraunsæi meðfætt eða þarf maður að hafa mokað í sig smjörsýru? Þú þarft ekki að svara þessu. Ég fer núna á sviðið og þú heldur bara áfram að lifa í voninni kúturinn minn. Þakka þér aftur fyrir spjallið. Ertu ekki bara annars happy?

"Jú jú, ég er mjög hamingjusamur."

Gott. Ég vildi að eg gæti sagt það sama um fólkið sem mun hlusta á þig á eftir. Vertu blessaður.

"Blessaður."

Vertu blessaður. Blessaður, blessaður, blessaður, blessaður.

"Blessaður."

Vertu alveg hreint margblessaður í bak og fyrir.

"Já, takk. Vertu sæll."

Ég veit það nú ekki. Ég er að fara að hlusta á þig á eftir.

 

Við semsagt kvöddumst svona vel og vandlega og hittumst svo aftur klukkutíma síðar og fengum okkur í glas.

Jóhanna Guðrún í gardínuafgöngum frá helvíti

Þegar maður skoðar sígaunalarfana sem Jóhanna Guðrún ætlar að pínast í á Júróvisjón sviðinu annað kvöld þá fer ekki á milli mála að það er kreppa á Íslandi. Algjört hrun, á öllum sviðum. Var virkilega ekki til neitt skárra í Kolaportinu en þessir fáránlegu samansaumuðu þvottapokar? Hvaða handrukkari þröngvaði henni eiginlega í þennan ófögnuð? Annþór? Magabeltið er svo vandlega hert að henni að það er einsog bjórvömbin sé á leiðinni uppúr brjóstahaldaranum.

 

Mér finnst að vel vaxin blaðra einsog Jóhanna eigi ekki að klæða af sér kynþokkann. Jóhanna, sem hefur þessar líka fínu bollur, (sjá mynd til vinstri), lætur ekki einusinni sjást í skoruna. Hvorki að framan né að aftan einsog sexý pípari. Ég er ekki að segja að það sé dauðasök en það er ekki alveg nógu hressandi. Þetta væri náttúrulega ókey ef hún væri í laginu einsog jólatré en nú vill svo til að þetta er rennileg skonsa og rennilegar skonsur eiga að nota það sem guð gaf þeim, og hvað er það besta sem guð gaf almennilegum konum? Jú, fegurð og kynþokka. That´s it. Ef þær væru ekki sætar og ísmeygilegar þá hefðum við karlaparnir ekkert við þær að tala og værum bara að drullupumpast hvor á öðrum villt og galið einsog fangar og mannkynið myndi þurrkast út.

 

Ruslana hefði aldrei náð fyrsta sætinu ef hún hefði verið í ruslatunnupoka á sviðinu á sínum tíma. (Sjá víbratormyndina af henni hér til hægri). Röddin eða breinið var ekki það besta sem guð gaf Ruslönu heldur líkaminn og það vissi Ruslana og þessvegna brúkaði hún hann að sjálfsögðu til hins ítrasta og fólkið keypti það sem hún hafði uppá að bjóða. Líkamann. Það er til lítils fyrir konur að vera gefinn flottur líkami ef þær vilja ekki eða kunna ekki að selja hann.

 

Klámmyndakroppur einsog Jóhanna á að sjálfsögðu að vera í blautbol og engu öðru. Jú og kannski nærbuxum. G-streng. Hún á að tæta af sér þessa viðurstyggilegu helbláu blúndugardínuafganga sem einhver afdankaður tískuplebbi hefur fundið í leikmunadeildinni í Valhöll, og skvera sér í blautbolinn og sýna hvað í henni býr, eða hvað á henni býr öllu heldur. Ef hún gerir það þá erum við í góðum málum og náum sextánda sætinu með stæl. Ef hún gerir það hinsvegar ekki þá erum við í tómu tjóni og höfnum í helvíti einsog landið sjálft. Og það þýðir mánaðar þjóðarfyllerí. Þá er of seint fyrir Jóhönnu að verða blaut.

Lokaæfing fyrir undanúrslitin

Skítugustu og leiðinlegustu borgir heimsins

Hef aldrei orðið var við þennan gasalega óþrifnað sem á að vera í London nema hvað varðar tannhirðu Breta. Klósettið hjá mér er líklegast hreinna en skolturinn á hinni dæmigerðu bresku herfu. Kannski að þessi könnun hafi eingöngu náð til homma og þeir sjá náttúrulega skít í hverju horni og hverju gati. Veit það ekki. Þeir vilja náttúrulega vera í djúpum skít. Draumadjobbið.

 

Fjölmargar heimsborgir eru nú mun ógeðslegri en London og má þar nefna Aþenu, Reykjavík, Calcutta, Eskifjörð og Kulusuk, svo dæmi séu tekin.

 

Þeir sem telja að næturlífið í London sé það besta og skemmtilegasta í heimi hafa greinilega bara komið til London. Ef menn flokka það sem skemmtun að fara á næturklúbba og horfa á rappandi kafarabúninga með derhúfur og pulsuvarir þá er náttúrulega mjög lítil hætta á að þeir fái lekanda en "skemmtunin" er svona álíka mikil og að horfa á málningu þorna.

 

Og þeir sem halda að Brussel sé leiðinlegasta borg heimsins hafa augljóslega hvorki komið til Stokkhólms né Reykjavíkur. Hvað þá Osló. Það verða að teljast þrjár siðprúðustu, geldustu og alleiðinlegustu borgir alheimsins með fullri virðingu fyrir Frankfurt og Borðeyri við Hrútafjörð. 

Skítugasta borgin en besta næturlífið

Þjóðlegur heiðarleiki Vinstri grænna

Steinríkur J. Sigfússon hefur margsagt að hann myndi frekar troða sér ofan í trjátætara en að samþykkja aðildarumsókn í ESB. Klippingin sem hann er með á hausnum virkar einsog hann hafi reynt það einhverntíma, þannig að ég trúi honum fullkomlega.

Enginn stjórnmálamaður hefur talað meira um heiðarleika undanfarna áratugi en Steinríkur, nema ef vera skyldi kollegi hans, Stalin. Ef hann samþykkir draum Jóhönnu um aðildarumsókn í ESB í skiptum fyrir ráðherrastóla þá er hann einfaldlega að svíkja kjósendur sína. Það er ekki flóknara en það. En auðvitað gerir Steinríkur það ekki. Hann er heiðarlegur stjórnmálamaður. Á íslenska vísu. Að vísu.

 

Draumur Steinríks er og hefur alltaf verið að einangra landið gjörsamlega fyrir umheiminum. Helst með gaddavír, hringinn í kringum landið. Við megum nefnilega ekki glata þjóðlegum einkennum okkar frekar en górilluaparnir í Amazon-frumskóginum. Við eigum að ríghalda í okkar þjóðlegu krónu og séríslenska hagkerfi og flytja aldrei inn í landið svo mikið sem eina erlenda radísu án þess að ofurtolla hana uppí hæstu hæðir, til að vernda alíslenska þjóðlega framleiðslu. Erlend samkeppni er frá djöflinum komin einsog allt sem viðkemur frelsi.

Allt sem gæti skapað atvinnu er stórhættulegt þjóðarhag. Það á allsekki að finna olíu og hvað þá að vinna hana. Kvótakerfið ber að styðja vegna þessa að auðlindir hafsins eiga að vera í sterkum séríslenskum sægreifakrumlum. Einstaklingsfrelsi er hreinn og tær viðbjóður sem ber að hefta eins mikið og kostur er.

Kjósendur hafa getað gengið að þessari draumsýn Steinríks vísri og þessvegna kusu þeir hann og VG.

 

Kvöldið fyrir kosningar talaði hann um heiðarleika sinn ca 10 sinnum og þá fór ég að skilja afhverju hann neitar að skila 15 millunum sem hann fékk útúr eftirlaunafrumvarpinu sem hann samþykkti skælbrosandi, og sýna þannig gott fordæmi. Það er jú vegna þess hvað hann er heiðarlegur. Þá fór ég líka að skilja afhverju hann styður kvótakerfið og hið vel heppnaða sjávarauðlindarán. Það er vegna þess hvað hann er heiðarlegur. Þá áttaði ég mig líka á afhverju hann dældi út bændastyrkjum í þau kjördæmi sem flokkur hans var valtur í, korteri fyrir kosningar. Það er jú vegna þess hvað hann er stálheiðarlegur. Þá rann líka upp fyrir mér afhverju hann lagði ekki öll spilin á borðið varðandi Evrópusambandið FYRIR kosningar og gerði kjósendum sínum það kristalskýrt að hann myndi aldrei svíkja stefnuskrá flokks síns og kjósendur sína með því að kvitta undir draum Jóhönnu og ekki kvika svo mikið sem hænufet frá einangrunarstefnu sinni. Það er náttúrulega vegna þess hvað hann er alveg hreint makalaust heiðarlegur alíslenskur þjóðlegur stjórnmálamaður.

 

Maður á alltaf að treysta fólki sem klifar á því hvað það sé heiðarlegt. Þessvegna eru bílasalar, lögfræðingar og stjórnmálamenn fólkið sem maður á að treysta fullkomlega. Helst í blindni. Þegar ég heyri einhvern segja: "Ég er heiðarlegri en Lalli Johns og Stalin, báðir til samans," þá kikna ég alltaf í hnjáliðunum og beygi mig í duftið og kýs manninn samstundis til forseta eða á þing eða til hvers sem vera skal.

 

Ísland mun aldrei svo mikið sem blikka ESB meðan Steinríkur situr á ráðherrastóli og hvað þá á þremur ráðherrastólum samtímis. Ef einhver maður svíkur ekki kjósendur sína þá er það Steinríkur því hann er maðurinn sem talar mest um séríslenskan þjóðlegan heiðarleika sinn, og við vitum jú öll hvernig íslenskur heiðarleiki er?

Ný ríkisstjórn um næstu helgi

Ástþór í stórfurðulegu viðtali

Eitt skrítnasta viðtal sem ég hef séð í langan tíma má sjá HÉR. Ef fólk sér ekkert athugavert við þetta viðtal þá er það líklegast orðið of vant íslenskri fréttamennsku. Til að gera fólki auðveldara fyrir að ná skringilegheitunum þá prentaði ég viðtalið upp svona að megninu til, stytti það og bætti við athugasemdum frá sjálfum mér. Þar eð það eru spurningarnar sem eru stórskrítnar en ekki svörin þá prenta ég þær upp en segi svona upp og ofan af svörum Ástþórs enda öll málefnaleg og sjálfgefin að megninu til. Spyrlar fyrir Mbl eru þær Agnes Bragadóttir, sem oft hefur gert stórgóða hluti, og Þóra Kristín Ásgeirsdóttir, sem sömuleiðis hefur oft gert fína hluti. En þarna var einsog þær hefðu verið neyddar óundirbúnar í þetta verkefni með byssu við gagnaugað og ekki alveg vitað tilhvers þær voru þarna:

 

Agnes: "Ég skil ekki alveg þessa hugmyndafræði þína um almannaþing, að það sé hægt að hafa það í eina og sama pottinum að skreppa í hraðbankann og taka ákvarðanir í þjóðþrifamálum í atkvæðagreiðslu í hraðbankanum. Hvernig ætlar þú að útfæra þetta í raun og veru?"

Ástþór sagði henni að hún væri að blanda saman tveimur hlutum og útskýrði síðan hvernig þetta væri hægt.

Sjálfum hefur mér alltaf þótt ótrúlega bjálfalegt að þurfa að labba útí einhvern skóla í almennum kosningum og merkja þar X á einhvern seðil sem mjög auðvelt er að gera óvart ógildan ef maður er skjálfhentur eða vanviti. Síðan er tekið til við að rýna í hvern miða og handtelja atkvæðin. Furðulega primítíft á tölvuöld. Hefðu rafrænar kosningar verið komnar til sögunnar fyrir 9 árum þá hefði heimurinn ekki fengið Bush yfir sig. (Sjá mynd úr Flórída-atkvæðatalningunni hér til vinstri).

Hvað um það. Þessi fyrsta spurning Agnesar var skiljanleg, en nú koma fréttakonurnar með fullyrðingar á færibandi og alveg hreint stórfurðulegar spurningar:

 

Agnes: "Þú hefur hafnað alfarið niðurskurði ríkisfjármála..."

Rangt. Ástþór útskýrði mál sitt.

 

Agnes (viðbrögð við athugasemd Ástþórs): "Ert þú ekki að berja höfðinu utan í stein?"

Rangt. Ástþór útskýrði mál sitt.

 

Agnes: "Afhverju kemurðu ekki heim með peningana þína sem þú átt erlendis?"

Ástþór útskýrði mál sitt. En ég spyr: Hvaða skylda ber honum til þess? Afhverju spurði hún ekki alveg eins: "Afhverju geturðu ekki tapað peningum einsog við hin?" Afhverju í ósköpunum ætti hann sem óbreyttur borgari endilega að koma heim með sinn ævisparnað erlendis frá og tapa honum hérna í arfavitlausum íslenskum fyrirtækjum? Ég hélt að hann réði því sjálfur hvað hann gerði við sína peninga. Þarna held ég að fréttakonan hafi gleymt því að hún var að tala við venjulegan athafnamann en ekki útrásarþjóf.

 

Agnes: "Ef þú ert með fullt af peningum í útlöndum ert þú þá ekki einn af þeim sem átt að koma með þá heim?"

Ástþór útskýrði fyrir henni að hann væri ekki með "fullt af peningum" í útlöndum heldur sparnað sinn. Einhverjar krónur. Hver segir að Ástþór EIGI að koma með sinn sparnað heim? Einu mennirnir sem EIGA að koma með peninga heim eru þeir sem rændu þeim frá íslenskum almenningi.

 

Agnes (með þjósti og fingurinn á lofti): "Hvar hefur þú fjárfest í íslensku atvinnulífi? Ég spyr? Hvar hefur þú fjárfest í íslensku atvinnulífi? Hvenær hefur þú lagt krónu í íslenskt atvinnulíf?"

Ástþór sagði henni að hann hefði rekið hér fyrirtæki í mörg ár sem héti Álfaborgir og það urðu greinilega veruleg vonbrigði fyrir fréttakonuna að heyra að hann hefði fjárfest í íslensku atvinnulífi.

 

Þóra: "Hvernig græddist þér fé?"

Þær stöllur héldu ennþá að þær væru að tala við útrásarþjóf. Held að Ástþór sé búinn að svara þessari spurningu ca 2000 sinnum á undanförnum árum því þetta er það eina sem fréttamenn hafa viljað fá svör við og hafa fengið.

Nú fór viðtalið í tómt rugl því Ástþór hafði ekki fengið að nota svipuð orð um Agnesi í Morgunblaðinu og Agnes hafði notað um hann. Ástþór sagði að hún væri "gagghæna útrásarvíkinganna."

 

Agnes: "Þú ert ótýndur dóni og ég mun aldrei fara ofanaf þeirri sannfæringu minni."

Þóra: "Geiri á Goldfinger er á framboðslistanum hjá þér. Er hann efni í stjórnmálamann að þínu mati?"

Ástþór taldi svo vera og sjálfur tel ég alveg útilokað að Geiri gullputti yrði verri en flestir þeir sem nú sitja á þingi.

 

Agnes: "Hvað með súlustaðina, er það þá ekki á stefnuskránni? Maðurinn er í þriðja sæti á lista hjá þér."

Röng fullyrðing. Ástþór fræddi þær á að listarnir væru í stafrósröð og þessvegna vildi svo til að Geiri væri í þriðja sæti á blaðinu. Mönnum væri frjálst að berjast fyrir því sem þeir kærðu sig um. Hún hefði ekki þurft að bera fram þessa spurningu ef hún hefði lesið stefnuskránna.

 

Agnes: "Ég fór yfir alla listana þína og það er frá því að vera engin kona í framboði og uppí það að vera 5 þar sem þær eru flestar. Samtals býður þú fram 23 konur í öllum kjördæmum. Hversvegna er það, er þetta þín eðlislæga kvenfyrirlitning?"

Þarna var fréttakonan komin í stellingar fórnarlambafemínistans og hefði ekki spurt þessarar undarlegu spurningar hefði hún kynnt sér málin. Ástþór skýrði út fyrir henni að þetta væri nokkuð sem hann hefði akkúrat ekkert haft um að segja. Þetta væri lýðræðishreyfing og öllum hefði verið frjálst að bjóða sig fram og þetta hefði verið útkoman. Einfalt mál. Það hefði verið auglýst eftir frambjóðendum og konur ákveðið að halda sig heima einsog svo oft áður. Konum hefði verið frjálst að bjóða sig fram sem og öllum...

 

Þóra (með fyrirlitningu): "Og Geira á Goldfinger?"

Henni virtist þykja stórskrítið að Geiri á Goldfinger fengi að njóta mannréttinda einsog aðrir borgarar og hefði kosningarétt og þar að auki rétt til að bjóða sig fram. Ægilegur skandall!

 

Þóra: "En er pólitíkin ekki þitt aðal starf Ástþór?"

Stuttu áður hafði hún spurt hvernig honum hefði græðst fé. Man einhver eftir því að hafa séð Ástþór áður í framboði til Alþingis? Ef hún flokkar forsetaembættið sem pólitískt embætti þá man ég ekki eftir að hafa séð Ástþór gegna því embætti heldur. Um hvað er hún þá að tala? Það veit enginn. Ástþór fræddi hana á að hún hefði ekki rétt fyrir sér með fullyrðingaspurningu sinni.

 

Þóra: "En hvað ertu að gera? Þú ert að segja að þú lumir á háum fjárhæðum á bankareikningum erlendis..."

Ástþór fræddi hana enn einu sinni á að þessi fullyrðing hennar væri röng. Hann hefði aldrei sagst luma á "háum fjárhæðum" á erlendum bankareikningum. Hann hefði sagst eiga smá sparnað erlendis.

 

Þóra: "En hvað ertu að fást við?"

Alveg ótrúlega mikilvægar og beinskeyttar spurningar í aðdraganda kosninga. Ástþór fræddi hana á því hvað hann væri að gera og þá tóku fréttakonurnar til við að hræra saman ólíkum málum og setja allt í einn graut þannig að Ástþóri varð greinilega svolítið flökurt. Alveg að missa þolinmæðina.

Ástþór: "Agnes mín, þú ert svolítið föst í kassanum. Þú þarft að standa upp og horfa yfir kassann og þá sérðu lengra."

 

Þóra: "Hvað kemur til að þú viljir vera að skipta þér af pólitík?"

Sæi hana í anda spyrja Bjarna Ben þessarar spurningar. Ástþór sagði henni að hann væri hugsjónamaður sem vildi koma hér á beinu og milliliðalausu lýðræði og laða hér að atvinnustarfsemi. Hann vildi taka til hendinni og ná fram hagræðingu og hreinsa hér rækilega til og áður hef ég heyrt hann segja að hann vilji koma útrásarvíkingum í gæsluvarðhald í snarhasti, frysta eignir þeirra og sækja þá fjármuni sem þeir hafa komið undan erlendis. Það yrði hans fyrsta verk.

 

Ekki veit ég hvort honum tækist það en það veit ég að enginn stenst Ástþóri snúning þegar kemur að því að koma hlutunum í verk með hraði og gera rækilega skurk í málunum. Af krafti. Ef kallinn á einhversstaðar heima þá er það á hinu svefndrukkna Alþingi. Hvað sem mönnum kann að þykja um Ástþór þá þurfum við illilega á jarðýtu einsog honum að halda einsog sakir standa. Stjórnmálamönnum sem hafa þegið "mútu"peninga frá útrásarvíkingum treysti ég allavega ekki til að gera nokkuð í þjófnaðarmálum útrásarvíkinganna frekar en öðrum málum. Við hljótum að vera farin að sjá hversvegna gömlu flokkarnir hafa setið með hendur í skauti og aðhafst ekkert.

 

Hvað um það. Svona er semsé fréttamennskan á Íslandi í dag. Það þarf ekki að taka það fram að Þóra Kristín Ásgeirsdóttir var kosin blaðamaður ársins fyrir stuttu.