Friðarsúlan kom og friðurinn hvarf

Þó að flestir líti eflaust á friðarsúluna hennar Yoko Mono sem stærsta reðurtákn sem sést hefur á byggðu bóli, einskonar frygðarsúlu, þá eru samt sumir sem sjá í henni mannlega reisn í öðrum skilningi. Líta á hana sem tákn friðar, en einsog allir vita þá verður friðar best gætt með loftvarnarljóskösturum einsog þessum. Þessi súla hennar Yoko er semsé ekki bara óráð gamallar atvinnuekkju sem veit ekki hvað hún á við tímann að gera, heldur líka óráð gamallar listaspíru sem veit ekki hvað hún á við tímann að gera. Sjálfur hallast ég að því að þessum loftvarnarljóskastara hljóti að fylgja álög og bölvun. Dæmi:

Aðeins örfáum dögum eftir að Yoko kveikti fyrst á “friðar”súlunni, eða hvað þetta nú er, þá sprakk borgarstjórn Reykjavíkur í loft upp. Gamla góða Villa var sturtað niður og Ólafi F. lækni troðið með læknisvottorði í borgarstjórastólinn. Ráðhúsið logaði í óeirðum og ófriði.

 

 

 

Lengi getur vont versnað

 

Þegar “friðar”súlan var tendruð í annað sinn þá hrundi bankakerfið til grunna og allt fór rakleitt til helvítis. Í kjölfarið rak hvert áfallið annað: Gjaldþrot heimila, fólksflótti, Borgarahreyfingin, atvinnuleysi, botnfall krónunnar. Fólk þurfti að fara úr 12 ára viskíi í landa og útrásarhetjur úr kóki í diet kók. Helferðarstjórn Jóhönnu og Steingríms komst á koppinn og hellti svo úr honum yfir þjóðina. Þessi hreina vinstri stjórn réð hreina öfgafrjálshyggjudúdda í AGS sem yfirstjórnendur peningamála. Hún skuldbatt þjóðina á höndum og fótum. Ekkert mátti verða til að losa tungu hennar af botni ESB.

Aldrei fyrr í sögu íslensku þjóðarinnar hefur annar eins ófriður ríkt á Íslandi og eftir að kveikt var á friðarsúlunni hennar Yoko.

 

 

Yoko og Jóka eru ekki að djóka

 

Svo þegar maður hélt að verra gæti það ekki orðið, tæpu ári eftir hrun, hvað gerðist þá? Jú, mætti ekki kellingarálfurinn enn einu sinni með öll sín sólgleraugu og allt sitt rugl, í sínu kolsvarta galdradressi með stromphatt einsog páfinn og fór að kyrja eitthvað akabradabra nonsens í Hafnarhúsinu og kveikti svo í ofanálag enn eina ferðina á þessum hörmungar ófriðardrjóla sínum.

Og viti menn: Í sömu andrá dundu hörmungar yfir okkur sem aldrei fyrr: Félagsmálaráðherra fór að kynna áætlanir sínar til “bjargar” heimilum landsins, Davíð ráðinn ritstjóri Moggans, Jóhanna Sig. lét sjá sig í dagsbirtu og ítrekaði ábyrgð barnabarnanna á einkabankanum sem fixaði Icesave-snilldina, Ögmundur stökk ælandi frá borði, Serðir Monster gaf út plötu, Stormsker fór að skrifa pistla í Moggann, og til að bæta gráu ofaná svart þá fór Steingrímur J. að hugsa, – upphugsa skattpíningarstefnu til að koma þjóðinni alveg endanlega undir vinstri græna torfu. Það er nefnilega ekki nóg að varpa skuldum bankakrimma á breitt bak þjóðarinnar, það verður að skattpína hana útúr kreppunni og alveg útúr heiminum ef að stefna “velferðarstjórnarinnar” á að ganga upp.  

Allt virðist springa í loft upp sem japanska galdranornin kemur nálægt; Bítlarnir, Lennon, Hiroshima, Nagazaki, World Trade Center og núna Klakinn. Ef að stjórnin springur líka þá eigum við henni þó allavega eitthvað að þakka.

 

 

(Þessi grein birtist í Mogganum í morgun)

Ingibjörg Sólrún reið þjóðinni

Ég veit ekki alveg hvor ummæli Imbu Sollu eru óheppilegri; þau sem hún viðhafði á Borgarafundinum í fyrra - að fólkið í salnum væri ekki þjóðin, eða þegar hún afsakaði þessi orð sín í þætti Sölva á Skjá 1 fyrir stuttu: "Mér fannst fólkið reitt og það gerði mig líka reiða."

Reiði hennar var þó af allt öðrum toga en reiði fólksins sem var að missa aleiguna. Fólkið var reitt útí hana vegna getuleysis ríkisstjórnar hennar en Imba var auðvitað ekki reið útí sjálfa sig heldur var hún reið fólkinu fyrir að vera reitt henni og hennar handónýtu ríkisstjórn. Skilningsleysi Imbu er greinilega ennþá alveg í algleymingi. Hún virðist ekki ennþá ná því, ári eftir hrunið, hversvegna fólkið var og er reitt. Menn virðast missa allt jarðsamband um leið og þeir komast á þing. Fara strax uppí 40 þúsund fetin, - sumir í boði útrásardólganna.

 

Er reiði fólks virkilega óskiljanleg?

 

Í þætti Sölva á Skjá 1 sagði Imba Solla spekingslega:

"Ég held að reiðin sé mjög vont afl. Eitt af því, sem ég ásaka sjálfa mig fyrir og á kannski erfiðast með að fyrirgefa sjálfri mér í kringum hrunið, það er það að hafa átt þátt í því að kalla fram alla þá reiði sem varð í samfélaginu. Ég get ásakað sjálfa mig fyrir að hafa ekki stuðlað að því að draga meira úr þeim skelli sem að þetta varð fyrir samfélagið og draga úr þeirri reiði sem þetta kallaði fram í samfélaginu, vegna þess einsog ég segi: Reiðin er svo vont afl."

Hún semsagt framkallaði reiði og reiddist svo fólkinu fyrir að reiðast. Hún skilur ekki að fólk fylltist réttlátri reiði. Reiði getur nefnilega verið réttlát og undanfari breytinga til batnaðar þó að Imba skilji það auðvitað ekki.

 

Imba leggur réttláta reiði og græðgi að jöfnu

 

Og áfram hélt samspillingarskörungurinn að ausa úr viskubrunni sínum:

"Ég er þeirrar skoðunnar að þeir sem eru hugmyndafræðingar eða talsmenn reiðinnar þeir gera samfélaginu jafn mikið ógagn og hugmyndafræðingar og talsmenn græðginnar gerðu á sínum tíma."

Vá hvað þetta er djúpt. Einstein bara mættur á svæðið. Hún hlýtur að fá Nóbelinn fyrir þessa speki. Hún leggur að jöfnu fólk sem er reitt yfir því að hafa misst aleiguna og fólk sem mærði græðgina, Baugsveldið og útrásina í hástert. Þar er hún líklega að tala um sjálfa sig, Ólaf Grí(m)s og fleiri slíka lírukassaapa útrásarinnar. Henni virðist fyrirmunað að skilja reiði fólks enda lítur hún ekki á almenning sem þjóðina. Þjóðin er í hennar huga þotuliðið; stjórnmálamenn, útrásarviðrini og kúluvambir bankanna.

Hún og hennar vankaða ríkisstjórn framkölluðu reiði með aðgerðaleysi sínu og aulaskap og svo furðar hún sig núna á reiði fólks. Ég veit ekki hvað þetta er sem hún er með í höfðinu, en ég óska henni góðs bata þó hann sé ekki beint sýnilegur. Mitt síðasta verk væri að gera grín að veikindum fólks, en þegar einhver sagði mér að Imba Solla væri með eitthvað í hausnum þá sagði ég að það gæti bara ekki verið. Ég tryði nú ekki hverju sem væri. Hún væri jafn tóm og vasar almennings. Það eru greinilega engin batamerki á lofti. Bara manneskja full af lofti.

 

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu 14. nóvember 2009)

Nor-rænulausa helferðarstjórnin

Það fer að verða soldið erfitt að botna í illa þefjandi ríkisstjórninni. Ögmundur stekkur í ofboði úr henni haldandi fyrir nefið en styður hana hinsvegar heilshugar. Hann er svo hrifinn af þessari ríkisstjórn að hann getur ekki fengið af sér að sitja í henni mínútunni lengur. Guðfríður Lilja vill sömuleiðis ekki sjá að taka sæti í þessari ríkisstjórn og kúgast við tilhugsunina en styður hana hinsvegar alveg af alefli. Hugsunin er einhvernveginn svona: "Ég vil engan þátt eiga í ykkar heimskulega glæpapukri og vil ekki bendla mig við ykkar rugl, en ég styð ykkur hinsvegar af heilum hug því frekar vil ég hreina vinstri óstjórn en óhreina hægri óstjórn." Ég veit ekki hver nennir að reyna að skilja þetta. Það er einsog hvert sæti í þessari ríkisstjórn sé rafmagnsstóll sem enginn vill tylla sér í nema fársjúkir valdafíklar.  

Steingrímur J. er löðursveittur á harðahlaupum útum allan heim til að redda snúrum og drasli í öndunarvél þessarar ríkisstjórnar sinnar og snýst einsog vindhani í ofsaroki og sturtar niður hverju kosningaloforðinu á fætur öðru enda hefur hann sagt að stefna flokks síns samræmist ekki raunveruleikanum.

 

Ráðríkið, það er ég

Jóhanna Skjaldborg Sigurðardóttir forsætisráðherfa er líklega illskiljanlegust þeirra sem nenna að sitja í þessari nor-rænulausu helferðarstjórn. Henni finnst best að stjórna með kúgunum og hótunum einsog yndislegi Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn hennar og hún heimtar samstillta samvillta samspillta ríkisstjórn sem er til í að láta ALLT yfir sig og þjóðina ganga til að tryggja inngöngu í ESB sem fyrst. Einkunnarorð Jóhönnu eru: Ráðríkið, það er ég. Þetta er ráðríkisstjórn Jóhönnu. Hún flæmdi Ögmund burt afþví hann hafði sjálfstæða hugsun og vildi halda í þann mikilvæga fyrirvara að við gætum leitað réttar okkar fyrir dómstólum varðandi Icesave ruglið. Skömmu eftir að hafa sparkað Ögmundi út á götu snerist hún 180 gráður og sagði að "það væri auðvitað ekki ásættanlegt ef okkur væri bannað að leita rétta okkar síðar meir, ef í ljós kemur að okkur hafi ekki borið þessi greiðsluskylda á icesave láninu."

Og núna snýst hún aftur 180 gráður og vill ásamt villta spillta vinstrinu samþykkja að ákvæðið um dómstóla verði gert marklaust og einskisvert! Hvað er að? Ég er ekki alveg nógu þroskaheftur til að skilja þennan hringlandahátt. Fyrir örfáum mánuðum vildi hún troða þessum ánauðarsamningi ólesnum í gegnum þingið án ALLRA fyrirvara. Hún hendir Ögmundi út og tekur síðan undir allt sem hann sagði sem var orsök þess að hún henti honum út. Og núna snýr hún aftur við blaðinu og samþykkir að ef málið fari fyrir dómstóla þá töpum við því jafnvel þótt við vinnum. Eru ekki til einhver lyf við þessu?

 

Hring eftir hring eftir hring eftir hring fer flokkurinn

Afhverju ganga ekki allir úr þessari ríkisstjórn úr því að verið er að framkvæma þar hluti sem allir virðast vera ósammála? Meiraðsegja Jóhanna er ósammála sjálfri sér. Steingrím J. væri að vísu ekki hægt að losa úr stólnum með járnkarli og kúbeini og 50.000 volta rafstuði því hann er jú hugsjónamaður. Hugsjón hans er að sitja sem fastast. Hann er einsog farþegi í strætisvagni sem fer með honum hring eftir hring mánuðum saman án þess að vita hvert hann er að fara og hvort hann sé yfirleitt í réttum vagni, en vill ekki standa upp og fara úr á næstu stoppustöð af ótta við að sjálfstæðismaður setjist í sætið hans. Jóhanna situr rammvillt og samvillt við stýrið í vagúmpökkuðum stjórnklefa. "Viðræður bannaðar við vagnstjóra í akstri." Kleppur - Hraðferð.

 

Óskastjórn pottaglamraranna

Endurtek: Fyrir örfáum mánuðum reyndu dýrðlingarnir gegnsæu þau Jóhanna Skjaldborg og Steingrímur Gjaldborg að lauma Icesave ánauðarsamningnum ólesnum í gegnum Alþingi, án allra fyrirvara, og töluðu um "frábæran samning" sem Svavar-ég-nenni-þessu-ekki-Gestsson og einhver Mr. Bean krotuðu annarshugar undir í útlandinu að beiðni Steingríms, góðvinar þeirra. Samfylkingarforkólfarnir töluðu þá um að þeir myndu samþykkja hann blindandi einsog kettlingar og voru skýjum ofar í einfeldni sinni, fákunnáttu og ábyrgðarleysi.

Þetta er óskastjórnin sem búsáhaldabyltingin vildi sjóða saman í pottunum sínum. Hér er hún komin: "Hrein" vinstristjórn. Hreinn viðbjóður. Þessi nor-rænulausa helferðarstjórn veit samt ekki hvort hún er að koma eða fara en hún mætti gjarnan fara, - fara ein og óstudd til heljar án þess að draga þjóðina með sér í fallinu.

Við þurfum að fá hér utanþingsstjórn, - neyðarstjórn skipaða óklíkutengdum, klárum, heiðarlegum, frjálsum og óháðum fagmönnum. Ef engir slíkir innlendir fagmenn finnast þá mega þeir allir vera erlendir mín vegna. Jafnvel helst erlendir. Allavega kæri ég mig ekki um fleiri gjörspillta, vanhæfa, vankaða, eiginhagsmunapotandi, keypta og illa þefjandi stjórnmálaviðvaninga í boði Baugs, kúluvambabankanna og FL-Group, hvar í flokki sem þeir hanga.

 

 

(Þessi grein birtist í Morgunblaðinu 7. nóvember 2009)

Loksins Loksins. Íslandi er borgið

Jæja, loksins er hún komin í verslanir, platan sem ég og heimsbyggðin höfum beðið eftir með óþreyju frá því í byrjun árs, "Tekið stærst uppí sig" með Serði Monster. Það mátti ekki seinna vera því ég var nær dauða en lífi. Loksins getur maður farið að hlusta á hjartnæma söngva um útrásarvíkinga, femínista, kúluvambir bankanna, stjórnmálafroska, drullupumpur og aðrar hetjur þjóðfélagsins. Í tilefni dagsins hef ég sett lagið "Mín slísí saga er sönn" í tónlistarspilarann hér til vinstri á síðunni, (þar má einnig finna lögin "Þann dag er Klakinn dó" og "Tíu lygnir landráðamenn" af plötunni) og svo ætla ég að birta hér brot úr viðtali sem birtist við Serði um plötuna í júlí:

 

"Siðferðið er í molum á Islandi. Siðgæðisvitundin er engin. Serðir Monster er náttúrulega akkúrat rétti maðurinn til að bæta úr því. Það sem Ísland vantar sárlega núna á þessum alvarlegu siðlausu tímum er almennilegt klám. Femínistar hljóta að geta verið mér sammála um það. Við þurfum að efla nýsköpun á því sviði. Ég er að að reyna að leggja mitt af mörkum með þessari hjartnæmu plötu minni.

Þessi 19 laga plata mín væri bókstaflega barmafull og þarmafull af eðal klámi ef ekki væri kreppa. Það er nefnilega kreppa í landinu þó það hafi ekki verið auglýst víða. Og þessari meintu kreppu verður maður einnig að gera skil. Platan er þessvegna bland í poka, rétt einsog eistu. Þau eru líka svona bland í poka.

Þó að kreppunni fylgi gjaldþrot, atvinnuleysi, hjónaskilnaðir, fólksflótti og svoleiðis fjör þá eru líka neikvæðar og alvarlegar hliðar og það eru þær hliðar sem ég er að reyna að koma auga á. Kreppan er nefnilega ekki bara skemmtun og húllumhæ og eintóm hamingja einsog allir halda. Það eru líka slæmir punktar við hana sem sakar ekki að gefa gaum."

 

Sakar ekki að geta þess að Hagkaup neitar að selja plötuna vegna þess að þeim þykir umslagið víst eitthvað dónalegt. Þeim finnst ekkert dirty við það að útrásarvíkingarnir skulu hafi tekið þjóðina í kakóið en þeim finnst gasalega dirty að ég skuli hafa teiknað mynd af athæfinu. Svona er Ísland í dag. Ætli ég verði ekki að klæða plötuna í nærbuxur eða umslag eða eitthvað svoleiðis svo að sprellinn og sprellið sjáist ekki. Hagkaup er það siðavant fyrirtæki og má ekki vamm sitt vita. Humm humm. Platan er hinsvegar komin í allar betri búðir.

 

Hér er svo textinn við lagið "Mín slísí saga er sönn." Þess má geta að lagið fæst ekki spilað á Bylgjunni, hvernig sem skyldi nú standa á því. Hver á eiginlega öll þessi bannaglöðu kompaní?

 

 

 

Mín slísí saga er sönn

(Lag: Jacques Brel. Texti: Sverrir Stormsker)

 

Ég átti höll og eðal bíl,

og einkaþotu, jú og krakkaskríl,

já ég var æðislegur gaur.

Ég var dáður, átti aur,

núna ataður er aur.

 

Nú ógeðslanda drekk eg dræ,

og drepst á hverju kvöldi yfir Sky.

Ég bý í venjulegri blokk.

Drottinn, þetta er þvílíkt sjokk.

Fjandans helvitis fokking fokk.

 

Ég er foj, ég'er í fönn.

Öll min slísí saga'er sönn.

Þó´hún sé lygileg

er hún sannari en ég.

 

Goodbye mitt sukk og svínarí

og svindilbrask og glæpakompaní

hvar ég fékk bellibrögðum beitt.

Fyrir það ég fékk jú greitt.

Fólkið skilur ekki neitt.

 

Goodbye mín snekkja'og lúxuslíf.

ég lengur ekki'í einkaþotum svíf.

Nú tek ég strætó einsog pakk.

Horfinn er minn kadilakk.

Ég fæ klígju, ullabjakk!

 

Ég er foj, ég'er í fönn.

Öll mín slísí saga'er sönn.

En öll lög eru hjóm,

ég mun ekki fá neinn dóm.

 

Goodbye mitt skuggalega líf,

ég lengur ekki neina tinda klíf,

jú það er marflatt þetta sker.

Engir dalir eru hér,

aðeins krónur, því er ver.

 

Ég á í felum í útlöndum

jú eitthvað pínupons af milljörðum.

Ég held ég flýji'af Íslandi.

Hér eru allir hvíslandi

ef ég er eitthvað sýslandi.

 

Ég er foj, ég'er í fönn.

Öll mín slísí saga'er sönn.

En öll lög eru hjóm,

ég mun aldrei fá neinn dóm.

 

Ég er foj, ég'er í fönn.

Öll mín slísí saga'er sönn.

Hún er svívirðileg,

hún er sönn en ekki ég.

 

Fólk gargar á mig, gefur mér púst

fyrir það eitt að hafa´allt lagt í rúst.

Já þetta er nú þakklætið.

Ég mun aldrei finna frið

fyrr en ég eignast almættið.

 

Goodbye minn faðir, fjandi er hart

að flýja þegar ógert er svo margt.

Svo mörgu´á eftir að stela hér.

Fjölda banka á þetta sker.

When you see them I´ll be there.

 

Ég er foj, ég'er i fönn.

Öll mín slísí saga'er sönn.

Ekkert í þessu skil,

allt er farið fjandans til.

 

Ég er foj, ég'er i fönn.

Öll mín slísí saga'er sönn.

Þó hún sé lygileg

er hún sannari en ég.

 

Ég er foj, ég'er í fönn.

Öll mín slísí saga'er sönn.

En öll lög eru hjóm,

ég mun aldrei fá neinn dóm.

 

Ég er hálfviti já,

jibbí jibbí jibb jei,

algjör hálfviti já,

ligga ligga ligga lá.

 

 

 

Serðir Monster: Söngur, bakraddir, kassagítar, píanó, orgel,

rafmagnsgítar, trommur, bassagítar, hljómborð.

 

Útsetning: Sverrir Stormsker, með hliðsjón af útsetningu Terry Jacks.

Upptökustjóri: Sverrir Stormsker.

Stúdíó: Fjarupptökur.is, Flúðaseli 86.

Upptakari: Snorri Idol Snorrason.

Hljóðblöndungar: Vilhjálmur Guðjónsson og Sverrir Stormsker.

Áríðandi fréttatilkynning frá Tussudýraheimtufrekjusamtökum Íslands

Mér var að berast eftirfarandi fréttatilkynning:

 

Ekki tilgangur okkar að niðurlægja beljuna

 

 

Í úttekt Tussudýraheimtufrekjusamtaka Íslands á því af hvaða kyni viðmælendur tveggja vinsælla umræðuþátta hjá Ríkissjónvarpinu- og útvarpinu hafa verið undanfarna tvo mánuði kemur í ljós að tæplega helmingur viðmælenda voru tuskudýr tussudýr, en það þykir afleit niðurstaða og lýsandi fyrir kúgun pungrottanna.

Um er að ræða þættina Sífur Egils í Sjónvarpinu og útvarpsþáttinn Vökulokin á Rás 1. Í ljós kom að tussudýr eru þar í miklum minnihluta eða um 49,9% viðmælenda.

Tussudýraheimtufrekjusamtök Íslands boða til vælusúpufundar á fimmtudaginn undir yfir-grafskriftinni „Tussudýr eru líka fólk og þau vilja miðla af fáfræði sinni og pungrottuhatri í fjölmiðlum á kosningaári á kostnað þeirra sem hafa eitthvað að segja."

Svínhildur Kvabber, formaður stjórnar Ríkisútvarpsins ohf., og Sóðey Tómhausdóttir, borgarfulltrúi Vit-Grannra, flytja of löng erindi og taka þátt í sveittum samræðum á eftir. Að því loknu mun Grátkór Raufarhafnar stíga á eggjastokk og taka nokkur lög. Í görnina.

Fundurinn fer fram á Hallærisstöðum við Túnguötu 14 í Rekkjuvík og hefst klukkan 12. Fundurinn er öllum opinn, líkt og tussudýrin, öllum nema pungrottum, og boðið verður upp á vælusúpu og gegnsteikt fórnarlamb í táraflóði að barlómnum loknum, að því er fram kemur í tilkynningu frá félaginu.

 

(Hugsanlegt er að fyrirsögnin og myndin tilheyri annarri frétt. Þó ekki víst)

 

Að drulla á gólfið í annarra manna húsum

Öðru hvoru sé ég í bloggheimum hágrenjandi menn sem kvarta sáran yfir því að ég skyldi hafa hent þeim út af blogginu hjá mér sem ótækum kommenterum. Þeir eru um 5 talsins, - 5 af þeim þúsundum sem skrifa og kommentera á moggablogginu. Þessir menn eru svokölluð "troll" eða netheimanöldrarar sem eyðileggja alla umræðu sem þeir koma nálægt með því að dylgja og þrugla og bulla og rugla og leggja endalaust síðuhaldara orð í munn með tuðáráttu sinni og óendanlegum leiðindum.Yfirleitt nota þeir annarra manna síður undir sitt vafasamasta bullshit.

 

 

Innlegg þeirra eiga ekkert skylt við "rökræður" eða "skoðanaskipti" heldur aðeins jag og þus og rugl og bull og dylgjur og skítkast og nagg og röfl og skvaldur og nonsens og óbærileg leiðindi. Við svoleiðs menn segir maður einfaldlega: "Veistu það, ég nenni þér ekki. Þér er ekki viðbjargandi. Vertu úti."

Þetta flokka þeir sem gasalega ritskoðun og aðför að tjáningarfrelsinu og fara háskælandi um bloggheima og geta ekki á heilum sér tekið hvað maður er nú vondur að leyfa þeim ekki að nöldra og nöldra og nöldra og nöldra á manns eigin síðu í eyrað á manni í það óendanlega. Síðan taka þeir til við að bulla um að maður hafi ekki undan við að fleygja út mönnum sem eru manni ekki hjartanlega sammála í einu og öllu, sem er náttúrulega fráleit þvæla einsog annað sem þeir hafa uppá að bjóða.

 

Bloggsíða hvers manns er hans eigið hús sem hann ræður hverjum hann býður í. Sumir menn eru einfaldlega ekki í húsum hæfir. Svokallaðir party spoilerar. Ekkert ósvipaðir drafandi barfyllibyttum sem liggja á öxlinni á manni og slefa einhverri heimsku uppí eyrað á manni. Þessir ódönnuðu aular leggja það í vana sinn að vaða inní annarra manna hús og skíta á teppið og furða sig síðan á því að þeim sé fleygt á dyr og sagt að drulla heima hjá sér. Slíkir menn eru ekki viðræðuhæfir og maður hendir þeim náttúrulega bara út með hryllingi og gúmmíhönskum. Eftir að hafa gefið þeim fullt af sénsum án árangurs þá fær maður að sjálfsögðu uppí kok og segir dæsandi: "Æi vertu úti apinn minn og lærðu að skíta í eigið klósett. Ekki á gólfið hjá mér. Láttu þig hverfa leppalúði. Vertu blessaður."

Það er ekki flóknara en það.

Þýskaland er farið til helvítis einsog Ísland

Þýskaland er eitt elsta og merkilegasta menningarsamfélag Evrópu. Þarna uxu úr grasi merkustu andans menn sem sagan kann frá að greina, svo sem Goethe, Beethoven, Heine, Derrick, Shiller, Einstein, Bernstein, Hammerstein, Gertrude Stein, Rammstein, Frankenstein, Hitler, Johann The Bastard Bach, Josef Mengele og svo mætti lengi áfram telja.

Þarna hafa að auki verið framleiddar frá örófi alda þær bestu og faglegustu klámmyndir sem heimurinn hefur haft spurnir af. Höfundarnir hafa ekki verið af verri endanum; allt frá MAX XXX til Erró.

Nú bregður svo við að Þjóðverjar hafa slegið af kröfunum og eru dottnir ofaní sorapytt siðprýði og ömurleika. Þeir hafa neitað að framleiða nýjustu plötu Serðis Monsters "Tekið stærst uppí sig" afþví að umslagsteikning mín (sjá mynd hér að ofan) fór eitthvað fyrir brjóstin á þeim. Bæði tvö. Ég fjalla um þetta alvarlega mál í viðtali HÉR.

Þýskaland er fínító. Andlega gjaldþrota. Búið spil. Eða einsog Móðir Theresa hefði orðað það: "Game over motherfuckers. It´s finished you bloody shitheads."

Danski Þjóðarflokkurinn vill banna Stormsker

Var að lesa í virtu dönsku blaði að Danski Þjóðarflokkurinn vilji banna mig í öllum dönskum borgum. Ekki veit ég hvernig þeir hafi komist yfir lög af nýju Serðis Monsters plötunni minni því hún kemur ekki út fyrr en eftir mánuð. Kannski hafa þeir tekið lagið mitt "Nei nei, ekki á kjólinn" upp úr útvarpinu, örugglega X-inu því þar er það mikið spilað.

 

Danski Þjóðarflokkurinn lítur málið svo alvarlegum augum að þeir hafa meiraðsegja fyrir því að birta heilsíðuauglýsingu í einu útbreiddasta blaði Danmerku þar sem þeir frábiðja sér að ég láti nokkurntíma sjá mig í dönskum borgum. Þetta hljóta að vera apakéttir því þeir kunna ekki einusinni að stafsetja nafnið mitt rétt. Þeir skrifa "Stormoskeer." Svona er að vera lesblindur og skrifblindur og siðblindur og staurblindur í Danaveldi í dag.

 

Þó það sé pínulítið af "klámi" á nýju plötunni og þó ég sé þar oggulítið að salla niður femínista, bankabullur, útrásarhimpigimpi, stjórnmálafroska, hommadindla og fleiri þjóðfélagshópa, með fullri virðingu fyrir drullupumpum, þá finnst mér þetta óþarfa viðkvæmni af Danska Þjóðarflokknum. Þeir hljóta að vera að misskilja hlutina eitthvað.

Gott að vera svín á Gríslandi

Forsetinn situr hugsi við skrifborð sitt á Bónusstöðum þegar Dorrit kemur inn í náttkjól.

 

Dorrit:  "Óli grís koma í rúmið og gera Do Do...Dorrit happy. Hvað ertu að gera grísinn minn?"

Óli:  "Ég er búinn að banna þér að kalla mig grís."

Dorrit:  "Hvað ertu að gera gölturinn minn?"

Óli:  "Ekki kalla mig gölt. Ekki dæma mig eftir útlitinu."

Dorrit:  "Hvað ertu að gera svínið mitt?"

Óli:  "Ekki kalla mig svín. Ekki dæma mig eftir innrætinu."

Dorrit:  "Eigum við að fara í Galtarlæk á morgun? Hvað ertu að gera Lord Bacon?"

Óli:  "Ég er að brjóta heilann um þessi helvítis vandræðalög um ríkisábyrgðina vegna Icesave."

 

Dorrit: "Fyrst þú brjóta öxlin og nú þú brjóta heilann. Ekki meiri slys Óli bonehead. Þú mátt ekki brjóta alla bein í kollurinn þinn. Það kemur þér í koll ef þú reyna að brjóta heilann."

Óli:  "Þú misskilur alla hluti kellingarfálki. Ég verð að skrifa undir þessi fáránlegu lög. Ég er nú einsusinni guðfaðir útrásarvíkinganna og þessarar óskaríkisstjórnar minnar."

Dorrit:  "Já en meirihluti Íslendingar ekki vilja þú skrifa undir þessi lög Óli grís."

Óli:  "Só? Þú skilur ekki pólitík. Ég er ekki í vinnu hjá almúgapakkinu heldur elítunni og þotuliðinu. Þetta ættir þú nú vita. Annars værirðu ekki gift mér."

Dorrit:  "En þú skrifaðir ekki undir fjölmiðlalögin á sínum tíma Óli flesk?"

Óli:  "Nei, og það var vegna þess að ég vildi stoppa Dabba drullusokk af. Er þetta eitthvað flókið?"

Dorrit:  "En þú sagðir að það vera út af gjá milli þing og þjóð Óli grís."

Óli:  "Og tókstu mark á þeirri ræpu? Ertu hálfviti? Gjá milli þings og þjóðar my ass! Það var gjá á milli mín og Dabba og gjá á milli Dabba og Jóns Náskers. Með hvorum borgar sig nú að standa í lífinu, stjórnmálafífli eða billjóner? Nú auðvitað stóð ég með Jóni Náskeri."

Dorrit:  "Heyrðu Óli svín, ertu að segja að það borgar sig ekki fyrir mig að vera með stjórnmálafífli?"

Óli:  "Jú, auðvitað borgar sig fyrir þig að vera með mér, en þú veist hvað ég meina. Þú færð náttúrulega fullt af sölusamböndum í gegnum mig og færð að umgangast kóngafólk og svoleiðis. Bissness is bissness. Varla ertu með mér út af útlitinu eða innrætinu?"

Dorrit:  "Nei, það segir sig nú sjálft. Sast þú fyrir þegar Bónusgrísinn var teiknaður?"

Óli:  "Ekki vera með þetta óþarfa rugl. Auðvitað var ég fyrirmyndin. Við skulum samt ekki fara að rífast núna. Bíðum með það þangað til á næsta blaðamannafundi með erlendum fréttamönnum."

Dorrit:  "En Óli göltur, stóðstu með Jón Násker og Baugur gegn þjóðin þegar þú neitaðir fjölmiðlalögin?"

Óli:  "En ekki hvað? Hvort heldur maður með Gróttu eða Manchester United? Maður heldur náttúrulega bara með besta liðinu hverju sinni. Maður reynir jú auðvitað að veðja á réttan hest, einsog þú sérð á öxlinni á mér."

Dorrit:  "Fatlinn fara þér mjög vel Óli grísarnef. Núna þú vera sannkallað fatla-fól. Gerir allt með hangandi hendi. Geturðu ekki fengið svona fatla að neðan líka?"

Óli:  "Hummmm. Heyrðu Dorrit Músarnef, ég semsé reyndi að veðja á réttan hest. Ég stóð auðvitað með Baugi."

Dorrit:  "Þér aldrei standa með mér Óli svín."

Óli:  "Ekki misskilja hlutina Dorrit og fara að bulla. Við erum ekki í viðtali við erlenda sjónvarpsstöð. Þú ættir nú að þekkja það kvenna best að maður velur ekki alltaf rétt."

Dorrit: "Þú veðja á útrásarmenn en núna allt hrunið til grunnur. Þú baðst óformlega afsökunar og sagðir þú hafa farið offari. Samt þú skrifa núna undir lög að þjóðin borgar fyrir þessir glæpamenn næsta áratugir Óli pig?"

Óli:  "Heyrðu Dorrit apahaus, allir stærstu og bestu glæpamenn landsins eru góðir vinir okkar. Auðvitað gæti ég hagsmuna þeirra."

Dorrit:  "Ertu að tala um ráðamenn Óli grís?"

Óli:  "Já, líka. Ég meina....Ráðamenn. Land-ráðamenn. Hver er munurinn? Þú bætir bara orðinu "land" fyrir framan "ráðamenn" og þá ertu kominn með nánari útskýringu á fyrirbrigðinu."

 

Dorrit:  "Ekki tala svona mikið um Steingrím J., Svavar Gestsson, Jóhönnu og Imbu Sollu."

Óli:  "Allt þetta góða fólk er vinir okkar. Maður svíkur ekki vini sína, nema það komi sér vel og maður græði á því."     

Dorrit:  "Já en þú geta verið neyddur af þjóðin til að segja af þér Óli beikon. Kannski þjóðin safnar saman undirskriftir að þú verða að kvitta að vinna."

Óli:  "Kvitta undir hvað? Ég kvitta undir hvað sem er nema fjölmiðlalög og það sem kemur Baugi og vinstristjórninni illa."

Dorrit:  "Nei, þú Quit. Quit working. Rekinn með skít og skömm."

Óli:  "Neinei, það kemur aldrei til. Þjóðin er samansafn af fíflum og fávitum. Annars hefði hún ekki kosið mig forseta. Og það fjórum sinnum."

Dorrit:  "Það er gott að vera svín á Gríslandi."

Óli:  "Heiðarleiki kostar ekki neitt, og það er vegna þess að hann er einskis virði. Maður kemst ekkert áfram á heiðarleika, hreinskilni og hugsjónum. Þessi þrjú há-orð eru fyrir hálfvita. Hentistefna er mín eina stefna í lífinu. Gefst best."

Dorrit:  "Já það er rétt. Óli grís er stórasti drullusokkur í heimi."

Óli:  "Takk. Þú ert nú heldur ekki sem verst."

Dorrit:  "Samt þú vera betri Óli flesk. Þú vera með skítlegasta eðli í heimi."

Óli:  "You ain´t seen nothing yet."

Dorrit:  "Það er rétt. I ain´t svín yet. Óli grís er stórasti og mestasti skítalabbi í heimi."

Óli:  "Svona svona, ekki vanmeta þingmennina okkar og útrásarvíkingana."

Dorrit:  "Hvað skulum við gera á morgun svínið mitt?"

Óli:  "Bara eitthvað frábært. Eitthvað sem getur ekki klikkað."

Dorrit:  "Einsog?"

Óli:  "Nú, fara á hestbak."

Dorrit:  "Já, hvernig væri það? Alveg útilokað að þú gera stærri mistök þar en í starfi. Það væri þá algjör grís."

Óli:  "Engin hætta á því. Svo getum við farið út að borða á eftir. Þú getur pantað borð núna."

Dorrit:  "Ókei, ég panta skurðarborð á Borgarspítalanum. Þú halda áfram að brjóta heilann."

Forsetinn staðfestir Icesave-lög

Síbrotamaðurinn á Bessastöðum

Undanfarin misseri hefur Ólafur Ragnar farið ríðandi um héruð til að "blása bjartsýni í þjóðina," semsé gefa henni andlegt blowjob. Það er virðingarvert, sérstaklega eftir að hafa átt þátt í því að taka hana í kakóið með því að gefa útrásarskúrkunum gæðastimpil og lofsyngja þá hástöfum um allar jarðir. Hann raðaði á þá fálkaorðum og medalíum og glingri og bling bling og stórriddarakrossum svo mynduglega að þeir stóðu varla í lappirnar. Voru orðnir einsog gettómelludólgar í Harlem. Hér áðurfyrr voru glæpamenn hengdir á krossa. Í dag eru krossar hengdir á glæpamenn. Fálkaorðan ætti í raun að kallast skálkaorðan. Það er allavega mín tillaga.

 

Forsetinn vill skiljanlega bæta fyrir afglöp sín, útrásardekur og dómgreindarleysi og því hendist hann kófsveittur í loftköstum um sveitir landsins til "að byggja að nýju upp traust á milli sín og fólksins í landinu" einsog segir í frétt DV. Hann er jú sameiningartákn þjóðarinnar. Allavega samnefnari. Af fenginni reynslu þótti Ólafi náttúrulega skynsamlegast að fara í þessa huggunarfundarherferð ríðandi á hrossi einsog sannri hetju sæmir. Dómgreindin söm við sig. Aldrei þessu vant þá hrundi kallinn einsog bankakerfið; kastaðist af baki og axlarbrotnaði. Mun því ekki geta axlað ábyrgð úr þessu. Löglega afsakaður.

 

Þessi margbrotni æðsti axlarbjörn ríkisins vill gera sín góðverk í hljóði og kyrrþey og án skrums og auglýsingamennsku, eða einsog segir í frétt DV: "Það vekur hinsvegar athygli að forsetinn heldur sig fjarri kastljósi fjölmiðlanna með fundarherferð sína og einnig slysið." Það vekur semsagt mikla athygli fjölmiðla að forsetinn skuli halda sig fjarri kastljósi fjölmiðla með þessa fundarherferð sína og einnig slysið. Það veit bókstaflega ekki nokkur maður af þessari auglýsingafundarherferð forsetans og hvað þá af slysinu einsog sjá má í öllum fjölmiðlum landsins. Maður á að vinna sín góðverk í kyrrþey einsog Ólafur Ragnar. Ólafur vill jarðsyngja landsmenn í kyrrþey í öllum fjölmiðlum landsins. Gott að vita af heiðarlegum síbrotamanni á forsetastóli.

Forsetinn í aðgerð í morgun

Forsetinn hefur ekki úr háum söðli að detta

Hvað er Óli Grease alltaf að reyna að ríða einhverjum truntum þegar hann veit að honum er fyrirmunað að sitja merar lengur en eina mínútu? (Ég er ekki að tala um Dorrit). Þær kasta honum allar af sér einsog hlandi. Er hann ekki ennþá farinn að skilja að þessar skepnur, að Íslendingum meðtöldum, vilja ekki hafa hann hangandi á sér einsog merkingarlausa fálkaorðu? Hestar eru mannþekkjarar og ekkert ólíkir konum að því leiti að þeim er ekki alveg sama hver hossast á þeim. Meiraðsegja þroskaheftur múlasni myndi fleygja kallinum af baki langar leiðir.

 

Eins gott að hann reyni ekki einhverntíma að ríða asna inní Jerúsalem. Fyrir nú utan að fólk myndi ekki vita hver væri hvað.

Ég veit það þykir gasalega fínt og lordalegt að fara í útreiðartúra en þetta er bara greinilega ekki hans deild. Hans deild er náttúrulega 33c. Eitthvað í líkingu við það sem við sáum í Gaukshreiðrinu hér um árið.

En ef hann heldur áfram í útreiðartúrum og lætur sér ekki segjast þá er gjörgæsludeild hans deild. Finnst honum virkilega eðlilegt að hver einasti útreiðartúr endi í sjúkraþyrlu Landhelgisgæslunnar? Heldur hann að þetta eigi að vera svona? Að þetta sé hluti af sportinu? Að ríða voðalega kúl inní sólarlagið og koma svo allur mölbrotinn heim, vafinn einsog múmía frá hvirfli til ilja? Eru þetta hans hugmyndir um að vera stórbrotinn karakter? Held hann sé eitthvað að misskilja hlutina.

.

Gölturinn slasar sig á öllu og klúðrar öllu sem hann kemur nálægt. Hann hlýtur að vera með lágmark 10 þumla á hvorum skanka. Það er fréttaefni í hvert skipti sem hann fer á hestbak. Blaðamenn flykkjast að honum þegar hann stígur "um borð" á einhverja húðarbykkju rétt einsog hann sé að fara í geimflaug til tunglsins. Þeir horfa á hann í angist og súpa hveljur. Skyldi hann lifa þetta af? Hvað ætli hann brjóti mörg rifbein í þetta skiptið? 65? Skyldi lokkurinn haggast þegar hann hálsbrýtur sig? Skyldi hann detta svo kröftuglega á hausinn að hann gangi aftur í Framsóknarflokkinn?

 

Ég skal veðja að hann gæti ekki spilað á munnhörpu án þess að hún hrykki ofan í hann. Hann er vægast sagt mjög heppinn að hann skuli ekki hafa lært á trompet. Væri ekki á lífi í dag.

Billjard og pílukast eru stórhættulegar áhættuíþróttir í hans huga. Ég myndi ekki einusinni treysta honum til að komast lifandi úr bingói i Vinabæ. Það eina sem kallinn hefur getað gert án þess að beinbrjóta sig er að smjatta á rjómatertum og hengja skálkaorður á útrásarræningja.

 

Hann sest á truntu og nánast drepur sig. Hann sest á forsetastól og nánast drepur þjóðina. Kallinn er af baki dottinn, í öllum skilningi.

Ólafur Ragnar slasaðist

Gætum við fengið DoctorE aftur takkfyrir

DoctorE hefur verið fleygt út af moggablogginu, mér og öðrum málfrelsissinnum til sárrar armæðu. Hann slysaðist víst til að segja að margt væri geðheilbrigðara í henni veröld en Lára jarðskjálftamiðill. Hún væri semsé klikk. Gaga. Gúgú. Trufluð. Röskuð. Sködduð. Kleppó. Kex. Snar. Með lausa skrúfu. Ding dong. Nutcase. Held að meining hans hafi hugsanlega verið að hún gengi ekki á öllum kertum eða eitthvað í þá veru.

 

Þeir eru fáir í bloggheimum sem og annarsstaðar sem hafa ekki einhverntíma fengið það í hausinn frá einhverjum að þeir séu geðbilaðir, - þekktir sem óþekktir einstaklingar. Nema þá kannski Davíð Oddsson og Ástþór Magnússon. 

 

Sjálfum þætti mér mun skynsamlegra að hleypa trúfrjálsum efahyggjumönnum einsog DoctorE að netmiðlum en trúflónum og "spámiðlum" sem vinna við að plata og hræða hrekklausa einfeldninga uppúr skónum með órum sínum.

 

Ég bendi enn og aftur á að "miðlar" hanga utaní 253. grein almennra hegningarlaga en þar stendur að noti maður sér bágindi annars manns, einfeldni hans og fákunnáttu í gróðarskyni þá varði það fangelsi allt að tveimur árum. Megum við við fleiri svikahröppum? Þurfum við ekki frekar á gagnrýnisröddum einsog DoctorE að halda, hvort sem menn eru nú skoðanabræður hans eður ei?

 

Ég sé ekkert athugavert við það að DoctorE og aðrir gagnrýni andaheimasveppi með skýru orðbragði rétt einsog við lýsum takmörkuðu áliti okkar á útrásarþjófum og öðrum fjárplógsdólgum með kröftugum hætti.

 

Ef einhverntíma hefur verið þörf fyrir gagnrýna sjálfstæða hugsun og opnar frjálsar umræður og kröftug andmæli gegn hverskyns svindilbraski og trúgirni þá er það akkúrat núna á þessum  síðustu og allra bestu tímum. Þar er DoctorE betri en enginn, allavega mun betri en staurblindir "sjáendur" sem hitta oftar á þumlana á sér en naglann á höfuðið.

Mikið væri nú ánægjulegt ef "miðlar" færu í sína andaheima og DoctorE aftur í bloggheima.

Spáum í spámiðla

Uppgangstímar hjá einum eru niðurgangstímar hjá öðrum. Niðurgangstímar hjá þjóðinni eru t.d. uppgangstímar hjá miðlum og spámönnum og spámiðlum. Enda eru þeir farnir að auglýsa grimmt í útvarpinu:

"Viltu láta spá fyrir um framtíð þína? Tímapantanir hjá Pálínu peningaplokkara í síma bla bla bla."  

"Viltu vita hvort þú eigir einhverja framtíð? Tek að mér að segja fólki hluti sem hver froskur ætti að geta sagt sér sjálfur. Pantaðu tíma hjá Gunna grunna í síma bla bla bla." 

"Eru fjárhagsáhyggjurnar að sliga þig? Er þér illt eftir innrás útrásarvíkinganna í kakóið á þér? Láttu Samma svikahrapp spá fyrir þér í síma bla bla bla. Klukkutíminn á aðeins krónur 9.990. Veiti óniðurfellanleg kristallskúlulán. Aldrei of seint að vera tekinn aftur í afturendann."  

 

Við eigum alveg hreint ótrúlega marga og margvíslega miðla; transmiðla, glansmiðla, spámiðla, skjámiðla, smámiðla, útvarpsmiðla, talnaspekinga, galna-spekinga og allskyns spákellingar sem lesa í lófa og iljar og rýna í kristallskúlur, fjallageitagarnir, spil og bolla og hlandkoppa og guð má vita hvað. Allt þetta spekingakraðak á eitt sameiginlegt: Enginn þeirra sá hrunið fyrir.

Ef öll þessi spámenni gátu ekki séð fyrir mestu hörmungar Íslandssögunnar, þetta stærsta gjaldþrot heimssögunnar, þá geta þeir varla verið mikið næmari en hauslaus prumphænsni og alveg hreint hverfandi líkur á að þeir hafi nokkuð að segja af viti.

 

Þeir geta í mesta lagi sagt:

"Þetta er allt mjög jákvætt. Þú þarft t.d. ekki að hafa neinar áhyggjur af peningum þegar fer að líða á árið. Það er vegna þess að þú munt ekki eiga neina. Og þú munt af sömu ástæðu ekki þurfa að hafa neinar áhyggjur af framtíðinni. Það er ekki hægt að hafa áhyggjur af því sem maður á ekki. Þetta er semsagt alltsaman mjög jákvætt.

Ég sé hérna mjög fallega götu. Veit ekki alveg í hvaða samhengi. Jú, núna sé ég það: Þú og þín fjölskylda verðið borin út á þessa götu mjög fljótlega, ef guð lofar. Það eru ekki allir sem lenda á svona fallegri götu get ég sagt þér. Þetta er allt mjög jákvætt. Þú ert mjög lánsamur maður. Ég vil samt ekki tala meira um "lán," nema hvað ég sé að fagleg ríkisstjórnin mun senda Mr. Bean með Svavari Gestssyni í næstu atrennu til að ná almennilegum uppgjafarsamningi. Mjög jákvætt. Virkilega jákvætt alltsaman.

Hérna sé ég snöru og gálga og það hlýtur nú að vera eitthvað jákvætt við það. Jú, þú munt hvorki hanga í vinnunni né símanum þegar nær dregur jólum. Tekur fljótt af. Mjög jákvætt. Alltaf jafn lánsamur. Ég myndi semsagt ekki fara að fylgjast með framhaldsþáttum í sjónvarpinu ef ég væri þú. Tekur því ekki. Sem er mjög jákvætt.

Ertu sáttur við mig? Flott. Það gera 9.990 krónur. Ef ég væri þú, sem ég er sem betur fer ekki, þá myndi ég borga þetta strax því þetta verður komið uppí 350.000 kall um mánaðarmótin með dráttarvöxtum og lögfræðikostnaði. Það er nú ýmislegt sem maður hefur lært af bönkunum. Takk fyrir kærlega. Guð veri með þér. Þú verður kominn til hans fljótlega. Engar áhyggjur. Mundu að vera jákvæður. Blessaður."

 

Aðeins þrjár tegundir miðla eru verri en hinn klassíski miðill og þær eru: Íslenskur gjaldmiðill, íslenskir fjölmiðlar og íslenskir verðbréfamiðlar.

 

Eftir allt bankasvindilbraskið og spákaupmennskuna sem þjóðin hefur þurft að þola undanfarin ár þá held ég að miðlaspámennska og andaheimasólheimanonsens sé ekki akkúrat það sem hún þarf á að halda um þessar mundir. Og þó: Lifi svindlið og svínaríið!! Lifi geðveikin!! Skrifum undir Icesave-aftökuna og aftanítökuna með bros á vör!! Förum til spámiðla!! Verum jákvæð í garð svindlara og peningaplokkara!! Lifi jákvæðnin!!

Icesave-samningurinn er ekki til, að sögn Steingríms J.

Horfði á áhugaverða heimildarmynd um græðgi í gærkvöld, - "Leitina að týndu öxlinni" eða eitthvað svoleiðis eftir Steven Carlsberg. Þegar hún var búin hugsaði ég:

"Ætli það séu engir svona fágætir hlutir sem hægt er að leita að á Íslandi fyrir utan viðskiptaheiðarleika? Voðalega er Klakinn eitthvað boring."

Ég skrapp í netheima í Indjána Dow Jones fíling með hattinn og svipuna í huganum og fór að leita að einhverju trúverðugu og sönnu sem stjórnmála - og leyndarmálamaðurinn Steingrímur J. hefði sagt undanfarna mánuði. Hætturnar leyndust víða og oft erfitt að komast í gegnum lygavefinn og blekkingaholræsin. Í Kastljósi þann 3. júní síðastliðinn fann ég loksins sönn orð. Þar sat Steingrímur fyrir svörum og undir leyndarhjúp hjá Helga Seljan. Hér er þetta orðrétt:

 

Helgi: "Er eitthvað til í því sem hefur verið fleygt í dag að það líti allt út fyrir það að við þurfum að fara að taka á okkur að óbreyttu einhverja fleiri hundruð milljarða út af Icesave sem er mun meira heldur en gert var ráð fyrir og það sé verið að fara að ganga frá því, afþví að svona hefur þetta verið presenterað soldið í dag?"

Steingrímur: "Það eru algjörðar sögusagnir og þvert á móti gerum við okkur vonir um það að það sé kannski í sjónmáli miklu hagstæðari lausn í þeim efnum heldur en fyrri ríkisstjórn var búin að undirbúa."

Nákvæmlega. Alveg kórrétt. Það sem við erum að upplifa í dag í sambandi við Icesave samninginn eru bara sögusagnir og það meiraðsegja "algjörðar sögusagnir." Þar höfum við það. Við þurfum ekkert að óttast því Icesave-samningurinn er ekki til. Við þurfum fleiri svona stjórnmálamenn. Sérstaklega á tímum sem þessum.

Icesave: Útgönguákvæði ekki afdráttarlaust

Dínamítkassinn og reyksprengjurnar

Skiljanlegt að Joly dínamítkassi skuli fara í fjölmiðla með kvartanir sínar þegar hún finnur að ríkisstjórnin er máttlaus reyksprengja sem vill hafa allt í þoku og gufu og vill halda áfram að vaða reyk. Eftir því sem Joly dínamítkassi segir sjálf þá hefur ekki verið hlustað á ráðleggingar hennar því Íslendingar kunna þetta jú alltsaman miklu betur. Það voru nefnilega þeir sem bjuggu til þetta mesta efnahagsglæparugl heimssögunnar og finnst að þeir hljóti þessvegna að vera akkúrat réttu mennirnir til að rannsaka það.

 

Ríkisstjórnin og kerfisþursarnir hafa fram að þessu reynt að bleyta í dínamítinu og sagt við Joly óbeinum orðum: "Hey þú þarna gamla beygla, þykist þú ætla að fara að segja OKKUR fyrir verkum? Hvern fjandann ertu að gera með vasaljós inní okkar myrkrakompum? Við erum íslenskir sjálfstæðir amatörar og látum ekki einhverja útlenska gribbu stjórna okkur og vasast í okkar myrkraverkum. Við erum búnir að vera á kafi í spillingunni áratugum saman þannig að við hljótum að vita hvað við erum að gera. Ef við kunnum að drulla á okkur þá hljótum við líka að kunna að skeina okkur, þó við munum ekki í svipinn hvernig eigi að snúa peningaseðlunum. Vertu úti!"

 

Rannsókninni hefur verið haldið í fjársvelti og þegar Joly dínamítkassi hefur beðið um að fá hér skrifstofu til afnota þá hefur þetta verið undirtónninn: "Heyrðu kelling, hvað ertu alltaf að ybba gogg? Geturðu aldrei verið til friðs? Við höfum nóg annað að gera við peningana en að eyða þeim í þig og þína óæskilegu rannsókn á spillingunni og hruninu. T.d. þurfum við að hækka laun þingmanna og kerfissaltstólpa. Hvernig væri nú að þú myndir sýna smá sjálfsbjargarviðleitni og drullast með þína fokking fartölvu og allt þitt blaðarusl niðrá Kaffi Amsterdam eða Ölver og vinna þar? Heldurðu að við séum einhver félagsmálastofnun? Láttu spillinguna og okkur stjórnmálamennina sem hrærumst í henni í friði. Það er ekki svefnfriður fyrir þér kellingartuska. Vertu úti! Úti í Noregi!"

 

Auðvitað verður Joly dínamítkassi þreytt á þessu viðmóti og fer í fjölmiðla. Þá verða stjórnarvampírurnar hræddar því þær óttast ekkert meira en dagsljósið og kastljósið. Þær gætu fuðrar upp. Enda er núna fyrst örlítið farið að hlusta á Joly dínamítkassa - eftir þriggja mánaða vertu-úti-viðmót og endalausa útúrsnúninga, hindranir og vegatálma. Hún hafði náttúrulega vit á því að fara ekki í útrásarvíkingafjölmiðlana. Býst við að henni þyki það lyginni líkast að stærstu fréttaveitur landsins skuli ennþá vera í eigu eins útrásarvíkings. Það hlýtur að teljast eitt af mörgum heimsmetum okkar í heimsku sem hún hristir hausinn yfir.

 

Ekki má gleyma að það var ekki ríkisstjórnin sem hafði rænu á að draga Joly spæjó uppá Klaka heldur þáttagerðarmaður útí bæ. Lýsandi fyrir áhugaleysi og hugmyndafátækt stjórnmálamanna. Nokkrum mánuðum síðar var hún ráðin af stjórnvöldum og líklegast ætlast til að hún gerði ekki neitt frekar en þau sjálf, en líklega þótti hún heppileg sem ásýnd trúverðugleika. Íslenskur trúðsveruleiki þurfti alvarlegt andlit trúverðugleika.

 

Joly er eini erlendi sérfræðingurinn sem er að vinna í málinu þrátt fyrir þrábeiðni hennar um að fá fleiri slíka sér til aðstoðar. Á það hefur ekki verið hlustað frekar en annað, ekki fyrr en hún dró það fram í Kastljósið. Þá á að "skoða málið," einsog það heitir á máli pólitísku svæfingalæknanna.

 

Joly dínamítkassi er reyndur spæjari og finnur að sjálfsögðu áhugaleysið í kerfinu á að upplýsa nokkurn skapaðan hlut. Sauðsháttur og viðvaningsháttur stjórnvalda og embættismannakerfisins hefur ekki farið framhjá henni og henni finnst skiljanlega nóg komið af "stjórnun með skipulögðu aðgerðarleysi," einsog hún kallar það réttilega.

 

Púðurkellingarnar í ríkisstjórninni ráða Joly dínamítkassa og humma svo fram af sér allar ráðleggingar hennar. Sá sjúklingur er náttúrulega ekkert annað en rakið erkifífl sem reynir að segja heilaskurðlækninum hvernig hann eigi að vinna vinnuna sína: "Nei, þú átt ekki að nota svona beittan hníf. Þú átt að nota flísatöng og bitlausar tánaglaklippur."

 

Munurinn á íslenskum stjórnmálamönnum og Joly er að íslenskir stjórnmálamenn eru sérfræðingar í að klúðra hlutunum en Joly er sérfræðingur í rannsóknum á glæpsamlegu klúðri. Þeir eiga að opna svefndrukkin augun, sperra upp asnaeyrun og hlusta og halda sig á mottunni og halda sér saman og fara að ráðum hennar og reyna að læra og reyna að skilja að þjóðin hefur miklu meiri þörf fyrir eina Joly en þá alla til samans.

 

Það þarf dínamít til að sprengja upp maðkétið silalegt gegnumrotið kerfið og komast að krimmunum en ekki máttlausar reyksprengjur. Fýlubomburnar í ríkisstjórninni og embættismannakerfinu hafa reynt að svæla dínamítkassann burt frá rannsókninni en þær verða að fara að skilja að það eru ekki þær sem eru hæfar heldur Joly og ef þær munu ekki fara að ráðum hennar, sem hún var fengin hingað til að gefa þeim, þá mun allt heila klabbið springa í andlitið á stjórninni og stjórnin springa í loft upp í kjölfarið vegna þess að þjóðin sjálf er að springa.

 

 

(Birtist í Morgunblaðinu, 17. júní 2009)

Davíð, þjóðin og Steingrímur J.

Það er undarlegt þetta samband milli þjóðarinnar og Davíðs Oddssonar, eða sambandsleysi öllu heldur, og svo þetta ástarsamband milli þjóðarinnar og Steingríms J. Sigfússonar. Nokkur dæmi:

 

Davíð vildi ekki sjá IMF. Þjóðin vildi sjá IMF og vildi ekki sjá Davíð. Í dag vill þjóðin ekki sjá IMF en ennþá síður Davíð. Þjóðin vildi sjá Steingrím J. en Steingrímur vildi ekki sjá IMF, ekki fyrr en þjóðin var búin að gera hann að ráðherra. Þá vildi hann sjá IMF. Þjóðin treystir samt ennþá Steingrími en hatar Davíð.

 

Davíð vildi ekki sjá að allir hinir svokölluðu "frjálsu" fjölmiðlar væru á einni og sömu krumlu. Þjóðin vildi hinsvegar ekki sjá neitt athugavert við það og túlkaði þetta sem geðillskukast og öfund í Davíð.

 

Davíð vildi fjölmiðlafrumvarpið í gegn. Þjóðin vildi reka Davíð í gegn og vildi ekkert óþarfa fjölmiðlafrumvarp. Í dag vill þjóðin fjölmiðlafrumvarp. Steingrímur vildi ekki og vill ekki sjá neitt fjölmiðlafrumvarp. Þjóðin treystir samt ennþá Steingrími en hatar Davíð.

 

Davíð vildi ekki sjá Ólaf Ragnar. Meirihluti kjósenda vildi sjá Ólaf Ragnar og það aftur og aftur og aftur. Í dag er Ólafur uppgötvaður sem klappstýra útrásarvíkinganna og enginn vill sjá hann. Þjóðin er þarna orðin sammála Davíð. Samt situr Ólafur ótruflaður (af þjóðinni) en Davíð er böggaður kvölds og morgna.

 

 

Davíð var ekki par hrifinn af Baugi og útrásarloddurunum og var í raun eini maðurinn sem þorði að standa uppí hárinu á þeim. Þjóðin dýrkaði útrásarvíkingana og sagði að Davíð væri vitfirringur sem væri bara að reyna að hefna sín á þeim fyrir að hafa kyrkt Kolkrabbann. Í dag fyrirlítur þjóðin útrásardólgana. Bónus er hinsvegar ennþá vinsælasta verslunin, Samspillingin vinsælasti flokkurinn og Davíð óvinsælasti maðurinn.

 

Davíð vildi ekki sjá það að greiða erlendar skuldir óreiðumanna. Baugsmiðlarnir bjuggu strax til hysteríu úr þessu og þjóðin lét teyma sig á asnaeyrunum einsog venjulega og trylltist gjörsamlega líkt og hún vildi alveg hreint endilega fá að borga erlendar skuldir óreiðumanna. Í dag vill þjóðin ekki sjá það að borga erlendar skuldir óreiðumanna. Það vill hinsvegar Steingrímur J. þó hann hafi sagt annað fyrir kosningar. Þjóðin treystir samt áfram Steingrími en hatar Davíð.

 

Jóhanna Sig. og "þjóðin" öskruðu Davíð í burtu, eina manninn á landinu sem hafði roð í útrásarþjófana, og tróðu Steingrími í ráðherrastól, manni sem sagði fyrir kosningar að myndi láta elta gangsterana uppi hvar sem til þeirra næðist og láta frysta eigur þeirra en að sjálfsögðu hefur hann ekki efnt það frekar en NOKKUÐ annað sem hann lofaði fyrir kosningar. Ekki EITT orð. Skjaldborgin sem hann og Jóhanna lofuðu t.d. að reisa um heimilin virðist eingöngu vera um þeirra eigin heimili og bankana.

 

Davíð vildi þjóðstjórn þegar allt var að hrynja. Þjóðin átti ekki til orð yfir slíkan hálfvitagang og meiraðsegja Þorgerður Katrín lét í það skína að kallinn væri með óráði. Í dag held ég að stór hluti þjóðarinnar sé sammála Davíð. Og þó. Líklega treystir hún ennþá Steingrími og Samspillingunni best til að leiða þjóðina útúr ógöngunum. (Ég hlýt að mega nota orðið "Samspillingin" þar sem ég bjó það orð nú til á sínum tíma, takkfyrir).

 

Davíð vildi ekki sjá ESB og sagði það sem hann meinti og meinti það sem hann sagði. Þjóðin var klofin. Steingrímur J. sagði FYRIR kosningar að hann vildi ekki sjá ESB. EFTIR kosningar sáum við hvað gerðist. Fyrir undanlátsemina og vingulsháttinn fékk hann ráðherrastóla. Og þetta er maðurinn sem kallaði Davíð "gungu" og "druslu." Úfff.

 

Steingrímur J. hefur verið að vinna hörðum höndum að því að framkvæma allt sem hann lofaði fyrir kosningar að framkvæma ekki. Þjóðin hinsvegar hatar Davíð sem hún virðist í dag sammála um flesta hluti en elskar Steingrím J. sem hún er ósammála um allt.

 

Fyrir nokkrum mánuðum gerði þjóðin gasalega byltingu og heimtaði nýja ríkisstjórn, skiljanlega, því hin var vonlaus. En hvernig notaði þjóðin svo atkvæðisréttinn? Jú, kaus yfir sig sömu dugleysingjana og hugleysingjana sem höfðu ekki gert handtak þrjá mánuðina þar á undan; kaus meðreiðarsveina útrásarhlandaulanna sem stærsta flokk landsins og svo hentistefnukommúnista sem þann næststærsta. Þar af fengu þeir þrír flokkar sem komu með beinum hætti að hruninu, Sjálfstæðisflokkurinn, Framasóknarflokkurinn og Samspillingin um 70% atkvæða. Hver á að skilja þessa hringlandi vitlausu Reykáss-þjóð? Sálfræðingar sem sérhæfa sig í Stokkhólms-syndrominu?

 

Þjóðin vill greinilega engar breytingar. Hún reynir aldrei að hafa það sem sannara og betra reynist heldur aðeins það sem flokkshollara reynist. Hún rígheldur í sinn hrepparíg - flokksríg - sitt smáborgaralega þjóðarsport. Hún vill vera grilluð á daginn og láta snæða sig á kvöldin. Skilur ekki orð einsog þjóðstjórn, utanþingsstjórn, persónukjör, beint og milliliðalaust lýðræði o.s.fr. Enda setti hún framsýnasta þingmann síns tíma, Vilmund Gylfason, útá guð og gaddinn. Hefði þjóðin haft vit á því að hlusta á hann opnum huga fyrir 30 árum og parkera flokksdýrkun sinni þá er algerlega útilokað að hún væri í þessum sporum í dag. Sorglegt.

 

Ef sama fólkið er að mótmæla í dag og sem mótmælti fyrir nokkrum mánuðum þá er það raunverulega að mótmæla eigin trúgirni og einfeldni. Gleymskan og heimskan í algleymingi. Það er einsog þjóðin fæðist á fjögurra ára fresti og jafnvel innan við það.

Eftir næstu pottlokabyltingu og kosningar verðum við hreinlega að fá forsætisráðherra sem við getum kallað samnefnara þjóðarinnar. Það eru tveir sem koma til greina: Steingrímur J. Mosdal og Ólafur Ragnar Reykás.

 

(Birtist í Morgunblaðinu 11. júní 2009)

Tælenskar "sjálfsmorðs"aðferðir

Leikarinn Carradine fannst allsber þræddur uppá kjötkrók inní læstum kústaskáp með hendur bundnar fyrir aftan bak. Enn eitt sjálfsmorðið í Bangkok. Enn einn skápahomminn. Aðferðirnar sem einstaklingar nota til að útrýma sér í Tælandi eru afar áhugaverðar. Mjög algengt er að menn reyri plastpoka utanum hausinn á sér, reki svo búrhníf á bólakaf í bakið á sér, bindi síðan hendurnar á sér með lampasnúru rækilega fyrir aftan bak og skjóti sig svo í hnakkann með afsagaðri haglabyssu. Þegar þessum fyrsta hluta sjálfsmorðstilraunarinnar er lokið þá fyrst byrjar nú gamanið því þá henda þeir sér gjarnan framaf svölunum í fallegum boga. Helst fyrir vörubíl til að tryggja að þeir komist nú örugglega vel dauðir frá þessari fyrirhöfn. Lögreglunni dettur aldrei í hug að hugsanlega gæti verið um morð að ræða. Nei, þetta eru alltsaman gríðarlegir Húdíníar sem eru að sálga sér.

 

Vinsælasta "sjálfsmorðs"aðferð þeirra í Tælandi sem vilja yfirgefa táradalinn á sem sársaukaminnstan hátt er að grípa góða keðjusög, sem á nú að vera til á hverju siðmenntuðu heimili, og spæna henni af alefli í mjóhrygginn á sér og sarga svo sem leið liggur alveg uppað haus, svona svipað og kjötiðnaðarmenn gera þegar þeir eru að úrbeina kindaskrokk. Þegar þessu nauðsynjaverki er lokið þá dýfa þeir hausnum á sér ofaní brennisteinssýru til að hressa sig aðeins við og svo hífa þeir sig upp á eyrunum og slengja sér uppá kjötkrók þannig að krókurinn fari vel á kaf í hálsinn aftanverðan. Þarna hanga þeir svo í vinnunni í góðu yfirlæti þangað til gamanið er búið og þeir geispa golunni saddir lífdaga. Þegar lögreglan mætir á svæðið þá strýkur hún hökuna íbyggin og segir: "Hér er greinilega um sjálfsmorð að ræða. Engin spurning. Virkilega faglegt og líflegt sjálfsmorð."

 

Þeir sem vilja vera verulega grand á´ðí þegar þeir stúta sér í Tælandinu byrja venjulega á því að brjóta á sér hnéskeljarnar með baseballkylfu eða stálröri. Síðan stinga þeir hausnum á sér inní bakarofn við 170 gráðu hita í ca 20 mínútur eða þangað til hausinn er orðinn medium steiktur einsog á stjórnmálamanni. Þá rölta þeir inná baðherbergi og ná sér í rakvélablað og skera sig snyrtilega á háls eyrna á milli.

Þegar þeim rakstri er lokið þá troða þeir oft og tíðum tusku uppí skoltinn á sér og teipa vel og vandlega fyrir. (Ekki veit ég hversvegna. Varla er það vegna þess að það er líf í tuskunum). Síðan taka þeir til við þetta klassíska; að múlbinda lúkurnar á sér fyrir aftan bak, sem virðist alveg ómissandi hluti af sjálfsmorðsleiknum í Tælandi. Þegar því verki er lokið þá reka þeir kjötsax af alefli milli herðablaðanna á sér og hlaupa svo einsog þeir eigi lífið að leysa að stofuglugganum og fleygja sér í gegnum hann með miklum bravör. Þessi tælenska "sjálfsmorðs"aðferð klikkar ekki, nema ef menn búa í kjallara eða á jarðhæð. Svonalagað er reyndar stundum flokkað sem "andlát af slysförum" til að hugga aðstandendur.

 

Nokkur hundruð manns sálga sér árlega á ofangreindan hátt í Tælandi, þar á meðal túristar í ríkum mæli. Lögreglan kallar þetta að "falla fyrir eigin hendi," nú eða að "látast af slysförum" og finnst ekkert sjálfsagðara og hversdagslegra undir sólinni en múlbundinn sjálfsmorðingi með heykvísl í bakinu.

Því fleiri eldhúshnífa og gaffla og sveðjur og kjötsagir sem menn eru með í bakinu því meiri líkur telur lögreglan á að um sé að ræða dauða af eðlilegum orsökum, t.d. hjartaslagi. Allavega hjartastoppi. Það er því alveg augljóst að David Carradine dó eðlilegum dauðdaga. Eðlilegum tælenskum dauðdaga.

Fjölskylda Carradine í uppnámi vegna ljósmynda

Munurinn á stjórnmálamönnum og almennum borgurum

Þessa hryllingssögu sagði amma mér þegar ég var á viðkvæmasta aldri. Eitthvað um fertugt. Þess má geta til fróðleiks, þó það komi sögunni ekki beint við, að hún vann lengst af við þjónustustörf á hinum ýmsu götuhornum stórborganna og var vel rið...liðin af öllum sem til hennar leituðu.

Ég hafði spurt ömmu gömlu: "Amma gamla, er einhver svo mikill munur á stjórnmálamönnum og okkur, þessum svokölluðu almennu borgurum? Ég meina, eru þeir ekki líka fólk? " Amma setti upp vandlætingarsvip og hristi hausinn einsog ég væri orðinn eitthvað geðveikari en venjulega og jafnvel á leiðinni inná þing. Svo varð hún íbyggin á svip, strauk sér um ósnyrt skeggið og plokkaði flatlýs uppúr nærbuxunum sem hún kramdi annarshugar milli fingranna. Loks tók hún til máls og sagði mér eftirfarandi sögu:

 

Dag einn fór prestur til rakarans. Eftir klippinguna spurði hann hvað hann ætti að borga mikið og rakarinn svarar:

"Ég get ekki fengið af mér að taka við peningum frá heilögum ríkisstarfsmanni - himnaríkisstarfsmanni. Sumir segja að þið séuð atvinnulygarar og skíthausar en það er guð einn sem dæmir að endingu. Ég gaf þér klippingu við hæfi. Allt í boði hússins."

Presturinn þakkar kærlega fyrir sig og fer sína leið. Daginn eftir þegar rakarinn mætir til vinnu sér hann hvar þakkarkort liggur við dyrnar og nokkrir kassar af þrælsterku messuvíni og heilu pokarnir af oblátum með paprikubragði.

 

Stuttu síðar kemur lífvörður hans hátignar, Ólafs Ragnars, í klippingu. Hann er með afar langan haus, einsog lífverðir af gamla skólanum eru yfirleitt með, og býst því við að þurfa að borga einhverja reiðinnar býsn. Eftir þessa líka fínu herraklippingu spyr lífvörðurinn hvað hann eigi nú að borga margar milljónir flotkróna fyrir herköttið. Rakarinn svarar:

"Þó að svínaflensuna megi kannski rekja til Óla grís þá er Ólafur konungur hreinn dýrð...dýrlingur og ég kann ekki við að þiggja peninga af manni sem er í þjónustu hans hátignar. Ég ætla ekki að svína á þér. Þú færð þetta frítt."

Lífvörðurinn þakkar pent fyrir sig og gengur hamingjusamur á braut. Þegar rakarinn mætir til vinnu daginn eftir bíður hans þakkarkort við dyrnar og heill haugur af fálkaorðum og stórriddarakrossum.

 

Stuttu síðar birtist hagfræðiprófessor með stærðar skalla sem minnti á gatið á ósónlaginu. Þrjú einmanaleg hár stóðu uppúr hausnum á honum einsog kaktusar í eyðimörk.

"Fá hjá þér eina kótelettuklippingu," segir spekingurinn.

"Einmitt. Þú ert akkúrat með hráefnið sem þarf í væna kótelettu. Þrjú ýlustrá. Ekki málið," segir kraftaverkalæknirinn og fer að klippa og klippa einsog hann eigi lífið að leysa þannig að það er einsog 10 skæri séu á lofti samtímis. Eftir hamaganginn spyr prófessorinn hvað hann eigi nú að borga honum margar alíslenskar fallnar flotkrónur fyrir áreynsluna. Rakarinn svarar:

"Þú ert illa launaður kallinn minn og ég hef ekki brjóst í mér til að vera að taka við peningum af aumingjum og vesalingum sem kunna ekki að telja upp að þremur. Þar að auki ertu með jafn lítið á hausnum og í honum svo þetta er ekkert mál. Þetta er ókeypis."

Prófessorinn klökknar af þakklæti og gengur bljúgur á dyr. Morguninn eftir þegar rakarinn mætir til vinnu bíður hans þakkarkort við innganginn og heilu raðirnar af bráðnauðsynlegum fróðleiksbókum einsog t.d:  "How to Improve Your Business," "Becoming More Successful" og "How to Rape a Nation Without Breaking Your Dick" o.s.fr.

 

Stuttu síðar sest stjórnmálamaður í stólinn og hann fær þessa líka skínandi fínu mafíósaklippingu. Stjórnmálamaðurinn brosir breitt þannig að skín í blóðrauðar vígtennurnar og þegar hann spyr hvort hann neyðist ekki til að borga eitthvað fyrir þetta, segir rakarinn: 

"Heyrðu elsku vinur, þú ert að vinna óeigingjarnt og stórkostlegt starf fyrir okkur smælingja þessa lands. Þú hugsar aldrei um eigin hag heldur aðeins þjóðarhag. Þú hefur harðsoðið fjöregg þjóðarinnar í hendi þér og vinnur fórnfúst starf sem þjónn almennings og ég get ekki fengið af mér að rukka slíkt erkifí...slíkan erkiengil."

Stjórnmálamaðurinn brosir allan hringinn, hoppar uppúr stólnum af kæti og hraðar sér út. Morguninn eftir þegar rakarinn mætir til vinnu sér hann hvorki þakkarkort né gjafir við dyrnar einsog svo oft áður heldur einungis langa biðröð af stjórnmálamönnum.

 

Amma gamla sagði að þetta væri grundvallarmunurinn á stjórnmálamönnum og almennum borgurum.

Menn valda ekki valdinu

Það er skrítið með mannskepnuna, það er einsog hún megi ekki fá smá völd í hendur án þess að ganga alveg af göflunum. Hitler, Stalin, Mussolini og Hussein og þessir séntilmenn allirsaman voru í grunninn ekkert verri menn en gengur og gerist þó þeir hafi kannski ekki beint verið sligaðir af kristilegri samvisku, en þegar þeir komust til valda þá umhverfðust þeir gjörsamlega og fóru að munda kjötsaxið. George W. Bush var hinsvegar fæðingarhálfviti og kristnari en guð og ekki tækur í þessu sambandi, enda tilheyrir hann jurtaríkinu.

 

Gamli frasinn: "Vald spillir og alræðisvald spillir algerlega," er örugglega ekkert nema sannleikur. Þó að íslenskir forsætisráðherrar hafi ekki verið miklir og merkilegir fjöldamorðingjar þá held ég að það sé mjög áríðandi að þeir sitji ekki lengur en í 8 ár, sama hversu góðir þeir eru. Dabbi átti t.d. bara að sitja í tvö kjörtímabil og standa þá upp og segja: "Þetta er orðið alveg ágætt hjá mér. Best að hætta á toppnum. Þjóðin er orðin góðærð og feit og fín og ég er kominn með rasssæri og meinsæri og sieg-hælsæri og nú pakka ég saman öllum mínum bláu hönskum og bláu spólum og fæ mér vinnu í Bónus. Ég er farinn í klippingu, þá fyrstu í 20 ár. Bless."

 

Postulínsdúkkurnar á Bessastöðum eiga sömuleiðis ekki að sitja lengur en í 8 ár. Menn verða værukærir og missa allt jarðsamband og gleyma sér í rjómatertusmjatti, sjálfsdekri og gleiðgosahætti. Í viðtali sem ég átti við Ólaf Ragnar rétt áður en hann varð kóngur sagði hann einmitt að forsetinn ætti ekki að sitja lengur en tvö kjörtímabil og að hann myndi allsekki sitja lengur en 8 ár næði hann kjöri. Það skemmtilegasta við Ólaf er að sannleikurinn er aldrei neitt að þvælast fyrir honum þegar hann talar. Uppáhalds Stuðmannalagið hans er að sjálfsögðu "Bara ef það hentar mér."

 

Um þessar mundir er enn einn dvergurinn að gera sig breiðan og stóran, Kim Wrong Ilsig í Norður Kóreu. Það er búið að fara lengi í taugarnar á honum að honum skuli aldrei vera boðið í alheimspartýin með stóru köllunum og finnst að það sé litið niður á sig á alþjóðavettvangi. Auðvitað er litið niður á dverga. Ekki annað hægt. Þetta er stubbur. Hann var ekki einusinni hár í skóla, frekar en annarsstaðar. Hann getur ekki vaxið neinum yfir höfuð enda vex hann ekki yfir höfuð. Og hvað tekur hann þá til bragðs? Jú, fer að drullumalla kjarnorkusprengjur og reynir að gera heiminn hræddan við sig. Alveg dæmigert fyrir smáborgara.

 

 

Roll over... 

 

Ef Hitler sæi þann hrylling sem nú er á döfinni,

þann hörmungar kjarnorkuviðbjóð sem við höfum lært,

þá mynd´ann vafalaust snúa sér við í gröfinni;

sér velta á hina hliðina´og sofna vært.

 

(Úr ljóðabók minni "Með ósk um bjarta framtíð," 1997).

N-Kórea harðlega gagnrýnd

Þjóðin var myrt en enginn drap hana

Ólafur Þór Hauksson ber titilinn "sérstakur saksóknari" sem hlýtur að vera vísun í það að hinir séu ekkert sérstakir. Fyrst núna, um hálfu ári eftir hrunið, er loksins farið að róta í einhverjum löngu tæmdum skúffum og sótthreinsuðum líkskápum og yfirheyra einhverja dúdda og myglusveppi. Hvað þarf að gerast til að það vakni "rökstuddur grunur" um að eitthvað sé ekki alveg einsog það á að vera?

 

Þegar hundruð milljarða voru selfluttir úr Ice"save" út í buskann, vaknaði þá aldrei "rökstuddur grunur" um að eitthvað pínulítið spúkí hlyti nú að vera í gangi? Réttlætti sá gjörningur ekki að taka forsvarsmenn þessa undarlega kompanís til yfirheyrslu? Menn eru settir í gæsluvarðhald af ca milljón sinnum minna tilefni.

 

Þegar Bretar settu hryðjuverkalög á Landsbankann í kjölfarið, vaknaði þá aldrei örlítill vottur af "grun" um að það gæti nú hugsanlega verið einhver ástæða fyrir því, fyrir utan timburmenn Gordons Gin Brown? (Gauð Haarde þorði náttúrulega aldrei að lyfta upp tólinu til að komast að því sjálfur).

 

Þegar stórfurðuleg viðskipti Ólafs Ólafssonar og Kaupþings við einhvern sjeikí Arabíu-Lawrence og hundruð milljarða tilfærslur komu fram í dagsljósið, (viðskipti sem Ólafur sagðist hafa átt við hann til að græða örugglega ekki eina krónu á þeim sjálfur), þurftu þá að líða margir mánuðir þangað til einhver sagði: "Vitiði strákar, ég hef það einhvernveginn á tilfinningunni að það sé ekki alveg allt með felldu í sambandi við þetta dæmi, þrátt fyrir að það hafi verið Dabbi djöfull sem sendi okkur bréfið um að Kaupþing starfaði líklega ekki alveg eftir reglum himnaríkis."

 

(Merkilegt að búsáhaldartrommuleikurunum skyldi aldrei hafa dottið í hug að ónáða neina af útrásarhetjunum. Davíð skyldi hinsvegar böggaður úr Seðlabankanum með eggjakasti og sprengingum hvað sem tautaði og raulaði, enda væri þar á ferðinni einhver sá alhættulegasti maður sem jarðarkringlan hefði alið. Hann var THE most wanted asshole of the planet - dead or alive - dead or a stonedead - í nafni Guðs, sonar og heilags Baugs. Það yrði bókstaflega að fá norskan farandhagfræðing í hans stað til að hækka stýrivextina til himnaríkis. Þá myndi allt komast í himnalag, ég tala nú ekki um ef jarðfræðingurinn og íþróttafréttamaðurinn Steingrímur J. yrði fjármálaráðherra og flugfreyjan Jóhanna yrði forsætisráðherfa. Þá væri okkur endanlega borgið. Segir sig sjálft. Enda er allt í orden í dag, einsog sést).

 

Þegar eitt stykki land fer á hvínandi kúpuna, vaknar þá virkilega ekki nægilega "rökstuddur grunur" um að eitthvað sé nú bogið við þetta mambó alltsaman sem réttlætir að taka þá engla í smá spjall sem líklega hafa nú ekki allt of hreina vængi á bakinu, fyrr en hálfu ári eftir að allt fór til helvítis? Ég hef ansi sterkan og "rökstuddan grun" um að Jón Jónsson væri kominn í dýflissu samdægurs ef minnsti grunur léki á að hann hefði stolið nokkrum íslenskum flotkrónum úr spreðigleðibönkum útrásarhöfðingjanna.

Unnið úr leitinni